2021-08-21 | Km's verder

En doorrrr...

Dik 100 km verder inmiddels. Kilometers Remi alleen, maar ook met mijn lieftallige wederhelft, km's van de Alternatieve Vierdaagse, km's Parijs tijdens onze vakantie, km's in onze eigen mooie Achterhoek en gister de laatste km's van het Maasmeanderpad. 
Deze laatste heb ik tegen mijn gevoel in andersom gelopen (🙈), of eigenlijk, precies volgens de telling van Wandelnet, gewoon van 's-Hertogenbosch naar Gewande, maar ik heb de rest andersom gelopen, dus ..... Linksom, rechtsom, wat maakt het uit, gewoon de pootjes verzetten Jo! En zo geschiedde. Op een achterlijk vroeg tijdstip kookt het water voor de thee, plakt de tape aan mijn trouwe voetjes en vult mijn kleine vriend zich voor deze prachtige wandeldag. Manlief gaat klussen en zet mij af in 💚je centrum Den Bosch nadat wij mijn Panda op het eindpunt geparkeerd hebben. Met een ietwat vervelend gevoel start ik deze etappe, nadat ik op Guru zie dat ik de nodige km's door de stad zelf moet 😕 voordat ik de Maas weer kan zien meanderen.

's-Hertogenbosch

Soms is iets niet anders en moet je er even door, ik dus ook 😎, dus probeer ik mijn nieuwste aanwinst gelijk maar uit om m'n zinnen te verzetten. Al snel belandt mijn compact camera, ietwat afgedankt 😕, voor de rest van de dag in mijn broekzak en loop ik te genieten van de meeste km's stad. De meeste, want ook ik vind niet elk asfalt mooi, zeker het stuk Treurenburg niet. Het enige goede hier is dat er een Café Restaurant op 't pad verschijnt. Maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, tot zover was het Maasmeanderpad zeer de moeite waard elke voetstap. Zelfs alle gemaakte km's die ik niet door de uiterwaarden heb (kunnen) lopen. De dijkdorpjes zijn authentiek, de vergezichten mooi naar de Gelderse kant van de Maas, ook aan Brabantse kant natuurlijk, en de ontelbare kerktorens- en spitsen zijn niet meer te tellen. Kortom, zeker de moeite waard om dit pad te wandelen.

Goed, na slecht(er) komt altijd weer iets goed en zo kies ik nu wel het pad door de uiterwaarden gelijk wanneer en waar de kans zich voordoet. Niet veel later plof ik neer op mijn fauteuil, de komo, met de beentjes omlaag waar de Maas al enige tijd gelee een stuk van het land heeft ingepikt zo te zien aan het reeds begroeide stuk gras. Terwijl ik wat schoap¹⁾ pluk en verstop onder m'n hak, varen allerlei formaten aan bootjes aan mij voorbij. Hier hou ik het wel even uit 😊. Net zo'n allergaatje wat er aan mij voorbij vaart loopt er achter mij langs. Mensen in alle soorten maten en kleuren met en zonder honden groot, groter, grootst tot echte harige pluizebollen van welk ras dan ook. Eenmaal weer de benenwagen aan geslingerd groet ik de rest van de zwemende hondenliefhebbers, de één duidelijk meer in z'n hum met zo'n waterrat dan de ander 😉. 

Mijn weg gaat simpelweg gewoon rechtdoor, blijf de Maas volgen Jo, ook daar waar het pad ophoudt of bijna onbegaanbaar is. Zo sta ik voor grote blokken steen links in het water met rechtdoor een smal paadje met heel veel groen wat er niet echt vriendelijk uitziet. Achter mij sluit zich een wandelaarster aan en na een klein overleg beslis ik de rotsblokken te nemen en zo ook zij. Worst-senario is omkeren. Maar niets van dat alles, de Maas gewoon blijven volgen zolang ik zand onder de voeten heb. Soms gaat het strak langs de waterkant, soms langs de koeien die de nabijheid van mensen duidelijk gewend zijn, want ze keuren ons geen blik waardig en blijven lekker lui liggen verteren wat ze eerder deze dag genuttigd hebben. Nu ik samen loop met iemand heb ik de pas er ook weer lekker in en al kletsend komen we aan bij Sluis Empel. Twee plezierbootjes liggen te wachten tot ze kunnen passeren. We blijven staan om te kijken. Vanaf hierboven lijkt het Madurodam die bootjes en die mensjes, maar de grote sluisdeuren lijken enorm, en dat zijn ze ook. Na wat bellen, één reeds gesloten sluisdeur en heel veel reuring in het water houdt ik het voor gezien en samen stappen we verder. Mijn eindpunt is in zicht, mijn panda bijna. Ik loop nog even mee naar het bankje bij het Groote Wiel, daar stopte ik mijn Maasmeanderpad de vorige keer en daar laat ik mijn wandelsteen achter. Mijn medewandelaarster nuttigt wat en ik drink nog een bakkie thee en niet veel later nemen we afscheid. Ieder gaat weer eigen weegs, met weer wat om over na te denken, te genieten en dankbaar voor te zijn. Haar Zuiderwaterliniepad eindigt in Grave over 4 dagen, mijn Maasmeander zit erop. Ik sluit later een keer weer aan op het Zuiderwaterliniepad, dan op naar Bergen op Zoom in 11 etappes.

¹⁾ Zelf gebruik ik alleen een stuk wandelwol wanneer ik ergens iets voel wat ik niet behoor te voelen. Ik tape al preventief (al doende leert men) om e.e.a. te voorkomen en draag daarom ook altijd de winterversie merinowollen sokken.

Maasmeanderpad: 5 prachtige etappes meanderend langs de Maas.

Klik eens op een gekleurd woord, een link is dat. Je leert ervan, danst erop, lacht erom of klikt het gewoon weer weg die onzin. 

https://www.youtube.com/watch?v=blxCzMRXNrw

Het filmpje, klaar. .Neem het me maar niet kwalijk als het soms nog wat hakt en stoot, want met één hand op mijn nieuwe IPhone inzoomen heb ik nog niet echt lekker onder de knie. Maar 't filmpjes maken dan weer wel, 'k heb gelijk een leuke videobewerker aangeschaft. Tja... en nu nog een groter geheugen voor m'n pc! 💙jeeeeeeeeeeeeeeeeeee!