2022-12-04 | Midwinterhoornssss

Ik en heeeel veel... andere(n), keuzes...

Gisteravond alles klaargezet en gelegd voor mijn wandeling van vandaag, Midwinterhoornwandeling Beltrum. Afstanden: 5 - 10 of 15 km. Starten vanaf 08:30 uur dwingt mij om er dan ook te zijn. Waarom? Geen idee, omdat ik ietwat raar ben, graag vooraan loop, niet teveel volk leuk vind......? Zal de leeftijd wel zijn! Ik houdt het daar maar op, bevalt mij het beste.
Soepel vloeiend glij ik mijn bed gelijk uit wanneer mijn Iphone van zich laat horen om 07:00 uur. Na de tandenborstel en waslap sta ik mijn klaargelegde wandeloutfit te inspecteren. Ff met m'n neus uit het raam, adem in...... 't Is en blijft een frisse dag en zelfs nu is het nog geen 0.5℃ boven nul, brrrrrr dus..., fleece, lange benen en mouwen.... winterwandelbroek..... keuzes, keuzes, keuzes 🙈. Ik ga voor warm! Wanneer ik mijn fijne Schöffel winterbroek dichtrits breekt het trekketje van de rits af. Ach jammer dan, ik heb 'm toch al aan en dicht. Ik zoek dadelijk wel een paperclip om rits verder van dienst te kunnen zijn vandaag. Even de handige rommella in de keuken doorspitten...... (tja, wie kent en heeft die niet). Hmmm genoeg pruttel, geen paperclip en helemaal naar zolder lopen....... echt niet! Ik ga straks al 10..... 15..... 🤔 (😏 keuzes!). Terwijl ik de zooi weer op z'n eigen plek terug leg (slaat nergens op, 't was een rommel en na de zoektocht nog dezelfde ook, maar mensen, nooit iets verplaatsen, want dan wordt 't pas zoeken!), vraag ik mezelf ff: "Wat als je straks daar naar het toilet moet? Gaat die rits dan wel dicht of open wanneer ik echt hoge nood heb?" Goeie vraag Jo en dat op zondag 07:30 uur. Je snapt 'm al, ik heb m'n zomerwandelbroek uit de net gewassen wasmand getrokken, ritsje dicht, wel zo prettig!

Wanneer ik aankom rijden denk ik gelijk aan mijn lieftallige ex echtgenoot, hier liepen wij vorige jaar (nee, eerder... 12-9-2020) samen de route. Toen moesten we online inschrijven i.v.m. covid en stonden buiten allemaal zitjes. Nu parkeer ik op aanwijzing van de man met de oranje hesje achter het pand in de weide in één der lange rijen bolides. Het aantal auto's groeit kalmpjes aan en menigeen start dus gelijk met mij. Binnen in de warme "schuur" zitten de midwinterhoornblaosers zich nog even op te warmen. Ik betaal m'n aanwezigheid, ga ontspannen toiletteren en vertrek achter de andere wandelaars aan rechtsom het bospad op. Eenvoudig vandaag, volg de bordjes en anders de overige wandelaars! Ergens volgt straks het keuzepunt qua aantal km's en ik ben er nog steeds niet uit met mezelf. De ene helft zegt 10, lekker vroeg thuis, de andere helft bekritiseert de eerste helft en noemt d'r zelfs watje 🙈. En dat wil weer een camino lopen 🙈.

Dacht ik vanochtend thuis op 't laatste moment nog om mijn oortjes mee te nemen en lekker te podcasten onderweg (blijkt voor mij de beste tijd om het ook echt af te kunnen luisteren), heb ik er nu spijt van dat ik die 13 traptreden niet opgegaan ben en het nu zonder moet doen. Goed, wat dan te doen met m'n tijd? Vele wandelaars zijn in duo, trio of kolonnes en hoe fijn is het dan die te bewonderen. Ik wordt al snel ingehaald door twee doorgewinterde wandeldames in heerlijk schurend softshell met heuptas en in een tempo .... 😱.  Ik probeer ze maar niet eens bij te houden, dit zijn getrainde wandelvierdaagses. Vlak achter hen volgen de rood/roze dames die vriendelijk groetend vrolijk voorbij stappen in een mij beter passend aantal km/uur. Goed, voor even..... laat gaan Jo, 't is geen wedstrijd. Wel blijven deze laatste twee ladies een mooi punt om de hele route (voor de pauze) om op te focussen en blijven ze in mijn gezichtsveld. Dus zoooo langzaam loop ik nou ook weer niet. In ieder geval te rap voor mijn voorgangers, meneer Geel en mevrouw wandelbroek. 
Dan volgt het keuze moment. Uitstellen is geen optie meer. Zonder overleg met mijzelf sla ik linksaf en wandel de 15 km route zo laat het bordje mij weten. Zo ook de solo meneer voor mij die blijkbaar bang is vocht te kort te komen vandaag. Hij heeft twee waterflessen in de zijvakken van zijn rugzak.... brrrr..... te frisjes voor mij. Meneer is goed uitgerust en fervent wandelaar lijkt mij bij het zien van zijn profiel wanneer ik hem passeer en groet. Hij kan zelfs in het donker lopen, want heeft net zo'n muts als BB 😁.

De route gaat veel over B-weggetjes, best drukke voor een vrije zondag, kerke- en schouwpaden met af en toe een weiland. Hier en daar staan de bloasers op hun hoorns te poesten om er geluid mee voort te brengen en waaien er muzieknoten mee over de gehele route. Na 8 km blijkt het eerste rondje er al op te zitten en staat de koffie, chocolademelk en glühwein warm in de "schuur" om genuttigd te worden. Het is druk binnen. Met m'n beker in de hand zoek ik een plekje buiten in de frisse lucht om ook mijn ontbijtje nog even weg te werken. Helaas staan de twee picknicksets redelijk ver weg en kies ik voor de ouderwetse plaatstalen afvalbak gelijk naast de deur van de "schuur". Zo blijf ik ook nog in beweging, want menigeen moet hier van z'n koffiebeker af. Voordat ik het koud ga krijgen zet ik m'n muts weer op (mijn haren zijn kletsnat van het zweten, hoezo koud?) en om de "schuur" gaat het linksaf verder over de verharde boerenweg. Nu loopt 't in optocht van en naar het Noasman. Auto's komen aanrijden om ergens nog een parkeerplekje te kunnen vinden in de berm. De man met 't oranje hesje is er maar druk mee. Wij wandelaars manoeuvreren ons tussen de rijdende en geparkeerde auto's en de stroom aankomende, nog te beginnende, wandelaars door. Gelukt, splitsing bereikt en zo ook weer het keuze moment qua km's. Dit keer geen discussie, ik ben de 15 gestart dus die maak ik vol ook.

 

Nog meer kerkepaden en geen onbekende ook. Even spit mijn grijze hersencel in mijn brein op zoek naar de route van toen. Het was met BB, een heel er vochtig dag, dus alleen (want bij miezer en regen komen we (vrijwel) nooit iemand tegen), nu ben ik alles behalve alleen. Voor mij heb ik nieuwe sprinters, de blauwe mensen. Aardig temppootje, maar binnen gezichtsveld nog steeds. Wat achter mij loopt stapt mij voorbij en wanneer mijn blik hen kruist valt mij een rood/roze puntje op vanuit mijn ooghoek. Deze dames wandelen nu achter mij (behoorlijk eindje) en belachelijk maar waar, een heel klein beetje hoop ik niet dat ze mij weer gaan inhalen. Ik betrap me erop soms net mijn hoofd iets verder te draaien en rekken, zoekende naar mijn favoriete kleur roze (en rood). Eén duootje passeert mij nog in hoog tempo, maar verder houdt ik de meute nu achter me. Op naar 't Noasman! En na bijna 15 km komt ie in zicht en is het uitkijken voor de auto's die weer huiswaarts keren met de wandelaars die een kortere route hebben gewandeld, mij gepasseerd zijn of toch net iets eerder van start zijn gegaan.

't Is niet moeilijk om mijn rode bolide terug te vinden in het grote weiland, want menigeen heeft de aftocht al geblazen. Ik drink mijn koude flesje water leeg en bel mijn oudste zoon Cas om te zeggen dat ik 'm over een half uurtje kom ophalen. 

Dan gaat onze zondag gezellig verder bij mij thuis met het versieren van de kerstboom met de nodige kleffe kersthits van Sky Radio schalmend uit de Iphone om nog iets meer in de stemming te komen. Moe maar voldaan en enigszins trots op mezelf ga ik vanavond vroeg naar m'n mandje, want ik heb me teveel laten beïnvloeden door al die andere stappers, al heeft dat mijn gemiddelde km/uur behoorlijk opgekrikt vandaag. Morgen een bijtrek-dag plannen 😊.

Kom volgende week terug en lees hoe BB en mij de winterwandeling Diepenheim is vergaan.

2022-11-26 | Gaat lang duren

Heel eenvoudig... van A naar B 🤔  

Ik ben weer boven Jan... of beter gezegd Mien (ben wel een meisje hé! Ik heb ouderwets een goeie vette griep gehad met alles erop en eraan) en raar maar waar, zelfs Brigitte heeft vandaag een dagje vrij, dus wij trekken onze fijnste kleren en schoenen uit de kast en wandelen de door BB voorgestelde lijnwandeling van wel 13 km van Laren naar Lochem of Lochem naar Laren... wat jij wilt...... AB-tje¹⁾ noemen wij zoiets. En dat blijkt nog niet zo eenvoudig, maar dat begrijp ik pas wanneer we de eerste stappen al gezet hebben. De afspraak (dit deel regel ik altijd maar, is beter 🙈²⁾): 9:00 op startplek Lochem. Terwijl ik Vorden inrijdt (dan moet ik nog verder naar....) ontvang ik een app van BB dat ze daar al is en mij wel oppikt op de startplek in Laren. Prima, of ik nou rechts of links ga na Ruighenrode (Wildenborchseweg), mijn Renault stuurt me de bocht wel om. En zo pik ik BB op in het bruisende centrum van Laren (Gld, anders is het wel heel ver wandelen) en startten we op de P van Station Lochem. Bekend terrein voor ons, zo ook de eerste km's naar Kasteel Ampsen.

Een prachtig begin van de wandeling in een nog kleine mistige wereld door het 685ha grote natuurgebied, incl. het mooie Sterrebos. Statige hoge bomen in alle kleuren die de herfst in zijn assortiment heeft, het prachtige kasteel ingesloten door nevel, brengt ons ertoe met regelmaat dit alles vast te leggen op de gevoelige Samsung of Iphone. En dan nu ook nog eens met de handige tips die ik hopelijk goed onthouden heb van Sidney. En anders neemt BB met alle liefde de regie over en luister ik gedwee naar alle tips en trics om in opdracht de plaat van het jaar te schieten. Neem daar nog eens alles wat paddenstoel heet bij en je begrijpt het al, wij hangen met zekere regelmaat ondersteboven. Het euforische gejoel en gevoel van BB wil ik dan ook weer niet verpestten wanneer ze weer iets oranjes ziet vanuit haar ooghoek. En we zitten al op het km-gemiddelde van slak in het kwadraat.... we kruipen rustig voort...... En dat beloofd wat goeds, want regelmatig zien wij het bordje "De Mölle" op één of andere boom vastgenageld. BB checkt nog even de beschrijving op de webpagina van Mooi Achterhoek van deze route, jaha echt, "na 5.5 km in Exel!" ☕🍰🍰☕ 😍😍
Dus door..... en dat gaat op mijn aanwijzingen naar mijn kant, jouw kant³⁾ of rechtdoor en heel soms gaat ook dat mis, dan is het rechtsomkeer! Hoe moeilijk kan het zijn 🙈? De vele paadjes zijn nogal ondergesneeuwd door de vallende bladeren en dat maakt het af en toe lastig de juiste afslag te vinden of kijk ik gewoon te laat op onze vriend Guru, praten we teveel...... 🤔?

 

Met wat meer stappen dan de bedoeling slingeren we nog even om een grote weide heen, verder over een breed schouwpad, om zo in het altijd pittoreske Exel te belandden. En daar is horeca!!!!  Jaha..... wij gaan het doen met een kleurig assortiment herfstbladeren uitgestald op een ronde koude metalen picknickset aan de rand van het bos en het fiets/wandelpad. De Mölle is recent, 31-12-2019 🙈, overgegaan in oriëntaalse handen en die ontwaken niet voor het middaguur. Maar het drukt onze pret niet, wij maken altijd ons eigen feestje. BB heeft en geeft licht, koffie en hele grote speculazen van bakkerij Nollen, behalve een komo⁴⁾, die is ze nog steeds vergeten. Ja, dat wordt een frisse natte derriere BB.... 
Terwijl de cafeïne ons weer pit geeft slakken we verder richting Landgoed Kranengoor en Huis Verwolde. Kalm an, want de paddenstoelen groeien ook hier gewoon door en ook al spreken we samen af niet meer voor elk exemplaar te bukken of zelfs de sloot over te steken 🙈, die afspraak ging mijn kant in en jouw kant uit 🙉. 

Hoewel het super slow gaat, moet toch m'n schoap⁵⁾ eraan te pas komen en nemen we even plaats op wat omgezaagde stukken boom. Ik verwen mijn rechte hak en tevens BB met een vers geperst glaasje sinaasappelsap. Volgende X gaan we voor de warme choc met ... BB! 
Vandaag doen we 't met "Oh kom er eens kijken.....", "Bonnebonnebonne" en meer van dit soort levensliederen dat bij dit specifieke jaargetijde horen. Wanneer de sjoeke sjoeke komt aanrijden om het vrolijke stel weer in te laden trekken wij voort.... op naar ..... H O R E C A! Ik geef BB de simpele opdracht de Pieterpadbordjes (rood-wit LAW) te volgen, want die leiden ons naar Laren centrum. De laatste km's stappen we weg en wordt het één van ons duidelijk wat nou ook alweer precies een AB-tjes is en inhoudt. Verder maak ik er geen woorden aan vuil, laat ik het erop houden dat iemand het licht heeft gezien 😆😂😃😄. 

https://www.youtube.com/watch?v=CPcY2MO8uQ0

Een gezellig knus etablissement staat recht voor ons, dus wat doe je dan? Precies, doorlopen, naar binnen 😊. De stoet nemen we weer mee naar huis, hier gaan we aan de menukaart. Gelijk bij binnenkomst heb ik al proatvolk dat naar elkaar fluistert dat wij het klompenpad misschien wel gelopen hebben. En zo eindigen we deze wandeldag heel eenvoudig in alle rust en met een goed gevulde maag. 

Op naar 11 december, dan lopen we weer eens in optocht achter heel veel mensen aan. Maar dat gaat sowieso heel leuk worden, want wij weten daar de leukste kroeg met het lekkerste gebak te vinden 😁😍. Nu de parkeerplaats nog!

¹⁾ AB-tje: Van de ene plaats naar de andere wandelen. Dat betekend dus wat denken, want ook de auto's moeten op A & B komen te staan, anders wordt het wel heel veel lopen.

²⁾) Ieder van ons heeft zo haar eigen goede kwaliteiten en die zijn bij een ieder van ons bekend en duidelijk.

³⁾  Mijn = rechts Jouw = links: de beste manier om BB de juiste kant op te krijgen.
⁴⁾ Komo gebruiken wij altijd als zitzak. En nee, ik heb d'r niet zo laten zitten en heb mijn plastic tasje wel uitgeleend hoor.
⁵⁾ Wandelwol is om drukplekken/blaren e.d. te voorkomen/verzachten. En al vind ik het niet heilig, zere voeten zijn ook zo niet fijn! Dus proppen met dat schoap!

2022-10-08 | De boer op

 Prachtdag

E I N D E L IJ K! 😎 🐷 Wij gaan weer met z'n tweetjes een rondje aan de wandel. Nou is mijn "wandel" gewoon doorgelopen in d'r uppie de afgelopen weken, maar vandaag ga ik weer in het goede gezelschap van mijn eigen familie DNA, Bikkel Brigitte, kortom BB! En om alles soepel te laten verlopen, zij heeft de route gekozen, zij zorgt voor onze innerlijke mens en ik maak de film en gehoorzaam gewillig. Kortom, da's zoals het altijd gaat, dus vandaag is/gaat het niet veel anders 😄 denk ik.

Niet veel! Ik was net een heel klein beetje eerder aanwezig op de startplek, wel 3 minuten ongeveer en dat gebeurt vrijwel nooit, en dus slingeren wij alweer voor negenen onze benenwagens aan. BB kiest, we gaan dus rechtsom!

 

Het is herfst en dat zie je, dat ruik je en dat voel je. Een prachtige herfstdag om even een wandelingetje te maken. En hoe makkelijk willen wij het dan hebben? Dus gewoon even bij Mooi Achterhoek op de website kijken voor een leuke route in ons mooie Gelderland! Goed gedaan BB! Prachtige route! De omschrijving voldoet volledig! Leuke kleine zandwegen, half verharde paden, kleine en minder kleine bospaden tot zelfs "een zoek het bospad-pad" 🙈. De Oehoe hebben we net gemist, maar het bankje achter de uitkijktoren "Museum" hebben we wel enige tijd gezien en bezeten. Tja, de koffie en de cake moet natuurlijk ook op.

Vele km's hebben wij reeds in deze omgeving onze voetstappen gezet, menig pad reeds bewandeld. Vaak kruizen de paden, routes en wegen elkaar dan wel ergens, maar vandaag is het grotendeels een verrassing voor ons. En een hele mooie ook nog. Het weer voldoet aan ieders verwachting en de natuur en entourage eveneens! Gewoon lekker de boer op! 
En zoals eerder gezegd, het is herfst en zo belanden wij met regelmaat links en rechts in de berm, achter de boom of waar dan ook om "de paddenstoel" op z'n moois vast te leggen op de gevoelige mobiele telefoon of koelkast. Meestal hang ik als laatste van ons twee boven het hoedje van de stoel en krijg ik ondertussen voldoende aanwijzingen hoe ik 🍄 het beste kan filmen en vanuit welke hoek 🤔. 

We huppelen rustig verder terwijl we ieders interessante privéleven nog even kort en stondig onder de figuurlijke loep nemen en bespreken. Onze conclusie: Wat hebben wij het goed samen 😍😍! Het is alweer een half jaar geleden dat we onze camino liepen, dat was fantastisch, maar ook deze dag, deze route, is genieten! Onderweg zijn we de bordjes Scholtenpad en Kommiezenpad met enige regelmaat al gepasseerd, wandelingetje t.z.t. waard. Ongezien betreden wij kurz danach deutscher Boden, heel herkenbaar aan de Strommasten aus Holz. We slingeren langs de grens op zoek naar een bankje. Want Nachmittag had begonnen, dan knagen er maagjes. Die schöne groẞe rote gartenbank voor de groẞe Stall der Farm vindt BB niet privat genug, doorrrrrr..... Tot haar blik 1.5 km verder op een mini tweezitter valt 😦. 

https://www.youtube.com/watch?v=T1v4etEfENo

Uiterst voorzichtig peuzelen wij onze lunch, groeten menige passant, jong und alter, mit und oder Hund, mit und oder Fahrrad, en stappen de laatste km's weer het grindpad op. Of toch niet? Rondje van de zaak, 🙈 in de achteruit, gewoon langs het bankje van net, het Hollandse fietspad op! Nu hebben we mede wandelaars, een stelletje die de pas er goed in hebben. Ik laat ze passeren terwijl ik mij verdiep in de gele malusappeltjesbomen. BB stapt stevig verder met hen op d'r hielen. Ik grinnik al in mezelf, want het zal me niets verbazen als ze een heel gesprek met mij aan het voeren is......  😂😂
En zo struinen we verder over kleine boerenweggetjes met prachtige boerderijen, weides met koeien, schapen, paarden en ons eigen, ezels 😊. Maar voor vandaag waren we uitgeslapen, slim en pienter genoeg, want bij een paar meters verkeerd lopen is het gebleven. 

Mooi Achterhoek, chapeau! Fantastisch mooie route. Toppertje!  

2022-08-06 | Begint te kleuren

Dagen nagenieten

Natuurmonumenten komt regelmatig langs op Facebook met foto's van de prachtig paarse heide die vanaf nu langzaamaan gaat bloeien en als je dan, zoals ik, de Posbank dichtbij hebt, wil ik het ook dit jaar weer gezien hebben. Kortom, m'n Iphone moet extra vroeg uit de veren, de waterkoker hard aan het werk op veel te vroege tijden en ikzelf ga op automatische piloot m'n ding doen zoals wassen, aankleden, tapen en m'n kleine vriend inpakken. En gaan! Nationaal Park Veluwezoom, ik kom eraan! 

 

De mist hangt nog laag over de weilanden en de Oude IJssel. De parkeerplaats van het bezoekerscentrum is nog bijna uitgestorven wanneer ik m'n Clio achterwaarts strak parkeer naast de enige auto aan deze zijde van de P. Aan de andere kant van de heg en de P staan twee bolides waar enkele sportievelingen zich gereed maken om dadelijk al fietsend van dit natuurschoon te genieten. Doe mij m'n benenwagen maar, dat wordt straks al genoeg zweten. Maar voor nu, eerst in 't fleece, want 11.5℃ is heerlijk ontwaken, maar m'n vel wil 't toch nog iets warmer eer de korte armen bloot mogen.
Op menig pad heb ik reeds mijn DNA hier achtergelaten en vandaag voeg ik er nog iets meer aan toe. Gelijk na De Ruif gaat het al omhoog en worden m'n kuiten en longen goed wakker geschut. Even krijg ik weer tijd om lucht te happen en gaat het daal. Beneden open ik een hekje om een vroege medewandelaar en mezelf de toegang tot de heide te verschaffen. De entree, dit tijdstip, deze helder frisse zonnige ochtend, het uitzicht, magnifiek! Dit is toch een cadeautje waar we heel zuinig op moeten zijn! Het paars komt tevoorschijn op de heuvels. Het begin van de heide-bloei is begonnen.

Ik struin verder met m'n Iphone in de selfiestick die niet weet waar ie het eerst of het laatst moet kijken, filmen en fotograferen. De zon geeft nog meer glans aan deze Gelderse parel en poseert ook regelmatig met heel veel geduld voor me wanneer ik d'r nodig heb. Even verruil ik d'r voor een nog mooier object, een ree, die net als mij ook lekker van deze frisse zonnige ochtend geniet. Cadeautje!! En nu weer klimmen! Hoeveel treden? Veel, genoeg om de zweetklieren door te laten stromen en m'n bilspieren goed wakker te schudden. Bij koepel De Kaap wacht mijn beloning, een machtig prachtig uitzicht, paars glooiende heuvels met Duiven, Westervoort in de verte. Een laatste blik en ik steek de Beekhuizenseweg over. Ik kies het mountainbike-pad i.p.v. de asfaltweg, nu 't nog kan, menigeen ligt nog op één oor dromend van z'n fiets. Al wandelend ontdoe ik me van het fleecevest, zodat moi wat beter kan acclimatiseren 🥵 in de koelte van het bos. Meters voor me wandelt de man van vanochtend en niet veel later lopen we kletsend een stukje samen op. Al snel splitsen we, hij rechtdoor naar het buitenhuis van de voormalige boswachter, De Haverkist, ik verdwijn naar links waar de zon een spel speelt met de bomen. Geheel verrast kom ik aan bij de Carolinahoeve. Verrast, daar ik van een totaal andere kant kom dan mijn voorgaande stappen. Vorige week liep hier nog van links naar rechts, nu gaat het links richting bos en Hof te Dieren.

 

Parallel aan het brede zandpad is een fietspad en enkele ijzeren rossen zijn reeds van stal gehaald en gaan richting de Carolinahoeve. Er zal gewerkt moeten worden denk ik. Ik krijg een oudere wandelmeneer in het vizier die afwisselend op een landkaart en om zich heen staat te turen. Meneer zoekt de bovengenoemde pleisterplek en samen met Guru wijs ik 'm de weg, als maar rechtdoorrrrrr...... Ik sla af en heuvel door, de Prins Willemberg omhoog. Dit wordt mijn pauzeplek, ook al is ie ietwat, nou...... behoorlijk teleurstellend vergeleken met z'n oudere zus de Carolinaberg. De ronde bank heeft in geen tijden onderhoud genoten en het binnenste groen is een dun boompje omringt door alle kleuren groen wat onkruid heet. Maar goed, 't is een bank en het uitzicht en de omgeving zijn top op deze hoogte! Menig mens is inmiddels ontwaakt. Het is iets over negenen en een heerlijke 16℃. Een echtpaar neemt de lager gelegen ringlaan en verdwijnt achter mij de bossen in. Mijn oog valt op de linker laan waar ik een vlek spot die lijkt te bewegen. Een ritmisch geluid brengt het mee waarvan ik eerst nog denk dat 't mijn thermoskan is. Het geluid neemt zachtjes toe en de vlek blijkt een wandelaarster met viervoeter. Zij gaan in de rust, mijn pauze is voorbij. Ik daal af via een lange brede statige laan richting Ellecom.

Het glooiende landschap leidt mij naar een ah-ha momentje wanneer ik zie waar ik ben en nog naar toe ga. Het bos wordt een weiland. Menig voetstap heb ik hier reeds gezet, maar meestal in omgekeerde richting. De runderen staan gezamenlijk ver bij mij vandaan te grazen en merken mij niet eens op 🤔. Ik laat ze maar en verdwijn via het fietspad weer het bos in aan de andere zijde van de Diepesteeg. Het asfalt verruil ik voor bospad en het gaat weer in rustig tempo hoger. De volgende verrassing is de houten brug Holle Weg. Het verrassende aan deze wandeling is dat ik telkens ergens denk uit te komen en denk te weten hoe 't dan verder gaat, maar het gaat dan steeds weer een andere, onverwachtse richting op¹⁾. Even raak ik dan ook van het figuurlijke padje wanneer m'n beste vriend Guru en ik het niet helemaal duidelijk zien en "vertalen" naar echte paden. Rechtsomkeer dan maar........ hekje weer door en toch parallel langs het lager gelegen fietspad. Maar linksom, rechtsom, Guru en ik komen er altijd samen weer uit en zo betreedt ik een stuk verderop weer het asfalt van deze Holleweg. In het voorbijgaan hoor ik een vrouwelijke mountainbiker hijgend tegen haar mannelijke mede fietser zeggen dat ze blij is dat "het einde" (zal van deze klim zijn neem ik aan c.q. mag ik hopen) nabij is. Zo, ik ben dus niet de enige die hijgt en zweet als een wandelende waterval.

Maar 't is nog niet voorbij. De laatste kilometers slingeren verder door het Nationaal Park over een zandrug waar aan weerszijden de bomen het zonlicht voorzichtig raken. Nog een klim en de bewoonder wereld is in zicht. Ik betreed Landgoed Heuven en geraak weer onder de mensen. Grote aantallen mensen. 't Is dat ik heel vroeg was vanochtend en genoeg keuze had voor een parkeerplek, want nu gaat dat niet meer lukken. De mensheid is ontwaakt.

https://www.youtube.com/watch?v=ZQbiUtba5gA

Resume: wat een fantastische route! 15 kilometers, stukje heide en heel veel bos, heuvels, klimmen, dalen, stukje fietspad, merendeels zand- en bospaden.
En nu, enkele dagen later ('t is woensdag 10 aug. inmiddels) ben ik spierpijn vrij. Elke spier, elke cel in m'n billen en bovenbenen, geen idee dat ik er zoveel had, hebben nog dagen na kunnen genieten van deze prachtige wandeling 🙈😕. Aanrader!

1⁾ Nu denk je misschien dat ik een doos ben, omdat ik niet weet waar ik ben of belandt, maar dat komt omdat ik mij nooit inlees. Elke wandeling is dan een verrassing. En zo ook vandaag, terwijl hier al zoveel paden bewandeld zijn door mij.

2022-07-30 | Geel is de ...

 

Zon, pet, zonnebril en nog iets

Daar gaaaaaaan we weerrrrrr....... 😎

Mijn kleine nichtje 😁 is terug van haar welverdiende rustplek, vakantie heet dat, en durft het weer aan om met mij een wandelingetje te maken. In één ademteug roept ze via WhatsApp dat zij voor de Pastéis de nata zorgt, dus wie ben ik dan om haar teleur te stellen? Aan mij de eer om een route te kiezen, ze laat me daarin geheel vrij. Dacht je 🙈? Wanneer ik de N70 roep krabbelt ze gelijk terug, ze wil rustig beginnen! Ook goed! Ik ben zo flexibel als een deurbel en kom op het heldere idee mijn Achterhoek wandelnetwerk te raadplegen. Vier mooie kaarten met heel veel keuze aan wandelroutes door ons mooie Achterhoek. Ook wel bekend van de voetstapbordjes die de fijne Achterhoekse mensen overal langs de route hebben geplaatst in vele verschillende kleuren. Helaas heeft BB niet het geluk hier te wonen, dus moeten we elkaar ergens in 't midd'n treff'n, dus.... Varsseveld vandaag! De Bovenstal Giezenveld route is de winnaar, met iets meer dan 15 km door het coulissenlandschap met rustige boerenweggetjes, zandpaden en bos.

 

De start is vanuit het centrum van Varsseveld en daar had het al bijna mis kunnen gaan, zij het niet dat het internet geen TOPpunt Varsseveld kent en ons naar Groot Nibbelink¹⁾ had willen sturen. Ik mag dan wel blond zijn, maar ben wel in het bezit van goede topografische skills en zo stonden wij beide al voor ons vaste startmoment op de juiste plek! En nog gratis geparkeerd ook (tja, je bent Hollander of niet)! Aan BB vandaag de schone taak om de route te zoeken, volg eenvoudigweg de gele voetstapbordjes! Hoe moeilijk kan dat zijn? Nou...... soms best lastig kunnen wij je mededelen. Aan gele verf is blijkbaar een enorm gebrek en door m'n gele zonnebril wordt het zicht er dan al niet veel beter op. Gelukkig zijn de routes tegenwoordig ook via een app te bewandelen. Maar nee, vandaag eens niet met m'n beste vriend Guru op pad, dus ook deze app blijft gesloten. Zoek de gele voetstapjes!

Laurentiuskerk

Met wat speuren geraken wij buiten de bebouwde kom en veilig aan de andere zijde van de Twenteroute (N18), het buitengebied van Varsseveld, wie bint op 'n Boer! We verruilen zandpaden voor kleine asfaltweggetjes, veelal totaal uitgestorven. Het is duidelijk zomer en vakantietijd. Luie Everdina vrolijkt en verwarmt de dag verder op en maakt de uitzichten over weilanden, akkers en boerderijtjes tot ansichtkaarten met schapenwolkjes aan de hemel. En zo wisselen wij asfalt in voor een stuk bos met statige hoge beukenbomen op zoek naar de volgende afslag, kruising en geel voetstapje. Menig keer is de gele pijl pas duidelijk als we er bijna met de neus bovenop zitten, maar goed, wij komen er ook wel. Maar of dat goed blijft gaan?

Rondje volgens gele voetstapjes

Heel wat keren zijn we vandaag weer aan het verhuizen geslagen. Was het niet om het idyllische boerderijtje, dan wel om een geweldige mooie plek. Zelfs de oale bende waar menig dakpan reeds grote gaten in het eens gesloten en waterdichte dak heeft geslagen kan ons nog bekoren. We hebben allebei een man thuis met twee rechter handen, die maken er zo weer wat moois van voor ons. Het moge weer duidelijk zijn, we zijn weer samen op pad. De nodige zin en onzin heeft ons brein in z'n greep. Tijd voor koffie! Met.......? BB ze waren bijna helemaal goed, maar zeker lekker, pastéis de nata, echte Portugese gebakjes.
Terwijl de calorietjes verteren slenteren wij verder door het boerenland en betreden zo het buitengebied van mijn eigen mooie Doetinchem. Bekend terrein, Westendorp in aantocht met het Pannenkoekhuis waar vast een lekker bakkie cappuccino ons gaat verblijden. Maar eenmaal bij de voordeur is het een teleurstelling voor..... ja, ons. Wij hebben een heerlijk lange dag als je vroeg opstaat en gaat wandelen, maar het Pannenkoekhuis²⁾ wordt pas wakker over een half uur, helaas....... doorrrrrrr......

We verdwijnen achter de huizen het Landgoed Tandem in. Vriendelijk groeten wij de oudere wandeldames die net het Landgoed verlaten om op te warmen in de zomerzon. Wij zijn wel even toe aan het heerlijk verkoelend, schaduwrijke bos met af en toe een tochtig windje om onze oksels van een opfrisbeurt te voorzien. We slingeren de heuvelende (heeeel ietsjes omhoog en weer daal, heeeeel ietsjes......etc etc etc) paden af, zoekend naar al wat geel is en vinden zo een prachtig oranje zwavelzwam die mooi kleurt bij alle tinten bos.
Een bankje met uitzicht over een groot weiland met Huis Tandem aan het einde der opritlaan, laat ons even genieten van de rust (zelfs met de A18 erbij), het uitzicht en onze lunch uit eigen kleine vriend i.p.v. een lekker pannenkoek. Buikjes vol en klaar voor de laatste zoektocht naar al wat geel en voetstap is. We belanden aan de Doetinchemseweg, ◀️ links gaat het Westendorp in, ▶️ rechts het talud op naar Varsseveld, en zo geschiedde. Voor mij bekend terrein, ik liep hier reeds eerdere, andere routes, en weet dat het ergens rechts kan gaan, maar geen geel voetstapje te vinden, dus gaat het 🔼 immer gerade aus!

https://www.youtube.com/watch?v=po_JhsHtnEw

En zo gaat het richting Varsseveld, asfalt, stoep en rotondes. En da's nie goed nie kan ik je nu vertellen. Want daar waar mijn voelspriet mij zei dat een paadje rechtsaf was, daar moet jij wel in! En nee, wij hebben niets geels, laat staan een voetstapbordje of paal gezien. Maarrrrr...... dat zegt niet alles hoor, wij zijn nogal eens van de kletserige en onoplettendheid is mangs ower middle name, maar de groenvoorziening kan ook vergeten zijn te snoeien, zoals menig eerder paaltje verscholen stond achter het nodige groen, gras, brandnetel en/of takkebos. Even gaan we in overleg wat te doen, keren en lopen hoe het wandelnetwerk het bedacht heeft of...... Wij gaan voor "of" en bij rotonde twee sluit de gele route zich weer bij ons aan en stevenen we af op Restaurant De Ploeg. Een verkoelend glaasje sist zo weg en de vruchtensorbet maakt een feestje met de hittegolf van mijn innerlijke ik. Doe me nog maar een liter citroenijs (citroen, ook geel!)!
We nemen de afslag om de Laurentiuskerk en zien de P waar onze bolides staan te zonnebaden. Voordat we de parkeerplaats betreden worden we blij verrast door de aanwezigheid van het Wandelnetwerkbord 66, het startpunt van deze route. Enkele uren geleden zagen we deze totaal over de kop, wisten we van het bestaan niet af. Nu verrijkt ie ons met de info van de route en de kleur van de te volgen paaltjes en voetstapjes, GEEL vandaag! Maar je moet ze wel goed zoeken! 

Huis Tandem

¹⁾ Groot Nibbelink: Een echt TOPpunt waarvandaan vele mooie routes vertrekken. Tevens een fijne plek voor koffie en een mooie speeltuin voor de kids.
²⁾ Pannenkoekhuis, de beste pannenkoeken in de weide omtrek, maar let op de openingstijden: vanaf 12 uur! Geldt ook voor Kulturhus De Vos.

2022-06-25 | Vraagtekens

Zoek de buizerd

Dikke acht weken geleden scheidde onze wegen, van BB en mij, na het fantastische avontuur Camino Portuguese. Brigitte trok huiswaarts naar Hoaksbarge en haar gezin, mijn bedje stond gelukkig nog in het altijd fijne en oh zo mooie Doetinchem. Beide hadden we even wat tijd nodig voor lichamelijk herstel en ik ook nog voor mijn vakantie naar Aruba natuurlijk (heeeel vervelend  😎). Vanaf begin deze maand stonden mijn voeten weer gelijk met m'n neus de goede kant op en inmiddels wandel ik weer pijnvrij door ons mooie Achterhoek. Tot nu toe merendeels Remi in m'n uppie, enkele maal met m'n jongste kanjer, maar vandaag is ook BB eindelijk weer van de partij. Aan haar dan ook de eer om een route te kiezen en het is Winterswijk geworden, "Het land van de buizerd". 

Bron: Pixabay / Buizerd

Menig DNA spoor hebben wij hier reeds achtergelaten in het verleden, maar deze route hebben wij nog nimmer bewandeld. We startten op bekend terrein, Watermolen Berenschot. Tevens TOPpunt, dus vele mooie wandelingen zijn hier te vinden. Goed, vinden.....🤔 Denk ik dat ik dagelijks nieuwe vrienden maak¹⁾, BB overtreft weer eens alles. Of toch "waar je mee omgaat......"?²⁾ Ik ben reeds geïnstalleerd op de parkeerplaats, lekker in de schaduw van de gebouwen, klik net m'n Iphone in de selfiestick en heb een beller! 't Is BB, zoekende naar mijn auto, de parkeerplaats, de watermolen en mij! Maar vinden doet ze 't niet. Wanneer ze me heeft uitgelegd waar ze staat dirigeer ik d'r een meter rechtdoor, gelijk weer rechtsaf en ik zwaai d'r toe nu ze op me af rijdt 🙈. Al lachend verwelkomen we elkaar. Het tweede raadsel los ik ook gelijk daarop maar voor d'r op wanneer ik mijn microvezel handdoek van d'r in ontvangst neem. Dacht zij dat wij vandaag ergens de plons in gaan, leg ik d'r uit dat ze deze van mij twee jaar gelee al in bruikleen had voor de Camino die we toen zouden lopen. Ouderdom Brigitte..... iets met gebreken. De stemming zit er gelijk goed in, let's gooooooo 🥾🥾.

We steken de Boven Slinge over en de herinneringen aan eerdere stappen hier worden opgehaald en BB is duidelijk weer back to hier en de bovenkamer is gelukkig weer helder en wakker. We blijven het kronkelende water even volgen. De omgeving is fantastisch, het weer weer geweldig en BB wordt nog blijer wanneer ze in een split second iets oranjes spot op de grond. Het moge duidelijk zijn, die heeft in geen jaren nog een bril nodig!

Met ons zijn ook enkele anderen al in het bos hier te vinden, want we spotten een tas en wat toebehoren aan de waterkant 🤔. Geen mens nog te bekennen, maar eer wij weer een goed verhaal hebben verzonnen hieromtrent toornt er boven de diepe waterkant een donkere bos haar op. Een tweede persoon, een wat forsere man, staat in het water met een vrolijk springende ruwharige teckel spelletjes te doen..... met een dode haas..... Dit spelletje hoort waarschijnlijk bij het leertraject tot speur- cq. jachthond. We laten ze lekker verder oefenen, wij stappen verder door de Bekendelle. 

Citaat: "Bosjes, heggen, beekjes, essen en aan de horizon altijd een boerderij. Wie wandelt door de Achterhoek loopt door een groen mozaïeklandschap. En daartussen slingeren allemaal zandpaden, die bewaakt worden door buizerds." 
Dit is de omschrijving van het Wandelnet en het is exact zo.... op de buizerds na dan. Die waren of nog niet wakker of elders aan het ontbijten of reeds met holiday of simpelweg, en waarschijnlijk de meest reële optie/oorzaak, wij hebben iets te veel geluid bij ons. Misschien zaten zij wel bij Le Garage 't Ros, wij niet, BB is er weer bij, dus doorrrr....... ³⁾ 
Maar al snel komt er een mij bekend geluid van voren ten ore: "Het volgende bankje..... de cake brandt in m'n tas"! BB honger 😊. Een te leuk bankje met wielen wacht ons op. Tafeltje en spelletje erbij, wij gaan in de rust. En voor de fietsers onder jullie, er kan zelfs groene stroom rechtstreeks uit de boom getapt worden. Succes 😁! 

Bron: Pixabay / Roodborstje

We struinen verder over rustige kleine boerenweggetjes met uitzicht over mooi fris groene weilanden, grote boerderijen en af en toe een schaap en gans of kip.... Wanneer we het wegwijsbord met diverse namen tegemoet treden schieten de herinneringen weer alle kanten op bij het lezen van Bocholtsebaan. Dat was iets met karma en een slippertje van mij. En zo gaat het verder naar het volgende dilemma. De Gulle Smid komt op onze route. Wederom een prachtige machtige mooi plekje met een goed terras en ditto keuken. Ohhhh wat nu? Het brood, de thee en het fruithapje slepen we al 12 km met ons mee in onze beste kleine vriend, maar een goede cappuccino laten wij ook niet graag lopen. We gaan in conclaaf en alleen een plekje in de schaduw kan ons overhalen tot zitten, anders wordt het straks de terrastuin bij Berenschot (is ook leuk!). En laten wij nou mazzel hebben 😀. De setting was weer super, de cappuccino voortreffelijk, de lunch lekker en het proatvolk heel gezellig. En doorr..... nog wel 2 km!

https://www.youtube.com/watch?v=roRH8vNWkJs

Die laatste twee km zijn ook de moeite van het wandelen waard. Als eerste al de twee watermolens, de Olliemölle en Den Helder. Ik maak nog even rap een videoshotje en snel verder, want BB heeft de pas er weer in en kan nog net mijn route aanwijzingen boven het natuurgeweld van het water hier horen. 

Smalle zand-fietspaden volgen. Wij zoeken af en toe kundig de beste plek in de berm, tussen alles wat stekelt en brand, om alles wat sneller gaat te laten passeren. En zo ook ons proatvolk van het terras, een ouder echtpaar geboren Winterswijkers en thans wonende in Emmen. We zwaaien ze lachend en groetend na. 
We gaan verder door het bos grenzend aan Landgoed Vriezenhuis. Even verderop hebben wij, nou... ik, al eens spannende momenten meegemaakt en Brigitte is niet de beroerdste om dat nogmaals uit te proberen 🙈⁴⁾. Nu sta ik met mijn foon in de aanslag......
Ongeschonden verlaten we het bos en wanneer we het fietspad willen betreden wachten we ons proatvolk ff op die aan komen fietsen. Hebben we stalkers? Nee, gewoon gezellige mensen die wel van twee kletsen dames houden en helemaal niet te beroerd zijn om info⁵⁾ gratis en voor niets met ons te delen.

Inmiddels is de parking bijna vol en is er heel wat meer leven in de brouwerij dan hedenochtend vroeg. Een ieder geniet van deze heerlijke zomerdag, op de fiets, te voet of tuffend in de Daf! Wij nemen moe maar voldaan afscheid en gaan ieder onze eigen andere kant op. De buizerds kunnen weer tevoorschijn komen, de rust is wedergekeerd en BB's vraagtekens zijn deze km's opgelost. Al moet ze nog wel overdenken wanneer wij de volgende stappen weer samen gaan zetten. Maar dat doet ze maar al te graag!

¹⁾ Lees: mens van een zekere leeftijd die wel eens iets vergeet, ergens niet kan opkomen etc etc etc

²⁾ BB werkt in de zorg met dementerenden.

³⁾  Nog even voor de nieuwkomers: onze taakverdeling is als volgt:
Ik ben van de navigatie (duidelijk en beter toch? 😆), BB van de pauzes, de koffie en het lekkers. 

⁴⁾ Zie de video waar BB over een bruggetje loopt met een losliggende plank. Deze zelfde plank heeft mij een eerdere wandeling tien jaar van m'n leven gekost 🙈.

⁵⁾ Meneer heet ook Berenshot en is niet van de watermolen of het restaurant. Tevens een leuk weetje van de eigenaar van het bovengenoemde landgoed: Die trouwde met een rijke vrouw en zo kon het achterstallige landgoed nieuw leven in geblazen worden.