2019-10-28 | Verboden te fotograferen

Tijdnood

Er moet 😊 weer gelopen worden! Na ruim twee weken door-omstandigheden-wandel-vrije-dagen eindelijk weer eens op pad. Na lang beraad met mezelf is het weer eens een Mooi Achterhoek route geworden (9.5 km, makkie en snel  😎). Wou ik eerst nog naar Zelhem, is het vanochtend toch De Slangenburg alhier geworden. Keuzes, keuzes, keuzes.... 
Laat ik maar eens rustig beginnen en op gang komen 😊. De kleine vriend volgestouwd, inclusief "nieuwe" lekvrije waterzak (deze keer wel bij de Bever gekocht en niet weer een lekzak van ons alom bekende mensen-van-een-zekere-leeftijd-setjes-winkel, precies, de ANWB). 

't Is meer dan fris deze ochtend (wel 5⁰C), het lange wollen ondergoed kan weer uit de kast komen. Mijn keuze valt op lange wollen-mouwen, fleecevest en softshelljas.
Wanneer ik de Loordijk opdraai met de Panda om mij richting kasteel en parking te begeven, begint mijn dag al goed, er "lopen" twee roodborstjes 😘😘 voor mij uit op deze hobbelige klinkerweg.

Vanaf de parkeerplaats van het kasteel loop ik met en op Guru rechtsaf de oprijlaan in. De zon staat net als mij al te genieten van alle pracht en praal wat landgoed De Slangenburg te bieden heeft. De herfstkleuren, de paddestoelen, de vogels..... alles in overvloed hier en dat moet vastgelegd worden op de Samsung Schneider Kreuznacher 18x zoom 😄. Ooohhhh wat errugggg..... dat gaat weer heel lang duren. 

In no-time hang ik over links, rechts, onderste boven en om mijn as heen en loopt de tijd lekker door en de kilometers kruipen voorbij. Kortom, het schiet voor geen meter op als ik met mezelf ga wandelen met een fototoestel en/of mobiele telefoon met camera op zak. Wanneer ik de Slangenburgse kerk voorbij ben en voor de tweede keer een keurig ouder grijzende fietsende man in sporttenue tegemoet loop en wij ons wederom vriendelijk groeten, loopt mijn pad linksaf om gelijk weer linksaf de bossen in te wandelen. 

Dit is bekend wandelterrein voor mij, ook daar ik deze route al eerder gelopen heb, toen nog met papieren uitgeprinte route. En dus verbaasd het me ook niet dat ik dit pad van links naar rechts moet bewandelen vanwege de modderpoelen.  

Tevens heb ik hier de tijd de tijd gegund om eens stil te blijven staan en te kijken naar alles wat hier rondvliegt en te luisteren naar de kakofonie van merels, koolmeesjes, roodborstjes, vinkjes, bonte spechten en wat al niet meer.
Even een blik op GPSOdometer en ik heb al 4 kilometer afgelegd, in één-uur-.......... nogwattes 😄. En doorrrrr.......

Ik laat het bankje met prachtig uitzicht maar even rechts staan en loop het bruggetje over de Beneden Slinge over. Weer een fotomomentje..... Na iedere fotostop beloof ik mezelf "nu even doorlopen". Maar het wil me maar niet lukken op de één of andere manier 😊.
En als ik dan ook nog moet droog-klunen over de nodige takkenbossen die de houthakkers dwars over "mijn" pad hebben gelegd (hele boomstammetjes!), geef ik de brui maar aan de tijd. Wel eens geprobeerd met één arm over een 1,5 meter hoog bos-struik-afvalberg in het kwadraat te struinen zonder op je bek te gaan? Ik kom gewoon iets later thuis 😊.

Net voor het einde van het bos aan deze kant van de Varsseveldseweg, wacht een half picknicksetje op mij. Eén bankje wacht, de andere ligt iets verderop samen met alles wat ligt te vergaan weg te rotten. Niemand van de wandelaars heeft dit plekje zichzelf toegeëigend, dus ik zie mijn kans schoon.

Vanaf hier gaat het verder richting de St. Willibrordsabdij. Landgoed Slangenburg heeft hier nog meer bomen, bos, groen en heeel veel paddenstoelen staan. De klok van de abdij luid wanneer ik hier ergens loop en even wordt ik aan de tijd herinnert die nog steeds sneller loopt dan mij. 

Een vrolijke zwarte viervoeter komt springend en huppelend mijn kant op en laat mij even zien hoe lang hij zich kan maken wanneer hij op z'n achterpoten gaat staan, rechtop tegen mij. Ik kijk even om om te zien of er nog baasjes bij horen. En ja hoor, twee nog wel, heel druk blijkbaar met andere zaken, want de hond word niet geroepen. Je zult maar bang zijn voor honden 😐.
Ik wandel rustig door, passeer de nodige andere baasjes met honden groot, klein en heel klein, maar allemaal volgen ze keurig hun baasjes. En weer word ik enthousiast begroet door mijn nieuwe zwarte vriend, wanneer ik paddenstoel 2500 (?) probeer te fotograferen. Zo volgt en groet hij mij nog enige tijd, met ver in z'n kielzog, z'n baasje(s) in waxjas, hoed en outdoorlaarzen. 

Onze wegen scheidden wanneer ik rechtsaf ga langs de Beneden Slinge. De Varsseveldseweg over, de laatste kilometer ligt voor me. De zon laat zich nog even zien, net als het roodborstje en dat geeft nog wat mooie plaatjes. Bruggetje over, laatste bospad al slingerend rechtdoor en daar is het kasteel, het eindpunt. Ik neem plaats in de zon op de bankjes op het plein voor de kasteelbrug. Ik nuttig de inhoud van mijn broodtrommel en fles, terwijl ik lekker mensen zit te kijken. Alle formaten, alle soorten, maar merendeels toch mensen van een zekere leeftijd. Een kleurrijk geheel hier en dat geldt niet alleen voor het bos 😀. 

Ik schrijf alvast een stukje blog, ik zit hier te lekker. En tijd, ach, die heb ik genoeg!