2021-09-25 | Topper?

Eindelijk, daar is ie dan

Heerlijk vroeg en op tijd zit ik al in m'n Panda onderweg naar Station Arnhem, Sonsbeek zijde (!), om zoonlief op de bus naar Zwitserland te zetten. En ben ik dan toch eenmaal daar, rijd ik maar door naar ....... Oosterbeek! Eindelijk gaat het gebeuren, het Rosandepad. Hoe vaak ik deze route al niet voorbij heb zien komen op welke wandelsite op Facebook dan ook, met de meest mooie plaatjes erbij, dus wordt het nu eens tijd dat ik 'm met eigen ogen en voeten ga zien. Maar dan moet ik eerst nog wel in Oosterbeek zien te komen 🙈. Gelukkig heb ik de app van Klompenpaden op mijn Apple en brengt kaarten mij naar de juiste straat, Utrechtseweg 232. Maarruhhhhh ..... als ik zie hoelang/ver ik moet rijden check ik alles nog maar eens, iets klopt hier niet, want binnen 5 minuten.....🤔🤔 In de herhaling toets ik voor de zekerheid de postcode maar in (die is nl. wel uniek) en yes, 't begint er op te lijken dat ik het startpunt ga vinden. Althans........ ik verdwaal nog in m'n eigen huis en zo gaat het dus nu ook hier in Arnhem. Ik ben zo in gedachten verzonken, sweet memories aan mijn werkzame leven hier om de hoek, dat ik kats vergeet rechts te houden en bijna genoodzaakt ben een rondje Gelredome te wandelen. Maar gelukkig heeft Panda een stuur 😊 en ben ik na een strakke linkse draai weer on route!

 

Gevonden, het kan beginnen! Ik kies ervoor om rechtsom, tegen de klok in te lopen, niet wetende wat me te wachten staat, want ik lees me nooit in zoals jullie weten. Het is gelijk genieten, Park Hartensteyn. Het heuvelt over de Hemelse berg met z'n prachtige bossen en statige lanen. Na het hoogste punt van het landgoed bereikt te hebben waar de corintische gedenkzuil staat, gaat het heuvelen gewoon verder. Guru heeft vandaag vrijaf, ik doe het met de wegwijsbordjes en de app van klompenpaden. Al blijkt dat zelfs nog te ingewikkeld voor mij 🙈. De km's schieten voor geen cm op natuurlijk, daar enkele van mijn vele hobby's hier samenkomen. Filmen en fotograferen, wandelen¹⁾ en bordjes volgen....... tja....dan is het soms even zoeken en rechtsomkeer 😊. Wanneer ik het water hoor stromen, vallen en ruizen is 't helemaal gedaan met het tempo. En zo wisselt zich hier alles af in een bijna perfecte omgeving van natuur en schoonheid. Het grothuisje is te leuk, de cascades, bruggetjes, sprengen en vijverpartijen al even zo. Onder luid gefluit en getjilp verlaat ik hier het bos en trek verder over het oude Kerkpad.

Terwijl ik wandel lees ik wel altijd de info die klompenpaden aanbiedt op de route en zo maak ik mijn grijze hersencellen ook nog eens blij. De overige info die hier in mijn blog te lezen valt wanneer je een gekleurd woord (= link) aanklikt heb ik al voor jou opgezocht op het Doetinchemse internet, have fun!
Zo gaat het vlonderpad over in een klinkerpad en gaat het door het poortje bij het Roze Huis verder naar de oude kerk van Oosterbeek, één van Nederlands oudste kerken. Van hieruit gaat het de uiterwaarden van de Neder-Rijn in. Met de spoorbrug in m'n vizier gaat het richting Grindgat. Net wanneer ik een knaagje-van-mijn-maagje speur duikt daar een bankje op, hoe fijn is dat 😀? Het uitzicht is water, groot schip dat voor anker ligt en twee zwemsters ergens richting het midden van dit gat. Brrrr...... da's best fris lijkt mij. Ieder zo z'n hobby, ik loop nog wel een stukkie, daar krijg ik het altijd zo lekker warm van 🥵. De temperatuur valt weer onder prima wandelweer, inmiddels dik 16℃ dus doorrrr....

 

Tot zover is mij de naam van dit pad nog onduidelijk gebleven, maar nu volgt het antwoord of niet? Ooit stond hier een kasteel Rosande genaamd, maar helaas is er niets meer van te zien en blijven de nog bestaande restanten onder de groene zoden verborgen. 
Na de spoorbrug en een ietwat minder interessant stuk beland ik op Landgoed Mariëndaal. De biologische druiven beloven al veel goeds, maar 't wordt zelfs nog beter dan dat. Na de eerste leuke binnenkomer hier met vijver en waterval gaat het nog leuker en mooier worden. Meer stroompjes, soms met een enkele druppel, soms met net wat meer, maar gelegen in de diepte tussen uitgesleten heuvels met half blootgelegde boomwortels. Het heuvelen eindigt al snel in een dal waar de Groene Bedstee mij afsluit van alles om me heen. Ik leg de meters hieronder af op mijn fijne Meindl's en in mijn modieuze akela outfit anno 2021, 160 jaar geleden begonnen de dames hier te kuieren in hun wandelkleding alla toen. Dat was werken!
Na het slenteren onder het groen gaat het in de buitenlucht weer omhoog, stevig klimmetje naar de bank met de grafstenen tafel en door naar het idyllische theekoepeltje in Landgoed Boschveld. Hier wordt gefeest als ik de witte ballonen en slingers mag geloven, hier viert de liefde hoogtij! Voor iedere andere keer en/of gelegenheid, is dit optrekje ook te huur.

Mijn volgende bankje staat op een kruising in dit prachtige bos. Mijn wandelsteen mag verder genieten van al dit moois terwijl ik van een bakkie thee geniet en met een glimlach een echtpaar nakijk wanneer mevrouw mij complimenteert met mijn lekker opvallende knal fluoriserend roze shirt. Jaha, die herinnert zich iedereen, jouw blauw, grijs of zwarte ook als je vanavond niet thuis komt en zoek blijkt te zijn 🤔?

Vrolijk stap ik verder en dit keer achter een tweetje aan die mij zoeven nog passeerden toen ik weer eens een bordje op de video vast moest leggen. Ze hebben het tempo er aardig in en zo sluit ik me op gepaste afstand aan. Er valt niet heel veel meer vast te leggen, dus kies ik voor wat meer snelheid. Na toch weer wat getreuzel bij de Airborne War Cemetery ga ik bij de volgende wandelaars in de achtervolging. Ook onze wegen scheidden ras wanneer ik Oosterbeek centrum nader. Panda in het verschiet en na precies 14 km geef ik de GPS Odometer vrijaf. 

https://www.youtube.com/watch?v=TsYe3GgnQ0I

Zo, ik heb er nu ook een beeld bij wanneer ik weer eens foto's of verhalen zie en lees van het Rosandepad in Oosterbeek. Het is inderdaad een prachtig mooie omgeving, entourage en wandeling. Vond ik het de mooiste gewandelde route tot nu toe? Laat ik zeggen deze staat absoluut in mijn top 5! Wat zal het morgen worden als mijn handyman zijn wandeldag met mij wil doorbrengen en waar? Eerst maar eens de terugweg home zoeken, daarna zien we wel verder. 

¹⁾ en computeren, schrijven, filmpjes maken, wandelstenen schilderen, echt schilderen, lezen, leuke series en films kijken, spelletjes, vakantie, toeren met Cas, soms tuinieren, wassen, huishouden en boodschappen doen. 

2021-09-23 | Op loopafstand

 

En m'n ouwe sloffen

Liep ik anderhalve week geleden mijn huidige Meindl's nog te bevuilen, zo gingen mijn ouwe sloffen aan vorige week donderdag, omdat mijn wandelschoenen niet voldoende gedroogd waren aan de binnenzijde na een goede schoonmaakbeurt, toen mijn jongste zoon op het formidabele idee kwam om zijn nieuwe wandelschoenen toch maar eens in te lopen. Hij vertrekt zaterdag de 25ste voor een week naar Zwitserland voor z'n studie en gaat daar de nodige kilometers de bergen en gletsjers in/op. De leukoplast, tantum, sporttape en schoap zitten al in z'n rugzak om hem te begeleiden en komen hopelijk ongebruikt retour. Alle raad die ik hem de laatste dagen heb gegeven wat betreft blaren en kapotgelopen voeten, heb ik zelf in de wind geslagen door op m'n sleehakken afgelopen week de stad in te gaan. Moest ik nadien nog de supermarkt door, heb ik wel eerst mijn hakken achter de voordeur geschopt om m'n sneakers weer aan te trekken. Lekkerrrrrrrrrr!!! 

Met getapete hakken, voetzolen en een enkele leukoplast om een enkel blaartje, gaan mijn ouwe vertrouwde Meindl's vandaag weer aan in de hoop 15 mooie Mooi Achterhoek kilometers te maken rondom Wehl en terug naar huis.

 

Nog voor het startschot gelost wordt heb ik al 3,5 km in m'n pocket 😁, want mijn hardwerkende wederhelft neemt de eerste km's voor zijn rekening en zo word ik netjes afgezet bij het station van Wehl. Mijn route gaat tegen de klok in, natuurlijk ook tegendraads wat de routebeschrijving van Mooi Achterhoek mij voorschotelt, maar dat zie ik nu pas nu ik weer aan het lezen en schrijven ben 🙈. Kijk, 't zit zo bij mij, ik loop altijd op Gps en Guru maakt het werkelijk geen ene malle moer uit welke zijde ik kies, daarom blijven wij ook zulke goede vrienden 😊. Goed, ik loop dus eerst een saai stuk Wehl door en weet dat je dit dorp in een poep en een scheet door bent, dus vandaag zal het niet veel anders zijn. En zo geschiedde.........

Het gaat wat zigzaggend tussen de spoorlijn Arnhem-Winterswijk en de Broekhuizerstraat, afgewisseld met leuke optrekjes en boerderijen, over karresporen, langs hoge maïsvelden, landweggetjes en af en toe een klinker- of asfaltweggetje. Bos is in grote getale aanwezig, linksom, rechtsom, bomen in soorten en maten en ook nog een heuse Galgenbult, al is men er blijkbaar niet heilig van overtuigd of die hier ooit echt wel is geweest. Nou goed, 't verhaal alleen al is leuk 🙈, wat een jolijt vroeger. Nieuwsgierig als altijd en creatief tot in elke vezel 😂, film ik als vanzelfsprekend het bordje, de omgeving en de bult it self. Deze is omringd door een enig zelfbouwpakket van boomstammen wat samen met wat rikkepoal'n een hek is geworden en zoek dan maar eens de uitgang....... zoek...... blijven zoeken...... oké, poot omhoog et voila, zo kom ik er ook....... nu is de opdracht: zoek het pad! Gelukkig, ik heb m'n vriend Guru!
De volgende attractie: de amfibieënpoel. Gelukkig staat er een infobordje, zo wordt ik nog eens slim, want van de poel moet de amfibie en ik het niet hebben. Een ietwat armoedig plasje ligt er in een wat lager gelegen weide. "Een verrijking van de natuur ......" Dit is beslist geen gezellige samenleving, eerder een gevecht om een paar cm water en wat druppels. Wie bedenkt zoiets?¹⁾

De spoorlijn loopt als een rode draad door deze wandeling. Wanneer ik richting het bos aan de andere zijde loop, krijg ik nog een lesje geschiedenis, nl. halte Stilliwald. Voor wie vroeger een reeboutje of fazant wou schieten of lekker een wandelingetje in de Wehlse bossen wou maken, stapte hier uit. 
Ik volg nog enkele bomen, sommige zelfs zo leuk geplant dat het een prachtige statige laan is geworden. Nog wat grindpaden, klinkers, zwammen, paddenstoelen en weides met vee verder plof ik neer op een koud ijzeren picknicksetje dat ietwat van de route af staat,maar waar Guru mij toch maar mooi even op attendeerde 😊. Voordat ik me daal zet pluk ik eerst even mijn fleecevest van m'n kleine vriend. De hoeveel zweet die ik al kwijt ben, staat nog in alle poriën van mijn lichaam, dus uitknijpen en verwarmen 🥵 die handel. 
Ik vertrek via het asfalt het volgende bos in, Plakslag. Na wat kruisingen en afslagen gaat het verder over een gravelpad tussen enkele leuke optrekjes door en belandt ik op het Pad deur 't Vaen. Dit pad is onvindbaar op mijn hele internet, Google, Edge, Firefox, niks, nada, niente, nope! Het Doetinchemse internet komt niet verder dan de opening van dit mysterieuze pad op Facebook in juni 2016, waar dan opeens geen dialect meer gesproken durft te worden en het netjes in het ABN gepresenteerd wordt 🤔. Maar gelukkig heb ik de foto's nog! Denk eraan, wie heen gaat, moet ook terug, of regel een chauffeur 😁.

https://www.youtube.com/watch?v=6woHaJVgv64

Goed, mijn route gaat verder over gravel, langs nieuwbouw en eindigt weer aan de andere zijde van het spoor, bij station Wehl, maar dan ben ik er nog niet! Nu geen chauffeur, nu met m'n eigen benenwagen verder door het dorp, langs de landgoedwinkel de Verse Kers en de Wehlse Broeklanden. Binnen afzienbare tijd loop ik mijn eigen wijk, straat en huis in en binnen. De teller stopt op bijna 15 km. Het was een fijn begin van de dag, ook met m'n ouwe wandelsloffen aan. Het was een leuke, niet al te lange wandeling, zekers als je alleen Wehl aandoet, prima te doen. Voor mij was het vooral bijzonder daar ik om de hoek woon en dan toch weer op plekken gekomen ben waar ik het weet niet van had. De route vond ik afwisselend genoeg, maar ik ben al gauw tevreden als ik maar kan wandelen. Beetje bijgeleerd vandaag, wie weet jij ook als je op de links klikt. 

Nieuw hier? Gekleurde woorden zijn links, daar wordt je slimmer van, geeft je een glimlach of laat je misschien wel zingen of dansen.
Kom gauw eens terug, zeker als het filmpje er nu misschien nog niet opstaat. Wil je iets weten, heb je ideeën of geweldig nieuws voor mij, schrijf een reactie, maar laat wel even je naam achter, je weet tenslotte de mijne ook. 

¹⁾ Voor alle duidelijkheid, ik moedig iedere verbetering der natuur aan. Ook ik wil dat ons nageslacht van deze pracht der aarde kan genieten. Doch: of houdt iets bij, het heeft vast weer € gekost of bedenk eer gij begint. En, is 't niet sneu voor dat ene kikker of libelle gezin dat er maar zo weinig in passen? 

2021-09-12 | Weekendje Veluwe II

Zoek de verschillen

Zondag 12 september 2021 - Trage Tocht Mossel

En dan is het alweer morgen, zondag dus. De dag dat ook mijn wederhelft zijn benenwagen weer gaat aanzwengelen. Aan mij dan weer de schone taak om een route te zoeken, kiezen 🙈, want daar bemoeid ie zich niet mee. Nou, als het te ver weg is misschien.......
Was ik gistermorgen nog in de overtuiging dat het Rosandepad het vandaag ging worden, gooi ik toch het roer om na mijn wandeling van gisteren en neem ik mijn lief mee naar het vervolg op dat, maar dan toch net weer even iets anders, op naar Mossel. Goed, Ede dus, want vandaar start de route vanaf de parkeerplaats van het Natuurcentrum. Echt vroeg zijn we niet, 't is al bijna koffietijd 😕, dus menig parkeerplekje is reeds bezet, maar niet getreurd, komt goed.

We lopen met de klok mee, rechtsom, zodat we rond lunchtijd bij Boerderij Mossel belandden en dan starten we de zondag nog lekkerder. Nu ik dit schrijf en me inlees in de routebeschrijving valt me op dat niet iedere route dezelfde kant op wandelt, dus lopen wij vandaag volgens de route weer lekker tegendraads. We passeren Hindekamp en De Ginkel, leuke optrekjes waarvan er zelfs één in de verkoop staat. Dus wat let u?
Wij trekken verder en nemen de afslag naar de Heidebloemplas via een vlonderpad. Mooi uitzicht, fijne bankjes, wat zal het hier heerlijk vertoeven zijn wanneer de zon 🌞 zich laat zien. En daar zijn we weer, het weer. Ik loop fijn met korte benen en armen en zweet alweer als een otter, terwijl manlief het liefst nog z'n jas aan zou willen en met lange pijpen loopt. Zo zweet ik me verder naar het wildscherm "Groene muurtje" en probeer een blik op te vangen van de paarden die in de verte lekker staan te grazen. De ene opening hier is te hoog, de andere te laag, of heel erg laag, dus strek ik mijn tenen ook nog maar even uit om ze te kunnen filmen.

 

Het gaat verder door het bos en zo worden we welkom geheten bij Planken Wambuis. Niet veel verderop komt deze route voor een klein stukkie samen met die van gister en zitten we even later heerlijk aan een terrastafeltje te genieten van de koffie en het lekkers en van alle reuring hier. De huishond komt nog langs in de hoop wat lekkers te scoren zo aan z'n postuur te zien, en legt zich fijn neer onder onze stoeltjes totdat ie doorkrijgt dat er niets voor hem/haar overblijft. Was het hier gister nog totaal uitgestorven op twee wielrenners na, vandaag moet je rustig op je beurt achteraan sluiten als je iets wilt bestellen. Maar wat een gezelligheid hier. 

Toch laten wij dit achter ons om verder te struinen en nu gaat het over ruiterpaden die amper tot slecht begaanbaar zijn af en toe. We kiezen dan ook of het fietspad of het reeds ingelopen pad door stukken heide. Misschien niet helemaal de bedoeling volgens natuurbeheer, maar soms is de zandbak zo mul, dat we de weg van de minste weerstand wel moeten kiezen. De heide begroeit mooi de heuvels, met hier en daar een boom. En achter de heuvels klinkt het geluid van bellen dus zullen de schapen niet ver weg meer zijn. Terwijl ik Gerbrand wat onderricht over het ontstaan van deze heuvels, wandelen we langs en door verschillende bossen, afwisselend over een breed ruiterpad/fietspad en langs grote paarse heidevelden. Het is allemaal even mooi!

Wanneer we het bos even achter ons laten belanden we wat hoger op een heuvel met een fantastisch uitzicht over het glooiend paars begroeide dal. Hier gaan we even in de lunchpauze en wordt het tijd voor een sokkenwissel. Mijn voeten hebben het nl nog warmer dan de rest van mijzelf en daar ik nieuwe merinowollen wintersokken draag, verruil ik ze toch maar even voor mijn oude vertrouwde ietwat kortere en dunner geworden versie. Iets met voorkomen is beter....... Het nuttigen en luchten verstrijkt en wij slingeren alles weer aan en dalen af naar daar waar wij net nog heel ver weg hele kleine mini mensen zagen lopen. Nu zijn wij die mini's geworden. In no time loop we de km's weg. Soms moet ik weer even bijbenen, want ik blijf altijd achter, daar ik verslaaft ben aan filmen en fotograferen. Sinds kort zijn Gerbrand en Guru ook dikke vrienden en is hij niet meer afhankelijk van mij wat route, links, rechts of omkeren betreft, dus af en toe moet ik een sprintje trekken om weer bij te komen. 't Is tenslot ook niet echt gezellig als ik 2 uur na hem de eindstreep haal 😊. 

 

Het volgende hek wordt galant voor me open gehouden en even later wandelen we het volgende vlonderpad op met uitzicht op de Plas van Gent. Voor wie heel veel vrije tijd, zin en interesse heeft kan hier gluren en zoeken naar diverse libellen en ander kruipend koud gedierte. Mij niet bellen, duurt errug lang. Wij nemen het uitstapje naar het laatste vlonderpad dat met een boog langs de Kreelse plas loopt. Menig ander heeft dit idee ook opgepakt, dus moet er even wat geritst worden eer een ieder veilig kan passeren. Leuke plek om uit te rusten, maar wij gaan door i.v.m. de drukte. En het door gaat nog een klein stukje verder door het bos om vervolgens de grote open heidevelden te betreden. De laatste meters gaan in optocht, wel met voldoende afstand, maar rustig is echt anders. Da's natuurlijk het nadeel dat het zondag is en we vrij laat gestart zijn. Wanneer we de schaapkooi gepasseerd zijn splitsen wij ons af van alle anderen en lopen rustig alleen langs De Drap weer naar het eind- en startpunt, het Natuurcentrum. Hier nuttigen we nog even een ijsje, sist zo weg, en zuig ik nog wat geschiedenis op wat Arnhem en oorlog betreft. 

https://www.youtube.com/watch?v=OG0Flq6XDdY

Ook vandaag was het een prachtige route. Toch weer zo anders dan die van gisteren. Meer grote vlaktes met veel meer bos, heuvels en mensen, heel veel meer mensen. Da's het nadeel van zondag en dit soort plekken. Volgende week maar weer iets onbekends zoeken, iets waar niet iedere Nederlander zo gauw naar toe zal gaan. Gelderland is prachtig, keuze genoeg en het mooie aan hier is dat er ook zoveel variatie is qua omgeving, natuur en landschappen.

2021-09-11 | Weekendje Veluwe I

Zo verschillend

Zaterdag 11 september 2021 - Trage Tocht Planken Wambuis

Vandaag maar weer eens de mooie Veluwe op/over nu ik weer een dagje alleen loop. De Trage Tocht Planken Wambuis staat al sinds enige tijd hoog op mijn lijstje, net als het Rosandepad in Oosterbeek trouwens. Maar morgen als manlief ook z'n stappers weer aantrekt, gaan we die misschien wel lopen. Al kan dat per moment, per uur, per dag zo weer veranderen bij mij 😃, 't is nog geen zondag nb. Ga ik alleen, dan ga ik vroeg (nouuuuu... soms werkt m'n bed niet mee 😕), daar hou ik van, lekker van de frisse en stille ochtend genieten. Het liefst moederziel alleen de hele Veluwe voor mezelf, maar tja dat zal wel niet gaan. Dus wie weet wat en wie mijn pad vandaag nog kruizen. 

 

En zo geschiedde dat al gelijk na de eerste meters voetstappen gezet te hebben op de route. Met de IPhone in de aanslag, veilig in z'n bumper aan een stevig koord om m'n nek, sta ik het everzwijn te filmen die totaal geen notitie heeft van mijn aanwezigheid. Pas wanneer ie de steentjes onder mijn wandelschoenen hoort knarsen keert ie zich om en verdwijnt kalm richting het bos. Hoe mooi kan een dag beginnen 😍? Vandaag loop ik met de klok mee, linksom dus en via één der prachtige lanen loop ik al snel richting het paars van de heide. Bij de oude put in het open veld neem ik nog even een kijkje om niet veel later mijn pad te vervolgen over de heide met in de verte enkele paarden. Het kronkelt en heuvelt verder naar en door/over Westerbergen met wederom velden paarse heide in het verschiet. De herfst is duidelijk zichtbaar hier. Haarfijne spinnewebdraadjes zijn kunstig geknoopt en vastgezet op de verschillende takjes bloeiende heide, voorzien van waterdruppeltjes klein, kleiner, kleinst. Magnifiek tafereel. 

En al geurt en kleurt het herfst, mijn innerlijke ik heeft echt hoogzomer, ik ben zoooo warmbloedig 😰😰. Even overweeg ik een stop in te lassen wanneer ik het prachtige plekje Mossel bereik en passeer, maar mijn km-teller is het er duidelijk nog niet mee eens, dus doorrr... Ik groet de plaatselijke schapenboer die z'n hek aan het inspecteren en repareren is, slinger wat om het Kruiponder en vind mijn rustplek iets hoger gelegen op een heuveltje met uitzicht over ...... yep, de heide. Naast mij zit een stel, mevrouw druk in gesprek met haar mobiel en meneer souffleert dat wat mevrouw vergeet te zeggen. Ik stort me maar op de inhoud van mijn kleine vriend, mijn mobiel en het prachtige landschap om zo weinig mogelijk van dit serieuze gesprek tot mij te nemen. Wanneer zij vertrekken komt even later heer en mevrouw Natuurmonumenten aan tuffen in hun karretje. Ze inspecteren even de gebroken rikkepoal van de omheining en staan wat voor zich uit te turen. Mijn second hobby praten beknot zich enkel tot twee hele zinnen van minder dan tien woorden en daarna vertrekt Natuurmonument weer na het volgende punt en geniet ik van de rust die inmiddels door meerdere mensen hier is ontdekt. 

https://www.youtube.com/watch?v=v2q1GaFCYVs

Ik struin verder langs Nieuw Reemst, door bos en langs heide en de hoeveelheid passanten in welke vorm dan ook neemt toe. Maar dat gebeurt mondjesmaat, twee wandeldames die het tempo hoog houden alsof de trein ieder moment vertrekt, vrienden die met vrienden een rondje wandelen volgens de gekleurde uitgestippelde routes, waarvan af en toe ook nog één niet vergeet een foto van deze prachtige omgeving te maken, en natuurlijk fietsers in alle soorten, maten en gewichten. De grootste kolonne homo sapiens tref ik met giga camera's en ditto lenzen langs een veld langs de Harderwijkerweg, dichtbij parkeerplaats Oud Reemsterweg. Met velen tegelijk staan ze te turen door verrekijker en cameralens op zoek naar ......... ja, wat 🤔? Op mijn pad staan een viertal heren ietwat afgezonderd van de rest en wanneer ik de eerste heer passeer vraag ik nieuwsgierig waarna zij met z'n allen op zoek zijn. Kort maar krachtig en zonder ook maar één letter teveel te verspillen antwoord meneer: "de ortolaan". Okééé...... 🤔 Ik voel de druk en loop door zonder verdere vragen te stellen. Gelijk noteer ik de naam van dit beestje (aanname) even in mijn foon, zodat ik er verder onderzoek na kan doen, want mijn nieuwsgierigheid is nu toch wel gewekt. Nog enkele grote, hele grote camera's met statief en heren komen aanwandelen om zich naast de rest te settelen. Heel bijzonder dit. Goed ieder zo z'n hobby denk ik maar. De laatste jongeman pakt net z'n spullen op om te vertrekken en dus zie ik mijn kans schoon hem uit te horen naar dit bijzondere vogeltje (zo blijkt). Terwijl ik weer wat slimmer wordt en naar hem luister belandt ik bijna op de verkeerde parkeerplaats en zo snel als wij elkaar troffen, zo snel scheidden ook weer onze wegen.

 

Ik ga rechtsomkeer en belandt bij het uitkijkpunt Oud Reemst. Net wanneer ik de slinger daarnaartoe neem kruist de jongeman iets verderop mijn pad weer, zonder groot statief en camera dit keer, en lopen we samen kletsend een stukje op. Voor een mooi doorkijkje hier ben ik duidelijk veel te laat en zo verdwijn ik alleen verder over de beukenlanen en het bos richting de juiste parkeerplaats waar Panda vanochtend bijna alleen mooi rood stond te wezen. Inmiddels zijn alle plekken bezet, dus maak ik ruimte voor de volgende natuurgenieter. 
Bijna 15 prachtige kilometers over de fantastisch mooie Veluwe, heide en bossen. Gelderland wat ben je mooi en ik heb weer genoten! De nodige dieren en beestjes, maar ook mensen zijn vandaag mijn pad gekruist. Heerlijk om zo de dag en het weekend te beginnen. Op naar morgen.

Gekleurde woorden zijn links. Klik er eens op, lees geniet, wordt slimmer of lach mee.
Doe er dus uw voordeel mee, kost tenslotte niks en daar zijn de Nederlanders altijd blij mee!

2021-09-04 | Yes! Ze is er weer 🐷

Ik fade 't geluid wel weg 🙊

Brigitte wil wel weer eens proberen een wandelingetje met mij te maken. Niet gelijk al een te lange route, maar Mooi Achterhoek heeft ook voldoende keuze in kortere rondjes, dus Haarlo, we komen eraan! 
Klokslag 9 uur lost ons startschot vanaf TOPPUNT Prinsen en na het achterlaten hier van mijn wandelsteen, slingeren wij onze benenwagens aan en lopen vandaag de route tegen de klok in oftewel linksom. BB heeft het nog ietwat frisjes en houdt de piep'n nog an de bokse, terwijl mijn korte benen de kans vandaag krijgen nog enige zonnestralen tot zich te nemen om nog verder te kleuren. De benen van mij kunnen beter tegen de frisheid die deze ochtend ons biedt, 't is nog maar 13℃, maar mijn arms hoalt nie van keulte, dus die nog even in 't fleece. Maar zweten is nb verplicht als je beweegt 🥵 (ik ben zoooo warmbloedig 😊), dus duurt 't maar ff of 't fleece verdwijnt ook alweer aan mijn kleine vriend. Zo! Da's pas fijn.

 

Via Erve Veldink verdwijnen wij het bos in en bij het oude kerkje, de Kluntjespot, lachen wij ons de boerenweg weer op. Al ratelend gaat het verder, op naar Landgoed Wolink. En is er bos, en gezien de tijd van het jaar, dan zijn er vast wel paddenstoelen te vinden. BB meldt dat ik gewoon mijn ding kan doen, ze is er nu toch bij, dus zij let wel op. En zo geschiedde. In no time hangt ze op de kop, links, rechts en achterstevoren in de berm om alles weer vast te leggen wat bij herfst hoort. Ietwat onstabiel na al het gebuk komt ze dan overeind om weer met beide beentjes en een scherpe blik verder vooruit te kunnen. En zo gaat het door, en door, en door, en door........ De doorkijkjes zijn mooi wanneer we een opener stukje bos passeren en zo knip ik weer de plaatjes aan elkaar en meer en meer en nog één.... Nu met m'n nieuwe IPhone 12 Pro worden de foto's en filmpjes er (hopelijk) nog beter op, al moet ik nog wel ff oefenen, want ook alle tips en tricks heb ik nog niet geheel uitgeplozen en onder m'n knie, maar dat heeft iets met grijze hersencellen en leeftijd te maken. Maar goed, oefening....... Bij het eerste videoshot sein ik BB in dat het misschien handig en verstandig is even de volumeknop naar nul te draaien, maar dat blijkt nog wel een dingetje te zijn vandaag 🤔🤭, dovemansoren (oeps of mag dit ook niet meer 🤔)?

De route is prachtig. Via bos met mooie weides met en zonder vee, prachtige optrekjes en slootjes, een oversteekplaats met hekjes en loslopende koeien 😂, kleine boerenweggetjes en zelfs een heus vlonderpad. Maar pas op, daar heeft iemand teveel gewicht gelegd op een enkele plank.
Nu BB er weer bij is zijn de taken ook weer helder en duidelijk verdeeld tussen ons. Mijn kant is weer de mijne en jouw kant¹⁾ is weer van BB en zo bepaalt ook zij de rust, de plek en niet geheel onbelangrijk, de versnapering 😍! De mojitocake smaakt lekker en de tweede plak zelfs nog beter. Ondertussen groetten we één en ander wat voorbij komt en overpeinzen we later samen verder over de opmerking van mevrouw: "Heerlijk in de zon.....", terwijl één hele schouder van mij Remi alleen in de zon zit te shinnen en de verre omtrek rond ons bankje alleen maar schaduw is. Bril kaput misschien? Gelukkig niet de mijne, Theo doet 't lekker zonder beslagen ramen vandaag. Zooooo blij mee......😍 net als met mijn gezelschap vandaag 🐖. Eén en al reuring, geklets, gezwets, zin en onzin, vakantieverhalen van iedereen en natuurlijk van onze oudere genen die volgende week samen in de bus naar Oostenrijk stappen. 

Wij stappen verder de zonneschijn in, over klinkerweggetjes met nog meer herfstige voorwerpen, kalebassen in soorten en maten. Gevolgd door nog meer paddenstoelen, met dak, zonder dak, echte en neppers, geel als boter maar zonder bezem, wit, bruin, donkerrood en ..... oranje! Kijk vooral het filmpje, dat stukje geluid wordt ook niet uitgewist zoals ik andere stukken wel in volume terugdraai of geheel naar nul schuif, want niet alles is goed voor jullie oortjes 🙉🙈🙊. BB's dag kan niet meer stuk, zij heeft het koraalzwammetje gespot, de mijne trouwens ook niet, want ik ben vandaag al tevreden dat BB weer eens mee is (met de cake). Goed, zij delegeert ons verder, neemt zelfs de regie in handen door mij op te dragen waar, wat en hoe er gefilmd moet/kan/mag worden en zo struinen we niet veel later langs de Hanninkgoot richting de Berkel. Het weer is inmiddels helemaal top, zon, zon en zon dat zelfs BB met korte blote armen loopt. Nu de benen nog 🤔, maar eerst weer op zoek naar een rustplekje. BB²⁾ zorgt goed voor zichzelf door voldoende pauzes in te lassen, zodat we samen de eindstreep ongeschonden overkomen. Met ferme tred stapt ze over het brede schouwpad langs het water. Wanneer ik weer eens ergens met m'n Apple ben blijven steken, om weet ik veel vast te leggen op de IPhone, heeft zij het bankje van de maand gevonden. Bij de splitsing met de Bolksbeek staat ie heerlijk in de zon op ons te wachten. Tijd voor rust, koffie, lunch en de afritsbokse. BB's piep'n verdwijnen in de tas en Luie Everdina krijgt ‘t er nog druk mee als ik de melkflessen zo zie 😂. 

https://www.youtube.com/watch?v=pl5zaa1GSBI ⁴⁾

Terwijl onze voetjes lekker kunnen luchten³⁾ verbazen wij ons dat het hier zo rustig is. Waar is iedereen? Helemaal op zo'n prachtige nazomerdag als deze? Tuurlijk, allemaal naar de supermarkt, stad, autowasstraat, markt of lekker aan de poets thuis ........of met den derriere op de tuinstoel 😁 Prima! Blijven doen, want we love it dat niet iedereen ons wandelpad kruist. De laatste anderhalve km gaat verder langs de Berkel en al puzzelend met wat er nou eigenlijk op de vlaggen aan de overzijde des waters staat geschreven (hoezo kippig, hoezo nieuwe bril?) betreden we weer het asfalt en de weg die ons naar onze bolides leidt. En daar Prinsen een horecagelegenheid is, moeten we die natuurlijk ook weer sponseren en daar ben ik de beroerdste niet voor. We kletsen de laatste nieuwtjes nog even door, want 10 km is voor ons echt niet lang genoeg om alles wat een ieder weet of meegemaakt heeft gedeeld te hebben na zo'n lange tijd, en bij het afscheid spreken we af snel weer samen op pad te gaan. Het is even afwachten hoe BB zich gaat voelen na deze tocht, dus fingers crossed met z'n allen. Zeker daar het zo weer kerst 🎄(111 dagen nog maar 😮) is en ons jaar van de Camino dichterbij komt. Ik vond het een heerlijke dag. De route was mooi, zeker voor zo'n korte route, waar meestal niet al te veel variatie in zit, maar deze was afwisselt genoeg. 

De blog is nu bijna klaar, een paar laatste regels nog. Mijn filmpje hoop ik morgen te plaatsen, want die verdiend nog wat aandacht wat geluid 🐽 betreft. Er zal het één en ander geblurpd moeten worden, maar gelukkig heb ik daar een goed programmaatje voor 😄.

BB, bedankt! En doorrrr.....

Uitleg nodig? Klik op gekleurde woorden, da's serieuze info, onzinnige onzin, gezellig deuntje of simpel, gekkigheid.
Vragen? Stel ze gerust, maar laat even weten aan wie ik dan antwoord. 

Reacties? Altijd welkom! 
  

¹⁾ BB is altijd al erg in de war geweest als het om rechts of links gaat en zodoende is het bij ons, "mijn kant" = rechts en "jouw kant" = links. BB is dus links en da's weer een voordeel voor haar als we (eindelijk) volgend jaar de Camino van Porto naar Santiago de Compostella gaan lopen, dan hoeft ze er alleen maar voor te zorgen het water links te houden.
²⁾ BB heeft corona gehad vorig jaar en is nog steeds herstellende en dat gaat vreselijk traag, langzaam en met ups en downs. 

³⁾ Geef je voeten even wat frisse lucht als jij in de rust zit, ontdoe je desnoods ook nog van je sokken. Zo kun je ook asfaltbrand voorkomen/verminderen. Tevens is zweet en hitte de kans om blaren te lopen. En sowieso, je voeten zullen het heerlijk vinden!
⁴⁾ Soms is het beeld beter wanneer je gewoon via de link klikt naar YouTube.