Welke nu
Wanneer je net als ons zoveel samen loopt en veelal ergens in het midden afspreekt, wordt de soep steeds dunner wat rondwandelingen betreft. Na enig zoeken wordt het dan ook geen rondje vandaag, maar ééntje van A naar B. A is station Lievelde en de B is in dit geval van Borculo (hoe simpel kan het zijn 😉). Brigitte keurt alles eerder deze afgelopen week al goed (zo'n makkelijk type 😊) wanneer ik haar de link van onze Trage Tocht doorapp. Als ze mij oppikt op het eindpunt om 08:30 uur biecht ze eerlijk op dat ze ietwat van het zogenaamde padje was daar ze pas vanochtend bij vertrek begreep dat we van A naar B lopen in plaats van een rondje. Tja BB hé, altijd lachen, hoe vroeg het ook is 😀.
Gelukkig zijn de vakanties weer voorbij en de wegenbouwers weer aan het werk en dat leidt dus tot een omleiding. Maar wat zijn we blij met de technologie die Google maps, kaarten of welke andere routeapp dan ook heet, en ook wij vinden dan het beginpunt. We starten dus bij station Lichtenvoorde-Groenlo in Lievelde en vanaf het station gaat het parallel langs het spoor en al snel verder over de onverharde weg. Het is fijn wandelweer, nog lekker fris met zo'n 13℃, klein windje en bewolking, maar wel prima voor de bermuda en het vest. De zon piept af en toe langs de wolken en dat is het moment voor ons om weer van alles te fotograferen, zo ook onszelf, u kent ze wel, de selfies! Wanneer we de plaatselijke naamborden van/aan de fietspaden tegenkomen, slingeren wij ons eromheen, lachen vriendelijk tegen het wormpje van de Apple en weer is er een momentje vastgelegd. Herinneringen moet je tenslotte zelf maken. De eekhoorn was me net ff te snel af, of ik hem/haar te traag, om ook daar een leuk plaatje van te schieten. Dan maar weer de schapen en koeien, die roepen ons al toe van verre.
Van de ene zandweg over naar een klein asfaltweggetje. We groeten de plaatselijke boerenbevolking die bie de trekkers en de onmeunig grote apparaat'n een sigaretje staan te roken i.p.v. te arbeiten, laten een bankje links liggen, mag nog niet van BB, die vervolgens even verderop naar de grond duikt voor één hele struik bloeiende heide. Wanneer er een plas water nadert oppert ze dat ze (weer) over water kan lopen en ook dat moment moet vastgelegd worden. Net als de selfie die daarop volgt van onze voetstappen. Hiermee is dan ook de titel van deze blog geboren, dit ook n.a.v. van mijn vanochtend eerder geplaatste fotocollage op Facebook. En zo zie je, zo'n wandeling brengt werkelijk al het creatieve in ons naar boven 😂😂.
Eenmaal de Groenloseweg overgestoken komen we weer op bekender terrein, althans voor Brigitte, bij mij valt de zandkorrel pas ruim halverwege wanneer het fietspad steeds lager komt te liggen van het zandpad met de Slinge aan rechterzijde. Zo zie je maar hoe anders de natuur en z'n omgeving zijn in een ander jaargetijde (of is 't toch iets persoonlijks, ligt 't aan mij 😶😊?). Het gaat verder over de brug, aan de andere zijde van de Slinge, en na de bocht wacht ons een fijn lunchplekje met bank. We lezen snel het infobord en ontdoen onze kleine vrienden van brood, eiermuffins en thee. Middenin onze relaxmodus komen de paarden ons tegemoet lopen in tegenovergelegen weide, groeten wij menige passerende fietsers en praten we even bij over onze camino van volgend jaar. Een fijn en bemoedigend gesprek was het, want stel, voor het geval dat, worst-case senario, dan mag ik mee met BB als as in haar wandelstok. Lief hé, laat ze elke stap een beetje mij achter op de camino. Hoe creatief wil je het hebben 😁? En de zon begint te schijnen......🌞😎
Al fotograferend lopen we verder langs weides, maïs en de Slinge. Wanneer Brigitte een doorwaadplaats rechts ontdekt ratelen al haar creatieve grijze hersencellen en dien ik met de zelfontspanner een foto te maken van 't water en onze prachtige benen 😍. Oké... even creatief denken, kleine vriend op z'n rug, Appletje er bovenop..... smile..... oké nog een keer opnieuw.... opnieuw..... nog een keer....... Het resultaat is fantastisch en de dag is weer een kwartier verder en m'n mascara verdwenen.
We vervolgen ons pad, lopen nu tevens enkele km's Trekvogelpad en gaan op de herrie af die crossbaan heet. We blijven even staan kijken naar de boys die over de heuvels springen en proberen ze vast te leggen op de gevoelige plaat. Dat blijkt nog niet zo makkelijk te zijn met een klein cameraatje. Wanneer we even verderop opener veld bereiken zien we een grote dreigende donkere wolk aankomen en hopen maar dat ie zich van ons af keert.
We steken weer de Slinge over, zoveelste fotomomentje, selfies van voeten op de brug, in het water etc. etc. etc. en lopen een prachtige bomenlaan in. De bladeren ruizen steeds harder aan de bomen en wanneer wij een mooi doorkijkje hebben op het naastgelegen weiland met koeien zien we dat de donkere dreigende wolken van eerder hier de sluizen hebben geopend. Lachend stappen we verder, beschermd door het dichte bladerdek boven ons. Halverwege gaan we met een Trekvogelpatter even in gesprek, want aan zijn rugzak te zien, trekt hij na vandaag en morgen nog wel een paar dagen verder. Oh wat benijd ik hem 😍. Eenmaal weer op asfalt gaat het langs De Waterster. Een in het bos verscholen natuurgebied met een stervormige vijver. Een klein stukje lopen we het pad in en lezen wat er geschreven staat op de gedenksteen. Na deze geschiedenisles gaat het aan de overzijde van de Beltrumseweg verder, klein omweggetje maken we over zandpaden om even later de laatst genoemde weg verderop weer over te steken. Wandelen kan zoveel korter..... maar wij lopen elke meter!
Aan het einde van de Schooldijk betreden we het asfalt van Borculo en bewonderen we de kwekerij met de prachtige herfstkleuren bloemen strak in rijen. De Najaars-Keukenhof in de Achterhoek. Het einde van deze tocht nadert, maar we lassen de gezelligste pauzeplek van Borculo en omgeving in, naast de bushalte aan de doorgaande weg bij de rondweg N315. Brigittes beentjes moeten duidelijk weer even wennen aan zoveel kilometers en na een kwartiertje rust en wat goede zuivel staan we krakend en piepend op om onze enkeltjes nog even los te gooien. Via het centrum gaat het naar de AH waar de Panda staat. Bijna 22 km op onze teller, moe maar voldaan, en alweer druk doende om een volgende tocht te plannen.
Brigitte, top gedaan. Dat na een maand van vakantie, Lyme, pillen, werken en hitte, chapeau! Je bent je BB dubbel en dwars waard! Bedankt ook voor de lol en alle creativiteit vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!