Laatste rondje 2019
“Of er is een weg, of ik vind een weg, of ik maak een weg”.
Deze tekst vind je wanneer je de Vlinderbrug overloopt richting Lichtenvoorde. Om daar te komen moet je natuurlijk wel eerst de weg vinden naar het startpunt van onze wandelroute van vandaag (lees: zaterdag 21-12-2019) 😁. Wij, Brigitte en ik, lopen een wandelnet route door BB uitgezocht, Lichtenvoorde-Zieuwent. Tot onze grote vreugde verteld de website, ik citeer: "Er is een aantal keren horeca onderweg". Daar worden wij altijd heel erg blij van 🎅. |
| Blij blij blij |
Oké, eerst maar eens op het startpunt zien te komen. Niks Erve Kots aan de Boschlaan 26 te Lichtenvoorde, maar Skik & zo. Voor mij nu eens geen enkel probleem om er te komen en er wacht zelfs een mooie ruime parkeerplaats. Van BB nog geen teken van leven, maar ook die laat niet lang op zich wachten. Ze moest enkel nog even van de achterkant van dit recreatiepark naar de voorzijde komen tuffen. Voor haar PC-Hoofdtrekker-navigatiesysteem was het duidelijk nog te vroeg deze ochtend. En niet alleen daarvoor, ook deze horecagelegenheid is nog in diepe rustte 😏. We gaan van start en wandelen de route rechtsom zodat we eerst in Lichtenvoorde aan de koffie kunnen en wat al niet meer. En zo geschiedde, we starten, missen vrijwel direct de afslag naar rechts, maar nu is Brigitte wel goed wakker en gaan we in de achteruit en alsnog rechts. Mooie route via Landgoed de Vossenhutten, langs stadstuintjes en dan sta je oog in oog met een prachtig witte kerk anno 1648, Johanneskerk.
Geeft weer mooie plaatjes, zeker met deze blauwe lucht. Het is al één en al bedrijvigheid alhier. We lopen over de, op dit tijdstip al drukbezochte, markt achter de mensen aan die warme koffie brengen bij de marktkooplui. En zo belanden we bij Markt5, onze eerste horecastop van vandaag.
We vervolgen de route en lopen via de Raadhuisstraat langs het mooie oude raadhuis (BB fantaseert al dat het prachtige trouwfoto's oplevert met het bruidspaar boven en het gevolg beneden (feestje?)) richting einde bebouwde kom en steken de Europaweg over om weer in een mooi buitengebied te komen (Rouwhorsterdijk). En dat wordt dan tevens weer onze eerste breinbreker, want waarom staan hier rechts van de weg steeds, met enige ruimte ertussen, groepjes van 4 tot 6 rikkepoale met grune köppe? Hmmmm.... denk, denk, denk....... Maar wij zijn al heel snel, pak 'm beet 200 meter verder, supertrots op onszelf, want we weten het antwoord 😀😃🌲🌳 en door............
We vervolgen de route en lopen via de Raadhuisstraat langs het mooie oude raadhuis (BB fantaseert al dat het prachtige trouwfoto's oplevert met het bruidspaar boven en het gevolg beneden (feestje?)) richting einde bebouwde kom en steken de Europaweg over om weer in een mooi buitengebied te komen (Rouwhorsterdijk). En dat wordt dan tevens weer onze eerste breinbreker, want waarom staan hier rechts van de weg steeds, met enige ruimte ertussen, groepjes van 4 tot 6 rikkepoale met grune köppe? Hmmmm.... denk, denk, denk....... Maar wij zijn al heel snel, pak 'm beet 200 meter verder, supertrots op onszelf, want we weten het antwoord 😀😃🌲🌳 en door............
Het volgende probleem doet zich even verderop voor, want waar moeten we nu naar toe verhuizen? Zoveel keuzes. Zoveel mooie droebels. Wij maken er geen probleem van wie van ons met fam. links of rechts woont, beide moeders gaan gewoon tussenin. Zelfs de jongens/meid krijgen ieder een eigen young- of oldimer, drankkreet, paard en/of tractor. Ruimte zat. Wanneer ook dat geregeld is en we langs een mooi kerkepad Zieuwent betreden, lezen we ons even in op het informatiebord alhier wat nu precies een droebel is. Jaha, van wandelen leer je wat! De prachtige kerktoren van de St. Werenfriduskerk torent hoog uit boven dit dorp en ziet ons via het Schoolpad dit dorp weer verlaten.
Hier maken we kennis met de Baakse Beek met al haar pracht en praal en mooie weidse vergezichten en een bankje. Na het bestuderen van het enige kunstwerk dat hier mooi staat te wezen (Naam: "Binn'ndeur", ja ook wij moesten hier even over nadenken bij het zien van de steen met gat, maar het kwartje viel ✔) nemen we plaats en gaan aan de thee met een lekker koekje van meneer Ter Beek, Bolletje. Tja bij gebrek aan horeca........
Wij vervolgen het Schoolpad verder aan de andere kant van het water en lopen zo door het moerasachtig gebied met leuke echte kleine en nog kleinere, zeg maar hele mini paddenstoeltjes. Maar ook met hele rare grote stenen punten op hoge stelen paddenstoelen. Kortom, wij dopen dit stuk om in de stenen-piemel-paddenstoelen-route en al lachend volgen we deze en belanden in een hele mooie grote achtertuin van een riante woning met bijgebouwen en privé bos en ook een koffiegelegenheid. Zo blijkt uit het bord dat aan het einde van het bospad staat.
Weer kruizen we de Baakse Beek en lopen verder over het Hemelepad. Voor ons wandelt een meneer met grote zwarte hond en wij lopen gelijk op. Druk kletsend en genietend van al wat om ons heen te zien en te horen is zijn wij in een onoplettend ogenblik onze meneer met hond uit het oog verloren. Da's dan weer zo'n moment voor ons met alleen maar ❓❔❓❔, want waar kan ie hier en nu zo opeens gebleven zijn? De Baakse Beek maar dreggen? Wanneer we links aanhouden slaken we beide een zucht van verlichting bij het zien van meneer die nog gewoon met z'n voetjes op de kade loopt, samen met hond. Gek wordt je van dat gewandel 😋. Wanneer we dan ook dit gebied, Koolmansdijk, doorstruinen zien we voor ons een mooi houten rusthok waar wij per direct beslag opleggen, zodat we kunnen lunchen. We zijn er blijkbaar aan toe en bij gebrek aan horeca.....
Terwijl wij ons settelen schuift er ook een ouder mannetje van zo'n 75-80 jaar aan en met een dialect waar geen touw bijna aan vast te knopen viel hebben we gezellig zitten kletsen. Hij liep meerdere keren per week zo'n 15 kilometer, grote rondjes om zijn woonadres. Da's wat ik ervan begrepen heb, de rest ligt nog in m'n muts om uitgezocht te worden. En doorrrrrr........... Pompstationdijk.
Weer gaan we door een moerasachtig gebied, nog steeds Koolmansdijk. Brigitte loopt voorop, zodat ik ook wat tempo kan en moet maken, want zij heeft de beentjes ietwat langer dan de mijne. Maar soms gaat het ook gewoon niet sneller, want dan werkt het pad of de ondergrond ietwat tegen. Maar we komen er wel...... met of zonder roeispanen 😂😂.
Klik op onderstaande link voor ons filmdebuut 😁😂😃.
https://youtu.be/M9paq3riSB4
Eénmaal weer op het droge, zelfs met droog schoeisel en sokken, maar verse modder an de boksepiep'n, komt ook het eindpunt in zicht en weet BB mij te vertellen dat ons nog ergens een schouwpad wacht. Zo niet ons favoriet! Maar kan het na dit nog erger worden?
En nee, het werd ook niet erger en het was een prima breed schouwpad. Aan het einde stonden de schaapjes al droog en zo betreden ook wij weer droger en hoger gelegen asfalt. Einde van deze weg staan de chalets van Résidence Lichtenvoorde, tevens de achterkant van het park waar enkele uren geleden Brigitte voor de achterdeur stond. Deze laatste meters genieten we nog even van de zon die prachtig straalt terwijl ie alweer richting bed gaat. We nemen de verkorte route over het park (nu we er toch zijn gaan we kijken ook) en komen dan uit bij Skik & zo, de horecagelegenheid. En die is....... gesloten! Ik las toch echt "Er is een aantal keren horeca onderweg" op de website. Maar ach, 't was mooi zo!
Zo is de dag bijna rond, ik zag de zon ontwaken vanochtend en dadelijk tijdens de terugreis huiswaarts zakt ie lager en lager.
Het was weer een fantastische 18 km route. Eén die beslist nog eens gelopen moet worden in een ander seizoen, maakt niet uit welke.
Brigitte dank voor deze dag, dank voor het fijne wandeljaar 2019 en alle 615 kilometers die jij samen met mij hebt gewandeld. Ben trots op je! Op naar 2020 en ons avontuur van de Camino!
Allen en iedereen hele fijne kerstdagen en een gezond, gelukkig en voorspoedig wandeljaar 2020.
Wij vervolgen het Schoolpad verder aan de andere kant van het water en lopen zo door het moerasachtig gebied met leuke echte kleine en nog kleinere, zeg maar hele mini paddenstoeltjes. Maar ook met hele rare grote stenen punten op hoge stelen paddenstoelen. Kortom, wij dopen dit stuk om in de stenen-piemel-paddenstoelen-route en al lachend volgen we deze en belanden in een hele mooie grote achtertuin van een riante woning met bijgebouwen en privé bos en ook een koffiegelegenheid. Zo blijkt uit het bord dat aan het einde van het bospad staat.
Weer kruizen we de Baakse Beek en lopen verder over het Hemelepad. Voor ons wandelt een meneer met grote zwarte hond en wij lopen gelijk op. Druk kletsend en genietend van al wat om ons heen te zien en te horen is zijn wij in een onoplettend ogenblik onze meneer met hond uit het oog verloren. Da's dan weer zo'n moment voor ons met alleen maar ❓❔❓❔, want waar kan ie hier en nu zo opeens gebleven zijn? De Baakse Beek maar dreggen? Wanneer we links aanhouden slaken we beide een zucht van verlichting bij het zien van meneer die nog gewoon met z'n voetjes op de kade loopt, samen met hond. Gek wordt je van dat gewandel 😋. Wanneer we dan ook dit gebied, Koolmansdijk, doorstruinen zien we voor ons een mooi houten rusthok waar wij per direct beslag opleggen, zodat we kunnen lunchen. We zijn er blijkbaar aan toe en bij gebrek aan horeca.....
Terwijl wij ons settelen schuift er ook een ouder mannetje van zo'n 75-80 jaar aan en met een dialect waar geen touw bijna aan vast te knopen viel hebben we gezellig zitten kletsen. Hij liep meerdere keren per week zo'n 15 kilometer, grote rondjes om zijn woonadres. Da's wat ik ervan begrepen heb, de rest ligt nog in m'n muts om uitgezocht te worden. En doorrrrrr........... Pompstationdijk.
Weer gaan we door een moerasachtig gebied, nog steeds Koolmansdijk. Brigitte loopt voorop, zodat ik ook wat tempo kan en moet maken, want zij heeft de beentjes ietwat langer dan de mijne. Maar soms gaat het ook gewoon niet sneller, want dan werkt het pad of de ondergrond ietwat tegen. Maar we komen er wel...... met of zonder roeispanen 😂😂.
Klik op onderstaande link voor ons filmdebuut 😁😂😃.
https://youtu.be/M9paq3riSB4
 |
| Me, myself and I en iets van telepathie |
En nee, het werd ook niet erger en het was een prima breed schouwpad. Aan het einde stonden de schaapjes al droog en zo betreden ook wij weer droger en hoger gelegen asfalt. Einde van deze weg staan de chalets van Résidence Lichtenvoorde, tevens de achterkant van het park waar enkele uren geleden Brigitte voor de achterdeur stond. Deze laatste meters genieten we nog even van de zon die prachtig straalt terwijl ie alweer richting bed gaat. We nemen de verkorte route over het park (nu we er toch zijn gaan we kijken ook) en komen dan uit bij Skik & zo, de horecagelegenheid. En die is....... gesloten! Ik las toch echt "Er is een aantal keren horeca onderweg" op de website. Maar ach, 't was mooi zo!
Zo is de dag bijna rond, ik zag de zon ontwaken vanochtend en dadelijk tijdens de terugreis huiswaarts zakt ie lager en lager.
Het was weer een fantastische 18 km route. Eén die beslist nog eens gelopen moet worden in een ander seizoen, maakt niet uit welke.
Brigitte dank voor deze dag, dank voor het fijne wandeljaar 2019 en alle 615 kilometers die jij samen met mij hebt gewandeld. Ben trots op je! Op naar 2020 en ons avontuur van de Camino!
Allen en iedereen hele fijne kerstdagen en een gezond, gelukkig en voorspoedig wandeljaar 2020.
 |
| Met dank aan BB |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!