Tijd, km's, foto's.....
En dan is het alweer zaterdag! En niet zomaar een zaterdag, want BB komt helemaal naar hier, naar mij (niet geheel zonder hele goede reden, maar daarover later meer), vanwaar we dadelijk samen vertrekken naar Oosterbeek om het Rosandepad te bewandelen. Na "Goedemorgen" loopt ze al voelend aan haar thermoskan naar het aanrecht met de boodschap dat ie nog warm is, maar dan van het hete water en niet van de koffie₁⁾. Daarvoor krijg ik nu opdracht om die te zetten! De dag is begonnen 😊.
We nuttigen een bakkie thee terwijl mijn koffiemachine de bonen maalt. Niet veel later gaat het richting het mooie Oosterbeek. Vandaag maar 13 km, niet te lange en ingewikkelde route, daar we een uur later dan normaal beginnen, simpelweg de bordjes volgen, voeten verzetten en genieten.
Ik liep reeds eerder dit aangeprezen klompenpad en niets is minder waar, het is een prachtige route. En als iets heel erg mooi is, zien wij dames overal leuke fotootjes in, wordt er om de anderhalve meter gestopt, schiet mijn cloud vol met videootjes terwijl ik alle kanten op wordt gedirigeerd door de jongste in ons gezelschap 😁. Conclusie: dit gaat heeeeel lang duren!
Park Hartenstein, ons beginpunt, is al mooi met het statige 18e-eeuwse landhuis waar nu het Airborne Museum zich huisvest. Door naar Landgoed De Hemelse Berg. We heuvelen de berg op naar de gedenkzuil op het hoogste punt van deze Berg. En na stijgen (er wordt wat afgepuft 😂).... precies, dalen.... door naar de sprengen, cascades en het bijzondere grothuisje. Het gaat mijne zijde op (voor ieder ander is dat rechts) wanneer we de Tuin de Lage Oorsprong naderen. We stijgen rustig en kalmpjes door, zoekend naar de klompenpadbordjes die ons de weg wijzen. Vandaag zijn het de bruinachtige bordjes/stickers die voorzien zijn van een ieniemienie zwart pijltje die ons de juiste kant op dient te dirigeren. Maar dat blijkt toch lastiger dan gedacht 🙈. Wanneer we de fundering van waar eens het landhuis heeft gestaan achter ons laten (na een leuk fotomomentje wat een minder goede foto heeft opgeleverd 😏) en terug lopen naar waar we vandaan kwamen, raken wij letterlijk van het zgn. padje, de kluts kwijt en dwalen even stuurloos terug naar daar waar we vandaan kwamen en starten we poging twee "lees de bordjes". Maar echt onbegrijpelijk en niet te bevatten, het blijkt hogere wiskunde voor ons en zo passen wij zelf de route maar aan door een kleine omleiding te nemen via de Van Borsselenweg.
We komen aan de onderkant te staan van de heuvel met de oude fundering. We zijn weer op het "rechte pad" oftewel de goede weg, want er staat weer het bruinachtige klompenpadbordje. En laat ik die nou net al hebben zien staan toen ik de foto van BB wilde maken terwijl zij op de fundering moest gaan zitten van mij, maar in plaats daarvan stoïcijns de trap afliep. Oké, geen wiskunde meer voor mij vandaag 😊, maar simpel Follow the leader BB!
Slingerend gaat het door de bossen, langs sprengen, stroompjes en waterplassen. De vogels in alle soorten en maten fluitend en kloppend met ons mee. En dan weer halt, krokussen 😮!!!! Die moeten natuurlijk ook vastgelegd worden op de gevoelige plaat. Tja, je zult maar nooit meer en weer een krokus zien 😊. Maar dit keer niet zomaar op de foto, nee op de foto zoals Sydney heeft bedacht. En als ik het zelf niet bedenk het te doen, word ik er wel voor gecontracteerd, ingehuurd, opgedragen, geordonneerd of te wel, krijg ik het vriendelijke verzoek die foto zo en zo te maken, vanuit die en die hoek over links of over rechts. En ja, na enige pogingen zijn er zelfs nog enkele niet echt mislukt ook.
We nuttigen een bakkie thee terwijl mijn koffiemachine de bonen maalt. Niet veel later gaat het richting het mooie Oosterbeek. Vandaag maar 13 km, niet te lange en ingewikkelde route, daar we een uur later dan normaal beginnen, simpelweg de bordjes volgen, voeten verzetten en genieten.
 |
| De route, volg de bordjes! |
Ik liep reeds eerder dit aangeprezen klompenpad en niets is minder waar, het is een prachtige route. En als iets heel erg mooi is, zien wij dames overal leuke fotootjes in, wordt er om de anderhalve meter gestopt, schiet mijn cloud vol met videootjes terwijl ik alle kanten op wordt gedirigeerd door de jongste in ons gezelschap 😁. Conclusie: dit gaat heeeeel lang duren!
Park Hartenstein, ons beginpunt, is al mooi met het statige 18e-eeuwse landhuis waar nu het Airborne Museum zich huisvest. Door naar Landgoed De Hemelse Berg. We heuvelen de berg op naar de gedenkzuil op het hoogste punt van deze Berg. En na stijgen (er wordt wat afgepuft 😂).... precies, dalen.... door naar de sprengen, cascades en het bijzondere grothuisje. Het gaat mijne zijde op (voor ieder ander is dat rechts) wanneer we de Tuin de Lage Oorsprong naderen. We stijgen rustig en kalmpjes door, zoekend naar de klompenpadbordjes die ons de weg wijzen. Vandaag zijn het de bruinachtige bordjes/stickers die voorzien zijn van een ieniemienie zwart pijltje die ons de juiste kant op dient te dirigeren. Maar dat blijkt toch lastiger dan gedacht 🙈. Wanneer we de fundering van waar eens het landhuis heeft gestaan achter ons laten (na een leuk fotomomentje wat een minder goede foto heeft opgeleverd 😏) en terug lopen naar waar we vandaan kwamen, raken wij letterlijk van het zgn. padje, de kluts kwijt en dwalen even stuurloos terug naar daar waar we vandaan kwamen en starten we poging twee "lees de bordjes". Maar echt onbegrijpelijk en niet te bevatten, het blijkt hogere wiskunde voor ons en zo passen wij zelf de route maar aan door een kleine omleiding te nemen via de Van Borsselenweg.
Slingerend gaat het door de bossen, langs sprengen, stroompjes en waterplassen. De vogels in alle soorten en maten fluitend en kloppend met ons mee. En dan weer halt, krokussen 😮!!!! Die moeten natuurlijk ook vastgelegd worden op de gevoelige plaat. Tja, je zult maar nooit meer en weer een krokus zien 😊. Maar dit keer niet zomaar op de foto, nee op de foto zoals Sydney heeft bedacht. En als ik het zelf niet bedenk het te doen, word ik er wel voor gecontracteerd, ingehuurd, opgedragen, geordonneerd of te wel, krijg ik het vriendelijke verzoek die foto zo en zo te maken, vanuit die en die hoek over links of over rechts. En ja, na enige pogingen zijn er zelfs nog enkele niet echt mislukt ook.
 |
| Voorjaar á la Sydney |
We verlaten het bos en z'n pad en verruilen 't voor het kerkpad met uitzicht over de Rosandepolder met in de verte de Nederrijn. Aan het einde wacht één van de oudste kerken van Nederland op ons. Luie Everdina heeft zich inmiddels voorzichtig bij ons gevoegd en wanneer wij ons rondje om de kerk maken en een leeg bankje spotten in het volle licht springt de koffiethermoskan in BB's kleine vriend bijna een gat in de zak omdat ie er ff uit mag. Maar helaas, BB is streng, we zijn dan al anderhalf uur onderweg, maar hebben de 5 km nog niet eens aangetikt 🙈, dus door! Het volgende bankje weet ik te staan, dat gaat 'm worden, echt! Maar daarvoor moeten we eerst nog de gesloten camping doorkruizen en de nodige pratsj bedwingen. Gelukkig heeft BB vandaan haar spiksplinter nieuwe lage Hanwags aan....... waterdicht, en inmiddels een kilo zwaarder door alle drek, blub en modder. We schreiden en glijden voort en houden koffie- cq luchpauze aan het Grindgat, in de 🌞.
Buikjes weer blij, thermoskan gelukkig, wij weer in de beens en verder. Wij gaan links, naar daar waar ooit eens heel lang geleden een heus kasteel heeft gestaan. Van dit kasteel Rosande is niets meer over dan alleen nog de restanten van de grachten die in het naastgelegen weiland te zien zijn. Of kijk op Google Earth, zie je het veel beter en houdt je droge schone schoenen.
We naderen het volgende paaltje met diverse wandelroutebordjes waaronder het klompenpadbordje met het ieniemienie zwarte pijltje. Even consternatie, even zie ik, de brildraagster 😎 nb., het pijltje geheel de andere kant op wijzen dan we werkelijk moeten. Dit foutje wordt me gelijk vergeven bij de aanblik van drie beesten met grote bulten die natuurlijk weer vastgelegd moeten worden. En door, verder de drek in, glibberend onder het viaduct door waar ik nog even Sydney momentje heb terwijl ik me staande probeer te houden.
We belandden op Landgoed Mariëndaal. Een open stuk natuur ligt voor ons met in de verte een hoog flatgebouw en een enkel huis. Voor BB een raadsel wie nou precies daar zo'n hoog gebouw plaats 🤔🤔🤔. We gaan het zien, misschien heeft er iemand nog meer in de grond geplant? En ja hoor, een compleet dorp zelfs, Oosterbeek genaamd 😁.
We klimmen iets en lopen langs de wijnranken richting de Slijpbeek. Weer water, beekjes, vijver en een heus watervalletje. De kindjes en honden rennen, spelen en genieten van deze mooie plek en het fijne buiten-zijn-weer.
Voordat we het treintunneltje passeren hupt BB op bij het lezen van het bordje Theeschenkerij, maar helaas we moeten niet afslaan, dus geen thee uit de schenkerij. Straks gewoon uit m'n thermoskan dan maar.
Vanuit dit mooie bos lopen we de Groene Bedstee in. Het groenste monument, maar dan wel wanneer de blaadjes weer aan de 150 jaar oude dunne beuken zitten. Nu is er genoeg om doorheen te kijken. Prachtige plek. Na dit romantische stukje wandelen gaan de kuitspieren en zweetklieren weer aan het werk, bergopwaarts naar de Loobergen. Maar eenmaal boven wacht BB al op de bank aan de Stenen Tafel en is het even goed rusten en genieten van mijn thermosbakkie thee.
https://www.youtube.com/watch?v=DfMd46TUG0g
Het gaat verder door het Geldersch Landschap en wel door Landgoed Boschveld en Lichtenbeek. Statige lanen, hoge bomen en begraafplaatsen. Nu we er toch zijn nemen we ook een kijkje op Airborne Begraafplaats. Indrukwekkend!
Vanaf hier gaat de route weer de bewoonde wereld in. We raken zelfs onze kluts weer kwijt, en dat bijna aan het einde van de wandelroute, bij het zien van een lantarenpaal met aan iedere zijde meerdere klompenpadbordjes. Gelukkig hebben we de klompenpadenapp nog! Het slingert nog wat door Oosterbeek. Een niet erg interessant stuk door Dennenkamp leidt ons net iets voor vieren 🙈 terug bij mijn geduldige rode Twingo. De tijd vliegt toch altijd om als het gezellig is hé 😂.
Een half uurtje later delegeer ik BB haar fijne nieuwe besmeurde wandelschoenen bij de voordeur achter te laten en dat doet ze onder protest. Tja, alles voor een goed vers gezet kopje cappuccino en een heerlijk vers gebakje van de warme bakker! 😍
We naderen het volgende paaltje met diverse wandelroutebordjes waaronder het klompenpadbordje met het ieniemienie zwarte pijltje. Even consternatie, even zie ik, de brildraagster 😎 nb., het pijltje geheel de andere kant op wijzen dan we werkelijk moeten. Dit foutje wordt me gelijk vergeven bij de aanblik van drie beesten met grote bulten die natuurlijk weer vastgelegd moeten worden. En door, verder de drek in, glibberend onder het viaduct door waar ik nog even Sydney momentje heb terwijl ik me staande probeer te houden.
 |
| Huis Mariëndaal |
We belandden op Landgoed Mariëndaal. Een open stuk natuur ligt voor ons met in de verte een hoog flatgebouw en een enkel huis. Voor BB een raadsel wie nou precies daar zo'n hoog gebouw plaats 🤔🤔🤔. We gaan het zien, misschien heeft er iemand nog meer in de grond geplant? En ja hoor, een compleet dorp zelfs, Oosterbeek genaamd 😁.
We klimmen iets en lopen langs de wijnranken richting de Slijpbeek. Weer water, beekjes, vijver en een heus watervalletje. De kindjes en honden rennen, spelen en genieten van deze mooie plek en het fijne buiten-zijn-weer.
Voordat we het treintunneltje passeren hupt BB op bij het lezen van het bordje Theeschenkerij, maar helaas we moeten niet afslaan, dus geen thee uit de schenkerij. Straks gewoon uit m'n thermoskan dan maar.
Vanuit dit mooie bos lopen we de Groene Bedstee in. Het groenste monument, maar dan wel wanneer de blaadjes weer aan de 150 jaar oude dunne beuken zitten. Nu is er genoeg om doorheen te kijken. Prachtige plek. Na dit romantische stukje wandelen gaan de kuitspieren en zweetklieren weer aan het werk, bergopwaarts naar de Loobergen. Maar eenmaal boven wacht BB al op de bank aan de Stenen Tafel en is het even goed rusten en genieten van mijn thermosbakkie thee.
https://www.youtube.com/watch?v=DfMd46TUG0g
Het gaat verder door het Geldersch Landschap en wel door Landgoed Boschveld en Lichtenbeek. Statige lanen, hoge bomen en begraafplaatsen. Nu we er toch zijn nemen we ook een kijkje op Airborne Begraafplaats. Indrukwekkend!
Vanaf hier gaat de route weer de bewoonde wereld in. We raken zelfs onze kluts weer kwijt, en dat bijna aan het einde van de wandelroute, bij het zien van een lantarenpaal met aan iedere zijde meerdere klompenpadbordjes. Gelukkig hebben we de klompenpadenapp nog! Het slingert nog wat door Oosterbeek. Een niet erg interessant stuk door Dennenkamp leidt ons net iets voor vieren 🙈 terug bij mijn geduldige rode Twingo. De tijd vliegt toch altijd om als het gezellig is hé 😂.
Een half uurtje later delegeer ik BB haar fijne nieuwe besmeurde wandelschoenen bij de voordeur achter te laten en dat doet ze onder protest. Tja, alles voor een goed vers gezet kopje cappuccino en een heerlijk vers gebakje van de warme bakker! 😍
 |
| Het plaatje van de dag! |
₁⁾ Onze taakverdeling is duidelijk: BB zorgt voor de koffie en lekkers, ik voor de thee bij de lunch.
