Volgers

dinsdag 23 juli 2019

2019-07-23 | Yeah, ik ga weer een endje 👍


Heerlijk.... eindelijk weer een serieuze wandeling

Lekker een doordeweekse wandeling, niet al te ver van huis en samen met Brigitte. 
Ik heb nog niet veel kunnen wandelen i.v.m. mijn hielsporen (ik ben gek op veel van alles 🤗). Mijn linker is duidelijk aan de beterende hand, ben ‘m zeer dankbaar daarvoor, maar rechts kan nog maar geen afscheid nemen van mij. Ik smeer al sinds mijn terugkeer van het Pieterpad met diclofenac gel afwisselend intapen met mooi blauw en wit sporttape, echte Graafschap kleuren
Vorige week kwam het wandelen er niet van wegens andere bezigheden en ik werd er zoooo onrustig van. Mijn voeten werken dan misschien niet echt mee, maar mijn hoofd was duidelijk weer toe aan fresh air, 💨wind, 🌻natuur, 🌤 buitenlucht en avontuur. Ach en natuurlijk mijn eigen blonde doos gevalletjes 😱.

Net weer mooi blond gemaakt :-)

Afgelopen zondag heb ik mijn wederhelft meegekregen voor een rondje van 6 km, Smokkelpad ‘s-Heerenbergh. Daar hij in casual korte broeken outfit met sportief net blauw/wit-streepjes overhemd met mandarijnkraag en mipacha’s ging, kon ik natuurlijk niet mee in mijn favoriete fluoriserende wandeloutfit. En ach, ik dacht, mijn voeten leven toch al zo hun eigen leven, ik pas me wel aan aan mijn manlief, fleurig net zomerjurkje, maar wel met mijn lekkere All-star sneakers 👟💄  
Het was een mooie korte route die langs het Kasteel Huis Berg en de grens met onze Oosterburen liep. Gelukkig gewandeld met weinig pijn en niet al te veel klachten.


Smokkelpad 's-Heerenbergh

Vandaag dus weer het betere werk, 17 km Trage Tocht Ratumse Beek en Willinkbeek of te wel, het begin: ergens in het oostelijke deel van Winterswijk het bos in om er vervolgens bij de wijngaard weer te eindigen 🍷 (hoe dom, we hebben geen chauffeur bij ons😏).


Brigitte staat me al op te wachten bij het startpunt, de Emmaschool. Ik was ietsiepietsie later (maar 5 minuten hoor) dan gepland, want mijn JoJo (vrouwelijke versie van TomTom 😋) dacht bij de grens Winterswijk-Henxel het eindpunt (ons startpunt) al bereikt te hebben. Geen school te bekennen, gewoon een doorgaande weg zoals zovele die door een redelijk dorp aangelegd zijn. Hmmmm.... déjà vu..... Oké we vonden elkaar, 💋-💋 , hoe gaat het?, "ik moet pl.ss.n" (dus.... het bos in!). Mooi, rechtsaf, kats fout, linksaf, bos in, fout, bomen, beekje..... we zitten hier weer kats verkeerd.....  😏Maar eerst moeten we even van deze bebosde plek gebruik maken voor wat een mens zoal moet, dan gaat het Guru lezen vast stukken beter. En ja hoor, we komen op route. Pffff.... het begin en de toon is alweer gezet door ons 😀



En niet alleen gezet, ook gezien en gevoeld. Zweet of lekkage? Zal toch niet 😒? Bankjes zijn allemaal weggehaald door de gemeente om mij te pesten. Dan maar op een opgestapeld stenen muurtje (bij weer een prachtig optrekje waar ik wel wil wonen), waarvan Brigitte denkt dat ie d'r niet kan dragen (en dat ging toch maar mooi goed 😊😄 (soms hebben we mazzel)) in de rust, aan de koffie met geplette snelle Jelle om mijn nattigheid beter te inspecteren. Jippie, zak lek 😶, ja weer! Maar Jolanda gaat niet zonder plastic op pad, waterzak en plastic tasje in de grijze komo, opgelost! Wie niet sterk is..... iets met slim 😂



Via een prachtig loofbos langs de Ratumsebeek (voor verdere details raadpleeg de website https://www.wandelzoekpagina.nl/trage-tochten/maaktragetocht.php?wnummer=13728) en niet over het bruggetje Brigitte, komen we uit op een pad langs een maïsveld en moeten we zelfs door het maïsveld. Geen idee waarom, gewoon omdat het pad zo liep 😄 . 


Niet doen Brigitte!

Even duiken we verder tussen het mensenhoge maïs om de tegenliggers met viervoeter te laten passeren. We lachen vriendelijk naar elkaar en op onze tekst: "smal hé?" antwoord mevrouw dat het pad verderop breder wordt en als die boom niet over het pad had gelegen we niet door het maïs hadden gehoeven. Boom? We draaien ons even om onze as en zien een joekel van een boom over dwars liggen. Ohhhhhh......  🙃😶


Zie rechts, stukje van de boom.

Hier lopen we ook snel het bos/maïsveld uit en we kiezen voor "jouw kant"en denken rechts via een tunneltje onder de weg door te moeten. In één oogopslag zie ik dat we mijn kant op hadden gemoeten om een verder op de weg over te steken om in het volgende bos te belanden. Landgoed Gossink met de Willinksbeek. Heb ik je (jullie) toch weer wat leeswerk van de website bespaard 😊.



We lopen bospad in, afsluitboom langs, Opengesteld Particulier terrein in en belanden op een bankje, nog voor de Steengroeve. Lekker in de schaduw, thee, broodje, lunch en samen lekker de TNT postbode op een bromfiets bespiedden. Hij tuft langs, ik steek mijn hand op, niks ..... 😯. Dan komt een TNT auto voorbij en schiet het zandpad in waar meneer postbode net uit kwam en wij (BB en ik) zijn het weer eens, "mag wat kosten dat post bezorgen"(jaja we snappen dat het anders werkt). Wederom komt TNT bromsnor langs, ik in de herhaling, steek m'n hand op (je weet maar nooit hé? aanhouder wint!), niks.....😯. Wat kost het nou om een beetje aardig(er) tegen elkaar te zijn?



We gaan maar verder. De steengroeve ligt direct rechts van ons en we besluiten die nader te onderzoeken en te bekijken. Brigitte is het meest sportiefst van ons en beklimt het uitzichtpunt(-je, waren maar 12-13 treden denk ik). 



Een grindpad voert ons richting het theater van de Steengroeve. Links ligt de oude groeve die we via een houten muur met gaten erin even kunnen zien. Sssstttttt.... hier wordt lawaai niet geduld 🤭. Lastig voor ons.  


Weer een bos, lekker voor wat verkoeling, afwisselend met akkers waar een stuk of zes mannen nog lekker ouderwets hooi balen en met hooivorken op een aanhanger moeten laden. Zwaar werk met deze temperaturen, chapeau heren!



Het volgende zandpad moeten we nog even de berm in wanneer vader en jonge zoon boer met groot materieel het gehele pad nodig hebben om zich vervolgens bij de andere heren te kunnen voegen. En aan elk einde van iets wordt het altijd weer licht en zo eindigt dit bos ook weer, maar dan wel met een fijn bankje, fruithapje en pilletjes 
😊!
Hier komt nog een gezellig oud boertje langs tuffen in z'n Verweggistan autootje met een grote stofwolk (droogte hé 😱 achter hem aan. Al snel komt hij weer langs en in ons verhaal heeft hij de boerenknapen die aan het hooien zijn waarschijnlijk  bijgetankt met lekkere warme koffie.
Boertje hangt nonchalant met z'n armpje buiten het raam en is zo vriendelijk een praatje met ons te maken. Kijk meneer TNT bromsnor, zo kan het dus ook 😀!
De appel, aardbeien en enkele komkommerplakjes vullen onze maagjes en we kunnen er weer even tegen.



Net voor ons vertrek is er een witte combo het pad ingereden en deze passeren wij al snel. En zo lopen we weer de verkeerde kant op 
😄. Lang leve Guru, die
mij laat zien gewoon over het erf van deze boerderij voor ons te kunnen lopen, en daarmee hebben we een stukje route gemist of beter gezegd: ingekort. Nog een keer links, rechtdoor en de wijngaard duikt voor ons op. En dat betekent RUSTpunt, drank,wc, handen onder de kraan, schaduw en stoel. Met ons hebben anderen dit mooie plekje ook gevonden. Een allegaartje aan mensen zit te genieten in deze tuin onder een prachtige boom (?). Hier eindigt onze wandeling, met een koude icetea en een ijsje. Tja we hebben geen chauffeur 🍷🍷🍷🍷😎.



Via het grasveld lopen we richting de Emmaschool, daar staan onze auto's lekker in de ☀️ te bakken. Ik heb ook nog twee cadeautjes bij mij voor BB, de juiste zilveren medaille (gekregen van Gerbrand voor alle gemaakte Pieterpad kilometers) en een 🐷🐖 mok met twee flesjes in twee smaken chocoladesnippers om iets lekker van te maken. Nou het maken was niet meer nodig, de snippers waren al half vloeibaar 😄🙃😶. Ach, smaakt er vast niet minder om 😂 en komt uit een goed 💙 Brigitte.



Het was weer fantastisch om te kunnen wandelen. Zoveel lekker buitenluchtgeurtjes, zulk prachtig machtig mooi zomerweer,  zo'n mooie omgeving en in zulk fijn gezelschap 🐷💋 .
Vergeet niet de links af en toe aan te klikken. En voor de slechte lezers, ik heb wat meer foto's ingevoegd, kijk je maar plaatjes.
Reacties zijn zeer welkom, altijd leuk. Open deze site dan in je webbrowser (de link kopiëren en plakken en anders C&ES bellen voor een goede computer uitleg en misschien cursu😄) dan kun je onderaan het verhaal jouw verhaal ook even kwijt. Vergeet je naam niet, je kent de mijn ook!


donderdag 11 juli 2019

2019-07-11 | Het gat



Hoe gaat het verder?


Na elf dagen rust begonnen mijn benen zich toch werkelijk af te vragen waarvoor ze gemaakt zijn. Precies, om te lopen! Mijn blaar is geheeld en vrijwel helemaal hard, mijn hielspoor links is met vakantie (hopelijk enkele reis geboekt), alleen mijn rechter hiel sputtert nog behoorlijk tegen en mijn rechter heup is niet geheel pijnvrij. Desalniettemin is mijn zoektocht op internet alweer in volle gang naar het volgende project c.q. uitdaging. De Compostella staat natuurlijk bovenaan mijn lijst, maar dat wordt 2020 als alles mee zit (sponsoren meld u gerust aan, ik zal u zeer dankbaar zijn).

Kathedraal van Santiago de Compostella
 
Het Marskramerpad loop ik natuurlijk nog in stukjes met mijn wandelnichtje Brigitte. Dat pakken we weer op na de zomervakantie van ons beide. 
Wat mij nu het meest lokt is het weg zijn, het vrije, de gesprekken, de ontmoetingen, elke dag is anders, geen idee wat of wie je tegenkomt of waar je slaapt. Je hoeft alleen maar te lopen. Zooooo lekkerrrr, zo relaxed. Jammer genoeg hangt overal een prijskaartje aan en dat beperkt dus de vrijheid nu even. Maar wandelen alhier kost niks 😃.

Donaties zijn welkom

Dinsdag mijn ouwe wandelpantoffels maar weer aangedaan om heel rustig te beginnen met een wandeling naar het centrum van Doetinchem. Daar had ik een afspraak met de stoelmasseuse. Hoe lekker is dat? 😊. 

Via het centrum, en natuurlijk een fijn terrasje, terug huiswaarts. Acht kilometers op de teller (makkie toch? 😖), een rechter heup die ergens achteraan kwam hobbelen en het vertikte gewoon mee te doen. Naalden in mijn rechter hiel die ongevraagd mee huiswaarts keerden, maar toch de finish bereikt hebben, mijn eigen huis en mijn eigen bank. Pootje maar weer omhoog na de nodige pijnstillers en dito crèmepjes.

Ik en mijn zakdoek :-)
Vandaag, donderdag, in de herhaling. Laat ik direct niet te gek doen en eerst maar eens een klein rondje maken (verstand komt met de dagen 😊), net als vorige jaar toen ik begon met wandelen. 't Is bewolkt, graad of 22, kortom lekker wandelweer. Prettige bijkomstigheid, heerlijk weer in mijn wandeloutfit.
Na zo'n drie kilometer begint mijn hiel zich weer met de planning te bemoeien, maar ik houdt de moed erin en ga pas in de rust als ik het terras van
De Zon in Wehl heb bereikt. Ik bestel een cappuccino en op aandringen van de eigenaar ook maar een "ouwe taart", ja met....😊. Ik heb soms een heel zwaar leven

Ouwe taart
Wanneer ik afreken is meneer De Zon oprecht geïnteresseerd in mijn wandeling en vraagt of ik ergens voor train.  Nou, nee hoor, ik ben al lang blij dat mijn benen met mij mee willen. Ik word geattendeerd op het wandelnetwerkbord dat voor het restaurant staat en besluit de rood en blauwe voetstapjes maar te volgen. En zo kom ik uit bij het winkelcentrum in onze wijk. Voor de zekerheid plak ik nog een stukje tape onder mijn voet, want er warmt iets op daar onder, wat gewoon koel behoord te blijven.

voetstaproute

Nog een keertje rechtsaf over het fietspad, links over het grind, beetje rechts houden via het trottoir en onder de fietstunnel door naar rechts. Zebraatje over, huisje gevonden. Tsjakka, 9,5 kilometer erbij deze week. Pijn is fijn........ 

Bedankt Loesje, zo is het!


En ga ik wandelen, is bloggen toch ook weer een hele leuke bezigheid. Ach waarom niet, er moet meer optimisme komen, gegrapt en gelachen worden! En zelfspot .... ach kijk gewoon mee in mijn leven.
Vergeet niet de links af en toe aan te klikken en lach
😃. Wanneer je een reactie plaatst (kan alleen als je de blog opent via de browser) laat even weten hoe je heet. Mijn naam weet je tenslotte ook.