2020-07-24 | Alternatieve 4-daagse / Dag 4

Oeps

"Elk nadeel heb zijn voordeel", een citaat dat op mijn lijf is geschreven. 
Vandaag maar eens vroeg beginnen dan ben ik voor de bui hopelijk thuis.
Iets over zevenen, ik parkeer Panda netjes achterwaarts bij de paardenkliniek aan de Hengeloseweg (N316) net voor Vorden. Het wordt niet als het startpunt genoemd van de Vijf Kastelen route, maar ik maak het tot de mijne (puur praktisch, dichtst bij huis). 't Is vroeg, weinig leven nog op de weg en bij de kliniek is alles nog in rustte. 
Ik start GPSOdometer (doet 't altijd) 😀, de wandelapp (deed het al één dag) 😒 en kijk even goed op Guru hoeveel km het moet worden en welk pad ik nu in moet. Ik kies voor links om, dus direct de N316 oversteken, Hilverinkweg in en gaan. Terwijl ik loop klik ik de banden van mijn rugzak dicht, stop mijn Apple in m'n broekzak en wil mijn hand door de lus van mijn camera ..... camera ..... waar .... oeps .... 😲??? 

Heb ik wel nodig!

Tweehonderdeenenveertig meter terug 😐, pak ik de camera van het dak van mijn Panda en kies er nu voor de route dan ook maar rechtsom verder te lopen. De route is 19.9 km volgens de gpx, dus ik moest al 100 meter extra lopen. Gelukt! Dus, elk nadeel ...... 😎
Ik loop langs de kliniek, volg het brede grindpad en wordt al gauw welkom geheten op Landgoed Vorden. Bekend terrein (ach ja, waar niet inmiddels?) o.a. van het Pieterpad, maar ook van andere prachtige routes in en om Vorden. Vorig jaar toen ik hier liep was dit stuk pad afgesloten vanwege Mañana Mañana, maar nu grijp ik mijn kans en leg de voetstappen van de Vrouwen van het Pieterpad vast op de gevoelige SDcard. Het rondje gaat links om het kasteel richting het restaurant 't Kasteelhaantje. Helaas heeft de haan nog niet gekraaid 😏 dus geen koffie. Ik maak mijn brein nog even blij, op dit vroege uur, met de geschreven info die hier gratis en voor niets te lezen is en vertrek richting Wijngoed Kranenburg.

 

Van hier gaat het naar Landgoed De Wientjesvoort. Verstopt achter een hoge haag is het niet mogelijk een echt mooie foto te maken, maar we altijd Google nog 😊. Het gaat rechtsaf, een stukje over het land van de heer en mevrouw des huizes. Wanneer ik het bos verlaat om aan andere zijde van de Wildenborchseweg mijn pad door Grote Veld te vervolgen, kijk ik even goed om me heen, blij verrast dat ik op dit punt de weg passeer die ik al 22 jaar rij als ik naar Twente ga. 
Hier komt ook meer leven in de brouwerij. Een stevig dame (mijn eerste indruk de vrouw des huizes, de boerin herself) is in gesprek met een paar jongvolwassen in overall en met laarzen aan achter op de deel. Er lopen mensen materialen te versjouwen, er staan aanhangers in de berm, het vee 🐄 gaat aan het ontbijt, de taxibuschauffeuse wenst de mensen een fijne dag en beloofd ze later vanmiddag weer op te halen. Ik ben bij Urtica De Vijfsprong. Wat een prachtige plek om te wonen, werken en zorg te krijgen. Hier gaat mijn hart van glimlachen 💚😊!

Mijn route voegt zich weer bij het Pieterpad en Het Enzerinck is in zicht, dus ook mijn rustplek. Hiervoor loop ik door tot achter het prachtig statige landhuis naar grootvaders huisje. De picknickbank geeft uitzicht op de achterzijde van het huis, staat aan de zijde van een weide en aan de rand van het bos. Drie dames passeren verderop het huis en verdwijnen weer tussen de bomen. Ik installeer mezelf, gooi de apps in de rust, dek de tafel en het genieten van de rust kan beginnen, voor even. Een sportief uitziende mevrouw drukt met grote inspanning een oudere meneer voort in een rolstoel, met in hun kielzog een dame op leeftijd, enige ogenblikken later gevolgd door nog drie gepensioneerden. Vanaf het pad roept ze mij toe dat het gedaan is met mijn rust. Even later zitten we met z'n allen aan de picknickset aan de koffie. De sportieve mevrouw is de mooie-dag-begeleidster van het hele stel en gaat vaker met hen hier even wandelen en zitten. Het is me al gauw duidelijk dat niet iedereen van dit gezelschap meer precies in het heden leeft, maar hun verhalen waren een cadeautje voor mij. 

Iets verderop ligt Buitenplaats Den Bramel. Hier nemen het Pieterpad en ik definitief afscheid en wandel ik door naar het omliggende park met bomen groot, groter, grootst. Helaas staan ze er niet allen even florissant bij, maar 't is best indrukwekkend. 
Het zandpad wordt asfalt,  B-weg wordt N319 en niet veel later loop ik Landgoed Hackfort op. Ik groet hier mede-wandelaars, jong, oud, met grote en kleine kids en/of genietend van een picknick op een bankje met de korte beentjes bengelend in de lucht. De koeien in de weide waar het pad door heen loopt, trekken zich weinig tot niets aan van mij en staan gezellig samen geschoold bij het hek waar de uitgang is. Eén enkel exemplaar, nr 9188, staat mij van links aandachtig te observeren met z'n grote donkere ogen, terwijl de overige familieleden ietwat heen en weer schuifelt, draait en zelfs voor mij gaan opstaan uit hun herkauw modus. Ik zie mijn kans schoon....
Wanneer ik parallel loop aan de weg, redelijk beschut en deels onder de overhangende takken van de bomen aan de Hackfortselaan, begint het te regenen. Mijn verstand wint en ik doe mijn kleine vriend z'n regenjas aan (gelukkig heeft ie ‘m altijd bij zich ☔) en ik houdt mijn plu bij de hand voor het geval ik straks in open terrein echt nat word. 

 

Via de achterom-route kom ik bij het mooie Kasteel Hackfort. In de historische moestuin is het een gaan en komen van mensen en aan de geparkeerde fietsen te zien zit de rest op het terras bij het koetshuis of maakt een wandelingetje in het park. Zondag maar eens met mijn wederhelft bezoeken, lijkt mij de moeite waard.
Wanneer ik aan de voorzijde van het kasteel bij het hek beland, wordt mij de kans ontnomen om een mooie foto te maken daar een jonge familie het blijkbaar normaal vindt hun pc hoofdtrekker, met draaiende motor, hier te stallen en zelf rustig wat rond te neuzen. Wanneer de wasserette mevrouw bij het hek moet wezen met haar auto, rijdt meneer iets, goed anderhalve meter, achteruit, maar de parkeerplaats weet ie niet te vinden zo lijkt het 😏. Maar misschien interpreteerde ik de gehele situatie wel totaal verkeerd en wilden ze gewoon bij de familie Van Westerholt op de thee. Ik maak nog even een fotootje van de watermolen, keer me om en vervolg mijn pad in gedachten met het waarom ie daar stond. 

Watermolen van Hackfort

Een klinkerweggetje met hoge eiken volgt (bijna geen rups te bekennen, viel me al eerder op) en het zonnetje laat zich nu voorzichtig zien. Rechts in de weide, voor wat bomen en bosschages, staat iets wat ik niet helemaal helder krijg, zelfs niet nu ik een nieuwe bril heb. Het beweegt heel relaxed en ongestoord steeds iets opzij, naar voren..... Ik fotografeer het maar en eenmaal thuis hoop ik op een onthulling wanneer ik het inzoom. Twee echtpaar fietsers, die mij gelijktijdig passeren, praten heel opgewekt over de ooievaars die in de volgende weide staan te lunchen. Hoor ik mevrouw verbaasd zeggen: "Ooievaars?" Gelukkig stappen ze af om mevrouw de kans te geven alsnog even te kijken, voordat de ambulance gebeld moet worden voor een vallende fietser.

Ik vervolg mijn pad richting de Kattenpol. Hier is het mogelijk om het grootste roofdier van Nederland te spotten, maar daarvoor wordt opvallende kleding afgeraden. Helaas voor mij.
Wanneer ik om een hoekje hier de grond even moet besproeien rijst mij toch de grote vraag: "Durf jij je bekend te maken? Heb jij zoveel ballen en/of tieten? Jij, die overal zijn/haar papieren zakdoekjes laat slingeren? Heb je het hele pakje zakdoekjes kunnen dragen, maar een extra zakje was te zwaar?" 😤😤 Je zakdoekjes heb ik laten liggen, zo ook je bemesting  😣! Met verbijstering loop ik verder, zelfs ik voel schaamte omdat iemand zo met onze natuur durft om te gaan. Te erg ..... te triest ..... 

Geoorloofde mest!

Mijn weg gaat verder richting Delden (alweer zo'n mooi Twents dorp in Gelderland 😀). Via dorpsweggetjes met mooie authentieke boerderijen, velden met maïs inmiddels hoger dan mijn eigen 1.72 mtr, gaat het richting de paardenkliniek en dus mijn eindpunt van vandaag en van deze #alternatievevierdaagse. 
Na dik 20 km zet ik de GPSOdometer stop en al wil ik dat ook met de wandelapp wel doen, als die er niet de brui alweer had aangegeven na mijn rustpauze, toen was ie ineens weer pleitte. Zelfs het totaal in de app is een zooitje 😒. 

Het is mooi geweest, vier prachtige routes in mijn eigen Gelderland, 80+ km bij mijn jaartotaal geteld en maar één blaar gelopen. De pijntjes neem ik daarom wel voor lief. Nu zo lekker douchen en in de rust.
M'n kleine vriend gaat op de achterbank, mijn Apple in de houder aan de sap en de sleutel in het contact, Gas op die lollie en ...... oooohhhhh K...  😮 hekje, OEPS, kon 'm echt niet zien, laag bij de gronds hekje. Ik bekijk ff de schade, trek een splintertje uit Panda en tja..... ik baal ff, maar 't is geschied, ik verander er niks meer aan. Jolanda goes home!

Duidelijk toch?! 

Open eens een link, ter info, voor de gezelligheid of gewoon omdat ik je nieuwsgierig heb gemaakt. Voor mij was het erg leuk om ze erbij te zoeken en zo nog meer te weet te komen van de plek waar ik was, soms heel verrassend, plus ... je wordt er nooit dommer van!

2020-07-23 | Alternatieve 4-daagse / Dag 3

Pandaaaaaa........

Hoe fijn wil je het hebben op een zomerse doordeweekse dag? Lekker wandelen in een prachtig natuurgebied met de fijne temperatuur van 14℃ 's ochtends bij de start tot 24℃ in den middag. Wanneer alle tube's gesmeerd zijn, elke soort tape geplakt is, brengt manlief mij via het eindpunt, daar waar Panda straks op mij staat te wachten, naar het station Dieren vanwaar ik vertrek. Ik loop een OV-stapper/Stationwandeling Laag-Soeren. Bijna 21 km van Dieren naar Brummen en wel voor een deel door de koninklijke bossen van onze Oranjes. Dit gaat weer Genieten met een hoofdletter worden! Helemaal als direct een roodborstje gaat poseren voor de camera (maar ja, ik was weer eens te laat) en even later een ree snel wegsprint verder de bossen in.

 

Al gauw loop ik Landgoed Hof te Dieren in en weet ik waar deze route mij naar toe leidt. Hier was ik reeds eerder, meerdere malen zelfs en vandaag begint het direct met rustig stijgen naar de Carolinaberg om vervolgens via één der paden weer te dalen. Afwisselend gaat het wat hoger, iets lager, verder omhoog en minder omlaag tot 75 meter. Erg fijn om dat direct 's ochtends te doen!
Wanneer ik het Nationale Park Veluwezoom heb bereikt draai ik even een rondje en geniet van de rust en het geluid van natuur. Voordat ik hem daadwerkelijk zie, hoor ik iemand mijn kant op rennen. Niet veel later vraagt hij of ik verdwaald ben daar ik mijn rondje draai. Wanneer ik uitleg waarom ik stil sta verontschuldigd hij zich dat ie praat en rent snel blootvoets verder. Au 😖! 

Mijn route loopt gelijk met een LAW, maar welk? Inmiddels heb ik het uitgeplozen, Maarten van Rossum houdt ook van natuur! Na vele kilometers zonder wandelaars, kom ik hier het eerste stelletje tegen. De zandbak is hier leeggegooid, dus worden we "gedwongen" een hoger gelegen pad te nemen en probeer ik zo corona-proof mogelijk te passeren. Links ligt de mountainbike baan en daar is het nu ook een komen en gaan, rechts ontdek ik grappig "ouderwetse", echte jaren 50/60 bouw vakantiewoningen. 
Het tempo ligt niet erg hoog, maar de minuten tikken rustig door en ik verlang inmiddels naar een bankje, kopje thee en iets om het knaagje van mij maagje te bevredigen. 
Parkeerplaats de Plaghak ligt voor mij en er is genoeg reuring, dus ook vast wel een plekje voor mij. 

Een groep jongens start hun elektrische scooters (geheel geruisloos, lekker) 😊 en vertrekt en dan valt mijn oog op een bankje met rugleuning, dat wordt voor de komende 30 minuten de mijne. Ik settle me, dek "de tafel" laat m'n voeten ff luchten en de zon mijn benen verwarmen en bijkleuren (ja, nog meer, 'k heb nog witte sokken). Hoe fijn is dit? Nou, op de familie na die tot in Dieren te horen waren 😣! Opa en Oma treffen dochter en kleindochters op de P en welke blik herrie er toen open getrokken werd..... Zijn we doof of zo? Is schreeuwen het nieuwe normaal? Zij besluiten ook een wandeling samen te maken en eindelijk vertrekt het hele spul. Even wordt het rustig, even.... Wanneer ik mijn pad vervolg hoor ik hen geruime tijd ver achter mij in de bossen nog schreeuwen met en tegen elkaar 😤. 

Ik loop langs de sprengen en lees me in op het infobord. Water is schaars, zo ook hier. Helaas spot ik geen ijsvogels, maar even later wanneer ik het bosgebied verlaten heb, wel de eerste wasserij. En zo zie je maar, vroeger werd er wel heel goed nagedacht wie wat waar bouwde. 
Een stukje bewoonde wereld volgt, Laag-Soeren. Al gauw kom ik in het buitengebied, fotografeer de 85 jaar oude N.H. kerk en loop verder over Soerense Zand Zuid langs mooie ruime woningen deels verscholen in de bossen. De paardenmeisjes klitten wat bij elkaar bij Stal te Bokkel en één klein meisje heeft haar eerste rijervaring op een grote pony terwijl moeder van verre toekijkt.

 

Ik kriskras wat door bos en bereik het Apeldoorn kanaal. Dit is voor mijn zo'n moment wat me een glimlach bezorgt, omdat ik al 22 jaar de Apeldoornseweg rijd van huis naar Apeldoorn e.o. Zo vaak dit punt gepasseerd ben met de auto, nu steek ik lopend over. Aan de overzijde is een friet/ijs kraam, bankjes en volop vreugde en plezier, maar ik loop nog even door, ik wil de 15 km aantikken eer ik stop. Nog steeds loop ik gelijk op met wit/rode markeringen en hier wordt duidelijk welke dat nu is, het Trekvogelpad. Zo zie je maar, ik loop gelijk alles een stukje! Nu maar hopen dat mijn benenwagen en lijf nog even verder willen, dus misschien toch alvast wat bankjes zoeken op Guru? 
En die staat midden in Hall, om de hoek van een RUSTpunt, voor de school en op een best druk bezochte kruising. De schooljeugd van de laagste klassen crost op bmx-jes voorbij zo het schoolplein op, 

De voeten ietwat gerust, de rugzak ietwat lichter en de pijn gestild, tijd voor de laatste 5, 6 ... km. Tja, hoeveel nog? Ik heb Panda vanochtend in een woonwijk geparkeerd i.p.v. bij het station. Ik was ietwat afgeleid door de verschillende routes die ik in Guru heb staan en dacht dat ik daar het dichtst bij het eindpunt zou staan. Niet dus! Ach ja....... c'est moi 😔. Maar hoe de straat heet waar ik sta 😶???? En als ik het al niet weet, dan hoef ik echt mijn wederhelft niet te vragen, die is topografisch zo goed onderlegd, niet dus 😏!  Zit niets anders op dan te lopen, dus gaan...... en straks maar zoeken!
Ik houdt nog even halt bij de nodige kunst in Hall en bij de kerk verdwijn ik weer richting buitengebied. Een mooi fietspad slingert naar Landgoed Leusveld. 

Via het Hallsepad gaat het naar Broek, maar die laat ik voor wat het is en verdwijn weer in bebost gebied van Landgoed Groot Engelenburg. Twee heren golfers lopen voor mij uit, zij naar de volgende tee, ik aandachtig observerend achter hen aan. Hmmm.... ik zeg maar niks 😏.
De golfbaan maakt plaats voor het kasteel en in een boog loop ik naar de voorzijde en het hek. De twintig kilometer reeds behaald, dus tijd voor de #alternatievevierdaagse 20-km selfie met op de achtergrond..... precies.
Nu wordt het tijd om Guru even zeer serieus te nemen om de meest efficiëntste route naar het centrum van Brummen uit te stippelen. De weg die we vanochtend gereden hebben ga ik maar lopen heb ik mij bedacht. En zo maak ik kennis met de plaatselijke winkeliers en beland bij de muziektent op de markt. Neem de bocht, volg de weg, steek de kruising over en ..... gevonden! 

Tweeëntwintig kilometers op de tellers, ja ook op de wandel.app deze keer 😀. Dus drie keer is scheepsrecht! Vandaag weer genoeg cadeautjes gehad, prachtige vlinders, een ree, bonte specht, boomklevers, koolmezen, roodborstjes, geelgors en alle andere rare vogels die los mogen lopen in dit natuurgebied. Het was een fantastisch mooie route en voor de wandelaars van langere afstanden een echte aanrader! 

Dat was drie, nog één te gaan. En die gaat morgen naar Vorden! 

2020-07-22 | Alternatieve 4-daagse / Dag 2

In goed gezelschap

Na een niet zo'n lekkere nacht, veel wakker, steeds te bang dat ik verslaap, terwijl mijn IPhone gewoon de wekker kan laten rinkelen. Maar thats me 😀. Even smeren met de Gewohl, diclofenac gel, sperti en de vaseline. Makeupje bestaat enkel uit dagcrème en mascara, de rest laat ik maar achterwege, dat zeem ik er later toch zo weer af. Goed in de deo, pillen erin, tas volgepakt en gaan! Vandaag gaat Brigitte een dagje mee, want wat moet je anders toch doen als je vakantie hebt? Precies, je nicht aanmoedigen 👍! Ik pik d'r op in Elten, we rijden naar Terborg en gaan van start. Vandaag lopen we etappe 21 van het Noaberpad, dikke twintiger. 

Alle apps worden aangeslingerd door Brigitte en mij (zekerheid voor alles), zo ook de #alternatievevierdaagse wandelapp, in de hoop dat ie nu elke kilometer met mij meeloopt en we vrienden worden. We gaan het meemaken.
Na het interessante centrum van Terborg achter ons gelaten te hebben struinen we richting Etten, Ziek, Warm, Vethuizen en door naar Zeddam (doe er je voordeel mee, gratis topografisch lesje Achterhoek voor jullie). De nodige weggetjes heb ik hier al gelopen en weet dus ook waar we straks heerlijk kunnen relaxen met een lekker bakkie Hoksbargse koffie met appel-kaneelcake. Altijd fijn met BB op stap!
We fotograferen elke plaatsnaambord dat we tegenkomen, de prachtige Hollandse wolkenluchten, het monumentale-elektriciteitshuisje, de Mariakapel, een rode en zwarte kat, de enige twee koeien van de hele dag, ach dan ook maar De Padevoort. Twee fietsdames spreken ons aan daar zij denken dat wij het Pieterpad lopen en wij dus wel de weg weten naar ..... het Pieterpad ergens bij Braamt. Vriendelijk dankend vervolgen zij hun weg.

We stappen door en  pauzeren op de bank bij de Sint Oswalduskerk, bij gebrek aan nog werkende horecagelegenheden hier. Alle apps worden even op pauze gedrukt om dadelijk weer verder te tellen. We groetten de nodige fietsers van zekere leeftijd die vrolijk bergafwaarts gaan om vervolgens niet veel later dezelfde weg weer omhoog te komen. Gelukkig hebben ze allen een accu tegenwoordig, anders zouden ze vast wel beter kaart lezen.
Ons pad stijgt verder omhoog, langs De Rosmolen en de Korenmolen. De oudere medemens zit hier op bankjes, hangt op hun fietsen of loopt omhoog richting molen. Typische vakantiedag op een toeristisch plekje voor velen.
Wij genieten van het uitzicht eenmaal boven aangekomen en fotograferen even een rondje nu het uitzicht zo prachtig is. 

De Beekseweg wordt overgestoken, we gaan verder over hellingen van de stuwwallen van het Montferland, Bergherbos. Een prachtige route van klimmen, dalen, verder stijgen, nog even door, dichte bossen, alle tinten groen, mooie lichtinvallen en de eerste 10 kilometer gekke-selfie voor social media volgen. En de wandel app werkt nog steeds 😊!
Niet veel later verlaten we het bos en lopen richting het prachtige kasteel van 's-Heerenberg. Een klein voorproefje krijgen we van de authentieke huisjes aan de Muntwal. We maken een slinger van hoger gelegen terrein naar benee en schuiven zo het terras op van Grandcafé de Snor voor een goede cappuccino en een broodje. Alle lopende en werkende apps mogen ook even in de rust voor wij het mooie kasteel, Huis Bergh, gaan bezichtigen. 

Eenmaal de bankrekening iets minder dik, de buikjes voldaan, de blaasjes geleegd, de veters weer gestrikt, gaat het verder voor ons, maar nu zonder de #alternatievevierdaagse wandelapp 😣. Die heeft na bijna 13 km de brui er al aangegeven. En weet je, het zou me worst wezen ook, ik houd het wel bij mijn eigen GPSOdometer, die werkt tenminste wel met mij mee. En doorrr...... de leuke huisjes van 's-Heerenberg bekijken en natuurlijk het standbeed van Mechteld. 
Hier staan eveneens al heel veel voetstappen van mij in de omgeving en in het kasteel zelf. Ik heb de kunst hier bewonderd, de geschiedenis en verhalen over de bewoners aangehoord en er is ook wat blijven hangen aan de één of andere hersencel. Dat betreft de letters aan de diverse panden en gebouwen (BB leest ze ff hardop) en de geschiedenis van de munt. Een bezoek aan hier is een echte aanrader voor jong en oud!

Wij draaien om de gracht heen en lopen naar De Plantage. Ver voor ons piept de kerk van Hoog Elten tussen de bomen door. Prachtig plaatje. We vervolgen het pad en verdwijnen over rechts het bos in. De wijnranken laten we staan en nemen de bocht naar het Varkenstroatje (Brigitte voelt zich nu helemaal thuis hier 🐖). 
Via wat kleine straatjes hier in Stokkum, komen we bij een kruising waar het rechtdoor gaat naar diverse campings, tevens de route die Guru aangeeft in de gps, maar de wit/rode markering zegt dat we rechtsaf moeten. Wanneer we Maria raadplegen met dit dilemma, maar dat ook niets oplevert, gaan we Guru maar achterna! En gelukkig maar, want nu weten wij tenminste dat hier drie campings op rij zijn in een erg leuke natuurrijke omgeving. BB appt het thuisfront gelijk even of zij nog een paar daagjes alhier willen vertoeven met sleurhut.

Huis Bergh

Niet veel verderop komen we weer op de wit/rode markeringen en tevens het Pieterpad. Bekend terrein. We passeren de A3, betreden dus Duitsland zonder paspoortcontrole, schrikdraad of wat dan ook. Ik herken de paden, de bankjes, de huizen en dat loopt altijd lekker weg vind ik. 
Wanneer "mijn" bankje bezet blijkt met twee heren wandelaars gaan we op zoek naar de volgende en die geeft gelijk ook een veel mooier uitzicht. Wederom de kerk van Hoog Elten, maar nu al iets groter gegroeid. Einde nabij! Maar eerst weer dalen, klimmen, stijgen, hijgen en genieten van al het moois dat de Eltenberg te bieden heeft (pannenkoekhuys, minigolf, mooie rondje om de kerk met prachtig uitzicht). Tijd ook voor de 20 km #alternatievevierdaagse-selfie. Dit keer met BB erbij en het prachtige symbool van de camino, ons avontuur van volgend jaar.
Wij dalen verder af naar het lager gelegen Elten. Wanneer dem Zug voorbij is, de vele auto's, fietsers en groter materieel gepasseerd is proberen wij ons vege lijf te redden door op het juiste moment over te steken.

 
Het is allemaal weer gelukt, de Panda gehaald en met het doel van dik 20 km op de teller. Maar dan wel op mijn eigen Odometer-teller! Niks wandelapp!! 😣
Resumé: het was een hele gezellige samen wandeldag met BB in perfect wandelzomerweer en dito kleding, in de prachtige omgeving van de Achterhoek, Montferland en Hoog Elten, met goed gevulde kleine vrienden die nog steeds zo goed als gevuld weer thuis zijn gekomen. Het enige wat jammer is, is dat ik wederom geprobeerd heb vrienden te worden met de wandelapp, maar helaas........ Ach, soms is iets niet anders, dus doorrr.....

Dag 2 in the pocket, op naar de derde!

2020-07-21 | Alternatieve 4-daagse / Dag 1

Hanzestedenpad Etappe A

De Alternatieve 4-daagse gaat vandaag van start. De wandelapp is binnen, de beentjes zijn er klaar voor, laat de kilometers maar komen. Ik ga voor de 4 x 20, leuke uitdaging weer.
Na enig twijfelen, wijzigen en nog eens iets anders opzoeken, ga ik vandaag één der etappes van het Hanzestedenpad bewandelen. Dit is tevens een rondwandeling en zo hoef ik dus geen taxivervoer te regelen, ik kan het zelf 😁! Tweeëntwintig mooie kilometers liggen op mij te wachten in mijn Mooie Achterhoek. Deze route loopt voor een groot deel samen met reeds eerder gelopen routes, waaronder het Graafschappad. 
De voetjes gaan al enkele dagen in de Gewohl, nu nog in de fixomul, sporttape, pleisters en wandelwol. Ja, wandelen is zo pijnloos nog niet 😖. Ach, pijn is fijn, maar zover is het nog niet!

Mijn startplek is het TOPpunt Laag Keppel, lekker om de hoek voor mij. De weg er naar toe is al fijn, mooie ochtendgloren, heerlijk geurend vers gemaaid gras met reigers die hun ontbijtje bij elkaar pikken. De Panda geparkeerd, autosleutel check, check, wandel.nl app, GPSOdometer start en gaan.......  In Laag Keppel is het al best druk met sluipverkeer en papa's die hun kroost naar het kinderdagverblijf rijden. 
Mijn pad gaat via het Landgoed Keppel, over de Wrangebult, verder richting Hummelo (maar die laat ik rechts liggen, nog lang geen koffietijd) en verder in de voetsporen van mijn eerder gelopen routes. Stukkie in de achteruit, want ik had links gemoeten, maar was afgeleid door het te leuke optrekje. Ik check Guru, wandelapp en Odometer, alles gaat goed en loopt gelijk op, dus hoezo negatief dat die app niet werkt?
Ik kriskras door Bakedellen, Het Heekenbroek, blijf uitkijken naar m'n weggelopen gele zonnebril van weleer, groet de heren Natuurmonument en denk, "wat hebben die een leuke baan!" Geweldig toch, hier op deze mooie plek, met dit weer, lekker boompjes kijken 😊. 
De doorkijkjes leg ik vast op de Samsung en zo beland ik op het asfalt na enige kilometers. 

Ik groet de nodige fietsers, oma met een mini in de wandelwagen en klets even een rondje met de koeien. Doesburg komt in zicht en ik besluit door te lopen en daar op een terras mijn ontbijt en lunch te nuttigen. En zo geschiedde......
De eerste 10 km ben ik inmiddels al ruim gepasseerd (nog steeds lopen wandelapp en Odometer gelijk op) en dan wordt gevraagd (door de alternatievevierdaagse organisatie, wie het ook mogen zijn, Jan, Piet, Klara, Lies.....😶) om een foto te posten op mijn eigen sociale media met hashtag ..... juist, alternatievevierdaagse. De winnaar maakt kans op het Via Vierdaagse voorbereidingsprogramma van KWBN. Ik moet dit even op me in laten werken........ en doorrrr.......
Wanneer ik Doesburg verlaat en de Oude IJssel en het Broekhuizerwater gepasseerd ben, heb ik een achteroploper die ik rap tot vooroploper laat overgaan. Maar of dat zo slim van me was? Nu betrap ik mezelf erop dat ik hem wil bijhouden en gelijktijdig de passen zet. Niet doen Jo, loop je eigen tempo! Scheelt vast één of twee blaren aan het einde der week. 

Wanneer Guru zegt een slinger te moeten maken om de provinciale weg, N338, te passeren, maar vooroploper de korte route neemt, bult op-oversteken-bult af, besluit ik hem toch te volgen. En zo zie ik hem de N338 oversteken richting ... mij. Helaas, aan andere zijde schijn je niet naar beneden te kunnen, dus zit er niets anders op dan de slinger te nemen. En nu ben ik weer de vooroploper. Ik stap lekker door over het asfalt terwijl meneer het lager gelegen graspad neemt. Een lang smal weggetje volgt, maakt een bocht om het Bevergemaal en de volgende dikke kilometer volg ik de Oude IJssel. Het pad is niet breed, de senioren-fietsers zijn ruim vertegenwoordigd vandaag, maar afstand houden ho maar! Denk gerust ook aan mijn gezondheid, ik wil ook graag 100 worden, want ik heb nog heel veeel te wandelen. Mijn dank is groot 😀!

Ik draai het water de rug toe, vervolg het fietspad, sla niet veel later een erg groen smal pad in van Landgoed 't Mulra. Hier kronkel ik door wat bosschage, langs maïsvelden en vennetjes.Vanaf nu weet ik ook waar ik uitkom en waar mijn volgende rustplekje zal zijn. Bij de ophaalbrug Hoog-Keppel is het redelijk druk met geparkeerde auto's links en rechts, zonnebadende ouderen op hun ligstoel, een vissend jong gezin die zoekende zijn naar de juiste visplek, jongelui die bootje gaan varen, een kanoër die rechtsomkeer maakt en heel veel fietsers in alle soorten en maten. 
Inmiddels heb ik de 20 km aangetikt, zegt wandelapp en Odometer, en strijk neer op mijn komo langs de Oude IJssel. Al wat inmiddels stiekem mijn schoenen is ingesprongen laat ik weer vrij en mijn voeten/sokken mogen even van alle frisse lucht genieten, terwijl ik mijn volgende selfie op sociale media plaats met #alternatievevierdaagse (ja, ook ik wil wel eens iets winnen). 
De laatste twee kilometer slenter ik weg en wanneer ik de parkeerplaats bij het TOPpunt Laag Keppel in zicht krijg, moet ik goed zoeken waar m'n Panda zich verstopt heeft tussen alle auto's. De tocht voor vandaag zit erop, Guru gaat in de rust, GPSOdomter sluit ik af met dik 22 km en de wandel.nl app mag ook uit met hetzelfde resultaat. Maar dan...... 😟😠😢

Was ik vanochtend nog zeer optimistisch over de wandelapp die men heeft ontvangen om de route en de kilometers te registreren van de #alternatievevierdaagse, nu ben ik meer dan not amused! Bij het behalen van mijn Panda en mijn eindpunt na 22,289 km en het afsluiten van wandelapp is zelfs de optelling ervandoor gegaan. Ineens ben ik niet ingelogd, niks geregistreerd, alles ...... weg 😤 .... geen kilometer, geen route, nada, nopes, niks.... maar ik ben toch echt ff een paar uur pleitte geweest hoor!

Optie bij wandelapp is dan wel dat je zelf nadien de route nog kunt ingeven, top zou je denken als kleine troost. Zij het niet dat:  a) je maar een beperkt aantal knooppunten kunt toevoegen;  b) de desbetreffende 🍏maps mijn paadjes niet eens allemaal kent 😮. 
Beste wandel.nl jullie zullen weer even terug moeten naar de tekentafel (of hoe zo'n app ook ontwikkelt wordt en tot stand komt), want hier gaat iets nog lang niet zoals het zou horen. Gelukkig heb ik mijn eigen vertrouwde Guru en Odometer nog 🤗. 

P.s. Is de wandelapp van slag of ligt het aan mij?

2020-07-07 | Onmeunig Twents - Dag 3

70 of toch 90?

Eenmaal weer bij mijn tante, heerlijk in de stoel voor de buis. met een bakkie koffie en fris gedoucht. Tante is dansen, dus ik ben gezellig met mezelf aan het bloggen. Zodra ik de voordeur hoor gaat Apple weg en gaan we socializen, beide genoeg te vertellen en weer wordt er gelachen. Morgen alweer de laatste dag van dit mini avontuur, dus ook mijn boeltje inpakken voor vertrek naar mijn eigen huis en haard.
Vanmorgen heeft tante de thee al voor me gezet, ik smeer de broodjes en alles wordt gepakt. Na een bakkie koffie nemen we afscheid en tante beloofd om Brigitte even een appje te sturen om ons eraan te herinneren dat we de autosleutel mee moeten nemen 😏. Oké, duidelijk tijd om te gaan!

Het Bint - tuurlijk!

Dag 3: Dinsdag 7 juli
Startpunt Hilbertsweg te Zenderen - eindpunt 't Hulsbeek te Oldenzaal
Bij 't Hulsbeek parkeren wordt al iets lastiger, er zijn meerdere parkeerplaatsen, allemaal betaald, dus we rijden een stukje door maar ook snel weer terug als we doorhebben dat je niet altijd voor een dubbeltje op de eerste rang kunt zitten. Goed, Panda achter het hek, parkeerkaartje kopen kan na afloop, check check hebben we alles? Autosleutel 👍? Ja, en gaan.
Het startpunt heb ik een klein stukje verlegd, nu geheel op de route. Aan deze straat, Hilbertsweg, staan enkele grote boerderijen (buitengebied) en bij de plaatselijke self-serve boer vraag ik of de pc hoofdtrekker op zijn/haar erf geparkeerd mag staan tot einde van deze middag. Geen probleem en ze wenst ons een fijne wandeling. 
We lopen verder door Landgoed Weleveld, bewonderen alweer kunst op de vroege ochtend, deze keer van Matthijs, en na een slinger gemaakt te hebben struinen we over een mooi breed schouwpad langs de Bornsche Beek. 

Met ons zijn ook anderen al op pad. Meneer met viervoeter groet vriendelijk, twee dames gaan voor een frisse ochtendwandeling want hebben verder niets bij zich en een dame aan de andere zijde des waters laat vrolijk groetend eveneens haar doodle uit. Het pad is lekker breed en goed gemaaid en loopt lekker weg. Terwijl we hier stappen verbaasd het ons dat we dit niet herkennen van onze Marskramer-wandeling. Het kan zo gek niet wezen of wij weten vaak nog wel waar wat was en wanneer, maar nu moeten we toch heel diep nadenken. Ons excuus: we liepen toen andersom en het was winter. Excuus aanvaard 😀! 
We laten de Bornsche Beek achter ons en gaan een smal voetpad in tussen de begroeiing door. Voor ons vliegt een bonte specht van paal naar paal en op aanwijzingen van BB knip ik het ene fotootje na het andere. Resultaat: heel vaag! Gelukkig hebben we geen fotorolletjes meer, want dan was het een dure knipbeurt geweest.
Goed, het volgende beestje was gelukkig niet zo snel en die is dan wel gelukt, net als de ram die lekker staat te ontwateren, de koeien die mij wat loom aankijken, de groene vrucht aan de boom (geen idee wat het is. Jij?), het hangslot, de bloempjes en..... de oranje paddenstoel aan de paal!

We laten de Stroom Esch achter ons en verdwijnen het bos in, verder over het Marskramerpad, met rechts RUSTpunt Erve de Greve. Althans, volgens Guru, maar nergens een bordje "welkom", alleen "privé terrein", door dus....... Helaas! Verder het bos in en weer bekend terrein. Vorig jaar maart liepen we hier en kwamen we als twee verzopen katten aan bij de auto die hier stond. Met bakken kwam het toen uit de lucht, zo nat zijn we gelukkig tot op heden nog niet weer geworden of zijn we slimmer geworden en pakken alles sneller in het plastic? 
We gaan verder langs de Deurningerbeek en treffen er een leuk bankje ietwat beschut tegen de bosjes aan. Voor ons de beek met heel veel riet, bosschages en groen, smal pad aan beide zijden. We zitten droog aan de koffie en bij vertrek is het weer plastic tijd, wat een gelukje weer 😊. Het pad wordt steeds smaller en glibberiger en het is er uitkijken geblazen. Weer in opener veld kriebelen we door hoge grassen en alles wat stekelt en brand. Ach ja, de eerste jeuk was ook net weg. 

Met een grote bocht lopen we om de velden van Boomkamp. Eén enkele meneer zien we als een klein legopoppetje de bolle buxussen bijknippen. Die is nog wel ff bezig! Verderop heeft een medewerker het beter bekeken, die zit op één of ander hoog op de poten rijdende schoffel met zeven armen. Lekker scheuren tussen de coniferen door. 
We worden begroet door een jonge moeder met twee kleine kindjes wanneer we de afslag nemen langs de Gammelkerbeek. Het ventje staat ietwat te mokken bij z'n kleine fietsje, maar wanneer moeder hoort dat wij 24 km lopen spreekt ze haar zoontje toe dat dat pas ver is. Ohhh wat herkenbaar, ben blij dat ik ze groot heb. 

Ons pad gaat verder over het fietspad langs de beek met een prachtig geel veld aan rechter zijde, stralend in de zon. We laten de nodige fietsers passeren, ieder vriendelijk groetend en dankend dat wij ook begaan zijn met hun gezondheid wanneer wij weer eens de berm in springen. Zien we verderop een bankje? Gaan die mensen daar zitten? Nee, het wordt de onze. BB trekt het schoap* ff een pluk uit, ik friemel een stuk langs mijn hak (zo over de pleisters heen!) en als de maagjes gevuld zijn, op naar Deurningen. 

Eenmaal in het dorp kunnen we nog geen afscheid nemen van het Marskramerpad en lopen door het centrum, op naar de kroeg! Deze extra meters gunnen wij onszelf, net als de heerlijke cappuccino met dito appeltaart (jaaa met slagroom). Goed, nog één rondje dan.....
Eenmaal weer op de Essenroute gaat het om de sportvelden van Deurningen heen, verrijken we ons brein met info over Het Hoge Vonder en vervoegen wij ons na de woonwijk weer bij het Marskramerpad. Van het terrein van Kaamps krijgen we ditmaal het nodige te zien, net als alle anderen die hier lekker rondstruinen om alles over het boer'nlev'n te ontdekken. Wij laten deze drukte achter ons en gaan het buitengebied verkennen. Bij knooppunt V84 verdwijnen wij door het hekje en worden weer één met al het groen, bruin, stekels, gras, buizerds, wolken en blauwe lucht. Deurningen verdwijnt in de verte.

Al krakend, en nu heb 'k de knoll'n toch aardig op, gaan we op zoek naar een volgend leuk bankje (al is nu elke bank goed hoor Brigitte!!!!). We kronkelen langs de Deurningerbeek, door gras hoog, hoger, hoogst en lopen gezellig parallel aan de A1, Hengelosestraat. Brigitte is onze voorloopster en rust- en pauze-regelateur en wanneer zij afstevend op de Netto-tank, weet ook ik dat zij zich net zo voelt als mij, alleen jaren jonger 😑. Gedeelde smart......Altijd fijn! De trottoirband was ons zitje, de pomp ons uitzicht, maar het was wel even fijn. Vitaminestoot erin en door!
We laten de fietsende schoolkids voorbij gaan en slaan af naar Erve Grootenhuys. De huisjes zijn leuk, de alpaca's nog leuker.

We hebben het rijk van 't Hulsbeek bereikt! Yes! De laatste km's en op naar mijn Panda! Zij het niet dat we even later voor de tweede keer weer bij minicamping de Paardebloem komen (wel een ander pad) en Guru het helemaal niet meer eens is met de wit/paarse routebordjes. Maar ja, wat kan Guru inbrengen tegen BB? Zij wint, ik volg gedwee. Het ene bospad volgt het andere op. De klootschiet-deelnemers wachten even wanneer wij willen passeren, zodat wie zonder gat in 'n kop thus komt, en één der heren is zo vriendelijk ons een pepermuntje te geven wanneer hij hoort hoeveel km wij al in de poale hebt. De eerste infoborden langs de paden hebben we bekeken en gelezen, na bord zoveel vonden we het wel best. Leuk voor de papa's en de mama's en hun kroost.

Groene schildwants

Wanneer Guru eindelijk het conflict met de wit/paarse routebordjes heeft bijgelegd, wordt het ons duidelijk dat we bijna bij de Panda zijn (met sleutel!). En zie daar...... nog even fris en fruitig als vanochtend, staat ie stralend in de zon op de parkeerplaats bij Erve Hulsbeek. Nu nog even een parkeerkaartje scoren en gaan. Ter info: parkeerkaart kopen bij het sanitairgebouw bij de zwemvijver, zo staat geschreven op het infobord alhier. Dat je daar eerst het halve Hulsbeek voor over moet, dat hadden wij niet ingecalculeerd! Onze voeten zijn al zo moe, hak links sputtert steeds meer tegen, teen rechts wil ook rust, maar nee........ ga nog ff aan sight-seeing doen, hebben we echt zin in 😖. 
Langzaam stiefelen we de bult op, op zoek naar het toiletgebouw. Op goed geluk lopen we richting de wegwijzers en vinden we het toilet. Daar dan ook maar even gebruik van maken, ja, als je er dan toch bent 😌!

Een laatste foto op het bruggetje, van het water en de bordjes en het zit erop. Hier scheidden onze wegen. Brigitte gaat weer naar Hoksebarge, maar blijft in Twente, ik zoek het iets verderop in mijn mooie Achterhoek. Het was een prachtige belevenis, mooie paden, langs leuke plekjes in Twente en in goed gezelschap. Trots rijd ik naar huis. Trots op ons beide, toch 74 km pootjes verzet. Maar ook trots op het feit dat ik een Tukker ben en kan zeggen dat het hier prachtig is! Maar nu moet ik echt weer even terug naar het ABN!

Goed een laatste woord. Het zijn 74 km's geworden i.p.v. de 90, wat ook zomaar had gekund, zeker met mij 😎. Wanneer je meer tijd hebt dan ons, ga voor die 90 km. Je wordt naar alle bezienswaardigheden geleid die in ons mooie Twente te zien zijn langs deze route. Daarvoor raad ik je aan deze kaart uit te printen en op de knooppunten te letten.
Maak er een feestje van, weer of geen weer, regen of zonneschijn, met pleisters of wandelwol, beleef het en GENIET! 

Speciale dank aan Tante Johanna voor de goede zorgen, het bed, ontbijt en de leuke gesprekken. Brigitte, dank voor het eten en de gastvrijheid en ook top gedaan 👍, samen op naar onze volgende wandeling......... volgende maand....  ergens. Voor mij nu even rust, een weekje zonder wandelkleding en schoenen. Mijn volgende uitdaging is de Alternatieve vierdaagse, eerst maar eens vier leuke routes uitzoeken. 

P.s. Klik af en toe, of als je wat meer tijd hebt altijd, de links eens aan. Zo leer je nog eens iets, puur informatief, ter aanvulling, verduidelijking, voor de muziek en gezelligheid of voor een lach. Kost niks, groot plezier.

Wordt ook volger van mijn blog (kost je wel één klik linksboven) en loop zo met mij (ons) mee en geniet van ons mooie Nederland. Enne ..... laat ook eens een reactie achter met je naam, ons verhaal en namen ken je tenslotte ook.
Wanneer het niet lukt rechtstreeks hier een reactie achter te laten, wordt dan volger, dan moet het lukken. En ik zou het zeer waarderen ook! Anders de link in je browers plakken en openen.

Af en toe lees je een * ergens en voor die info moet je hier zijn:
* wandelwol: voor mijn geldt: Prima spul om je sokken en drukplekken (evt. blaren), mee op te vullen en ietwat te verlichten, maar ik blijf favoriet van tape, tape en tape!