2019-12-28 | Op de valreep

Nog ééntje dan

Zo'n zin om te wandelen na de laatste dagen van visite, boodschappen doen, nadenken, eten, zitten, tv kijken, cadeautjes, nog meer eten, strijken, tafels dekken, afruimen, vaatwasser inruimen en uitruimen.....en wat al niet meer. Dus....gaan!
Het wordt er één dichtbij huis, Landgoedwandeling Kruisbergse bossenpad. Een mooie, reeds eerder gelopen route, van hier richting Hummelo en Laag Keppel en terug. Ik vertrek vroeg (al ver voor 8:00 uur 😀), het is nog donker, het vriest en ik moet flink ijs krabben (auto hé).

Vroege zaterdagochtendwandeling

Startpunt: Jansen van de Kruisberg (voor de Doetinchemmers). Het schemert en de zon ontwaakt en dat geeft mooie plaatjes met deze temperaturen. Een enkele hondenliefhebber kruist mijn weg. Een specht klopt z'n nieuwe woning op dit vroege koude tijdstip al in een boom, terwijl ik de bossen inloop aan de achterzijde van de PI de Kruisberg. Mijn voeten beginnen warm te worden, mijn Buff doet dienst als col en dat is vandaag geen overbodige luxe, net als mijn muts en vingerloze handschoenen. Had ik recent bij de Hema touchscreen handschoenen gekocht, hebben wij inmiddels weer afscheid genomen van elkander, want wij werden niet gelukkig samen, teveel gedoe. Vingerloos foto's maken en Iphonen-en gaat me prima af. Zodoende ben ik weer lang onderweg, want het ene plaatjes is nog mooier dan het andere.

  

Helaas zijn de foto's altijd zoveel minder dan de werkelijkheid, dus hup schoenen aan en wandel eens mee! Ik loop alleen (alleen zoals in m'n uppie, niet als enkel op deze dag) vandaag en kom geen enkele wandelaar tegen 's ochtends, heerlijk is dat. Wel is het jong volk vandaag vroeg uit de veren (liggen ze anders nog lui in bed in het weekend op dit tijdstip 😉) en knallen ze het één na het andere vuurwerkachtige de lucht al in (in de bebouwde kom, niet hier hoor). De omgeving is bekend terrein voor mij en dit wandelpad kruist met regelmaat het Graafschapspad en de wandelroute Langs Duinen, Kolken en Kastelen. Zo kom ik al gauw op de Hessenweg waar ik met BB begin vorige maand nog naar mijn weggelopen zonnebril heb lopen zoeken (helaas zonder resultaat. Dus wie heeft 'm gezien? Bel, app, mail me!).

Wie maakt de kachel aan?

De boomstammen waar toen de paddenstoeltjes uit/aan-groeiden worden nu met een grijper op de aanhanger van een tractor geladen. Daar waar die naar toe gaan, wordt het vast lekker warm. Ik wandel nog maar even door om warm te blijven, want het is nog steeds onder het vriespunt. De Wrangebult wacht op mijn bezoek en boven wacht eveneens mijn thermoskan om uitgeschonken te worden. Een koppie thee gaat er wel in. Nog wat fotootjes met het prachtige uitzicht op Landgoed Keppel en ik kan de bult weer verlaten om even later aan de andere zijde van de Rijksweg langs het water over het landgoed mijn weg te vervolgen. 

Vorst

Op het moment dat ik linksaf moet sprint er een eekhoorntje voor mij uit en neemt z'n toevlucht in een boom. Het zoveelste mooie fotomomentje van vandaag, cadeautje toch?! Met één van de twee bruin-rode Lakenvelders ga ik nog even in conclaaf over mijn fototoestel dat op dat moment meldt z'n accu bijna volledig geleegd te hebben. Altijd fijn wat praatvolk 😊 (rare hobby hé dat wandelen 😄). Maar ook dit probleempje is zo opgelost en nu is het wel duidelijk toch dat ik altijd een (redelijk volle) rugzak bij me heb (ik heb geen ANWB bodywarmer zoals wijlen mijn vader 💔 had (met heeel veel opbergruimte)). Ik steek de Rijksweg weer over en wandel via het bos weer naar de Sliekstraat. Op naar Camping Jena, wederom bekend terrein met leuke herinneringen aan ons jaarlijks familiefeestje. Hier kom ik ook enige wandelaars en hardlopers tegen en allen groeten mij vriendelijk terug (word ik blij van 😎). Nog even wat mooie rijp-fotootjes en door ..... op zoek naar een bankje.

  

Een heel enthousiaste bouvierachtige slungelhond springt luid blaffend ergens achter mij uit het bos en even schrik ik me een muts. Ik draai wat rondjes, maar geen baasje(s) te bekennen, überhaupt geen mens (wel twee roodborstjes 😊😊, weer een cadeautje in the pocket 😊). Het zal toch niet dat ik nu met een wegloper opgescheept ga zitten hé? Maar die gedachte verdwijnt als sneeuw voor de zon, want hond keert mij snel de rug toe en verdwijnt met het nodige geluid richting daar waar ik vandaan kwam. Oké....... door .... bankje zoeken.

  

De eerste de beste is de mijne (het bankje bedoel ik!) en ook die ken ik van eerdere wandelingen. Eerst even mijn muts op de metalen bevroren bank en dan is het lunch- en thee-time voor mij. Twee dames groeten vriendelijk, zo ook één der honden 🐩. Even later tuft er heel rustig een donkergroene jeepachtige wagen voorbij (ik denk direct: boswachter!?) met de grote slungelhond op de achterbank. Zie, alles komt op z'n pootjes terecht. Achter de auto loopt heel rustig een oudere versie slungelhond en die volgt in zijn/haar eigen tempo, zo ook wanneer de auto al lang de hoek om is en ik een hondenfluit enkele keren geluid hoor maken. 
Mijn weg loopt verder naar de Heksenplas. Een prachtig plaatje wordt zo aan mij gepresenteerd, zon, vorst, rijp! Anton Pieck is vast ooit hier wezen kijken. Ik film het even en draai nog wat rondjes om alles in me op te nemen. 

Link voor het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=87zeRQVy2NU&feature=youtu.be

Heksenplas

Wandelen is voor mij niet alleen kilometers maken (13.5 km vandaag 😊), ook al het natuurschoon moet bewonderd worden. Iets verderop loop ik langs enkele mooie optrekjes met hele ruime tuinen en nog ruimere weilanden eromheen (en met leuke oldtimers!). Nog een stuk door de Kruisbergse bossen en ik ben op het terrein waar ik altijd mijn eigen lieve kleine viervoeters uitliet. Guru kan het werk nu staken, ik weet de weg. Ook de laatste kilometer is nog mooi, langs kasteel de Kelder, het kruis op de heuvel bij de PI en zo langs de mooie grote herenhuizen richting auto. Het zit er weer op. Het weer was super! Wat een prachtig begin van deze dag.

Landgoedwandeling Kruisbergse Bossenpad

Op naar 2020 ❗❕❗❕