Samen met Brigitte loop ik vandaag, zondag 8 december, in Diepenheim de kastelenwandeling. Vanaf 9:59 uur kan er ingeschreven worden t.o. Herberg de Pol. Natuurlijk zijn wij op tijd!
Wanneer ik Diepenheim binnenrijd (9:45 uur) is het al één en al reuring. Verkeersregelaars groot, klein, dik, dun, m/v/gn, maar allemaal duidelijk zichtbaar in knalgeel. En allemaal diep verscholen in capuchon of muts, want ja, het regent. De voorspellingen leken de afgelopen 24 uur erg slecht, maar vanochtend had de weerapp van Apple al ietwat betere vooruitzichten. En wie A zegt, moet ook B zeggen, dus wij gaan. Dat kan niet gezegd worden van al die andere 2,6 duizend mensen die zich als geïnteresseerd hadden gemeld op Facebook (waarvan FB ook vermeld dat er 155 echt gingen 😀). En gelukkig maar, want wij vinden het wel prettig wanneer het niet zo druk is.
Goed, inschrijving. Ik ben de derde in rij van vanochtend en al pratend en geld tellend legt de dame achter de directietafel mij uit hoe ik de routebeschrijving (mooi oranje papier. zeer koninklijk) moet lezen, gele en blauwe wegwijzers, en waar wat gewijzigd is in de route. Zoveel tekst in kolommen, daar heb ik even een momentje voor mezelf voor nodig om dat op de juiste manier te interpreteren. BB is nog niet gearriveerd, dus ik lees me alvast in. Wie weet ga ik het nog begrijpen en anders gewoon doen wat mensen altijd doen, achter de kudde, roedel, zwerm, school of meute aan. Heb vertrouwen Jo, komt goed! Anders gaan we gewoon op het geluid van de midwinterhoornblazers af.
Vanaf het Ottenhuis starten we en lopen in een kleine optocht naar de blauwe bordjes te zoeken met onze neus op het koninklijk oranje vel papier. Jaha, eerst de blauwe volgen, later splitsen we op in blauw voor de korte route van 8,5 km en geel voor de lange route van 16 km. Al bij de eerste wegwijzer en bocht snap ik de routebeschrijving 😊. Zie, komt goed!
Al snel worden we hier getrakteerd op het eerste kasteel, Huize Diepenheim. Je moet wel een klein stukje afwijken van de route om voor de poort uit te komen (nou pak 'm beet, 20 voetstappen rechtdoor), maar dan zie je ook wat. En de kudde, meute, roedel..... zou de kudde, meute, roedel.... niet zijn als onze vrouwelijke achteroplopers niet onze voetsporen volgen en wanneer ze zien dat bij het hek ook het pad ophoudt ze lachend rechtsomkeer maken om het werkelijke pad en de echte kudde, meute, roedel..... te volgen 😄. Wij blijven even staan en genieten van de pracht, terwijl we ons (weer) afvragen waarom er zo weinig mensen geïnteresseerd zijn in de rest van de omgeving. Ik heb 't! Zij wonen hier natuurlijk allemaal 😄. En doorrrr....... zoek de bordjes en de kudde, meute, roedel.......
Gevonden, zo ook het volgende optrekje, Kasteel Warmelo. Ons volgende fotomomentje (selfiedag, kasteel en wij) net als onze achteropkomers. Ik leg hen ook even vast op de gevoelige mobiele plaat. Brigitte is vandaag het wandelende VVV kantoor, want ze herkent hier het ene na het andere stekkie, zo ook Warmelo (zandsculpturen). Onze route splitst zich van de blauwe op de Kiefteweg. En toen werd het rustig......... Geen meute, zwerm, school......... alleen heeeeeel veel wind! Zoveel woei en afleiding door een colonne mannen in groene pakken, waarvan BB denkt dat de jagers er ook weer zijn (jachthondentraining-school-les), dat we de gele wegwijzer geheel voorbij zouden zijn gelopen als niet één der heren ons dirigeerde linksaf te slaan 😂. U roept, wij slaan af! Makke schapen.....
Wij vervolgen ons pad langs de Schipbeek en De Zandvang en bij wat leuke Camping optrekjes zijn wij de achteroplopers geworden van een echtpaar met fris groene jasjes en vrolijke muziek. Zij hebben de pas er aardig in en wij volgen in mijn tempo 😊. Meneer gaat zelfs nog een stukje hardlopen en wij begrijpen zo wel waarom. Succes meneer, met deze straffe wind 😮.
BB herkent het terrein waar we lopen en met de nodige achtergrondinfo nemen we plaats in de gezellige kantine van Camping Mölnhöfte. Met ons vele anderen, zo ook onze voorlopers en wij voegen ons bij hen aan tafel. Ach, je moet ook even iets anders te kletsen hebben toch? De jassen kunnen even drogen, van binnen en van buiten, en onze maagjes wacht 'n lekker'n snee stoet, krentewegge en een bakkie vieze, maar warme koffie. De blauwe en gele routelopers komen hier allen tesaam, dus zodra wij warm zijn, gaan, wordt ons te druk. Wel moeten we vanaf hier een stukkie de blauwe route volgen, maar zodra Watermolen den Haller gepasseerd is scheiden onze wegen weer. En zo belanden we weer in de rechter kolom van de koninklijk oranje gekleurde routebeschrijving. Ik snap het steeds meer en beter 😀. En met dank aan de Oranjes, staan wij samen onder de boog-haag van het Twents Oranjemuseum. Helemaal leuk, maar hartstikke gesloten, en wij moeten door, net als de wind en de regen.
Waren we net wat opgedroogd, vanaf hier gooit onze lieve Heer de sluizen zo erg open dat wij besluiten onze plastic wegwerp-poncho aan te doen. Mag dat ding eindelijk na 16 maanden wandelen ook eens uit z'n zak. Onder het takken dak van een grote kerstboomachtige (verder is er ook geen boom met blad meer te bekennen) pakt BB zichzelf en mij lekker in (werkt zo niet mee met één arm) en lopen we als rood-blauw plastic smurfen verder. Even nog een selfie op z'n mooist, met heeeel in de verte de achterkant van Kasteel Nijenhuis. Charming! Nr drie in the pocket!
De enige vliegenzwam van vandaag ligt kats op de kop naast ons pad. Die is er duidelijk ondersteboven van dat wij er zo charmant uitzien in ons plastic (dank BB). Maar na nog geen twee kilometer is onze jas nog steeds nat, nu meer van het condens, want de kraan boven is dicht. Tijd om ons er weer van te ontdoen op onze selfserve picknickplaats, "de boomstam". We lopen tenslotte ook allebei nog met een gevulde rugzak, broodtrommel, thermoskan en wat al niet meer. Het ene plastic in de zak, de komo op de stam en bon appetit. Een paar mensen wandelen voorbij en daarvan zien wij er later enkelen zitten op bankjes. Wij hadden ons eigen bankje weer gecreëerd, zo leuk! Al was het wel een heel geglibber op zo'n gladde, scheef afgezaagde stam. Ik lag er sneller af dan dat ik er op zat 😂.
De dag wordt vanaf hier iets opgeleukt (al is ie al heel leuk hoor BB!) doordat Luie Everdina af en toe even een kijkje komt nemen. Wat wil een mens nou nog meer?
Na dit mooie bos volgt het laatste optrekje, Landgoed Weldam. En in Markelo hé! We zijn onopgemerkt de grens overgegaan zonder controle en/of schrikdraad. We struinen nog wat bos door, met en zonder modderpoelen en glibberige ondergrond. Wanneer ik weer eens stil sta om een fotootje te schieten, passeert ons een moeder en dochter, beide in spijkertrekking/strechsachtige zeer strakke jeans met de modderspetters tot aan de knieholtes. Okay, zo zien wij er dus ook uit 😃.
Na wat linksen en rechtsen voegt de rechter kolom op het koninklijk oranje papier zich weer samen met de linker zijde en gaat de kudde, roedel, zwerm...... gezamenlijk richting de bebouwde kom van Diepenheim, daar waar de kerstmarkt ons verwelkomt. En mochten de 8,5 kilometer lopers stiekem met de eer willen gaan strijken dat ze ook 16 kilometer gelopen hebben, no way, jullie broekspijpen zijn allemaal schoon!!
Goed, eindpunt gehaald, bijna 17 km op de teller. Brigitte moet nog even haar taxi optrommelen (manlief, Michel, heeft haar vanochtend afgezet) dus hebben wij samen nog tijd zat voor de kroeg. Wij hebben wel wat lekkers verdiend. Wanneer Michel er bijna kan zijn, staan wij al bij de laatste kerstmarktkraam aan de Grotestraat hem op te wachten en tevens te schuilen voor laatste hoosbui die onze koppen vandaag nog bewaterd. De zon en de regenboog maken er samen een heel mooi plaatje van, al kom ik er niet door in kerstsferen.
Meneer Brigitte belt dat Diepenheim een verkeersprobleem c.q. opstopping heeft en hij aan de hele andere kant van het dorp geparkeerd staat. Komt mooi uit, daar staat mijn vervoer ook. Nog even via de oliebollenkraam en dan op hoes an.
Het was een mooie route, VVV Hof van Twente dank daarvoor. Misschien was het nog leuker, mooier, sfeervoller geweest wanneer de kastelen c.q. landhuizen ook voor wat kerstversiering had gezorgd.
Zelfs het weer zat vandaag reuze mee. I.p.v. de gehele dag tussen de 70% en 90% kans op regen, was het net zo vaak een buitje (en een enkele hoosbui) als dat het droog was.
Afscheid, BB springt bij haar man in de koets, ik keer huiswaarts op eigen gelegenheid. Volgens meneer en mevrouw verkeersregelaar kan ik gewoon rechts het dorp verlaten, achter de zwerm, school, roedel....... auto's aan.
* Freules ** Freules
Wanneer ik Diepenheim binnenrijd (9:45 uur) is het al één en al reuring. Verkeersregelaars groot, klein, dik, dun, m/v/gn, maar allemaal duidelijk zichtbaar in knalgeel. En allemaal diep verscholen in capuchon of muts, want ja, het regent. De voorspellingen leken de afgelopen 24 uur erg slecht, maar vanochtend had de weerapp van Apple al ietwat betere vooruitzichten. En wie A zegt, moet ook B zeggen, dus wij gaan. Dat kan niet gezegd worden van al die andere 2,6 duizend mensen die zich als geïnteresseerd hadden gemeld op Facebook (waarvan FB ook vermeld dat er 155 echt gingen 😀). En gelukkig maar, want wij vinden het wel prettig wanneer het niet zo druk is.
Goed, inschrijving. Ik ben de derde in rij van vanochtend en al pratend en geld tellend legt de dame achter de directietafel mij uit hoe ik de routebeschrijving (mooi oranje papier. zeer koninklijk) moet lezen, gele en blauwe wegwijzers, en waar wat gewijzigd is in de route. Zoveel tekst in kolommen, daar heb ik even een momentje voor mezelf voor nodig om dat op de juiste manier te interpreteren. BB is nog niet gearriveerd, dus ik lees me alvast in. Wie weet ga ik het nog begrijpen en anders gewoon doen wat mensen altijd doen, achter de kudde, roedel, zwerm, school of meute aan. Heb vertrouwen Jo, komt goed! Anders gaan we gewoon op het geluid van de midwinterhoornblazers af.
 |
| Familie? |
Al snel worden we hier getrakteerd op het eerste kasteel, Huize Diepenheim. Je moet wel een klein stukje afwijken van de route om voor de poort uit te komen (nou pak 'm beet, 20 voetstappen rechtdoor), maar dan zie je ook wat. En de kudde, meute, roedel..... zou de kudde, meute, roedel.... niet zijn als onze vrouwelijke achteroplopers niet onze voetsporen volgen en wanneer ze zien dat bij het hek ook het pad ophoudt ze lachend rechtsomkeer maken om het werkelijke pad en de echte kudde, meute, roedel..... te volgen 😄. Wij blijven even staan en genieten van de pracht, terwijl we ons (weer) afvragen waarom er zo weinig mensen geïnteresseerd zijn in de rest van de omgeving. Ik heb 't! Zij wonen hier natuurlijk allemaal 😄. En doorrrr....... zoek de bordjes en de kudde, meute, roedel.......
Gevonden, zo ook het volgende optrekje, Kasteel Warmelo. Ons volgende fotomomentje (selfiedag, kasteel en wij) net als onze achteropkomers. Ik leg hen ook even vast op de gevoelige mobiele plaat. Brigitte is vandaag het wandelende VVV kantoor, want ze herkent hier het ene na het andere stekkie, zo ook Warmelo (zandsculpturen). Onze route splitst zich van de blauwe op de Kiefteweg. En toen werd het rustig......... Geen meute, zwerm, school......... alleen heeeeeel veel wind! Zoveel woei en afleiding door een colonne mannen in groene pakken, waarvan BB denkt dat de jagers er ook weer zijn (jachthondentraining-school-les), dat we de gele wegwijzer geheel voorbij zouden zijn gelopen als niet één der heren ons dirigeerde linksaf te slaan 😂. U roept, wij slaan af! Makke schapen.....
Wij vervolgen ons pad langs de Schipbeek en De Zandvang en bij wat leuke Camping optrekjes zijn wij de achteroplopers geworden van een echtpaar met fris groene jasjes en vrolijke muziek. Zij hebben de pas er aardig in en wij volgen in mijn tempo 😊. Meneer gaat zelfs nog een stukje hardlopen en wij begrijpen zo wel waarom. Succes meneer, met deze straffe wind 😮.
 |
| Kasteel Warmelo, smileeeeeee |
BB herkent het terrein waar we lopen en met de nodige achtergrondinfo nemen we plaats in de gezellige kantine van Camping Mölnhöfte. Met ons vele anderen, zo ook onze voorlopers en wij voegen ons bij hen aan tafel. Ach, je moet ook even iets anders te kletsen hebben toch? De jassen kunnen even drogen, van binnen en van buiten, en onze maagjes wacht 'n lekker'n snee stoet, krentewegge en een bakkie vieze, maar warme koffie. De blauwe en gele routelopers komen hier allen tesaam, dus zodra wij warm zijn, gaan, wordt ons te druk. Wel moeten we vanaf hier een stukkie de blauwe route volgen, maar zodra Watermolen den Haller gepasseerd is scheiden onze wegen weer. En zo belanden we weer in de rechter kolom van de koninklijk oranje gekleurde routebeschrijving. Ik snap het steeds meer en beter 😀. En met dank aan de Oranjes, staan wij samen onder de boog-haag van het Twents Oranjemuseum. Helemaal leuk, maar hartstikke gesloten, en wij moeten door, net als de wind en de regen.
Waren we net wat opgedroogd, vanaf hier gooit onze lieve Heer de sluizen zo erg open dat wij besluiten onze plastic wegwerp-poncho aan te doen. Mag dat ding eindelijk na 16 maanden wandelen ook eens uit z'n zak. Onder het takken dak van een grote kerstboomachtige (verder is er ook geen boom met blad meer te bekennen) pakt BB zichzelf en mij lekker in (werkt zo niet mee met één arm) en lopen we als rood-blauw plastic smurfen verder. Even nog een selfie op z'n mooist, met heeeel in de verte de achterkant van Kasteel Nijenhuis. Charming! Nr drie in the pocket!
De enige vliegenzwam van vandaag ligt kats op de kop naast ons pad. Die is er duidelijk ondersteboven van dat wij er zo charmant uitzien in ons plastic (dank BB). Maar na nog geen twee kilometer is onze jas nog steeds nat, nu meer van het condens, want de kraan boven is dicht. Tijd om ons er weer van te ontdoen op onze selfserve picknickplaats, "de boomstam". We lopen tenslotte ook allebei nog met een gevulde rugzak, broodtrommel, thermoskan en wat al niet meer. Het ene plastic in de zak, de komo op de stam en bon appetit. Een paar mensen wandelen voorbij en daarvan zien wij er later enkelen zitten op bankjes. Wij hadden ons eigen bankje weer gecreëerd, zo leuk! Al was het wel een heel geglibber op zo'n gladde, scheef afgezaagde stam. Ik lag er sneller af dan dat ik er op zat 😂.
 |
| Heee jij ook hier? 😎 |
Na dit mooie bos volgt het laatste optrekje, Landgoed Weldam. En in Markelo hé! We zijn onopgemerkt de grens overgegaan zonder controle en/of schrikdraad. We struinen nog wat bos door, met en zonder modderpoelen en glibberige ondergrond. Wanneer ik weer eens stil sta om een fotootje te schieten, passeert ons een moeder en dochter, beide in spijkertrekking/strechsachtige zeer strakke jeans met de modderspetters tot aan de knieholtes. Okay, zo zien wij er dus ook uit 😃.
Na wat linksen en rechtsen voegt de rechter kolom op het koninklijk oranje papier zich weer samen met de linker zijde en gaat de kudde, roedel, zwerm...... gezamenlijk richting de bebouwde kom van Diepenheim, daar waar de kerstmarkt ons verwelkomt. En mochten de 8,5 kilometer lopers stiekem met de eer willen gaan strijken dat ze ook 16 kilometer gelopen hebben, no way, jullie broekspijpen zijn allemaal schoon!!
Meneer Brigitte belt dat Diepenheim een verkeersprobleem c.q. opstopping heeft en hij aan de hele andere kant van het dorp geparkeerd staat. Komt mooi uit, daar staat mijn vervoer ook. Nog even via de oliebollenkraam en dan op hoes an.
Het was een mooie route, VVV Hof van Twente dank daarvoor. Misschien was het nog leuker, mooier, sfeervoller geweest wanneer de kastelen c.q. landhuizen ook voor wat kerstversiering had gezorgd.
Zelfs het weer zat vandaag reuze mee. I.p.v. de gehele dag tussen de 70% en 90% kans op regen, was het net zo vaak een buitje (en een enkele hoosbui) als dat het droog was.
 |
| Glad zonder ijs of sneeuw |
 |
| Was weer een fijn dagje! 🌲 |
Geweldige foto's, het was een mooie dag.
BeantwoordenVerwijderenPoot van Rudolf het rendier
💋 van 🎅
Verwijderen