Mooi Montferland
Vandaag schittert mijn wandelnichtje door afwezigheid dus moet ik wel zelf een route zoeken en de keuze valt op één zeer dicht bij huis, twee dorpen verderop, Zeddam in het mooie Montferland. Daar ik niet ver hoef te reizen, besluit ik toch vroeg te starten om de zon op te zien komen om 08:39 uur. Volgens de wandelzoekpagina is het startpunt Europaplein in Zeddam en zo leidt kaarten van Apple mij naar daar, maar ik zie veel, maar geen plein. 't Is gelijk al duidelijk op dit vroege tijdstip dat de neuzen niet dezelfde kant op staan, maar ach... ik heb mijn grootste vriend bij me, Guru! En zo loop ik al vroeg een rondje om de grote hoge R.K. kerk en langs de kleine Protestantse variant en gaat het ras verder richting de rand van het dorp waar het asfalt al gauw overgaat in zand.
De komende 13 kilometer zal het ook niet anders worden, alleen het zand veranderd af en toe, soms en wat vaker, in drek, modder en drassige smurrie. De hoogtes veranderen ook mee, het gaat hier in rustig tempo steeds iets hoger en hoger. Wanneer ik de kruising met het Pieterpad passeer denk ik aan die dag dat we deze etappe liepen, 15 juni vorig jaar, ik weet het nog precies 😂. Nu loop ik, één muts, alleen hier vrolijk fluitend de Hettenheuvel op om daar even uit te hijgen. Maar Brigitte, muts twee, is er deze ochtend in gedachten zeker bij, want ik ben eerder al de bosjes in gevlogen om haar favoriete paddenstoel te fotograferen. En zo zie je maar, wandelen is echt werken, hard werken 😊, goed kijken, want ik mag niets over het hoofd zien! 't Is echt besmettelijk hoor, oranje/gele paddenstoelen spotten.
Na het stijgen volgt natuurlijk het dalen. Alles gaat deze route in de juiste proporties, zo ook qua andere wandel liefhebbers en natuurbezoekers die ik begroet wanneer ze langskomen fietsen, rennen of wandelen. Ik verlaat het bos via de Hoge Eltenseweg en dat geeft een prachtig uitzicht over het dorp Loerbeek in de verte. De zon voegt aan dit plaatje nog iets extra's toe en zo prijs ik mij weer zeer gelukkig hier te mogen lopen, in "mijn" mooie Achterhoek. Hier begroet ik ook Bennie N 😉. Hem had ik eerder deze ochtend al gegroet en nu neemt hij "mijne zijde"* in om zo samen al kletsend onze weg te vervolgen. Voor mij zijn dit leuke cadeautjes op een dag, simpel een wandeling en een praatje maken en vreemden ontmoetten die weer zo veel anders met je (me) willen delen. Mijn weg gaat naar 't Peeske en de zijne verder rechtdoor naar waar hij woont en vanmiddag en/of vanavond weer vertrekt voor een volgende wandeling alhier in deze mooie omgeving.
Het fijne van op bekend terrein wandelen is het weten waar je bent en wat er te verwachten valt. Toilet is er nu één van en dankzij Covid-19 heeft 't Peeske ook niet stilgezeten en hebben ze een creatieve oplossing voor de horeca gevonden, een verkoopluik. Met cappuccino to go en appelbeignet daal ik neer op een bankje tegenover de vijver. Ik nestel me, geef ook mijn Apple wat sap en besluit hier dadelijk mijn volgende wandelsteen achter te laten. Deze gaat hier echt in zeer korte tijd het terrein verlaten als je ziet wat een drukte het hier is. Verderop is het Oerrr bos voor kinderen, heerlijke ravotplek en menig grootouder, vader, moeder, oom en tante is onderweg naar daar 😕. Dank ook aan hen die mij over de kop hebben gezien toen ze bijna mijn veters uit mijn wandelschoenen hebben gelopen bij het passeren van "mijn" bankje. Maar ach, kan gebeuren, ik ben ook maar een kleintje 😂.
Even verderop lees ik me in op het infobord van Natuurmonumenten en ga ik de uitdaging aan 20 treden omhoog te klimmen om vanuit de uitkijktoren deze pracht van hier te kunnen overzien. Ik zie welke vogels hier zoal gespot kunnen worden en bij vogel drie verschijnt er een big smile op mijn gezicht en denk gelijk aan mijn oudste, bijzondere zoon Cas. Eigenlijk zou hij vanmorgen mee zijn gegaan wandelen, maar hoe lastig kan zoiets eenvoudigs zijn voor iemand met autisme?! Goed, ik stuur hem even een fotootje van dit vogeltje en weet bijna zeker dat er thuis geluisterd gaat worden naar dit muziekje 😍. Hier kom ik weer, maar dan met hem!
Al snel gaat het nu richting de parkeerplaats van hier en steek ik het asfalt over richting de bewoonde wereld van Zeddam, maar eerst word ik nog getrakteerd op het mooie buitengebied, met een fantastisch uitzicht op de oude korenmolen en de RK kerk. Een meneer, op één of andere elektrisch, zeer stoer uitziende fiets, roept in z'n voorbijgang mij vragend toe "mooi hé"? Ik kan dit alleen maar beamen en glimlachend loop ik naar beneden richting kerk en mijn Panda. Dik 14 km op de teller.
Heel even probeer ik de lhasa apso van één van de bewoonsters van hier te grijpen op haar commando als ie bij mij komt snuffelen. Helaas, ik laat het aan hen over, stap in m'n panda, kijk nu 10x beter uit anders hebben zij een platte lhasa en dat maakt de feestdagen er dan niet echt gezelliger op en zet koers richting huis.
Voldaan stap ik thuis m'n huis binnen en moet direct weer lachen als mij verteld wordt welk liedje er vanmiddag is gedraaid. Mijn dag kan niet meer stuk na zoveel mooie momenten vandaag 💓.
* Voor de niet trouwe lezers:
Mijn(e) zijde/kant = rechts
Dus u raadt het al, links = Brigittes zijde/kant
Dit is zo gegroeid, ontstaan, daar BB heeeel moeilijk deze zaken uit elkander kan houden. En weet u wat? Het werkt perfect...... voor ons! Zo goed zelfs dat mijn wederhelft ook is overgestapt. 😂😂😂
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!