Alles duurt lang
Ik heb de moed bij elkaar geschraapt en ga vandaag eindelijk weer eens in m'n fijnste, lekkerste, meest onooglijkste outfit 😊 op stap. Een klein deel van mij heeft nog even tegengestribbeld om 06:30 uur, iets met hoofdpijn of zoiets, maar daar zijn pilletjes voor, dus nee is geen optie! Tape op de pootjes, smarties in het maagje, thee en brood in m'n kleine vriend en zo tuft Panda mij naar Barchem centrum 😁.
Vandaag een route die ik al enige tijd in mijn Guru klaar heb staan, zelfs in twee variaties, ik kies de langste, heb tenslot al dik twee weken niet gewandeld, dus schut los die billen!
Ik laat de dorpskern van Barchem snel achter me en bewandel reeds eerder gelopen stukken asfalt. Daar ontkom ik bijna niet meer aan na 3 jaar struinen door mijn mooie Achterhoek. Toch heeft deze dag veel verrassingen voor mij in petto en dat begint gelijk al wanneer ik de vele bloeiende orchideeën spot in het eerste fantastische natuurgebied van vandaag, het Hagenbeek. Nu hoor ik je denken: "Hoezo verrassing, je weet toch wat je wandelt?" Nou niet dus, want ik lees me nooit in. Ik zoek altijd een route op via het internet¹⁾, check of ik 'm gelopen heb of niet en rijd gewoon naar het startpunt. En soms, hopelijk heel snel weer, pik ik BB onderweg nog op wanneer wij een AB-tje lopen (al gaat dat ook wel eens mis²⁾ 😂😁). Goed, helemaal seniel ben ik dan nog net niet en natuurlijk gaf de titel van de wandelroute al één en ander prijs van wat er komen zou.
En zo struin ik heeel langzaam, voetje voor voetje, traag, trager, traagst door het soms erg vochtige gebied met mijn Samsung compact camera, die ononderbroken aan het werk is net als mijn IPhone waarvan gelukkig de wolk groot genoeg is om al mijn video's op te slaan.
En zo struin ik heeel langzaam, voetje voor voetje, traag, trager, traagst door het soms erg vochtige gebied met mijn Samsung compact camera, die ononderbroken aan het werk is net als mijn IPhone waarvan gelukkig de wolk groot genoeg is om al mijn video's op te slaan.
En waar het nat is zijn de kikkertjes, dit maal niet in de sloot maar in de vele waterplassen en vennen die ik passeer. Hoe voorzichtig ik ze ook benader, ze laat zich niet zien, duiken steeds weer naar diepere oorden en wanneer de grond weer rustig genoeg aanvoelt trekken ze hun kelen los en zingen, verscholen voor mij, in koor het hoogste lied.
In het bosrijke Hardermaat is het ook al één en al gezelligheid met beestjes en geluiden. Het betreft hier een klein stuk bos met kleine beekjes, rabatten en smalle paden en heeel veeel muggen. Een bos om heerlijk door te blijven stappen, ook het bankje laat ik voor wat het is, wil ik niet lek gestoken worden door deze bloeddorstigen. Aan de overzijde van het asfalt gaat het verder over Landgoed Klein Korstverloren³⁾. Eveneens particulier bezit, maar deze particulier heeft z'n strimmer of zeis de laatste weken nog niet ter hand genomen helaas. En ik heb kort benen weer vandaag 😖. 't Is zo'n dag dat ik vaak aan m'n wandelnichtje BB moet denken. Zij is altijd de voorloper van ons tweeën, dus ik loop altijd een geplet pad, vertrapte brandnetels en bramentakken. Nu moet ik er zelf aan geloven en probeer ik zo ongeschonden mogelijk mij een weg te banen door deze wildernis. Redelijk gelukt!
Ik verruil het bos en het zandpad voor een klein stukje asfalt, kleine tot hele kleine boerenweggetjes met authentieke boerderijtjes uit grootmoeders tijd en groet wat vaker de overige, ietwat oudere, medemens die al fietsend mij passeren. Menigeen zal hier met zijn of haar sleurhut op één van de campings vertoeven in de buurt of misschien wel deze die ik zojuist passeer, Tamaring. Van elke kant ben ik hier al eens gekomen, nu steek ik de Barchemseweg recht over, richting de Mezerij³⁾.
Ik verruil het bos en het zandpad voor een klein stukje asfalt, kleine tot hele kleine boerenweggetjes met authentieke boerderijtjes uit grootmoeders tijd en groet wat vaker de overige, ietwat oudere, medemens die al fietsend mij passeren. Menigeen zal hier met zijn of haar sleurhut op één van de campings vertoeven in de buurt of misschien wel deze die ik zojuist passeer, Tamaring. Van elke kant ben ik hier al eens gekomen, nu steek ik de Barchemseweg recht over, richting de Mezerij³⁾.
Na wat gekronkel gaat het rechtsaf en belandt ik zo ongeveer in het oerwoud van al wat prikt, steekt en vreselijk kan jeuken en irriteren. Heb ik weer 😏😞. Maar zeg ik A dan is B ook nooit ver weg, dus doorrrrr........ Inmiddels is mij bekent dat deze overwoekerende groente- en moestuin tot één en dezelfde stichting³⁾ behoort, dus waarschijnlijk is de zeis nog bij de slijper of de strimmer heeft z'n snoer te kort. Maar ik zal de wildernis melden, dus wie weet loop jij hier ongeschonden doorheen binnenkort.
Mijn pad komt uit bij een sloot en via het schouwpad gaat het richting asfalt. Wederom een te leuk weggetje met leuke optrekjes en de Kunstboerderij. Mijn lunch nuttig ik niet snel daarna op een bankje met voetenbank c.q. tafeltje aan het oprit van huisnr. 12. Wanneer de vrouw des Huize komt aan tuffen en de brievenbus leegt dank ik haar voor dit geweldige plekje. Zeker daar ik amper zitgelegenheden ben tegengekomen (al kan ik echt overal zitten hoor, ik heb tenslotte gewoon een derrière en een komo), maar die komen nog daar waar ik naar toe ga wordt mij vertelt.
Ik verlaat de bank en het asfalt en trek verder richting natuurgebied Stelkampsveld. De ontvangst vooraf is al prachtig wanneer ik richting het bosgebied wandel met zicht op een weiland dat mooi geel kleurt van de distels.
Ik verlaat de bank en het asfalt en trek verder richting natuurgebied Stelkampsveld. De ontvangst vooraf is al prachtig wanneer ik richting het bosgebied wandel met zicht op een weiland dat mooi geel kleurt van de distels.
Hier wordt duidelijk aan de natuur gewerkt. Stukken naaldbos zijn gekapt en dat geeft een ietwat vreemd beeld, maar 't is nodig om dit gebied niet te laten verdrogen. Mijn pad kronkelt door over open vlaktes met verschilde heides, grasland en diverse begroeiingen. Een mooie afwisseling is het pad dat tussen de grote donkergroene adelaarsvarens door kronkelt. Helaas is een stukje van de route afgesloten voor publiek i.v.m. de kwetsbaarheid, maar niet getreurd, een uitkijkje over deze vlakte is ook al mooi. Zeker als je zoals ik hier helemaal in je uppie staat klein te wezen.
Mijn weg gaat op naar Maandag en Dinsdag met de plaatselijke voetbalvereniging in het verschiet. Ik loop weer op bekend terrein en weet wat na de laatste kleine slinger, door wat bos, over het asfalt, langs het oude station en de kerk op de splitsing mij te wachten staat. Ik neem het pad voorlangs, kijk nog even naar de senioren die al kletsend een potje jeu de boules spelen op een soort van binnenplaatsje. Een enkele oudere zit vanaf het bankje toe te kijken of even te rusten wachtend op zijn/haar beurt. Wat een heerlijke afsluiting van mijn 16 km's rondom Barchem. Wat wonen ze toch mooi hier, wat woon ik toch mooi hier in de Achterhoek.
Mijn weg gaat op naar Maandag en Dinsdag met de plaatselijke voetbalvereniging in het verschiet. Ik loop weer op bekend terrein en weet wat na de laatste kleine slinger, door wat bos, over het asfalt, langs het oude station en de kerk op de splitsing mij te wachten staat. Ik neem het pad voorlangs, kijk nog even naar de senioren die al kletsend een potje jeu de boules spelen op een soort van binnenplaatsje. Een enkele oudere zit vanaf het bankje toe te kijken of even te rusten wachtend op zijn/haar beurt. Wat een heerlijke afsluiting van mijn 16 km's rondom Barchem. Wat wonen ze toch mooi hier, wat woon ik toch mooi hier in de Achterhoek.
De bloemetjes stonden vandaag volop buiten, geurend en kleurend op deze prachtige zomerdag. Dankzij diezelfde vrolijke rakkers lag mijn gemiddelde snelheid weer dik vet onder gemiddeld, maar ben ook ik weer bij mijn eigen Panda belandt. Heerlijk vond ik het weer om met mijn eigen vlakke benen rond te struinen in mijn eigen tempo in mijn eigen Achterhoek.
Soms duurt alles bij mij simpelweg net iets langer dan bij een ander, zo ook het maken van mijn filmpje. Maar liefst 15 min. mooi Achterhoek aan elkaar geplakt en gemonteerd met een vrolijk op maat gemaakt deuntje en natuurlijk wat info erbij, anders zou ik niet ik zijn 😀.
Ik heb me gister en vandaag weer prima vermaakt met de benen verzetten, creabea doen en de nodige zin en onzin te schrijven. Op naar de volgende kilometers! Nu al zin in.
Soms duurt alles bij mij simpelweg net iets langer dan bij een ander, zo ook het maken van mijn filmpje. Maar liefst 15 min. mooi Achterhoek aan elkaar geplakt en gemonteerd met een vrolijk op maat gemaakt deuntje en natuurlijk wat info erbij, anders zou ik niet ik zijn 😀.
Ik heb me gister en vandaag weer prima vermaakt met de benen verzetten, creabea doen en de nodige zin en onzin te schrijven. Op naar de volgende kilometers! Nu al zin in.
Ter info:
¹⁾ Voor een ieder die nog wereldvreemd zijn op internet, hier enkele leuke wandelpagina's.
https://www.wandel.nl/wandelroutes/nederland/wandelroutes-in-de-achterhoek-10-leuke-tips.htm
https://www.wandel.nl/wandelroutes/nederland/wandelroutes-in-de-achterhoek-10-leuke-tips.htm
²⁾ Lees daarvoor mijn Pieterpadblog.
³⁾ Klein Korstverloren: helemaal niets over kunnen vinden op het internet jammer genoeg, maar wel kwam ik op de website van Stichting Van Well-Nijhof. En zo ben ik weer iets wijzer geworden en dankbaar voor mensen zoals hen die voor onze mooie natuur zorgen.
