Volgers

zondag 13 oktober 2019

2019-10-12 | Rondje thuiswedstrijd

Dichtbij

Daar Brigitte niet een heel weekend van huis kan wegens andere verplichtingen (geen idee wat er nou belangrijker is hoor 😄), wijken we vandaag af van ons vaste pad (Marskramerpad) en maken een mooie wandeling van Winterswijk naar Aalten, een OV-Stapper deze keer. Heel logisch bedacht die naam, want het gaat van station naar station, dus gaan wij weer fijn met de auto, want dan komt het meestal wel goed met ons. Extra prettig, geen gezoek naar straten en plekjes om te parkeren, deze stations staan prima aangegeven en heeft voldoende gratis parkeerplaatsen (desnoods in de directe omgeving)

Vandaag ga ik kaboutertjes zoeken 😀

Let's start. Winterswijk station, oversteken, beetje rechts aanhouden en we belanden even later op de markt in het centrum. En zoals jullie inmiddels van ons gewent zijn, betekent dat toilet, terras of kroeg en cappuccino. Nou, da's allemaal gelukt op het vroege tijdstip. Wij zitten binnen voor het raam en buiten verzamelt zich een groepje dames die eruit zien alsof ook zij de voetjes dadelijk gaan bewegen. En gelijk hebben ze, want het weer is vandaag met ons, van zonsopgang tot zonsafgang ðŸ˜‚(BB tekst)!
Na zo'n 1,5 - 2 km verlaten wij de bewoonde wereld en de eerste paddenstoelen worden alweer gespot (zonder bewoners 😕). We verbazen ons over de mooie plekjes die we toch altijd weer tegenkomen en zo ook hier bij de Boven Slinge en de watermolen. 



Het verhuizen kan weer beginnen en onze familiedag wordt door ons in gedachten alweer georganiseerd wanneer we de bootjes zien dobberen in het water. Bijzonder mooie plek, watermolen Olliemölle
Via Landgoed Den Schooten lopen we zo op ons mooie thermoskan-koffiepauzebankje af. Brigitte heeft 'm gespot en zit al bijna terwijl ik mij een hartverzakking schrik wanneer ik over het bruggetje loop en één der planken links van me omhoog schiet 😖. En zo ben ik in een seconde een jaar ouder geworden😓. Gelukkig is er koffie!
Het duurt even eer de schrik zakt, maar dan kan ook ik wel weer genieten van een mooi uitzicht op Landgoed Vriezenhuis. En terwijl we ons nog verbazen over de losliggende plank(-en, blijken er zelfs twee te zijn) moeten we ook weer glimlachen om het feit dat meneer en jongedame wandelaar door moeten lopen daar wij altijd steevast blijven zitten! 


We passeren Berenschot's Watermolen en vervolgen onze weg een eind langs de Boven Slinge. Een smal pad met het nodige groen dat brandnetels heet volgt. Grote dank aan BB, zij draagt lange benen en laat mijn korte blote benen passeren, terwijl ze het groen even tegenhoudt voor mij. Het pad is smal, soms heel smal en ongelijk en gelukkig is het niet te nat, anders is het hier echt uitkijken en uitglijden. Nog wat fotomomentjes hier; één van "lopen van sporen" (lees: de onderkant van een paddenstoel, BB bedankt), helder stromende beek en "wie ziet BB?" Een gezin, pa, ma, dochter en zoontje laat ons passeren op een wat breder stuk en ik prijs hen dat ze lange broeken dragen. Ja, anders willen die kids echt nooit meer wandelen met al dit groen. We kennen ze die voor minder de schoenen nog niet eens aandoen 😊. 


De nodige bospaden verder lopen we over een breed zandpad richting de eerste de beste bank die op ons pad komt om te lunchen. Terwijl we onze grijze hersencel breken over een lading kleine gele appeltjes die hier op het pad liggen zonder een daartoe behorende boom of struik in de directe omgeving die ze verloren kan hebben. Zelfs nadat we de bank gevonden hebben, blijft het antwoord nog steeds uit op deze vraag. Kabouter-werk 😊?
Tijdens de lunch laten we dit vraagstuk even rusten en verdiepen ons in het boek over de camino Portugués (dat BB mee meegesjouwt). Hier worden wij beide dan ook zo vrolijk van. Lunchtrommels geleegd, eitjes genuttigd en we gaan weer on route. 


De zandpaden volgen elkaar op. Net als de kabouterhuisjes, het grote en kleine vee en wederom de nodige mooie boerderijtjes (Boerderij Eskes b.v.) die wij binnenkort betrekken. De bospaden waren soms wat verraderlijk en opletten is meer dan gewenst (let op: groot gat of klein gat! BB: "Doe mij maar klein gat, mijn gat is al groot genoeg.")We lassen nog een korte stop in (picknickplek op de vuilniszak) op Landgoed Walfort, want fruit is ook gezond! 


Aalten in zicht! Via een woonwijk langs de kinderboerderij (met landgeit en kalkoen (gelukkig is de onderkin in) en een prachtig landhuis (weer verhuizen)) en dan ergens rechts...... of links...... toch mijn kant...... 
Ja, gaat alles goed zo'n 21 kilometer, gaan we nu...... 
We besluiten na de dierenbende de laatste slinger van de route niet meer te maken en gaan rechts, links en komen zo...... precies, weer op route. 


Nog even een kijkje op het oude R.K. kerkhof dat tegenover het station ligt. Waarom? Geen idee, dat trekt me toch altijd weer. Brigitte is lekker praktisch en spot de "luizebos" 😊 die er pas neergezet zijn. Dus zo oud zal het wel niet zijn toch?
Goed, panda staat nog mooi geparkeerd. Gelukkig ziet nu ook Brigitte deze, want vanochtend was ze nog niet zo wakker en miste 'm compleet (met mij erbij!)


Het waren 22 prachtig machtig mooie kilometers. De weergoden waren ons ook goedgezind, want alle zweet liep weer linea recta straal naar benee
BB bedankt maar weer voor deze speurtocht naar kabouters en alle andere, vaak compleet onzinnige, gesprekken. 


4 opmerkingen:

Leuk dat je reageert, bedankt!