Volgers

donderdag 13 mei 2021

2021-05-12 | Topper!

 


Hoe fijn wil je 't hebben? 

Na twee wandelingetjes rondom mijn eigen nest, met en zonder wederhelft, wordt het weer tijd voor het grotere werk. Zeker met de DMT in het vooruitzicht over 10 dagen, moeten er nog wel wat trainingskm's gemaakt worden (nohhhh.... niet echt nodig hoor 😉, wel het stijg- en daalwerk). Manlief gaat werken, dus kan vrouwlief ergens gedumpt worden! Zo fijn 😊. We gaan iets verder de Achterhoek in, gegen die Grenze unseren Nachbarn an, en dan kom ik uit op de Trage Tocht IJzerlo, want de rest of heb ik al bewandeld of gaat werkelijk de grens over of is te kort....... En zo wordt ik ook topografisch weer iets slimmer, want ik had nog nooit van IJzerlo gehoord, laat staan Heurne en de Keizersbeek.


Ik lees me nooit in en dus laat ik mij dus droppen op het eerste de beste punt (lang leve de gpx) waar mijn lief mij kan dumpen op mijn route, zodat hij zijn weg nog enigszins efficiënt voort kan zetten. En zo loop ik over een graspad aan de rand van IJzerlo richting een manege. En zie ik dieren/beestjes dan maak ik even een praatje 😆, fotootje en tegenwoordig ook nog een filmpje. Je snapt het al, het tempo ligt weer laag ..... Bij dit Hippisch gebeuren zie ik ook een Dorphuus en wat  verderop een aantal campers waar al de nodige röring is. Dit lijkt mij dan gelijk ook the perfect place voor mijn erg zware wandelsteen van vandaag. Ik geef 'm een mooi plekje op een bank om een boom, zodat ie echt wel opvalt en hopelijk spoedig een goed tehuis vindt of een mooie reis gaat maken. 
Mijn tocht gaat verder het boerenlandschap in, over smalle boerenasfalt weggetjes, karresporen, zand- en bospaden, langs bloeiende onkruid waarvan ik de naam nog moet opzoeken later deze dag. Mooie paden die kleur krijgen door de wilde gele brem of door het fluitenkruid dat zachtjes meebeweegt in het windje dat blaast. 

 

Niet alleen de omgeving is hier geweldig, het weer geeft het ook net allemaal wat meer sjeu. Het is duidelijk korte blote benen en armen weer en mijn fleecevest verdwijnt na enkele km's dan ook al gauw aan mijn kleine beste vriend. Het gaat verder langs de Keizersbeek, waar het heerlijk vertoeven is, samen met de nodige dieren en beesten. Moeder zwaan zit fier op haar nest aan de andere zijde van de beek en speurt alert de omgeving af naar eventueel gevaar, terwijl de toekomstig vader net terug vaart van waar ie vandaan komt. Wanneer ik op het naastgelegen fietspad halt moet houden voor een grote bufo bufo die tegen het verkeer in gaat, leg ik hem/haar/het nog even vast op de gevoelige plaat om hem/haar/het vervolgens voorzichtig met mijn wandelschoen een schop* te verkopen zodat ie de berm belandt. Zielig? Nee joh, anders was ie platte bufo bufo geweest met het aanstormende verkeer.  En zo wandel ik verder, langs water, over bruggetjes en sluizen waar het voor even met de rust gedaan is vanwege het lawaai wat water kan maken.


Helaas moet er ook wat te zeuren zijn en gaat het een klein stukkie over het industrieterrein, maar ras weer verder langs de Keizersbeek met uitzicht op nog meer industrie. De geur en het geluid van fabriek, verbrande .... iets en radio's die op standje knallen staan laat ik snel achter me en verdwijn het buitengebied van Aalten in. Helaas voor mijn filmpje, camera en Apple, ik was weer eens te laat voor het wegrennende echtpaar eekhoorn, die zich duidelijk bedreigd voelden in hun boom in de voortuin, door mijn passeren. 
Wanneer ik weer omringt ben door bos, weides en natuur roept een steentje in mijn schoen om een bankje. Mijn maagje sluit zich maar wat graag aan bij het steentje en zo belandt ik op een boomstam bij gebrek aan bank. Maar ik klaag niet, het uitzicht maakt veel goed! Schoen geleegd, stukkie schoap in de sokke, stoete erin en door......


Het gaat verder richting buurtschap Heurne, verder over rustige wandelpaadjes tussen velden met bloeiende en uitgebloeide paardenbloemen, essen, langs heggen en smalle bosstroken. Na zand volgt wat asfalt, maar totaal geen probleem hier op de boer, want het enige wat mij passeert is 'n trekker. De weggetjes zijn smal, het lijkt alsof het leven hier in slow motion gaat en ik onthaast vanzelf mee. Bij P plaats Wikkerinkkamp vijzel ik mijn grijze hersencel wat op en moet ik een klein stukje over het fietspad langs de Dinxperlosestraatweg. En dan moet ik oversteken volgens Guru en gpx, een klein paadje in....... dat eerste zou ik gedaan hebben als ik het tweede gevonden had, maar helaas, geen pad te bekennen. In oplossingen denken: rechtsomkeer en gewoon de eerdere kruising oversteken! Na een grote slinger gemaakt te hebben van 3 km kom ik weer aan daar waar ik 35 min. geleden een kleine 50 mtr verderop rechts gepasseerd werd door 'n trekker. Mooi plekje ook om mijn pad te beëindigen (helaas, manlief heeft z'n werk gereed) dus neem ik plaats op een grote kei aan de weg. Hier is asfalt, hier kan mijn taxi voorkomen rijden. Tja, wie hebt gin trekker!


Veertien mooie km's weer op m'n teller. Helaas had manlief z'n klus te snel geklaard of ik was te traag, kan heel goed, maar IJzerlo, ik kom terug. Dan maak ik de volle 19 vol. FF geduld, eerst moet ik wat bergen beklimmen.
😎

*Ik heb 'm wel met belijdt een schopje verkocht en gecheckt hoe 't m daarna verging 😊.

Klik eens wat gekleurde woorden aan, leuke info, muziekje of gewoon klinkklare nonsens. Kost niets, dus dat moet je aanspreken! 😂 Mij verrast het zelfs nog, nu ik me heb ingelezen om deze blog te schrijven. NB het startpunt was 500 mtr verder geweest dan ik gedumpt werd vanochtend. 😂