Volgers

vrijdag 30 augustus 2019

2019-08-30 | Help zoeken a.u.b.


Wie kan mij helpen?

Verloren omgeving Laag en Hoog Keppel tijdens bovenstaande wandeling. Ik ben gestart aan de Jan de Jagerlaan te Laag Keppel, gelopen richting Hoog Keppel. Na een kleine 9 km (bos Hekenbroek) kwam ik erachter dat ik mijn bril was verloren.
Wie oh wie heeft 'm gevonden?


Deel a.u.b. dit bericht zoveel mogelijk, mijn bril ligt nu ergens te verpieteren misschien en ik kan 'm weer blij maken (en hij/zij/het mij ๐Ÿ˜Ž)!
Nogmaals de link voor verdere info:
https://jolandawandeltverder.blogspot.com/2019/08/2019-08-29-je-bent-nooit-te-oud-om_29.html


donderdag 29 augustus 2019

2019-08-29 | Je bent nooit te oud om ....

...... of toch wel?

Sinds zaterdag niet meer gewandeld. Vandaag moet het er echt weer van komen, want er raast teveel door m’n hoofd wat ik stil moet zien te krijgen. Welke route neem ik? Da’s een goeie. Tja..... ga ik voor veel kilometers en/of vertrekpunt dichtbij huis? Of toch maar.......
Tja..... ik heb er nog maar een nachtje over geslapen.
Vanochtend was ik er zeker van: TOP Zeddam - Sydeheimroute 14 km, prachtig door ons mooie Montferland. Enkele ogenblikken later dacht ik aan Duinen, kolken en kastelen route 22 km, startpunt Keppel e.o. Toch nog even internet erop nalezen voor eventueel nog betere opties, keuzes, keuzes, keuzes ๐Ÿ˜๐Ÿ˜๐Ÿ˜.
Hoe voel ik me vandaag? Gister had ik veel pijn, vandaag gaat het gelukkig wat beter. Paar pillen extra en ik ben eruit, ik ga voor de 22 km. ‘t Is tenslotte prachtig weer vandaag, niemand verder thuis, ik heb de dag aan mezelf. Lekkerrrrrrr....


Panda in de berm langs een klein weggetje in Laag Keppel, da’s mijn startpunt van deze route geworden (heb ik zelf beslist ๐Ÿ™ƒ). De omgeving Laag- en Hoog- Keppel is prachtig, ik heb er al menige voetstap gezet, menige wandelroute van het internet "geplukt" en bewandeld. Via de bossen van Landgoed Keppel, langs de aspergeboerderij De Stokhoven richting Hoog Keppel. Ik wijk ietwat af, slingertje naar rechts (leeftijd?) en loop dan over het kerkpad iets omhoog en langs de veelal (zeer) oude graven. Waarom trekt zoiets toch altijd? Of is dit mijn tic? Ik snak bijlange na niet naar een plek hoor!


Centrum ๐Ÿ˜„ Hoog-Keppel verlaat ik via het erf van een woning aan de Dubbeltjesweg. De naam van de weg slaat totaal de plank mis wat de waarde van de huizen hier betreft. Weer verhuizen dan maar?
Huis/Kasteel Ulenpas komt in zicht. Ik had er nog nooit van gehoord, ook niet na 21 jaar inwoner te zijn van de Achterhoek, dus weer iets ontdekt en geleerd. Ik ben dus nooit te oud! 
๐Ÿ˜„๐Ÿ˜Š๐Ÿ‘

Kasteel Ulenpas: herbouwd 1660

Door Sturm, J.; Jobard - Het Gelders Archief, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5614857

Het tempo ligt weer eens niet hoog daar er natuurlijk weer gefotografeerd moet worden. Nou was dat vanochtend nog wel een dingetje ๐Ÿ˜ฎ. Zegt ie (lees camera) op ‘t moment dat ik druk “kaart geblokkeerd”. Denkt de Samsung camera nu opeens een mobiel geworden te zijn (๐Ÿ™ƒ๐Ÿ˜๐Ÿ˜ฎ๐Ÿ˜ถ)? Het moet niet gekker worden ๐Ÿ˜ฎ. Blokkeren doet altijd alleen mijn IPhone! Okรฉ, hoe krijg ik dit weer voor elkaar? Beter gezegd: hoe los ik dit nu per direct op, want fotograferen is รฉรฉn met wandelen bij mij. Ik heb ooit eens de handleiding van de camera gedownload, maar ja.... is dat handig nu? Inloggen thuis via mijn IPhone kan wel, maar da's me ff teveel gedoe nu. Moet makkelijker kunnen! You tube kan/heeft alles (waar dacht je dat mijn wederhelft alles van geleerd heeft? ๐Ÿ™ƒ๐Ÿ˜„๐Ÿ˜Š), heeft vast ook wel een oplossing voor mijn SDcard. Goede keuze! Opgelost, hoe simpel kan het zijn ๐Ÿ˜Š? En doorrrrr........


Het is heerlijk stil in het bos. Op รฉรฉn dame met grote viervoeter na ben ik tot aan Hoog Keppel niemand tegengekomen. De Achterhoek ontwaakt. Het bos geurt ochtend, dauw, zomer en herfst tegelijk. Het geluid komt hoofdzakelijk van vogels, vallende bladeren, boomvruchten en de regendruppels die topzwaar geworden zijn op de bladeren. Het is nog bewolkt met een fijn temperatuurtje van zo'n 19-20°C. Geen vest nodig, alleen bermuda, shirt en dagrugzak. Het loopt zo ook lekker weg en voor mezelf heb ik beslist dat ik bij zo'n negen kilometer het eerste de beste bankje mij toe-eigen. De weg tot aan die negen kilometer vul ik met fotograferen, veel sanitaire stops (gaat met gemak hier, er is bijna geen mens te bekennen vanochtend) en genieten van de omgeving.


En dan loop ik in Hekenbroek. Ook hier had ik nog nooit van gehoord (achteraf wel, maar niet opgeslagen ๐Ÿ˜), maar vanaf vandaag ga ik het ook nooit meer vergeten, echt niet! Wat loop je je (lees: ik) hoofd lekker leeg van wandelen ๐Ÿ˜’๐Ÿ˜’๐Ÿ˜’. Ja, daar komt ie, mijn zwart/gele Ray ban zonnebril op sterkte heeft de poten genomen! K.. ๐Ÿ˜ฑ๐Ÿ˜ฑ๐Ÿ˜ฑ!
Jaha, deze lag ook aan het touw (een rode nog wel). Alleen het touw gleed telkens van z'n pootjes en dus had ik 'm met touw en al weer op z'n ouwe vertrouwde plek opgeborgen, tussen de knoopjes van mijn shirt. K.. ๐Ÿ˜ฑ๐Ÿ˜ฑ๐Ÿ˜ฑ!
Okรฉ Jo, denk na ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ
๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ๐Ÿ’ญ !!!
Volgens mijn GPSOdometer heb ik ruim acht kilometer gewandeld. Dus rechtsomkeer, terug!! Er zit niets anders op dan geen bankje zoeken, maar een ontsnapte zonnebril.

Toen ik 'm nog had.......Deze dus, gezocht!
Juni 2019, gelukkig heeft ie het PP meegemaakt.

In de hoogste versnelling draai ik me om en wandel al kijkend en speurend van links naar rechts. Terwijl mijn brein overuren maakt (dat terwijl ie net wat tot rust was gekomen) slinger ik mezelf weer eens van alles naar mijn hoofd. Hoe stom Jo kun je zijn? Ken je die van die ezel? etc. etc. etc.
Ja, wat schiet ik hiermee op? Niks, nope, nada, nul. Kijk gewoon goed om je heen, waar heb ik getoiletteerd, waar was het zoveelste fotomomentje?
Mijn hoofd is dan wel heel druk nu, mijn benen zijn echt even aan rust toe, met of zonder zonnebril. Okรฉ, ik gun mezelf een kwartiertje rust. Bakkie thee, banaantje en
doorrrrrr!

Wie is een koe?
Wanneer ik Hoog-Keppel bereik besluit ik maar te lunchen bij de kerk. Wie weet helpt het ๐Ÿ˜•๐Ÿ˜•๐Ÿ˜•. De kans dat ik m'n zonnebril nog tegen kom wordt met de meter kleiner. Ik heb me ook suf geprakkeseerd waar ik 'm in mijn shirt heb gestopt, maar helaas, mijn brein laat me in de steek, geen antwoord.
De laatste kilometers door het bos probeer ik een plan te bedenken hoe ik dit oplos, denk aan boswachters, Facebook, zaterdag opnieuw de route lopen.

Tevens troost ik mijzelf met het feit dat ik deze bril al heeeeel lang heb (maar toch ๐Ÿ˜•๐Ÿ˜•๐Ÿ˜•).


Gelukkig staat Panda nog wel op mij te wachten en ietwat uit mijn doen en niet geheel uitgerust, keer ik huiswaarts. Eerst maar eens een douche en ff zen.
Wanneer ๐Ÿ’“je thuiskomt stelt hij voor het gehele traject nogmaals te fietsen. Twee zien er meer dan รฉรฉn, dus wie weet....... Maar nee hoor, waarom zou ik eens geluk hebben ๐Ÿ˜ž?
Rest mij nu nog een opsporingsbericht op Facebook te plaatsen en hopelijk wil een ieder 'm delen en leidt dit tot een happy end en leven we nog lang en gelukkig samen.
Voor wandelaars en fietsers, van Laag naar Hoog

Zo begon mijn dag en wandeling best goed met een niet lekkende waterzak (vandaag zelfs in plasticfolie gewikkeld, want het zou mij niet weer gebeuren dat....) en een snel opgeloste blokkade van mijn fotocamera, maar eindigde die iets minder vrolijk door een niet volledig gewandelde route door het gemis van mijn zonnebril. Helaas. Wel ben ik vandaag goed in beweging geweest, 16 kilometer met de benenwagen en daarna nog eens op mijn ijzeren ros.

Blijkbaar ben ook ik nooit te oud..........


My middlename is.....

G E Z O C H T

Zie in de volgende blog mijn opsporingsbericht.
https://jolandawandeltverder.blogspot.com/2019/08/2019-08-30-help-zoeken-aub.html

Indien mogelijk, graag zoveel mogelijk delen in de omgeving Laag en Hoog Keppel, Hekenbroek e.o.
Mijn dank is groot (1.72 mtr ๐Ÿ˜€)!

zaterdag 24 augustus 2019

2019-08-24 | Alleen maar cadeautjes

Puur emotie

EIN-DE-LIJK! Daar gaan we weer (BB en moi๐Ÿ‘ฃ ๐Ÿ˜Ž.Marskramerpad etappe 10, Hoenderloo-Kootwijk, 17.4 km (volgens de website hรฉ, kan bij ons zo maar anders worden)
We hebben afgesproken om 9:00 uur in Kootwijk, het eindpunt. Veel later beginnen is geen optie gezien de temperaturen die vandaag voorspeld zijn. Na eerst een zwartrijder (lees spin) uit mijn Panda gezet te hebben om 8:00 uur neem ik de toeristische route langs het Apeldoorns kanaal.
Brigitte parkeert net iets eerder en samen in de Panda gaat het naar Hoenderloo, ons startpunt Heldringkerk. Mooi veilig en schaduwrijk plekje bij de kerk, daar kan Panda zich wel een paar uur vermaken. 


Even een moment van bezinning en goed nadenkwerk, check sleutels, check brillen, check camera, check portemonnee ....... alles aanwezig en voor elkaar ๐Ÿ‘๐Ÿ‘๐Ÿ‘. Of toch niet...... ๐Ÿ˜ฎ? Wanneer ik mijn rugzak van de achterbank pak zie ik een natte plek en geen kleintje ook ๐Ÿ˜ฎ. Nee, niet weer? Zaklekkage. Ik word gek van die zak! En nee, niet zeggen (ik hoor het jullie denken) haal een nieuwe, want dat ding lekt aldoor! Nee, de afgelopen dagen heb ik "m'n zak", gevuld tot de nok, op het aanrecht gelegd, op z'n rug, geen lekkage, op z'n buik, geen lekkage, geen druppel! Nergens, niks, droog, heel droog. En nu gooit ie direct alweer water in het eten i.p.v. roet. Gelukkig ben ik er op voorbereid. Alles uit de rugzak, ook het los drijvende water uit het plastic en in de herhaling maar weer. Check dop, check schroefdraad, check check check....... Alles weer in het tassie, tassie in de komo, theedoek onderin de tas voor je weet maar nooit welke overstroming ik nog ga meemaken vandaag. Lets go, gaan!


Me and mien toet'n

Inmiddels bevochtigd mijn rugzak mijn onderrug en achterwerk en dat geeft natuurlijk weer stof tot gelach. Wel is het heerlijk verkoelend, want de temperatuur stijgt in hoog tempo vandaag ☀️.
Midden in Hoenderloo zijn we al zo afgeleid dat we alleen de kleine bewegwijzering zien na enig speurwerk, terwijl er een joekel van een wegwijzer ons stralend naar rechts leidt.
Dit is toch niet te missen zou je denken
Dan gaat het ook snel het natuurgebied in, Hoenderlose Bosch. Genieten met een hoofdletter G hier. Af en toe staan we even stil om te kijken, fotootje, luisteren en ruiken. Dit hebben we beide gemist en dan is een dag als vandaag al gauw een cadeautje voor ons, zeker met zulk mooi weer. 


Guru laat een zandverstuiving zien, iets waar ik niet echt blij van word, maar het is gelukkig maar een kleintje. De zandbak was nog lang niet leeg, peuters hebben nog vakantie natuurlijk. Maar gelukkig is aan het einde links om de hoek een bankje en nog in de schaduw ook. Daar ik "de zak a weer nat han'dn(bedankt Brigitte voor de Twentse tongval) was dit bankje meer dan welkom. Koffie erin, water eruit, sokken en theedoek aan de lijn, maar de schade blijft beperkt. Brigitte checkt mien toet'n nog ff op stromend water, maar niks, ook zij houdt het droog. Tijdens de zit en de koffie breken wij dan ook maar even onze koppies over het raadsel zaklekkage Jolanda. Raadsel onopgelost.



Een stukje verderop links ligt een fietspad en daar bromt het nodige elektrische vervoer stevig voorbij. Hele kolonels alle tinten grijzende mensen van zekere leeftijd, met en zonder flitsende fluoriserende helmen, is er vandaag op uitgetrokken. Twee wandeldames lopen na een groet door richting de zandbak en wij denken dan alleen maar "dat hebben wij al gehad ๐Ÿ˜Ž!" (nee, wij zijn geen peutertjes meer en beide houden wij niet meer van zandbakken, da's duidelijk). Maar niet veel later komen de dames teruglopen en moet er natuurlijk gepraat worden.




Mijn was is weer gedroogd, zak in de beveiligde plastic toet'n en wij gaan weer verder. 
Onderweg bewonderen we nog wat insektenbeesten (blijft ons een raadsel wat het is/was), nemen we nog wat hindernissen door het bos en belanden we gelukkig weer op de hei. En die staat prachtig paars te wezen!

  

Enige verwarring bij Brigitte wanneer de markering ons links de hei op stuurt, terwijl er ver in de verte (BB is bril-loos) toch ook iets wit-roods hangt. Worden we nu voor de lol zo'n eind omgeleid om dadelijk daar alsnog uit te komen? Mocht dat zo zijn, maakt het ons ook niets uit hoor, wij volgen netjes alle bordjes, stickers en beschilderde bomen. 
Maar je moet wel opletten natuurlijk ๐Ÿ˜ฎ๐Ÿ˜ฎ.


En zo komen we uit bij de schaapskooi Hoog Buurlo. Een drukste vanjewelste hier en dat niet door de hoeveelheid schapen. Ja, andere soort schapen, heel veel in alle soorten en maten, maar ook op allerlei verschillende vervoersmiddelen. Wij hoopten hier op een fijn schaduwrijk plekje voor de lunch, maar dat gaat 'm ff niet worden. En doorrrrrr.......!



Einde weg, kruising en boomstammen. In de schaduw! Lekkerrrrrr.... Heerlijk punt, heel veel bedrijvigheid hier, van links naar rechts, van rechts heel hard kruising over we houden ons ๐Ÿ’™ vast, veel mannen van een zekere leeftijd rond, ronder, rondst, op mountainbikes. Dan komt de grote SUV met paardenaanhanger en twee echt oude dames weer een keer langs, valt een wielrenster op het asfalt omdat haar schoen niet snel ontklikte en hoor ik van BB dat ook haar wederhelft het al eens is overkomen. Ik stel me voor een mengelmoesje van een wat rondere man van een zekere jonge leeftijd, op een fiets met dunne bandjes, die gelukkig wat voller is om z'n acrobatische val op te vangen. En zo volgen we wat er zoal passeert terwijl BB luncht en ik mijn groenvoer (en oranje worteltjes) naar binnen werk.



We breken op en laten de drukte achter ons en vervolgen de weg richting nog meer heide, Achterste Steenberg en de Voorste Steenberg. Guru verteld ons dat er nog wat zandbakken volgen en daar lopen wij gelukkig gewoon langs. 

Maar je moet wel opletten natuurlijk ๐Ÿ˜ฎ๐Ÿ˜ฎ. Wij zijn weer zo aan de klets dat we totaal verkeerd lopen en dus voor straf het asfalt fietspad moeten volgen i.p.v. een heerlijk zonovergoten heideveld met zandbak. Tijd voor koffie, da's duidelijk! We treffen het weer en zitten op ons "toiletbankje" (lees bank met een gat ernaast, heeft ooit een boom in gestaan, maar hier kwamen wij ooit eens pas veel later achter, we zijn niet zo slim hoor (vloeiend Nederlandse zin ๐Ÿ˜ฎ)) in de schaduw langs een veel bereden fietspad lekker mensen te kijken. Brigitte blijft vol goede moed iedereen groeten, ik heb de moed na nummer zoveel opgegeven. 
Wat fruit er in voor een laatste vitamineboost en kom op, nog maar zo'n 4 kilometer te gaan met 30 gr C. Denken we. Ja, de kilometers hรฉ! De Celsius was wel duidelijk, voel het lekken. Maar ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat warmte een emotie is ๐Ÿ˜Ž. Wat de km's betreft, zeker weten doen we het niet meer, nadat Brigitte de teller niet voldoende hard heeft aangezwengeld op haar Android apparaat. 



Gelukkig was de peuterschool nog niet gestart en was er nog genoeg zand over om door te worstelen en te zweten. Nee, het is nooit te heet voor een fijne wandeling ๐Ÿ˜Ž☀️! Af en toe hadden we een mazzeltje met een klein paadje dat reeds ingelopen was door andere wandelaars die eveneens niet meer peuteren en konden ook wij ietwat verhard door de heide struinen. Onderweg snoven wij nog wat cultuur op door de infoborden van Natuurmonument te lezen. Stel je voor, 150 jr na Chr. leefden hier mensen in deze zandbak. 


En niet alleen peutertjes. En zo fantaseren we er weer rustig een paar kilometer verder. Inmiddels staat luie Everdina ☀️ heel hoog aan de hemel en snakken wij naar ijs. Maar dat doen we al sinds etappe 1! Geloof me, vandaag gaat het lukken!
Kootwijk komt in zicht en dan struikelen we zo het terras op en vinden ook nog een schaduwplekje. Wat is het dan heeeerlijk om een koud, echt koud, glas drinken naar binnen te gieten. Goed, was zo verdampt, dus ook maar een sorbet erachteraan voor de smaak. En dat was dik verdient vandaag.


Fruit is gezond

Het was een prachtige route. Weer zo'n andere omgeving als voorgaande etappes. Ik blijf verstelt staan van ons mooie land en hoeveel Nederlanders dit niet eens kennen laat staan zien of gezien hebben. 

Het was een dag van cadeautjes. Goed gezelschap, leuke gesprekken, lachen, vriendelijke mensen, prachtige wandeling in een prachtige omgeving. En dan ook nog eens ijs toe. Wat wenst een mens zich nog meer? Nou..... een Panda die inderdaad ook alleen maar in de schaduw heeft gestaan misschien 
☀️☀️☀️?
En voor jullie natuurlijk weer een paar minuten leesplezier. Ook met dank vanaf nu aan BB ๐Ÿ’™๐Ÿ‘, want die bedenkt onderweg ook al tekst voor mij ๐Ÿ˜Š๐Ÿ˜‚. 





woensdag 14 augustus 2019

2019-08-14 | Hoe paars wil je het hebben?

Naar de Posbank voor de kleur.... paars


Ik zag afgelopen week de mooiste foto's voorbij komen op Facebook van de heide die in bloei staat, dus kan ik niet achterblijven om het met eigen ogen te gaan aanschouwen. Helemaal daar ik op maar zo'n 25 km afstand woon van de
Posbank, dus heide genoeg denk ik. De keuze voor mijn wandeling is gevallen op Trage Tocht Posbank, 14 km. Ach en laat ik die al in mijn Guru hebben staan. Hoe makkelijk kan ik het krijgen vandaag ๐Ÿ˜€Gisteren Guru al even gecheckt en bestudeerd en enigszins verward daar ik twee routes door elkaar te zien kreeg en ze beide รฉรฉn en dezelfde kleur (je kunt in de Guru app de routes een kleurtje geven, denk aan groen, oranje, rood, paarsblauw, zwart ๐Ÿ™ƒ) hadden (en hebben). Ach, ik zie het wel, komt goed, heb vertrouwen in jezelf (zei ik dat maandag ook al niet tegen mijzelf? ๐Ÿ˜€)




Ik start bij station Rheden. Daar is het ook nog eens gemakkelijk en gratis parkeren en het ligt op loopafstand van De Posbank. Rugzak op/om/aan, toch maar even nog niet, beetje natte voorstoel....... neeeeeeee............ ja..........
๐Ÿคจ ๐Ÿคจ in de komo, opgelost en gaan! Hoe simpel kan het zijn?!
Het begint dan ook vrijwel direct met klimmen wanneer de rondweg gepasseerd is en langs niet al te onooglijke optrekjes met geweldig uitzicht schiet het pad rechtsaf tussen de luxe villa's door het bos in. Fijn, fijn, fijn ๐Ÿ˜Š en een extra cadeautje op de vroege ochtend hupt een stukje voor mij uit.




Achter Restaurant Houtplaats langs en dan volgt al gauw het eerste inkijkje over wat zich dadelijk in z'n geheel voor mij uitstrekt, een prachtige paarse deken van heide. Ik kom ogen tekort, fotootje links, fotootje rechts, fotootje onder....... en even om mijn as draaien om ook van de achterkant te kunnen genieten. Geloof me, daar ziet het er echt anders uit.


't Is nog vroeg, maar de eerste wandel-fotograaf-jongedame komt mij al tegemoet. Zij heeft vast al aardig wat prachtige plaatjes geschoten. De grond is nog vochtig, het lijkt iets heiig, de lucht is strak blauw en luie Everdina (lees: ☀️) heeft er duidelijk zin in vandaag.
Het is ook verder heerlijk stil, voor zover dat kan in dit land (verkeer is hier altijd hoorbaar helaas) en mijn vest is ook reeds om'n boek knupt, om verdere lekkages te voorkomen 
๐Ÿ˜Š. Helaas is de rust van korte duur, want รฉรฉn dame laat haar hond uit alhier, en dat al druk blรจrend in haar mobiele foon. Zo jammer ๐Ÿ˜–.


Op zo ongeveer het laagste gedeelte van de Posbank (voor mijn gevoel! voordat er weer een heuse discussie losbarst) loopt het pad al kronkelend en iets stijgend tussen de heidevelden door. Waar ik ook kijk, alles is heide, alles is paars. De regen heeft diepe geulen gesleten in de grond, waardoor het verstandig is (zeker voor mij) om goed op te letten waar mijn voeten zich neerzetten. 


Guru houdt ik goed in de gaten, daar ik geen route uitgeprint heb en wanneer ik links moet wacht mij de trap met ruim honderd treden (110 als ik het goed onthouden heb ๐Ÿ˜Š). Ach hoe fijn, hier waren wij eerder (lees jaren gelee) al eens in de winter met Cas en onze schotjes. Toen werd er een rondje gewandeld, nu ga ik voor een echte route (lees kilometers!)
Goed, been- en bilspieren even trainen en al hijgend sta ik op de top. Het uitzicht maakt veel goed.

     
Vanaf hier gaat het het bos in. Voor het bruggetje links en even de berm in voor het "peleton" moutainbike-dames. Via het geasfalteerde fietspad oversteken en dan..... hmmmmm...... wat zegt Guru? De GPX-routes wijken (redelijk vaak) af van het werkelijk te volgen pad. Meestal loopt de route een stuk verder rechts, links, voor, achter ('t is maar hoe je het bekijkt ๐Ÿ˜Š). Nu gaat er een pad schuin links de bos in, loopt wel parallel aan de asfaltweg. Maar verder rechts schuin gaat een pad door een hekje (zijn we gek op!) en die loopt wat meer rechtdoor en af van de asfaltweg. Keuze maken Jo!
Okรฉ links. Wandel, wandel, wandel....... kijk, kijk, kijk iets beter...... nee, lijkt me niet....... terug! Hekje door, wandel, wandel, wandel, wijkt af..... ff door...... ja, lijntjes op Guru komen samen met mijn route!  En zo vervolg ik mijn pad...... 150 meter. Wegversperring, boom! 



Coopertest vond ik vroeger op school al vreselijk, maar deze neem ik redelijk met gemak. Na boom drie is ook het pad een stuk breder en niet zo overgroeit door varens en stekels. Een klein beetje ongeschonden dit doorstaan is me wel iets waard hoor!
Wanneer ik links ga groet ik de twee heren met goedemorgen en zij groeten vriendelijk terug. Op sleeptouw hebben zij hun eega's meegenomen (aanname van mij) en ook die groet ik vriendelijk, maar die gaan zo op in hun eigen geleuter dat ik mezelf maar goedemorgen wens 
๐Ÿ˜Š.
Ik heb ook al gezien dat wanneer ik dit pad, met ietwat verbeelding, rechtdoor blijf volgen uitkom bij Paviljoen de Posbank en laten ze daar nou net een toilet en cappuccino hebben ๐Ÿ˜€.
Ik help nog even een hele oude dame een handje om het schuine terras omhoog te klimmen en plaats te nemen (ieder gescheiden) in de zon. 




Vanaf hier gaat het via het uitkijkpunt naar beneden. Maar welke afslag? Wederom verwarring. Ik neem de linker, maar Guru loopt niet met mij mee zie ik. Terug, beetje klimmen! Ik neem de rechter en Guru is het geheel met me eens en zo gaat het een klein ietsiepietsie in optocht de berg af. 't Is nl. inmiddels best redelijk druk geworden op de hei en er zijn heel veel anderen ook op het geweldige idee gekomen om hier te gaan wandelen. Een heel assortiment zelfs! Ik schut de meesten wel af en beland achter een vader met twee kleintjes. Beide dametjes, met fleurige laarsjes aan die soms grote moeite hebben om de uitgesleten treden te nemen met die kleine beentjes. Maar de grootste van de twee volgt papa gedwee en de kleinste zegt stoer dezelfde route te willen nemen. Papa moet toch even helpen af en toe. 


En zo wandel ik de berg af, de berg op, fotografeer wanneer niet teveel mensen voor mijn lens verschijnen. Na klim zoveel komen op het hoogste punt bankjes in zicht. Eรฉn daarvan wordt de mijne, naast een stelletje wat in blijde verwachting is. Hapje eten, kopje thee, wortel erin en gaan. De route is prachtig paars, maar ook daar komt een einde aan. Ik kom weer in het bos. 



Boven de bomen cirkelen een stuk of vijf, zes roofvogels. Voor de zoveelste keer houdt ik halt om het schouwspel te aanschouwen. Machtige dieren, zeker zoveel bij elkaar.
Even verderop loop ik het natuurobservatiepunt Herikhuizen tegemoet en geniet even van het uitzicht. Een ouwe ruรฏne met paarden. Geen zwijn, vos, ree of wat dan ook die de moeite even neemt zich te laten bewonderen door mij. Helaas, ik zal wel weer te laat op de verkeerde plek zijn ๐Ÿ˜Š. Via een lange laan met grote bomen kom ik op ietwat bekender terrein. Hier heb ik reeds eerder een wandeling gemaakt (geen idee meer welke). Rechts gaat het pad over in een veel lager gelegen soort rivierbedding. Tussen de zandwallen door bereik ik weer de bewoonde wereld en struin ik verder richting het station. 



Mijn autosleutels worden uit de rugzak gevist, Guru gaat in de rust en mijn GPS odometer geeft aan dat ik 10 kilometer heb gewandeld. Ja ja, ik had gaandeweg deze tocht al door dat er iets met de kilometers niet goed was (beter gezegd met mij), maar dat ik zo verkeerd ben gelopen ๐Ÿ˜ฎ๐Ÿ˜ฎ. Ik heb compleet een stuk route gemist of overgeslagen of ingekort of......(leeftijd? of erger?)๐Ÿ˜ฎ๐Ÿ˜ฎ 
Ach so what, dit was veel te mooi om niet nog een keer over te doen, dus zaterdag misschien in de herhaling, maar dan de volledig 14..... of misschien maak ik er wel meer van........ ik weet nu de weg.