We struinen het eerste bos(je) door waar Brigitte een boomstronk spot met paddenstoelen. Zonder er woorden vuil aan te maken weet ze mij te bewegen 😃 deze toch maar te fotograferen met mijn compact camera en dat is nummer één van de driehonderdzesentwintig foto's. En doorrrr...... naar het vingerhoedskruid, bordje "stiltegebied in de weekenden" (😏😏), leuk mini varkentje, bonte gekleurde bloemetjes en zo nemen we de afslag cultuurlandschap de Hagenbeek. Een prachtige landschap met een diversiteit aan planten en grassen volgt.
"Neem jij links, neem ik rechts", we verhuizen weer wanneer we weer huisjes in ons vizier krijgen. Ook aan de kids en moeders wordt gedacht. En moet je nagaan, we zijn nog maar pak 'm beet 4 km op weg? We verlaten het asfalt voor een grind/zandpad en bij een nog leuker optrekje bij/met slagboom Kortemaat betreden we een graspad. "Ohhh hier kunnen we met beide hele families wonen 👍." Ik maak direct alvast kennis met onze nieuwe hond Alfred (of zoiets) die ons luid blaffend begeleid tot aan de schapenweide. Na ook hier wat woorden gewisseld te hebben gaat het verder via weiland naar het volgende bos(je). Voor ons een fijn smal pad (twee voeten breed) met aan beide zijden, nog mooi jong en frisgroen, hoog groeiende brandnetels. Altijd fijn voor moi met de korte bokse 😏!
Op een dag als vandaag wordt de taakverdeling dan ook nog weer even besproken (zinloos eigenlijk, maar ach, dat geldt tenslot voor zoveel.....) en die is, was en blijft eenvoudig en duidelijk en er kan dus ook niet over gecorrespondeerd worden. BB is de voorloopster, plet dus al wat brand, steekt en/of jeuk kan geven (ze heeft gelukkig hele grote voeten en draagt lange benen vandaag 😎) en ik volg en roep van achter de route toe. Al was dat voor de koffiepauze ook nog wel een dingetje. Het is waar wat men zegt, heb het zelf vorig jaar meegemaakt, van lopen loopt je hoofd leeg. En doe daar de uitspraak "waar je mee omgaat word je mee besmet" bij en dan zul je begrijpen dat ik vandaag mijn linksen en rechtsen* ook ietwat door elkaar gooide. En dat is dan weer zo fijn van samen wandelen met Brigitte, als ik de kluts** kwijt ben, weet zij opeens wat echt links en echt rechts is.
Koffie dus! BB is ook
de pauzeregelaar en een leuk bankje staat op ons te wachten op het landgoed van kasteel De Wildenborch met
uitzicht op ons volgende woonadres. "Hoe mooi wil je 't
hebben?"
Een enkele fietser en wandelaar passeert ons hier, maar wij zitten en blijven
zitten. Tenslotte moeten we ons nog door de nodige calorieën worstelen 😃.
We checken ondertussen sociale media of iedereen wakker is en om ze heerlijk
mee te laten genieten van ons plekje en ons lekkers.
Vanaf
hier gaat het met mijn kant en de jouwe stukken beter en struinen we het
landgoed over. Deze route is voor wie ook de benenwagen eens wil bewegen, maar de
kilometers iets teveel vindt, ook prima in te korten. Menigmaal hoor ik mezelf
zeggen "als we hier die kant op gaan, als we daar rechtdoor
lopen...." dan kom je op dat punt waar wij even later ook staan, maar dan
met minder kilometers op de teller. Maar doe je dat, dan had je de paddenstoel,
die BB zo ongeveer midden tussen de bomen ziet, waarschijnlijk gemist evenals het
mooie uitzichtpunt op het heuveltje.
Via de Kapelweg (weet je nog BB, dat grote gebouw met dat torentje erop? 😀) gaat het richting onze volgende: "Deze maar doen?" en we verdelen de ruimte onderling alvast. Wanneer ik de koeien gesproken heb, mij verboden wordt het draad/lint van dichtbij te fotograferen, contact Brigitte het thuisfront even over hun nieuwe onderkomen alhier. We genieten nog even van de vogeltjes die hier in de bomen leven naast BB's nieuwe oprit en vragen ons af waarom ze nou zulke viespeuken zijn en vanaf de voordeurdrempel linea recta naar beneden schijten 😏? Ik leg mijn oor nog even te luister aan de boom, maar helaas, niemand thuis om ze erop aan te spreken (en BB noemt me nu Irene).😊
We verdwijnen weer het bos in, lopen nu ook gelijk met de Cuypersroute en bekijken verderop even de nieuwe achtertuin van de familie BB. Na de volgende links komt Huis 't Medler steeds dichterbij. Tijd om de verhuisdozen te bestellen, maar dan voor het huis van de buren! Wat een uitzicht hier. We betreden snel weer asfalt, Wierssebroekweg, begroetten de dames wandelaar met hond en routebeschrijvingen vriendelijk en gaan de hoek om, Schoneveldsdijk. Het asfalt verlaten we voor het zandpad en het wordt nu ook wel tijd voor een lunchplek. Het liefst willen we dan een leuk bankje, uit de wind met mooi uitzicht (nou is alles op onze routes al gauw mooi), maar daar wij geen bankje treffen, doen we het wel met onze komo en wordt het echt picknicken. Ondertussen trekt BB het schoap nog even een pluk wol uit en start de operatie "stop het wol in een teensok". Altijd lachen!
We komen weer uit op asfalt en Mooi Achterhoek heeft nog een slinger door het bos in petto. Je kunt ook gewoon het asfalt volgen, da's zo'n 200 meter korter. Maar wij lopen de route zoals Guru aangeeft, dus elke meter wordt gezet. We komen in Hardermaat, bos(je) zoveel. Mooie kleine paadjes met al wat groen is en ook kan jeuken. Al het groen volgt elkaar snel op en we belandden nu aan de andere zijde van de Hagenbeek. Nog een paar hele leuke optrekjes laten we achter ons en even later steken we de Lochemseweg N312 over richting de P Eethuis De Kaleberg. Menige auto heeft zich hier bij de onze gevoegd en aan fietsen/fietsers ook geen gebrek. Op de uitzetborden is te lezen dat het Eethuis geopend is voor afhaal doch het terras gesloten is (zelfs met linten afgezet). Ons verstand blijft ietwat stil staan wanneer we zien hoeveel mensen, vooral ouderen, de zgn risicogroep, zich hier daal gezet hebben en relaxed zitten te genieten alsof er niets aan de hand is. Straks niet piepen als je wat mankeert hé!!
Na het nuttigen van de laatste thermoskan,
het plannen van de agenda's voor de komende wandelingen en eventuele verhuizingen,
scheidden onze wegen. Ieder haar kant op, BB naar Twente, ik blijf in mijn mooie Achterhoek.
Het was wederom een mooi doch drukke wandeldag. Mooi,
omdat het gewoon prachtig is in de Achterhoek en druk, door al het verhuizen,
verhuizen, verhuizen. En die paar kilometers vandaag, die waren het dubbel en
dwars weer waard.
 |
| Google en Pinterest bedankt |
*****
*Brigitte (BB) gooit links en rechts (bijna) altijd door
elkaar. Dus onze term links = jouw kant = BB's kant en rechts = mijn kant =
daar loop ik altijd
**Probeer
het nu ook eens te doen voor een keertje, blijf kalm en rustig en goed bij de
tijd. En als het niet lukt dan probeer je het nog eens. Pas op voor je kluts,
anders raak je die kwijt. (En nu heel snel achter elkaar oplezen!,
sneller...... sneller......)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!