Volgers

maandag 7 september 2020

2020-09-05 | Tiet veur de zunne

 


Twente en Achterhoek rondje

Twee maal ben ik op stap geweest de afgelopen dagen. Zo reed ik vrijdag (04-09-2020) met mijn oudste zoon Cas naar Landgoed Singraven in Twente voor zijn eerste "echte" route. Hij had me eerder de afgelopen week al gevraagd om daar samen te wandelen, maar ik vond de reistijd nog wel een dingetje. Sinds een kleine twee weken is hij aan de wandel en zo ging hij recent met zijn vader een kleine tocht maken van 5 km en dat ging zonder moeite (op Allstars!). Eerst dus maar eens een paar wandelschoenen en sokken gekocht en nu begint hopelijk het echte leuke werk, vele mooie kilometers (samen 😊)!

Landgoed Singraven

Twente

Goed, Singraven is het geworden, een ingekorte route langs de Dinkel in Denekamp. Na eerst een lekkere zit en lunch bij de watermolen gaan we van start en lopen we richting het landhuis. Daarna gaat het via zandpaden naar Denekamp waar we de Mariakapel even bezoeken en wat kaarsje branden. We lopen een stuk door de bewoonde wereld en verlaten het dorp bij Natura Docet (erg leuk museum, bezoekje waard!). In no-time waren we op 5 km, met dank aan Cas die de kilometers nog makkelijker wegkletst dan z'n moeder πŸ˜„,  en laat daar nou net een heel leuk bankje staan aan de Dinkel. Na het Twentse volkslied op de blauwe xylofoon gespeeld te hebben (staat hier in een kast met noten en tekst) vervolgen we ons pad en komen in Beuningen. Zo snel we het bord bebouwde kom zijn gepasseerd, zo snel gaan we er even later weer uit, maar nu door het Sterrenbosch. Hier slingeren we de laatste kilometers langs de Dinkel door een prachtig bos, helemaal door naar het Landhuis Singraven. De eerste echte route zit erop voor Cas, 8 km op de teller, zonder problemen gelopen, TOPPER. En denk je nu, "ach, makkie toch", Cas is bijzonder en niets is elke dag vanzelfsprekend.


Achterhoek

En dan is het alweer zaterdag en tijd voor wat meer kilometers en wat serieuzere gesprekken, BB gaat dus mee πŸ˜ƒ! Vorige week had ik haar al een wandeling omgeving Ruurlo beloofd, dus iets in die contreien heb ik gezocht, maar dan wel één die ook door mij nog niet bewandeld is. Het is weer een A-B-tje geworden, maar als het op richtingen (links, rechts, noord, west....) aankomt, dan is het voor Brigitte soms al wat lastig(er). Gelukkig had ze hulp van het thuisfront πŸ˜‚ (dank Ilse πŸ‘) en zo treffen we elkaar daar waar het moet.
We starten vandaag in Ruurlo (ja, ik houd woord) en eindigen later deze dag in Lochem na heel veel geklets, serieuze gesprekken
, lachen, koffie (met ..... verrassing nog), lunch en thee als alles goed gaat. 

 

Vanaf het station gaat het richting het centrum van Ruurlo. Gezien het vroege tijdstip (we zijn wel een kwartier te vroeg gestart πŸ˜ƒ) is er jammer genoeg nog niemand, in welke horecagelegenheid dan ook, die geopend is. Ruurlo moet nog ontwaken en da's ook wel weer prettig, geeft ruimte om te lopen waar we willen en tijd om plasjes water, voeten en kerken te fotograferen. We lopen de komende kilometers gelijk met het Graafschapspad en volgen dus voor het gemak gewoon de geel-rode markeringen, wel zo makkelijk voor BB, tot de prachtig rood-witte paddenstoel, die ik vanzelfsprekend zo mooi mogelijk op the picture probeer te krijgen. Deze was trouwens niet de eerste paddenstoel die we tegenkwamen, maar vanaf nu leggen we ze allemaal vast. 


De route vandaag is niet erg ingewikkeld (immer geradeaus), zelfs niet wanneer wij en het Graafschapspad afscheid nemen van elkaar, voor even, heel even*. Wij maken nog een slinger over rechts en komen 600 meter verderop weer bijeen. Rustpunt Menkveld in zicht, tiet veur koffie dacht wie zo...... of toch nog nie πŸ˜•? In één oogopslag beoordelen wij dit punt en zetten de pas erin, op naar een leuk plekje. Nou is alles al gauw beter dan dit hier, maar ons uiteindelijk koffie met verrassing-plekje is wel weer super leuk. Twee hooimijten staan bij de schaapskooi Beekvliet en onder de grootste staat een robuuste picknickset en het uitzicht is hier al even mooi. Brigitte voorziet ons van koffie en smacht naar de chocolade kruidnoten (ja ze liggen al weer in de Albert), ik kreeg opdracht eerder afgelopen week die mee te nemen, maar dat heb ik niet..... we hebben gevuld speculaas! Yes  nog maar 85 dagen en het is december πŸŒ²πŸŽ„ πŸ˜•πŸ˜’.


Tijdens de koffie komt Luie Everdina ons vergezellen, tiet veur de zunne 🌞, ziet Brigitte heeeel in de verte iets wat ze denkt dat leeft, bruin is en ree heet (na de foto ingezoomd te hebben vandaag: het is een soort gras/riet πŸ˜‚) en lezen we de tekst die geschreven staat op het samenloopsteentje dat hier is achtergelaten in de hoop dat wij 'm weer verplaatsen naar een volgend leuk plekje. Wij vervolgen ons pad, met steentje in m'n broekzak en inmiddels in korte armen en benen met zonnebril 😎, door een holle weg met nog meer paddenstoelen aan beide zijdes, hele droebels soms. We belanden in Stelkampsveld en volgens het bordje van de Provincie, Natuurmonumenten en vele anderen: hier wordt geruimd, bomen wel te verstaan. En daar waar voorstanders zijn, zijn er natuurlijk ook tegenstanders, maar die durven alleen een geel A4-tje op de boom te prikken (au! πŸ˜–), zonder naam of welk traceerbaar gegeven dan ook. Wel errug AVG-proof.

 

Wij struinen verder door bos, over smalle paadjes en vlonders en staan niet veel later oog in oog met de bloeiende heide, samen met het blauw van de lucht en de witte schapenwolken geeft het een fantastisch mooi Hollands plaatje. Wat is wandelen toch een leuke hobby, Nederland is prachtig en wat een geluk dat wij weer een paar voetstappen hebben mogen achterlaten. Op naar Maandag en Dinsdag! Nee, we zijn het weekend nog niet zat, dit zijn de namen van de twee optrekjes die we daarna passeren. Maandag heeft zelfs een straatnaam gekregen dus die moet wel deel uitmaken van de geschiedenis van hier lijkt mij (heb er alleen niets over kunnen vinden)
Na hier passeren we de plaatselijk voetbalclub en springen we afwisselend links en rechts de berm in voor de mobiele ouders van de voetballende jeugd. Van al dat gespring moet ik weer eens op zandkorrels lopen en bij de volgende picknickset leeg ik mijn schoenen en besluit hier ook het samenloopsteentje achter te laten. Lijkt mij wel een plek waar ie snel wordt opgepikt voor een verdere reis naar ...... 


De onze gaat snel Barchems buitengebied weer in en zo lopen we langs de meest prachtige optrekjes met dito uitzicht. Brigitte merkt op dat we al niet eens meer praten over het verhuizen, want we blijven bezig met zoveel keus. Nu we onze grijze hersencellen weer aangeslingerd hebben komen de meest idiote ideeΓ«n qua selfies bij ons binnenstromen. Zo passeren we de afsluitboom van de Gemeente Lochem waar we wel iets mee kunnen (ik wordt nog lenig), net als de grote houten blokken waar reclame van Nijland opstaat. Onze fotoshoots zijn gek, gekker, gekst, en dat zag ik de passerende fietser ook denken πŸ˜‚. Tijd om tot rust te komen en wel bij het Eethuis de Kaleberg. Tja, verse bollen zitten in mijn kleine vriend, maar ach, als we hier dan toch langskomen....



Wat nog meer langskomt zijn de toerist/weekend-mountainbikersvrienden- of bedrijfsuitje lijkt het. Ze fietsen in groepjes (stuk of 6) πŸ˜– en vervolgens ploffen ze uitgeput en bezweet neer op de picknickset om met z'n allen bij te kletsen over hun verwondingen en zere plekken. Hopelijk blijft het daarbij, maar dat zal zich uitwijzen de komende dagen.
Met gevulde maagjes lopen we verder en verdwijnen in het bos. De calorieΓ«n worden nu gelijkt weer verbruikt, want hier gaat het kalm an, steeds iets hoger. En dit alles bij elkaar wordt mij gelijk al teveel en ben ik van het zgn. padje, maar dat was weer een gelukje bij een foutje, want nu had Brigitte haar moment van de dag toen ik haar het bos en de struiken in zag duiken. Na enkele foto's genomen te hebben neemt ze mij deze kleine verdwaling niet erg kwalijk en al snel zijn we weer op het juiste weg, tevens weer het Graafschapspad. Deze blijven we nu een stukje volgen, maken de gekste selfies hier on the top, lopen langs de Witte Wievenkoele, 't Sprookje, Nettelhorst en over de Lochemse Berg en maken nog leukere selfies (met wat rek- en strekwerk) bij de slagboom van het Gelders Landschap (lachen is gezond 😊).


Wanneer we een bankje spotten rechts, iets hoger gelegen, besluiten we onze rugzakken toch nog ietwat te legen. Tenslot heeft BB ook haar wekelijkse appel/kaneelcake nog. Hier hebben we uitzicht over een mooi fris groene weide, met in de verte een maisveld met daarachter het bos. Links van ons, onderaan deze heuvel, is de boer druk met 'n trekker in de weer. Wanneer de arbeit gedaan is, klimt 't ijzeren gevaarte de berg op en groet meneer ons vriendelijk. Zodra hij is vertrokken, blijven wij enige tijd met de neus in 't gier zitten, terwijl we de thee en de cake tussen onze lachsalvo's naar binnen proberen te werken, maar waar lucht in gaat......ach, familiedingetje πŸ˜‚πŸ˜‚.

Thee time
Teatime in odeur

We verlaten het buitengebied van Lochem en lopen door een leuk smal pad langs de Mei Hoeve en krijgen een prachtig uitzicht over de Berkel en op de Cloese. We blijven even staan kijken en fantaseren over welke bestemming wij dit prachtige gebouw zouden geven. Mijn idee is perfect, dus wie nog een paar volle ouwe sokken heeft liggen....bel of mail gerust!
Het ene mooie optrekje na het andere volgt en zo wandelen we het centrum van Lochem binnen. Hier is het goed vertoeven en dat vind menige medemens eveneens. Het is best druk, soms iets te, en 't valt niet mee om iedereen op "covid-19-veilige-afstand" te passeren. Na een paar leuke fotootjes, kerkje, lantaren, bloembak e.d. gaat het gelukkig snel het centrum weer uit. Na de brug over de Berkel en het Twentekanaal bereiken we het station van Lochem, het eindpunt van vandaag. De laatste zonnige selfies worden gemaakt, nu rest mij nog de schone taak om met al die plaatjes hier iets leuks ten toon te stellen. Brei ik er wat tekst omheen..... et voilΓ‘!
Voor de statistieken en de nieuwsgierigen onder jullie, wij kunnen weer 17.6 km bij ons 2020-totaal optellen. Voor de sportievelingen, loop deze route, hij is prachtig! Voor de Achterhoekers, loop ook deze route, heel verrassend!

 

Volgend weekend staat een georganiseerde route op mijn agenda, Landgoed wandeltocht Beltrum. Ik heb me al opgegeven voor de 20 km, maar Cas heeft besloten mee te gaan, dus gaan we samen 20 lopen, ieder dus 10 km. Ben benieuwd hoe hij het gaat ervaren. Wordt vervolgd.

Het wordt steeds gekkerrrrr

Klik eens op een link voor meer informatie, serieus, gezellig, leuk, verrassend.....
Laat eens een reactie achter, ook leuk voor ons om iets nieuws te lezen.

* Ga hier voor een leuk uitje even rechtdoor de brug over de Slinge over en ga kijken bij de Leembrugge.

BB bedankt πŸ˜‚πŸ˜‚

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je reageert, bedankt!