Ietwat suf sta ik te kijken naar het hoopje wandelkleding op de logeer/strijk/kleding- en/of rommelkamer. Wat doen we aan vandaag? Tja..... Na zoveel wandelingen blijft dat toch telkens weer zo'n keuzemoment wat ik de ene keer lastiger vind dan de andere maal. Ik wil korte benen, wandelrok, korte armen...... Eerst Iphone eens raadplegen.... hmmmm... ook niet echt wat je zegt behulpzaam. Dan de neus maar weer ff uit het raam, de beste manier om de kleding te kiezen. Het wordt korte wollen armen¹⁾, lange winterbenen en de verdere standaard uitrusting van fietsvestje (lekker lange rug) en fleecevest dus. Hup, lap overal langs, eggs in de panne, thee in de pot en gaan! Want ja, ik moet wel 45 min rijden naar het startpunt, maar ik mag eerst nog ff socializen met onze buf die al naast mijn bolide bezig is om haar auto vorstvrij te maken. Eerst de kachel maar 's an.
De ochtend ontwaakt in lichte mist. Wanneer ik de wijk verlaat is mijn hoofd nog volop aan 't up- en downloaden. Gelijk maar actie ondernemen en mijn wederhelft een gesproken whatsapp sturen met een taak 😊, da's dan maar gebeurt en afgevinkt. En nu weer op de snelste en juiste route zien te komen, want ik rijd zomaar een "rondje van de zaak" 🙈 naar iets of ergens waar ik helemaal niet naar toe wil/moet. Maar gelukkig hebben ze het stuur uitgevonden en gaat het ras weer richting de place too be, Markvelde here I come!
En zo heeft ieder nadeel z'n voordeel en staat het complete ontvangst comité, Brigitte dus, mij met draaiende camera al op te wachten om gelijk de eerste reprimande aan mij uit te delen. Als van ouds, wordt al een cliché 😁, de wandeldag kan beginnen, de toon is gezet.
We verlaten de P van de Woeste Wieven, een naam waar wij ons helemaal in herkennen, en de beslissing valt op rechtsom de draai en de loop vandaag te maken. Gelukkig, we beginnen met een schouwpad langs de Poelsbeek, dan hebben we dat maar vast gehad denken we in koor. Is nl zo niet favoriet bij ons. Het hobbelt, bobbelt en is unmeunig niet recht en dus slecht voor de enkels. Maar de mijne zitten lekker ingetaped, hopelijk houden MBB's²⁾ gewrichten het ook uit dit stukkie. Wij verlaten de Poelsbeek en betreden de Markveldse-es en Landgoed Elsman. En zo hoppen we van Twente de Achterhoek weer in vandaag. Later deze dag volgt de oversteek weer naar andere zijde, maar dat duurt nog wel even, 't is tenslotte een Trage tocht! Wanneer er een zitje opduikt op de meest toeristische plek langs zandwegen, bospaden en uitzicht op open veld, werpt MBB een blik op haar stappenteller...... en doorrrrrrr...... Traag in het kwadraat dus!
Niet getreurd, want het prachtige natuurgebied van het Needse Achterveld bevindt zich achter het hekje. Het duurt ff eer ook mijn grijze hersencel aan het werk gaat, maar ik herken één en ander van onze wandeling van weleer. Maar wat was hier ook alweer zo bijzonder ......... 🤔🤔🤔 Kijk het filmpje maar voor de oplossing.
Wij trekken verder over de zandrug, door het bos, werpen nog een blik op het water/moeras of hoe men het ook moge noemen en struinen verder naar de Buursebeek. Het Biggetje houdt geen woord³⁾ door rechtdoor te lopen dus blijft er niets anders over dan...... het schouwpad te nemen. Zo'n tweeëneenhalve km immergerade aus, houdt het water aan BB's kant⁴⁾ en we komen er wel.... bij het bankje voor de koffiepauze.
En dan in de rust. Eindelijk kan de paascake en de veldfles BB's rugzak verlaten om zich vervolgens in ons weer een weg te banen naar donkere, andere oorden. Eindelijk tijd voor een serieus en rustig gesprek, want dat komt er tijdens het wandelen nooit zo goed van 🤔. En wat en waarover? Hmmmmm.... foto kijken: "Zie BB, Camino vorig jaar, kijk rechts boven..... BB honger!"; leg ik uit bij een collagefoto (zie hieronder) van eerder deze week op FB. Bloedserieus leest ze; "Here we gooooooo", zonder enig blikken of blozen en zich van geen kwaad bewust. En dat wil mee naar de Camino 2024!⁵⁾
De plannen zijn weer gesmeed, de tassen weer gepakt, dus kom maar op met de volgende twee km schouwpad. Daar waar de Buursebeek vloeiend en ongezien overgaat in de Schipbeek zijn we zo met van alles en nog wat bezig dat we de voetgangersbrug totaal over de kop zien en dus maar de brug voor het gemotoriseerd verkeer nemen om de oversteek naar de andere zijde des beeks te nemen. Daar heet het ook "weg", geen schouwpad. Een pad van grind en een heus smal fietspad van asfalt/beton. Eén enkele jonge dame zonder knie'n in de bokse fietst kalm voorbij. Gelijk daarna dien ik de berm in te springen om het jonge ganzen/eendengezin vast te leggen dat aan de andere zijde van de beek aan de wandel is. Biggetje roept, moeder de gans vliegt 😊.
We laten nu ook de Schipbeek achter ons en gaan verder de boer op. Menig huisje wordt weer toegeëigend en geregeld door BB en wij (lees ikke en mijn 💙) krijgen het kleinste vertrek toebedeeld (op mijn verzoek het kleinste, al dat gepoets 🙈).
Wij doen de naam van deze mooi wandeling alle eer aan en gaan er nog iets langer over doen wanneer we dik 2/3 van de te lopen km's erop hebben zitten (jaha.... nu moet je nog rekenen ook 😂). Mooi zitje aan de doorgaande Markveldseweg, in de bocht en maar hopen dat het goed gaat, want man man wat kunt ze hier jaagn. Voordeel, as er ook wat uut de bocht vleegt, wie zit veuran. Tot zover het Twents voor oude inwoners, door naar 't Holt (ietwat aftands, oud en onverzorgt gebeuren lijkt het ons, maar dit is niet de hoofdingang!) en verder door naar ons favoriete pad, wederom langs de Poelsbeek, het schouwpad! 🙈
Na tweeënhalve km hobbel de bobbel, klapperenkels en spoorzoeken eindelijk weer vaste grond onder de voetjes, lekker!
Onze bolides staan nog gezellig met z'n tweetjes op de hele Woeste Wieven parking in hun uppie. Waarschijnlijk denkt ieder ander dat ze net zo rumoerig zijn als hun bestuursters en laat ze daarom lekker links liggen en zoeken elders een plekkie. Of zijn ze toch allemaal in retraite bij de Woeste Wieven?
De ochtend ontwaakt in lichte mist. Wanneer ik de wijk verlaat is mijn hoofd nog volop aan 't up- en downloaden. Gelijk maar actie ondernemen en mijn wederhelft een gesproken whatsapp sturen met een taak 😊, da's dan maar gebeurt en afgevinkt. En nu weer op de snelste en juiste route zien te komen, want ik rijd zomaar een "rondje van de zaak" 🙈 naar iets of ergens waar ik helemaal niet naar toe wil/moet. Maar gelukkig hebben ze het stuur uitgevonden en gaat het ras weer richting de place too be, Markvelde here I come!
En zo heeft ieder nadeel z'n voordeel en staat het complete ontvangst comité, Brigitte dus, mij met draaiende camera al op te wachten om gelijk de eerste reprimande aan mij uit te delen. Als van ouds, wordt al een cliché 😁, de wandeldag kan beginnen, de toon is gezet.
We verlaten de P van de Woeste Wieven, een naam waar wij ons helemaal in herkennen, en de beslissing valt op rechtsom de draai en de loop vandaag te maken. Gelukkig, we beginnen met een schouwpad langs de Poelsbeek, dan hebben we dat maar vast gehad denken we in koor. Is nl zo niet favoriet bij ons. Het hobbelt, bobbelt en is unmeunig niet recht en dus slecht voor de enkels. Maar de mijne zitten lekker ingetaped, hopelijk houden MBB's²⁾ gewrichten het ook uit dit stukkie. Wij verlaten de Poelsbeek en betreden de Markveldse-es en Landgoed Elsman. En zo hoppen we van Twente de Achterhoek weer in vandaag. Later deze dag volgt de oversteek weer naar andere zijde, maar dat duurt nog wel even, 't is tenslotte een Trage tocht! Wanneer er een zitje opduikt op de meest toeristische plek langs zandwegen, bospaden en uitzicht op open veld, werpt MBB een blik op haar stappenteller...... en doorrrrrrr...... Traag in het kwadraat dus!
Wij trekken verder over de zandrug, door het bos, werpen nog een blik op het water/moeras of hoe men het ook moge noemen en struinen verder naar de Buursebeek. Het Biggetje houdt geen woord³⁾ door rechtdoor te lopen dus blijft er niets anders over dan...... het schouwpad te nemen. Zo'n tweeëneenhalve km immergerade aus, houdt het water aan BB's kant⁴⁾ en we komen er wel.... bij het bankje voor de koffiepauze.
En dan in de rust. Eindelijk kan de paascake en de veldfles BB's rugzak verlaten om zich vervolgens in ons weer een weg te banen naar donkere, andere oorden. Eindelijk tijd voor een serieus en rustig gesprek, want dat komt er tijdens het wandelen nooit zo goed van 🤔. En wat en waarover? Hmmmmm.... foto kijken: "Zie BB, Camino vorig jaar, kijk rechts boven..... BB honger!"; leg ik uit bij een collagefoto (zie hieronder) van eerder deze week op FB. Bloedserieus leest ze; "Here we gooooooo", zonder enig blikken of blozen en zich van geen kwaad bewust. En dat wil mee naar de Camino 2024!⁵⁾
 |
| April 2022 - sweet memories |
De plannen zijn weer gesmeed, de tassen weer gepakt, dus kom maar op met de volgende twee km schouwpad. Daar waar de Buursebeek vloeiend en ongezien overgaat in de Schipbeek zijn we zo met van alles en nog wat bezig dat we de voetgangersbrug totaal over de kop zien en dus maar de brug voor het gemotoriseerd verkeer nemen om de oversteek naar de andere zijde des beeks te nemen. Daar heet het ook "weg", geen schouwpad. Een pad van grind en een heus smal fietspad van asfalt/beton. Eén enkele jonge dame zonder knie'n in de bokse fietst kalm voorbij. Gelijk daarna dien ik de berm in te springen om het jonge ganzen/eendengezin vast te leggen dat aan de andere zijde van de beek aan de wandel is. Biggetje roept, moeder de gans vliegt 😊.
We laten nu ook de Schipbeek achter ons en gaan verder de boer op. Menig huisje wordt weer toegeëigend en geregeld door BB en wij (lees ikke en mijn 💙) krijgen het kleinste vertrek toebedeeld (op mijn verzoek het kleinste, al dat gepoets 🙈).
Wij doen de naam van deze mooi wandeling alle eer aan en gaan er nog iets langer over doen wanneer we dik 2/3 van de te lopen km's erop hebben zitten (jaha.... nu moet je nog rekenen ook 😂). Mooi zitje aan de doorgaande Markveldseweg, in de bocht en maar hopen dat het goed gaat, want man man wat kunt ze hier jaagn. Voordeel, as er ook wat uut de bocht vleegt, wie zit veuran. Tot zover het Twents voor oude inwoners, door naar 't Holt (ietwat aftands, oud en onverzorgt gebeuren lijkt het ons, maar dit is niet de hoofdingang!) en verder door naar ons favoriete pad, wederom langs de Poelsbeek, het schouwpad! 🙈
Na tweeënhalve km hobbel de bobbel, klapperenkels en spoorzoeken eindelijk weer vaste grond onder de voetjes, lekker!
Onze bolides staan nog gezellig met z'n tweetjes op de hele Woeste Wieven parking in hun uppie. Waarschijnlijk denkt ieder ander dat ze net zo rumoerig zijn als hun bestuursters en laat ze daarom lekker links liggen en zoeken elders een plekkie. Of zijn ze toch allemaal in retraite bij de Woeste Wieven?
¹⁾ Cursus ons taalgebruik:
Korte armen en benen: lees korte mouwen, blote armen en korte broek/skort en blote benen dus. Dus wat zijn winterbenen? Juist, de lange winterwandelbroek 😀
²⁾ MBB? Nou BB kennen jullie al, da's de B van Brigitte met een B ervoor voor Bikkel, want die naam kwam haar toe na het Pieterpad in 2019. Vandaag heeft ze weer bewezen de M ook alle eer aan te doen, de M van Mopperdoos (toch collega's?) 😂.
³⁾ Het Biggetje is Brigitte, geen scheldnaam, is haar favoriete dier. En als je de context wilt weten van wat ze hier zei, tja... moet je toch de film kijken. 😊
⁴⁾ BB's kant = links. Mijn kant = rechts. Gaat wel eens mis, dan krijg ik woest onderuut 'n toet'n van d'r.
⁵⁾ Camino 2024. Waarschijnlijk de Primitivo, misschien een stuk van de Nord. Maar het lastigste dan wordt dat BB het water aan mijne zijde moet houden 🙈.
Korte armen en benen: lees korte mouwen, blote armen en korte broek/skort en blote benen dus. Dus wat zijn winterbenen? Juist, de lange winterwandelbroek 😀
²⁾ MBB? Nou BB kennen jullie al, da's de B van Brigitte met een B ervoor voor Bikkel, want die naam kwam haar toe na het Pieterpad in 2019. Vandaag heeft ze weer bewezen de M ook alle eer aan te doen, de M van Mopperdoos (toch collega's?) 😂.
³⁾ Het Biggetje is Brigitte, geen scheldnaam, is haar favoriete dier. En als je de context wilt weten van wat ze hier zei, tja... moet je toch de film kijken. 😊
⁴⁾ BB's kant = links. Mijn kant = rechts. Gaat wel eens mis, dan krijg ik woest onderuut 'n toet'n van d'r.
⁵⁾ Camino 2024. Waarschijnlijk de Primitivo, misschien een stuk van de Nord. Maar het lastigste dan wordt dat BB het water aan mijne zijde moet houden 🙈.
