Volgers

zondag 31 januari 2021

2021-01-30 | Inspiratie waar was je?

Vele malen op pad

Het was even stil geworden op mijn blog zag ik 😃, stil omdat ik niet geschreven heb, stil omdat ik wel m'n km's heb gemaakt, maar de energie totaal kwijt was om te schrijven. Want bloggen is meer dan een paar regels schrijven voor mij. Denk alleen maar eens aan de vele foto's die ik altijd maak op z'n kop en stuk voor stuk draai en de beste ook nog bewerk. En wat te denken van mijn nieuwste tic, filmpjes maken? En dan nog de inspiratie...... De keren dat ik met mijn zoon Cas onderweg was leverde energie op, maar kostte mij ook heel veel. Maar dat is 't me dubbel en dwars waard! Alleen kom ik zoveel energie tekort de laatste tijd 😕 en moet ik dus prioriteiten stellen, dus even geen foto's, filmpjes en blog. Maar vandaag gaat alles voor mij in de oplaadstand, Cas is met zijn vader mee en zo ga ik even bijtanken op een klompenpad, Eeskooterpad

Waterplas "Aan de Rijn" Renkum

Mijn wandelschoenen gaan vandaag schoongewassen aan mijn voeten, want die hebben een flinke schrobbeurt gehad na mijn laatste klompenpad (23-01-2021) in en rondom Renkum, Hartensepad. Daar heb ik spreekwoordelijk weer bijna tot mijn oksels in de drek gestaan en al glibberend en glijdend door een weiland ging ik op zoek naar ietwat steviger ondergrond waarbij mijn schoenen zich vastslurpten in de blub. Wat kan een mens blij zijn met hoge, waterdichte wandelschoenen
😍! Voor wie deze prachtige route gaat lopen, want mooi is ie, laat het weiland voor wat het is en volg gewoon de Ritzema Bosweg, kijk naar links (of rechts als u andersom loopt) en zie in de verte de Nederrijn of klik op de link en lees wat dit water zo al heeft meegemaakt in de loop der eeuwen 😀. De rest van de route is prachtig genoeg en ook die was in de bossen flink uitkijken met de modder, maar dan is er altijd wel ergens een droog stukje te vinden. Natuurlijk had ik onderweg weer eens van die "oh ja en oh ha" momentjes toen ik onderweg een bordje zag met Quadenoord erop. Gelukkig moest ik toen nog de nodige kilometers en dat gaf mij tijd genoeg om dit raadsel opgelost te krijgen. Tja, KI* hé!

Het klompenpad dat ik een paar dagen eerder (15-01-2021) met Cas heb gelopen en hier lekker dichtbij huis is, had zelfs nog een verrassing voor ons in petto. Zo rij ik al 23 jaar langs Angerlo e.o. dus nu werd het tijd om er eens wat voetstappen te zetten. Tien mooie kilometers, soms glibberend over schouwpaden, ijstrappend over de bevroren waterplasjes, langs de Didamsche Wetering en de Hoge Leiding, lunchpauze op de komo met vallende sneeuw en vier overstekende reeën. Hoe mooi wil je het hebben? 
Wanneer we de Hoge Leiding volgen en het asfalt betreden herkennen we de weg waar we al die jaren al overheen rijden. Schuin tegenover steken we de weg over en lopen richting het Bevermeer (reeds genoemd in de 13e eeuw). En zo komt dit klompenpad dus aan zijn naam! Wanneer Cas mij vraagt welk dier het is, al wijzend op één of ander houtsnijkunstwerk-beest dat in een grote achtertuin mooi staat te genieten van het uitzicht, gok ik op een bever. Ja, 'k weet het bijna zeker 😏. Helemaal zeker ben ik als ik de info lees die in de app is toegevoegd m.b.t. het gemaal Bevermeer. Ach ja, beter laat........ En zo valt mijn kwartje en snap ik waarom dit klompenpad heet zoals het heet 😊


Klompenpad in Angerlo

Veel gemakkelijker voor mij is het dan ook als ik gewoon een Trage Tocht wandel (10-01-2021), zoals die van Laag Soeren. Veertien mooie km's Veluwezoom. Heerlijk rustig van start terwijl Laag Soeren nog in ruste is, de zon z'n opkomst gemist heeft, de Vrijzinnig Hervormde kerk uitgestorven is en ik huis Le Paradou achter me laat. Het rijp glinstert op het gras, de paddenstoeltjes en het mos, terwijl ik het warm krijg van "het heuveltje op" en "het heuveltje" af te nemen. Sommige paden zijn echte publiekstrekkers, zo ook voor hordes mountainbikers, terwijl andere paden heerlijk stil en verlaten zijn en daar kom ik dan ook geen mens tegen. Denk ik, nou, voel ik, dat het tijd wordt voor ontwateren en pauzeren, nader ik een mooie boomstam die mij gaat vergezellen op dit blije moment, blijkt het net een druk doorgaand pad te zijn waar mountainbikers hijgend voorbij schieten en de rest van wandelend Veluwe e.o. voorbij trekt. Wanneer ik 't bos verlaat staat Luie Everdina vrolijk aan de hemel en samen genieten we van de rijke historie van het torentje van Jut wat prachtig afsteekt met z'n witte muren tegen de steeds blauwer wordende lucht. 


En zo kom ik weer daar waar mijn verhaal begon, het Eeskooterpad in Otterlo. Nog steeds ben ik Remi zonder BB dus heb ik ervoor gekozen om de kant van de Veluwe te verkennen omdat wij elkaar niet tegemoet hoeven te rijden. Midden in het dorp ga ik van start, maar niet voordat ik mijn wandelsteen gelijk daar achter laat op een wit betonblok achter mijn panda. Zojuist passeerden mij al enkele inwoners al wandelend onderweg van de bakker naar de supermarkt of v.v., dus ik denk dat meneer Eekhoorn vanmiddag ergens anders woont. 
De route vandaag gaat door boerenland, heide en stuifzand en veel bos, op en daal met mooie uitzichten. Ik heb gekozen voor de 19 km variant en hoef eigenlijk niets anders te doen dan de groene klompenbordjes te volgen. Hoe simpel kan het zijn? Tja....... wanneer ik zie dat er "alternatieve route" op het bordje staat bij De Wije Werelt,  slaat de twijfel in alle hevigheid toe 😲. Goed, even in de rust-, denk- en relaxmodus Jo, denk, lees en vertrouw! En zo gaat het even verder op gewoon weer het bos in. 

Klompenpad in Otterlo
Wat me deze route opvalt is dat ik eigenlijk van recreatiepark naar camping naar bungalowverhuur naar groepsaccommodatie trek. En die parken liggen stuk voor stuk even mooi, daar niet van! Al denkend hierover werp ik een blik op de Guru om een bankje te spotten voor mijn ontbijt en theepauze en dan zie ik dat ik het punt van "verlengen" ook al gepasseerd ben. Ach ja, 't zal ook eens lopen zoals het lopen moet 😕!
De kampeerboerderij ligt er verlaten bij en dus ga ik gebruik maken van hun picknicksetjes. Lange pauze wordt het niet, daarvoor is het echt te fris met 0℃ en na wat thee, brood en koek verlaat ik het bos via een stevige zandweg. Helaas volgt er weer wat asfalt en zelfs een onoverzichtelijke plek om de N304 over te steken. Wees gewaarschuwd!
Met de Eschoter schaapskooi in het verschiet wil ik niet achterblijven bij deze mekkeraars en plaats een klein bolletje schoap onder mijn voet daar die toch wel wat begint te verhitten op deze frisse dag. En nee, ik zweer niet bij schoap zoals menig wandelaar wel doet, maar ik vind het vooral voor zo'n moment en plek een goede oplossing bieden om blaren te voorkomen. Daarnaast heel logisch, het verdikt de sok, dus de drukplek wordt minder. Mijn schoap blijft ook in z'n sok zitten, ook in de was! 

Welk pad?

Het laatste stuk bos volgt, Waldlager. Hier werden bouwmaterialen opgeslagen voor de bouw van het jachthuis van Kröller-Müller (geweldig huis om eens te bezoeken!) en in de oorlog richtten de Duitsers het in als hun schuilplaats. Heel bijzonder als ik dit lees en hier loop, maar ik hou dan ook van geschiedenis, al is het onthouden dan weer een ander verhaal en is Google daarom ook mijn grootste vriend (waarom alles zelf opslaan als er Google is 😂?).
Goed, de route eindigt weer bij de panda na precies 15 km en ik zie dat meneer Eekhoorn zijn plek heeft verlaten en wanneer ik straks thuis ben zou het leuk zijn als iemand zich meldt dat ie een leuk (t)huis heeft voor nu of voor altijd. Helaas melden zich weinig vinders, hoe leuk ik het ook zou vinden ze te kunnen volgen. Maar no hard feelings, gegeven is en blijft gegeven en ik hoop dat de vinder er blij mee is.
Ik ben blij dat ik weer even op pad kon, van de frisse (!) lucht en de natuur mocht genieten, weer energie kon opsnuiven in de hoop het er de komende week mee te redden. Anders.... tja...... deze week er gewoon tussenuit knijpen en wandelen!


Ik sluit deze maand moe maar voldaan af, de eerste negentig kilometer van dit jaar zijn een feit. Op naar meer, veel meer! En hopelijk ook snel weer in het goede gezellige gezelschap van mijn wandelnichtje Brigitte. Want er mag wel weer wat meer gelachen worden
😂.


*Kunstmatig Intelligent 😊



zaterdag 9 januari 2021

2021-01-08 | Het zijn de kleine dingen ......

Dubbel Trots!

Dinsdag 5 januari 2021

Ging het afgelopen dinsdag naar de Slangenburg, gisteren zette wij onze voetstappen in Zwiep en omgeving. En met wij bedoel ik mijzelf en mijn oudste zoon Cas. Enige tijd geleden gaf hij aan meer te willen bewegen, gezonder te gaan eten en iets af te willen vallen. Wat is er dan leuker om samen te gaan wandelen? Goed, dat heeft even wat voeten in aarde gehad, tijd gekost om het tot uitvoering te kunnen brengen, maar zie, twee wandelingen in één week is een Geweldig resultaat! Waarom geweldig met een hoofdletter, in een ander lettertype en in het rood? Heel eenvoudig eigenlijk, Cas heeft nl autisme en daardoor zijn de meest simpele dingen voor hem een enorm grote uitdaging (in zijn geval dag- en nacht, tijd, plannen, afspraken..... etc). Hij heeft het figuurlijke roer omgedraaid en is nu met zijn super trotse moeder heerlijk op pad geweest.

 
De langere routes van Mooi Achterhoek heb ik op één enkele na allemaal reeds op mijn teller staan dus gaan Cas en ik nu samen de kortere routes wandelen. En we begonnen afgelopen dinsdag met ons "eigen" Slangenburg. Cas veurt 😊🚗 ons in zijn R5 ernaar toe en als eerste leggen we mijn wandelsteen op een bankje tegenover het riante optrekje van wijlen Van Maes van Bear. De route lopen we op gpx met Guru en gaat, op een enkele kilometer na, geheel door bos en over zand- en modderpaden. Bij de Slangenburgse Kerk kijken we wat rond en gluren we even door een ruit waar een stukje glas van ontbreekt. Wanneer we de route voor de helft gelopen hebben pauzeren we vlakbij de St. Williebrordsabdij op een boomstam die ons pad blokkeert. Zodra we onze maagjes gevuld hebben vervolgen we het pad onder luid gefluit en getjilp van de vele koolmeesjes die hier van links naar rechts en omgekeerd het pad oversteken. Terwijl we de abdij naderen verteld Cas honderduit dat hij hier ooit eens met zijn vader en broer naar toe is gefietst en dat zij daar binnen zijn geweest. Ik hoop dat hij nu net zo'n leuk aha momentje heeft als ik weleens heb wanneer ik ergens uitkwam waar ik eerder vaak langs was gereden en nooit wist hoe het er nu werkelijk uit zou zien. 

Via bospaden, over het schouwpad langs de Beneden Slinge en wederom door het prachtige bos van de Slangenburg, tevens bekend terrein voor Cas, want hier staan vele pootjes van onze Schotse Terriërs, belanden we terug bij het kasteel en de parkeerplaats. Wanneer we zien dat de banken nog kletsnat zijn, besluiten we de auto te pakken en thuis de rest van de inhoud van mijn kleine vriend te legen. Lekker op een warme, droge, comfortabele stoel in een warm huis en kan hij met de beentjes omhoog 😍. Top gedaan, de eerste 9 km 2021 staan genoteerd!
*****


Vrijdag 8 januari 2021

Eerder deze week hadden we deze wandelochtend al gepland en gisteren had ik de route met Cas besproken. Weer 9 km, maar dan het andere bos in Doetinchem, De Kruisbergse Bossen. Maar wanneer het moment suprême dan daar is wil er nog wel eens een kinkje in de kabel komen en zo ook deze ochtend, al was het maar een kleintje. Bij nader inzien wil hij graag ergens wandelen waar nog een onbewaakte spoorwegovergang is. Waarom dat hoor ik jullie denken? Nou, Cas zit nogal in de wereld van You Tube-filmpjes kijken en de laatste tijd zijn dat veel spoor- en treinfilmpjes (Polygoon (ja, welke tiener kent dat nog?) 😊, Klokhuis... ). Goed, we hebben samen even gezocht, maar dat leverde op zo'n korte termijn niet veel op, dus zijn we tot een compromis gekomen. Komende week zoekt hij bovengenoemde overwegen hier in Gelderland op en dan gaan we nu wandelen in het idyllische Zwiep waar hij graag door heen rijdt wanneer we naar Twente gaan. En zo komen de neuzen weer dezelfde kant op te staan 😀!

De Heest

Cas veurt ons vanzelfsprekend weer naar het beginpunt en we starten vanaf de doorgaande weg bij de Witte Wieven en lopen vandaag rechtsom. Zo staan we al gauw oog in oog met de boer, op z'n tractor, deze huizes De Heest. Vanaf hier gaat het door grasland, over zand- en kiezelpaden snel richting de Berkel en z'n zijslootjes. Al kletsend stappen we het schouwpad op en wanneer ik Guru raadpleeg zie ik dat we eigenlijk verder links ergens hadden moeten wandelen
😏. Ach, volgende keer dan maar. Bij een serie boerderijen houden we even halt en oefent Cas zijn dialect Achterhoeks/Twents en zo weten we precies welk weer we vandaag hebben. Een heel klein buitje hebben we vanochtend gehad toen we hiernaar toe reden en nu is het vochtig en fris, zo'n 2℃, maar niet voor lang meer! De Zwiepse Berg moet bedwongen worden. In een rustig tempo met kleine stapjes gaat het soms stevig hoger en na een uitblaasmomentje voor ons beide gaan we gauw op zoek naar een bankje om ons ontbijt te nuttigen. Gevonden!

 

Wanneer het één vol is moet er vanzelfsprekend ook geleegd worden en dan ziet Cas een Kei Tof eenhoorn-steentje recht voor z'n neus staan in een boom. Deze gaat natuurlijk mee en laten we vrij op onze volgende tocht. Reuze enthousiast over zijn vondst vervolgen wij de weg door dit bos van Geldersch Landschap en komen weer in open veld met uitzicht op Lochem. Na wat uitwijkmanoeuvres stappen we het verlaten pad op met recht voor ons De Cloese. Diepgravend tussen mijn grijze hersencellen probeer ik het verhaal te reconstrueren van dit indrukwekkende gebouw. En al gravend vergeet ik Guru en lopen we dus kats verkeerd 😕! Tja.... stukkie van de route afgesnoept maar uiteindelijk komen we altijd weer samen. Via een smal pad tussen de Berkel en wat mooie optrekjes door, komen we bij de volgende leuke steen, dit maal een Samenloopsteen. Blij, vrolijk en goedgemutst met onze tweede mooie steen wandelen we de laatste kleine kilometer rechtdoor over het asfalt naar de dorpskern van Zwiep. Precies naast de R5 staat een elektriciteitenkast met wat water op z'n "dak" en dat lijkt een fijn plekje om mijn walvis uit te zetten en zo geschiedde. 

Cas met op de achtergrond De Cloese.

Onze tocht zit erop. bijna 9 km aangetikt. Tja.... ietwat gesmokkeld, maar niet minder mooi. En voor Cas was dat geen enkel probleem gezien zijn uitspraak wanneer ik opmerk dat ik een stuk heb afgesneden: "Gaan we gewoon nog een keer mam!" 😍

Top gedaan Cas!


maandag 4 januari 2021

2021-01-02 | Fris begin van het nieuwe jaar


 Ik ga weer

Voordat ik mijn voeten onder tafel schuif bij mijn schone pa deze middag, zet ik eerst wat stappen in mijn Achterhoek. Ik hou het dichtbij huis gezien de tijd en kies voor een korte route van Mooi Achterhoek en wel Gaanderen, rondom de Bielheimerbeek. Ruim 10 km, is te doen voordat ik spic en span opgepoetst in de auto moet stappen voor de nieuwjaarsborrel. 
Ik start vroeg en het schemert nog als ik van start ga bij Het Onland. Vanaf hier is ook het klompenpad Ganderpad te bewandelen, da's er één voor de volgende keer, ook al heb ik 'm al eens gewandeld. Toch blijft ieder route in elk ander jaargetijde zo anders, dus deze bewaar ik voor spoedig.
 

 

Als eerste leg ik mijn wandelsteen neer bij bovenstaande herberg, veilig in het raamkozijn bij de deur, dan is dat maar gedaan, want ik heb 'm op mijn vorige tocht kats vergeten weg te leggen, dus dat gebeurd me niet weer!
Vanaf hier neem ik de route rechtsom en ga gelijk het schouwpad op langs de Beneden Slinge. Via buitenweggetjes gaat het richting Gaanderen en volgt er een klein stukje bebouwde kom. Met grote regelmaat passeer ik de klompenpadbordjes en herken zelfs regelmatig de plek waar ik loop 😊, zelfs nu ik de andere kant op loop! 




Ik schrijf het vaker, het loopt altijd lekker als je ergens bekend bent en zo weet ik dus ook waar ik mijn thee dadelijk nuttig. En bij gebrek aan een bankje en boomstam, een slagboom kan ook prima als tafel dienen.
De dag begint frisjes, maar droog vanochtend, maar na mate de tijd verstrijkt wordt het mistiger en begint het zachtjes te regenen. Maar ik ben te lui om te stoppen om mijn plu te pakken en doe het af en toe wel met de capuchon (al vind ik dat een onding als brildrager). Ach, ik loop hier ook niet voor de mooiigheid, dat station ben ik allang gepasseerd nu ik vervend wandelaarster ben 😊



Wanneer ik het eindpunt in zicht krijg ben ik het bosgebied met z'n stroompjes, vistrap en de oude loop van de Bielheimerbeek weer voorbij. Bekijk de bijgevoegde video's, en zie hoe prachtig het hier is. En ook nu, ook met wat regen en gespetter, kale bomen en struiken, zonder zonnetje aan de hemel. Dit was een mooi en rustig rondje, een goed beginnetje van het nieuwe jaar. 


Allemaal gelukkig nieuwjaar met heel veel wandelplezier, geniet en blijf gezond!