2021-08-29 | Deze doen?

Yes, volgende week weer 🍰

I'm so happyyyyyyyyyyyyy 😊, volgende week gaat BB weer een rondje mee 😊! Dus vandaag nog een rondje met mijn eigen wederhelft die nu toch al wel redelijk verslaafd begint te raken aan het voetstappen zetten. Aan mij dan altijd de verfrissende taak een route te zoeken, daar bemoeit ie zich niet mee en dat wil ie ook niet. Meestal, lees gerust, veelal, vind ik het maar al te fijn dat men gewoon doet wat ik zeg, maar af en toe is het ook wel eens prettig dat te lopen, daar te lopen, waar de ander zegt. Maar nee, in geval van mijn wederhelft is dat nog een stap te ver en dus duik ik het internet weer op om ook iets te zoeken waar ook ik nog geen, of tenminste niet elke, voetstap heb staan. Gedeeltelijk gelukt kan ik zeggen. 

Allereerst genieten we nog even net iets langer van ons nachtverblijf nu de regen zo lekker tikt tegen het raam, maar net voor de middag gaan we dan echt van start. Vandaag een Trage Tocht Almen, 15 mooie km's door ons prachtige landgoederenlandschap. Enkele paden heb ik hier reeds bewandeld met BB, maar ook hele stukken zijn nieuw voor me. Het is een fijne afwisselende wandeling door bos, open veld, de Berkel, landhuizen en landgoed, natuurreservaat, langs vennen, door hekjes en heel veel hele hoge bomen. 
Onze eerste rust lassen we al snel in wanneer het weer droog is en we een bankje spotten op landgoed Velhorst. Nu zitten we met thee en verse bruine mueslibollen, volgende week lekker weer koffie met ...... 🍰🐷😍? Heerlijk vooruitzicht toch? 

 

We slingeren verder door 't Velhorst. tussen de hoge statige beuken door. Het najaar begint hier al voorzichtig te ontspruiten. De slakken hebben zich genesteld op het zachte mos, de gele aardappelbovist staat klaar voor mijn camera en door deze vochtige dag, hangt de geur van herfst al duidelijk in de lucht. De zomer is misschien (te) snel gegaan, ook daar het weer een heerlijk ouderwetse kwakkelzomer was na drie vette en hele warme jaren, maar nu ik het najaar begin te ruiken...... Brigitte, neem de camera maar mee 🍄!
Wij slingeren door naar het natuurreservaat Kienveen. Een mooi plankenpad ligt voor ons en brengt ons naar de paarse heide die nog volop staat te kleuren. Wanneer mijn oog links iets oranjes spot vlieg ik erop af en weer denk ik aan ..... BB! Volgende week vliegt zij weer alle kanten op en hoeft mijn brein niet alles meer alleen vast te leggen en überhaupt te spotten. Dan staan we samen weer voorover gebogen om elk sprietjes, paddenstoeltje, vogeltje of whatever vast te leggen. Nu doe ik het altijd alleen, solo, in m'n uppie, want manlief komt om te wandelen, dus doorrrrr...... Soms voel ik me net ...... loop altijd ver achter 'm aan 😁.

https://www.youtube.com/watch?v=QdEyIlHfR0g

't Walliën. Weer zo'n mooi stuk bos in de Achterhoek. Hier staan al wat voetstappen van ons, BB en C'est Moi. Zij het op een ander pad iets verder achter, links of daar...... Toen waren we verrast door de hoogte van deze giga naaldbomen, dat we er zelfs voor op de grond zijn gaan liggen om de beste foto van de dag te kunnen maken 🙈😂. Nu nemen wij gewoon de zachte naaldgrond voor lief als zitplaats om even onze kleine vrienden te legen en de maagjes te vullen met energie voor de laatste kilometers. Ik weet wat er komt en terwijl wij voort struinen probeer ik Gerbrands geheugen op te frissen dat wij hier ooit al eens met de auto waren, maar 't kraakt langzaam 😊. 
De camping en het lekkere ijs van toen laten we voor wat het is, wij volgen de Berkel over het schouwpad naar Almen. De kerktoren prijkt al aan de horizon en niet veel later dumpen wij onze rugzakken in de auto en gaan aan de koffie bij de Hoofdige Boer. We nemen de route nog even door, checken onze km-teller en zien dat we net de 15 niet aangetikt hebben. Gelukkig zijn we er snel uit hoe dat komt, we hebben de Staringkoepel overgeslagen. Nou, volgende keer dan maar?

Het geluk behoort aan hen, die aan zichzelf genoeg hebben.
                                                                                               Aristoteles