Ging goed..... bijna
Goed, de Veluwe vandaag, een klompenpad, Molenbeeksepad, 17 km te starten in Wolfheze. Ik ken dit dorp eigenlijk alleen maar van de grote "beruchte*" carpoolplaats (ooit heb ik in Arnhem gewerkt), maar er is vast veel meer en ik ga het zien. Ik start vanaf de P bij het station Wolfheze en loop met de klok mee, direct over het grote terrein van de psychiatrie van Wolfheze. Langs de kerk, via de begraafplaats, met twee oorlogsmonumenten, gaat het verder door een oud gietijzeren hek (loop er gerust langs 😁) richting Doorwerthsche heide. De eerste achterop-lopers laat ik maar passeren, want mijn gemiddelde tempo ligt weer laag. Maar wat wil je ook met zulk perfect weer en zo'n mooie omgeving? Samsung wil tenslotte ook genieten.
Voor mij prachtig uitgestrekte vlaktes heide, die het terugkomen dit najaar wanneer het bloeit, de moeite waard maken. De mountainbikers zijn ook weer op pad en daarvoor is zelfs een op/afrij-plank gemaakt over het wildrooster en een enkeling loopt zich op hoger tempo hier in het zweet. Via leuke bospaadjes kom ik bij één van de weinig voor wandelaars opengesteld ecoducten, Wolfhezerheide. Helaas loop alleen ik hier en kruipt en springt er niets wat ik wel graag had willen zien, ontmoeten en fotograferen, dus doorrr.... Aan de overzijde van de A50 zet de pracht en praal voort.
Overal staat heide. Wat zal het hier mooi zijn over een paar maanden (als er tenminste nog regen valt tot die tijd). Voordat ik het hek passeer, word ik nog gewaarschuwd voor de adders door Natuurmonumenten. Na het hek lees in me in op het infobord over de Middeleeuwse landweren. Helaas heb ik het pad niet genomen naar het rondeel, bewaard voor de volgende keer. Met een bocht gaat het om de grafheuvels richting de sprengenbeken, verder langs de Wolfhezerbeek en Heelsumse beek. Hier is het adembenemend mooi. Houten bruggetjes over het beekje met glashelder water waarin alles schitterend weerspiegeld, een kronkelend paadje met verraderlijke boomwortels, Hollandse luchten met schapenwolken, kortom: dit stuk is Genieten met een hoofdletter. Ietwat bewoonder gebied volgt (Heelsum inmiddels), ietwat! Links op de heuvels, in het bos, staan de meest prachtige optrekjes, Landgoed De Kamp, rechts weides met grazende beesten op vier benen.
Aan de andere zijde van de A50 gaat het door de Wilhelminabossen (en thee tijd), verder door een volkstuintjescomplex, op naar de Nieuwe Renkumse Heide. Deze steek ik over, groet nu wel (redelijk) veel mensen op veilige afstand (op een enkeling na die volgens mij gewoon of de kluts kwijt was 😆 of op zoek naar haar doperwt) en niet veel verderop betreed ik weer bos, Veluwe Oostereng. Het gaat nu langs een beekje, over houten bruggetjes, langs weides met paarden verder het bos in. Het pad wordt ook muller, daar hier vele ruiterroutes liggen. Zo ook de rijstal Quadenoord is daar debet aan (Landgoed Quadenoord gehaald 😎).
Hier gaat het verder over een smal b-weggetje met links, rechts, voor en achter fietsers, toeristische wandelaars, gezinnetjes en een enkele wandelaar zoals ik. Bij de oversteek van de Molenbeek maak ik nog een rondje met Samsung. Daarna trek ik me terug in de berm, keurig links van de weg, wanneer er een pc hoofdtrekker mij tegemoet komt rijden. Twee stappen en daar gebeurd het ..... in één sierlijk, vloeiende beweging duik ik, onder het toeziend oog van vele mede buitengenieters, op z'n elegantst languit in het gras. Ach ja..... De PC Hoofd houdt z'n gas nog even in, ziet ie me waarschijnlijk beter liggen 😏, ik steek m'n duim 👍 maar naar 'm op. Het paardenmeisje links van me in de weide vraagt of het goed gaat en met een excuus maak ik me snel uit de voeten.
Aangekomen bij Landgoed Quadenoord twijfel ik enorm of ik mij hier ook een picknickbankje zal toe-eigenen voor een ijsje of misschien wel een kop koffie, maar mijn adrenaline stroomt nog te snel, dus maak ik daar mooi gebruik van en misschien neemt mijn gemiddelde tempo dan ook nog wat toe.
Een breed zandpad volgt, als maar rechtdoor. Rechts staat een herenfiets (déjà vu 🚲) en nog verder rechts staat een oudere meneer in het bos in de grond te graven. Het blijkt een grafheuvel, zo laat het paaltje met het plaatje van ROB weten.
De paden volgen elkaar op en ik kom in opener veld en betreed verderop de Renkumse Heide. Hier kom ik ook eindelijk een leuk bankje tegen, maar ook andere sportievelingen hadden een zit nodig 😕. Dus doorrrrr ....... op zoek naar een goed alternatief (boomstam, ook goed!). Aan het einde van het bos wachten maar liefst 3 zitjes op mij 😎. Ik schuif op een bankje in de zon en tijdens het legen van mijn kleine vriend, bekijk ik alles wat zich hier afspeelt en voorbij komt. Na een dik half uur slinger ik mezelf weer fris en fruitig aan, spoor over, bos weer in en Reijerskamp ligt voor me. Ver, heel ver voor mij loopt een kudde blaarkoppen, maar ik houdt rechts over dit uitgestrekte natuurgebied. Via de Duitsekampweg loop ik de bebouwde kom van Wolfheze weer in. Al snel staat Panda mij gezond en wel toe te stralen, blij dat ik weer terug ben, zelfs nog ongedeerd ook.
Zo, eindelijk klaar. Heb ik jullie een beetje kunnen laten glimlachen? Viel vandaag wel reuze mee toch met mijn "kneuzingen"? Zaterdag ga ik weer op ontdekkingsreis, ergens, dan wordt het weer dubbel lachen met BB erbij en wie weet wat dan......
* beruchte, mannen-afspreekpunt.
Overal staat heide. Wat zal het hier mooi zijn over een paar maanden (als er tenminste nog regen valt tot die tijd). Voordat ik het hek passeer, word ik nog gewaarschuwd voor de adders door Natuurmonumenten. Na het hek lees in me in op het infobord over de Middeleeuwse landweren. Helaas heb ik het pad niet genomen naar het rondeel, bewaard voor de volgende keer. Met een bocht gaat het om de grafheuvels richting de sprengenbeken, verder langs de Wolfhezerbeek en Heelsumse beek. Hier is het adembenemend mooi. Houten bruggetjes over het beekje met glashelder water waarin alles schitterend weerspiegeld, een kronkelend paadje met verraderlijke boomwortels, Hollandse luchten met schapenwolken, kortom: dit stuk is Genieten met een hoofdletter. Ietwat bewoonder gebied volgt (Heelsum inmiddels), ietwat! Links op de heuvels, in het bos, staan de meest prachtige optrekjes, Landgoed De Kamp, rechts weides met grazende beesten op vier benen.
Aan de andere zijde van de A50 gaat het door de Wilhelminabossen (en thee tijd), verder door een volkstuintjescomplex, op naar de Nieuwe Renkumse Heide. Deze steek ik over, groet nu wel (redelijk) veel mensen op veilige afstand (op een enkeling na die volgens mij gewoon of de kluts kwijt was 😆 of op zoek naar haar doperwt) en niet veel verderop betreed ik weer bos, Veluwe Oostereng. Het gaat nu langs een beekje, over houten bruggetjes, langs weides met paarden verder het bos in. Het pad wordt ook muller, daar hier vele ruiterroutes liggen. Zo ook de rijstal Quadenoord is daar debet aan (Landgoed Quadenoord gehaald 😎).
Hier gaat het verder over een smal b-weggetje met links, rechts, voor en achter fietsers, toeristische wandelaars, gezinnetjes en een enkele wandelaar zoals ik. Bij de oversteek van de Molenbeek maak ik nog een rondje met Samsung. Daarna trek ik me terug in de berm, keurig links van de weg, wanneer er een pc hoofdtrekker mij tegemoet komt rijden. Twee stappen en daar gebeurd het ..... in één sierlijk, vloeiende beweging duik ik, onder het toeziend oog van vele mede buitengenieters, op z'n elegantst languit in het gras. Ach ja..... De PC Hoofd houdt z'n gas nog even in, ziet ie me waarschijnlijk beter liggen 😏, ik steek m'n duim 👍 maar naar 'm op. Het paardenmeisje links van me in de weide vraagt of het goed gaat en met een excuus maak ik me snel uit de voeten.
 |
| Omgeving Landgoed Quadenoord |
Aangekomen bij Landgoed Quadenoord twijfel ik enorm of ik mij hier ook een picknickbankje zal toe-eigenen voor een ijsje of misschien wel een kop koffie, maar mijn adrenaline stroomt nog te snel, dus maak ik daar mooi gebruik van en misschien neemt mijn gemiddelde tempo dan ook nog wat toe.
Een breed zandpad volgt, als maar rechtdoor. Rechts staat een herenfiets (déjà vu 🚲) en nog verder rechts staat een oudere meneer in het bos in de grond te graven. Het blijkt een grafheuvel, zo laat het paaltje met het plaatje van ROB weten.
De paden volgen elkaar op en ik kom in opener veld en betreed verderop de Renkumse Heide. Hier kom ik ook eindelijk een leuk bankje tegen, maar ook andere sportievelingen hadden een zit nodig 😕. Dus doorrrrr ....... op zoek naar een goed alternatief (boomstam, ook goed!). Aan het einde van het bos wachten maar liefst 3 zitjes op mij 😎. Ik schuif op een bankje in de zon en tijdens het legen van mijn kleine vriend, bekijk ik alles wat zich hier afspeelt en voorbij komt. Na een dik half uur slinger ik mezelf weer fris en fruitig aan, spoor over, bos weer in en Reijerskamp ligt voor me. Ver, heel ver voor mij loopt een kudde blaarkoppen, maar ik houdt rechts over dit uitgestrekte natuurgebied. Via de Duitsekampweg loop ik de bebouwde kom van Wolfheze weer in. Al snel staat Panda mij gezond en wel toe te stralen, blij dat ik weer terug ben, zelfs nog ongedeerd ook.
 |
| Gangvloer wordt dan de wc deur, ook leuk 😂 |
Zo, eindelijk klaar. Heb ik jullie een beetje kunnen laten glimlachen? Viel vandaag wel reuze mee toch met mijn "kneuzingen"? Zaterdag ga ik weer op ontdekkingsreis, ergens, dan wordt het weer dubbel lachen met BB erbij en wie weet wat dan......
Ter info: Ik respecteer en hanteer de regels m.b.t. het coronavirus daar waar nodig is als het vreemden/passanten betreft. Daarnaast kan ik prima zelf mijn eigen grenzen bewaken waar nodig. Hopelijk voorkom ik hiermee dat enigen van u denkt dat ik roekeloos te wandel ga, alles behalve dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!