Volgers

maandag 19 juli 2021

2021-07-17 | Mooi Achterhoek

 


Op stand

Mijn Apple heeft vanochtend een vrije dag, 't is tenslotte weekend, dus wordt ik gewekt door de herrie van mijn lieftallige wederhelft. Onze wegen scheidden dadelijk bij de voordeur c.q. parkeerplaats, hij gaat aan de klus, ik ga aan de wandel. Tja.... verschil moet er zijn 😎. Dat betekent dan wel dat er meer km's gemaakt kunnen worden nu ik zonder aanhanger ben, maar welke ga ik bewandelen? Tjonge.... zoveel keus, zoveel voetstappen al gezet, waar nog niet? Ik raadpleeg verschillende websites, maar kiezen is zo niet mijn ding 🙈, dus hak ik na route zoveel zelf de knoop maar door en houdt het fijn dichtbij huis en vertrek naar Vorden


Goed, iets later dan ik gewend ben, parkeer ik Panda op de reeds warme parkeerplaats bij het TOPpunt. Wil 'm bewonderen? Kijk het filmpje, daar heeft ie de hoofdrol in het openingsshot 😁. Hij staat gelijk mooi te zonnebaden en om zelf wat ballast te besparen voor het echte zweten gaat beginnen, laat ik gelijk mijn wandelsteen hier achter voor een aardige vinder die vandaag het pinkje verder wil laten reizen. Ik neem de afslag richting doorgaande weg en vervolg mijn pad langs de Vordense beek. Het leven is hier al ontwaakt, de honden gaan met hun baasjes op pad, de volkstuin wordt al geschoffeld en een aardige meneer in een scootmobiel aanschouwt deze ochtend eens aandachtig. Mijn oog valt op een jonge moeder met een peuter achterop haar fiets die door een oudere, excentrieke dame over de bol wordt geaaid. Wanneer ik passeer en ze groet scheidden ook hun wegen en holt de dame al pratend achter mij aan. Ik draai me even om en pas mijn snelheid aan om haar te woord te staan. Met een glimlach vervolg ik even later mijn weg, blij dat ik dit soort dingen meemaak en een grote grabbelton aan allerlei mensen in alle soorten, maten, kleuren en met welke rugzak dan ook op mijn pad ontmoet. Hier doe ik 't voor 😍.


De route is er vandaag weer één van Mooi Achterhoek, Vorden richting Wichmond, struinen over landgoed Hackfort. Een fantastische route door het mooie coulisselandschap dat we hier rijk zijn, over kleine boerenklinker- en asfaltweggetjes, zandpaden, karresporen, langs authentieke, veelal oude boerderijtjes, weides, akkers met wuivende granen, maïs en stroken assorti wilde bloemen die al wat vliegt, kriebelt en steekt van eten voorziet. Ook het water is vandaag ruimschoots aanwezig. De Veengoot, Vordense beek en de Baakse beek worden meermaals gekruist. En is er beek, dan is een schouwpad nooit ver weg. Maar zelfs die zijn vandaag bijna allemaal goed begaanbaar. Voor de bankjes liefhebbers is dit ook de route, want ze staan in grote getale op jullie te wachten op de meest mooie plekjes met schilderachtig uitzicht. Hou je van meer reuring dan stop je bij het Rustpunt de Rietberg. De oprijlaan beloofd je alleen al meer dan goeds, een prachtig statige boerderij uit 1816 en alpaca's. Hier is volk, hier is leven in de brouwerij. Zeker op een dag als vandaag. Uitstekend zomer- en wandelweer en vakantietijd. Her en der loopt volk, zitten mensen te kletsen op zitjes in de zon of bij de koelkast in de schaduw van het rustpunt. Mijn pad loopt hier dwars doorheen en even twijfel ik om hier m'n rust te nemen, maar mijn GPSOdometer zegt dat 't nog geen tijd is ...... dus doorrrrr..... verder langs de stallen en de kleine camping 't Uitzicht. Die doet z'n naam alle eer aan! 


Ik steek weer de Veengoot over, volg de wegwijzers wandel- en fietspad (altijd handig voor mij 😊) en raak in gesprek met een mevrouw die heerlijk van haar cappuccino zit te genieten op een bankje aan het pad, recht voor haar huis met uitzicht over de wijde velden en akkers. Wie wil nou niet zo'n voortuin en plekje? En zo praten we enige minuten over wandelen en hoe mooi ons eigen land wel niet is. Het verbaast haar dat er vandaag geen verdere wandelaars voorbij zijn gekomen. Dat was enige tijd gelee wel anders, zegt ze, toen sloeg iedereen ineens aan de wandel door Covid-19 en was het soms file-lopen langs haar voorraam. Nou, ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar van mij mogen alle Covid-wandelaars weer hun andere sportactiviteiten oppakken en het wandelpad weer aan ons overlaten, ik houd nl. van het remi¹⁾ zijn 😊.
Met een bocht gaat het om dit leuke stukje Nederland en vervolg ik de route richting Wichmond. Bij de kerk ga ik mijn rust nemen, zal vast en zeker een bankje staan, dus lets go, nog even langs de Baakse beek met een minder prettig schouwpad. 


Terwijl ik geniet van zon, lunch en terras bij Grand Café Bij Ludger peins ik mijn brein waarom ik de omgeving niet gelijk herkende toen ik zojuist langs de monumentale T-boerderij liep. Waarom kwam die ene grijze hersencel me niet vertellen dat ik hier vaker ben geweest, zelfs meerdere malen 🙈, en dat ik dus helemaal niet uit m'n kleine vriend hoef te putten met thee en geplette stoete. En zo hou ik mezelf weer lekker bezig terwijl het heerlijk vertoeven is hier. 
Links van hier staat de prachtige St Willibrorduskerk met het al even imposante parochiehuis. Vandaag loop ik er maar eens naar toe en bekijk het even van dichterbij. Even twijfel ik om het van binnen te bewonderen, maar dat bewaar ik voor een volgende keer als ik hier weer belandt, toevallig, weer helemaal als verrassing
😂. Ik vertrek het naastgelegen bos in richting het water, 't Groene Kanaal en verder weer door het bos, over het erf van de boer (aanname) en betreedt het erf van de familie Rietman. Hier is het weer één en al Achterhoekse gezelligheid. Groot boerenbedrijf met camping en boerengolfweide. En natuurlijk proatvolk, de junior boereneigenaar himself. Hij weet mij te vertellen dat er 128 van die leuke doorgezaagde rikkepoal-kabouters langs een pad staan waar menig kind al leuke schooluitjes aan heeft beleefd. 

Wie mij volgt weet dat ik me nimmer inlees in een route, dus alles wat op mijn pad komt zo'n wandeldag is een verrassing. Nou da's gelukt vandaag in Wichmond 😄, maar ik vraag me de hele route ook al af wanneer ik nou echt bij het kasteel kom. En nu gaat het dan werkelijk gebeuren. Ik herken waar ik ben, wat er komt en weet dat het prachtig wordt. Ondanks de vele bezoekjes die ik inmiddels heb gebracht aan kasteel Hackfort, z'n bos eromheen, de Keuken van Hackfort, de moestuin en de watermolen, vind ik dit steeds weer even mooi in welk jaargetijde dan ook. Ik loop door naar de watermolen nu ik het klotsen van het water hoor. De laatste jaren was het niet meer dan een stroompje, nu is het genieten te zien hoe het eigenlijk hoort te zijn. 
Ik volg de Hackfortse beek die overgaat in de Baakse variant en keer terug richting bewoonde wereld en Vorden, langs de twee molens die het dorp rijk is en eindig in de bruisende levendige kern. Deze zomer-vakantiedag heeft een groot blik mensen leeggetrokken in alle variaties. Een jonge aanstaande bruid rijdt in een optocht vriendinnen mee op elektrische scooters richting de kerk. Op de kleine markt worden goede zaken gedaan, net als bij de horeca die hier in het dorp goed vertegenwoordigt is. Ik laat het gedruis achter me en voeg me weer samen met m'n Panda die heerlijk heeft staan bakken in de zomerzon en hopelijk geen last heeft van een lekke koppakking zoals ik. 


Ik heb genoten vandaag, het was een cadeautje, ook met de iets minder mooie stukjes, zoals de aanloop terug richting dorp²⁾. Daar ontkom je natuurlijk niet aan, geeft helemaal niets. 
Ans en Henk, bedankt voor deze prachtige route, een Topper!
Nu even in de rust, dinsdag verder, dan met de Alternatieve Vierdaagse samen met mijn wedehelft. Heerlijk weekje dus voor de boeg, geen gezeur en geprakkezeer over kleding, schoenen en make-upjes. Lekkerrrrrrrrrr 😍


klik eens een gekleurd woord aan, dat heet een link. Je wordt er wijzer van, komt misschien op ideeën, het verbreed je kennis, zin of onzin, je kunt er op dansen of om lachen. Kortom: doe er je voordeel mee 😉


¹⁾ Remi: nee, ik ben niet eenzaam, alleen, wereldvreemd of raar 🙊. Nee, ik kan er erg van genieten als ik niet teveel wandelaars tegenkom 😊
²⁾ Ik heb de route linksom gelopen en ben dus geëindigd in het dorp. Andersom kan natuurlijk ook, al vond ik zelf deze richting achteraf de beste en mooiste. Altijd het beste voor het laatst bewaren 😉.


vrijdag 9 juli 2021

2021-07-08 | Nieuwtje

Enig, Enige?

Liep ik afgelopen zaterdag met mijn wederhelft een prachtig klompenpad bij Oud-Zevenaar, het Rijnstrangenpad - 14 km, vandaag ga ik in m'n uppie het nieuwste jong van de Klompenpaden bewandelen, het Staickheimerpad, wandelen rondom Stokkum
De route start bij Het Klaphek, een horecagelegenheid aan de rand van Stokkum. En horeca betekent parkeerplaatsen en daar eigen ik mij er maar één van toe. Wel gelijk de allereerste, alsof ik me dan minder schuldig hoef te voelen, daar de parkeerplaatsen alleen voor bezoekers zijn. Terwijl ik mijn autosleutel aan mijn kleine vriend toevertrouw, nogmaals alles check, check, dubbel check en controleer, komt er een dame met een rode emmer uit de kroeg mijn kant op lopen. Ik vraag toch maar even vriendelijk of ik mag blijven staan en zo heb ik m'n eerste proatvolk alweer. Panda mag blijven, als ik later vandaag maar een bakkie kom halen. Nou, da's nooit tegen dovevrouwsoren gezegd
😊. Geïnteresseerd informeert ze nog naar mijn wandeling, klompenpad zeker? En glimlachend scheidden onze wegen, ik blij met m'n parkeerplekkie, zij een illusie armer daar ze dacht dat dit het enige klompenpad is wat er bestaat. 

 

Terwijl ik mijn grijze hersencel pijnig en probeer te herinneren wat iemand ergens schreef over het met de klok mee of tegen, met eenvoudiger woorden, links- of rechtsom lopen (zou mooier of beter zijn 😏) van dit pad, neem ik zelf maar de beslissing en ga ik linksom, met de klok mee dus. Na 300 mtr gaat het weer rechtsomkeer, want ik heb weer eens een probleempje met mijn waterzak. Nee, vandaag lekt ie niet, tenminste niet als ik de slang steeds afsluit, want mijn rubber ventieltje is pleitte, er afgevallen ...... ergens........ waar???? De dame van de horeca grapt of ik er nu al mee stop, maar ik grap terug dat ik weer eens iets kwijt ben. Kluns is mijn middle name af en toe, soms wat vaker 😁. Helaas, Panda heeft 'm niet geconfisqueerd, de 300 mtr Stokkumse wegen ook niet, dus weer rechtsomkeer en 17 km lang slangsluiten! Dit los ik gelijk op en app het thuisfront om een zoekactie naar ventiel op touw te zetten. Wordt vervolgd.
Al snel loop ik de boer op, sta ik weer eens met een paard te kletsen en wacht mij mijn meest favoriete pad, het schouwpad! En ook nog één waar ik halt moet houden voor de gespannen stroomdraden ⚠️😱 (wel 4!) . Na dit varkentje voorzichtig gewassen te hebben blijf ik bij de veeschuur even staan kijken als ik de zwart bonte dames in een melkcarrousel voorbij zie draaien. Volgens mij lachen ze er zelfs bij 🐄🐄🐄.


Het eerste stap-overplankje wacht mij op, maar er valt niets te klimmen, gewoon links om de poal en doorrrrr..... En zo gaat het verder langs vrolijke bonte bloemenvelden waar het al een drukte van jewelste is, over een nieuw, nog mooi blank houten bruggetje, stukje bos en schaduw en over een boerenerf. Het Bergherbos loop ik in, maar wel van een kant waar ik nog nimmer een voetstap gezet heb. Wanneer ik een zwart bonte vriendin op de foto zet en deze met de weathershop-app op Facebook plaats, zie ik dat de temperatuur al lekker zomers begint te worden. Het luie zweet krijgt bij mij trouwens niet eens de kans lui te worden vandaag, want dan heeft het al lang de kortste route via de zwaartekracht naar beneden gevonden langs welke wervel, nekhaar of bilspleet dan ook. Het fijne vandaag is wel de afwisseling en zo verruil ik het open veld van de zandbulten voor meer schaduwrijke bossen met varens zo hoog als ik zelf ben. Het geluid van de kabbelende spreng verfrist mij als vanzelf. Een mooi slingerend pad gaat verder richting de loopgraven, maar dat zie je alleen op een richtingaanwijsbordje staan, tenzij je de afslag naar links neemt en iets van de route afwijkt. Ik laat ze vandaag echt links liggen, ze zijn me bekend, maar voor wie ze nog nooit gezien heeft, kijk even, best bijzonder en indrukwekkend.


Ik werk me nog iets verder in het zweet terwijl het beetje bij beetje stijgt. Gelijk denk ik weer aan mijn DMT trip van afgelopen mei en met een big smile en totaal verrast dat het zo eenvoudig gaat nu, sta ik op de Hulzenberg onderaan de uitkijktoren niet eens uit te hijgen 😀. Dit was wel de meest relaxte klim ooit naar deze toren kan ik je vertellen of heb ik nu echte klimbenen? Aan deze plek heb ik bijzondere herinneringen, maar die laat ik snel achter me net als de toren, die mag een ander voor me bestijgen. Ik daal rustig af en verruil even later het bos voor opener veld en 🌞. De meest leuke en riante optrekjes bewonder ik terwijl de km's onder m'n pantoffels wegstappen en ik op zoek ga naar een rustplekje. Ditmaal een boomstam, geheel afgeschaafd en gladgemaakt, tegen een hoge prikkende heg van het zoveelste leuke buitengebied huisje, op een zonnige kruising in de middle of het buitengebied van Stokkum. Lekker half uurtje zonnebaden met warme thee 😎.


De route gaat verder over een breed betonnen fietspad met aan weerzijden een strook grind. En dat vind ik zoooo fijn lopen...... Heerlijk op het geluid van het geknisper en gekraak van de steentjes met uitzicht op akkers met wuivende goudgele tarwe. Ik verruil het ene geluid voor het andere en word onder vrolijk gefluit het bos weer ingelokt. Ik ben van mening dat de natuur nu op z'n mooist is, 't Is niet te warm en ook nog niet geweest, dus niets is verdroogt en verdort. Het maïs leeft mooi donkergroen in strakke lijnen op het land en velden kleuren zonnig geel van het kool/raapzaad of in bonte kleuren van het zaaigoed ter verbetering van de biodiversiteit. Mooie win-winsituatie toch? Goed voor de boer en de beestjes en voor mij als wandelaar een lust voor het oog. Wanneer het pad te smal wordt voor meer dan één, wacht ik een ouder echtpaar op en laat hen voorgaan (in tegenovergestelde richting). En 't is weer tiet veur 'n proatje 😊. Zij lopen eveneens dit klompenpad, maar dan rechtsom, en verblijven in Winterswijk en wandelen morgen waarschijnlijk in Rekken. Gelijk gaat bij mij het wandelmapje in mijn brein open en ratel ik dat er prachtige wandelingen zijn in omgeving Winterswijk en ze de route Bekendelle dan toch zeker niet mogen missen. We groetten en gaan ieder eigenweegs, zij naar het bos, de maïs en de tarwe, ik naar het Burgers Dierenpark van weleer en verder over bekende en zelfs nog onbekende weggetjes richting Huis Bergh.


Bovenop de laan die om het kasteel heen loopt, staat een bankje mij op te wachten. Ik gooi Apple aan de sap, schiet wat leuke plaatjes met Samsung, leeg m'n kleine vriend iets meer en vul mijzelf daarmee. En geniet ik, dan mogen al mijn FB-vrienden gratis meegenieten, of ze nou willen of niet 😊, en zo vliegen de minuten om. Huize Bergh laat ik voor wat het is, evenals het leuk dorp¹⁾, mijn pad gaat langs het Grenskanaal verder. Nog meer bekend terrein, want hier loopt ook het Smokkelpad, reeds gelopen net na mijn Pieterpad-avontuur
Goed, ook minder spannende stukken moet je door, dus fotootje hier, daar en we zijn aan het eind. Dat ik goed loop is ook duidelijk hoorbaar, want net als vanochtend, de snelweg A3 (NL A12) is jammer genoeg weer erg aanwezig en hoorbaar. Ik maak nog een laatste slinger, nu door de wijngaard van Huize Bergh en langs de Korenmolen Duffels Möll en plof uiteindelijk neer op het terras van mijn startpunt, 't Klaphek.
De mevrouw van vanmorgen blijft onzichtbaar, helaas, maar de ober verzacht het leed met goede cappuccino en een heerlijke Radler die al sissend z'n weg zoekt naar lager gelegen ingewanden. Zwaartekracht, zoiets geweldigs 😊.



Zoals geschreven staat in het gastenboek op de website van dit pad, een topper in de lijst Klompenpaden (en er zijn er maar liefst 133 te bewandelen). Een mooie afwisselende en goed begaanbare route met zelfs voor mij nog enkele verrassingen en onbewandelde paden. De reacties wat horeca betreft deel ik zelf niet, daar ik alles altijd zelf bij me heb, maar je kunt ook bij de Star²⁾, Hotel Montferland, Huize Berg, 's-Heerenberg in het dorp meerdere horeca aanwezig, en als afsluiter natuurlijk 't Klaphek wat nuttigen. Tevens staan er twee lokale bedrijven in de app vermeld, dus lijkt mij meer dan genoeg horeca. En voor hen die het jammer vonden/vinden dat het niet aangegeven staat, misschien ook de folder en/of de klompenpad-app³⁾ even downloaden.
Kortom; ik heb genoten, ben mooi bijgekleurd, heb weer blanke voeten en bovenarmen en zelfs een mooie blanke streep langs mijn haarlijn doordat ik mijn DMT buff heb gedragen. Eén dagje rust (nou.....😏 bloggen, foto's bewerken, filmpje maken....) en dan verder op de lekkerste, fijnste en voor mij beste pantoffels, mijn Meindl's!



Voor de nieuwkomers; Welkom!
Klik af en toe eens op een gekleurd woord, dat is een link naar nuttig of zinloze informatie, iets grappigs, vrolijks of interessants.  
Reageer gerust ergens op, ook ik lees graag, maar laat je naam dan wel achter, want de mijne weet je inmiddels ook.


¹⁾ Te leuk om niet even een kijkje te gaan nemen bij het kasteel. Via bovengelegen laan loop je zo het terras op de binnenplaats op! Of loop eens onderlangs het kasteel voor nog meer geschiedenis en oude monumentale panden en het verhaal van de heks.
²⁾ Star: benzinepompstation net over de grens in Duitsland. Te bereiken door eenvoudig weg rechtdoor te lopen na de loopgraven.
Hotel Montferland: eveneens opstapplaats of dus even rechtdoor lopen (klimmen!)