2020-09-26 | De boer op

 

Duidelijker kan niet

De ene blog is af en de andere moet direct volgen, want anders blijf ik achter de feiten aanhollen. Daarnaast word ik er niet jonger op, maak regelmatig weer nieuwe 😊 oude vrienden, dus de wandeling moet nog wel enigszins vers in m'n geheugen zitten. Gelukkig ging Brigitte weer mee op pad en zij geeft de gehele wandeldag door wel zoveel info, dat terwijl wij lopen de titel al geboren is. Nu nog 't e.e.a. eronder breien et voila!
Deze wandeling heeft BB dan ook uitgezocht, een niet al te lange route, zodat ze weer rustig haar conditie kan opbouwen en weer aan mij kan wennen 😂. Maar dat lukt direct al op de parkeerplaats vanwaar wij starten 😍, hartje Zelhem. 

Vanaf hier gaat het via de kortste weg naar het buitengebied, het Pelikaanbos in. Dit aangeplante kleine bos krioelt van de paadjes en zo raak ik al snel het goede gpx pad kwijt. Jaja, we zijn al tien minuten onderweg 😕. Maar ach, we komen er links- of rechtsom altijd weer uit, met dank aan mijn goede richtingsgevoel (Guru genaamd) 😊, en op het juiste pad, zo ook nu.  

Eenmaal op de Bielemansdijk duikt BB de berm alweer in voor paddenstoel één, nou een dorpje paddenstoelen eigenlijk. De volgende champignon wordt door mij gespot op een tak van een berk en zo is ook die vereeuwigd voor immer. En doorrrrrr.... linksaf, klein zandpad waar ook de hond te lui is geweest z'n kont de bosjes in te draaien 😖. Maar gelukkig het zit mee, ik zag 'm echt net op tijd, anders was het boven m'n schoen uitgekomen (en die zijn hoog!).
Wanneer we de volgende kruising oversteken krijg ik het commando "foto maken" en wel van een spinnenweb met waterdruppels. Met gevaar voor eigen leven doe ik het dan ook maar 😮. Zo, de toon is weer gezet en de taakverdeling is nog als van ouds, duidelijk!

 

Heel toepasselijk vandaag, we volgen ook regelmatig de bordjes van de Smoks Hanne route. De heks snappen we direct 😁, ook dat het iets is voor kinderen gezien de opdrachten bij de Edelingen (waar we later pas langskomen), maar wat het precies is.......
We wandelen vrolijk door over zandpaden en kleine boeren-buitenweggetjes. De uitnodiging onderweg om te Goan Zitt'n (wie dit wandelt, weet waar deze plek is) slaat Brigitte af, ze kan nog wel verder en neemt duidelijk haar taak van pauze-regelateur weer serieus. Niet veel later moeten we wel in de ankers en even rust houden. Duidelijk, we zijn op de boer! Wanneer alle dames het groene tapijt hebben betreden mogen wij passeren en slaan we af om een bocht te maken langs de Plas van Radstake. 

Al kletsend en wandelend kijken we natuurlijk ook goed om ons heen, ten eerste om van al het moois dat de Achterhoek te bieden heeft te genieten en ten tweede om niet de mooiste foto te missen. We zijn het er dan ook over eens dat ook nu het herfst is, het ook net zo lekker is om te wandelen qua temperatuur en qua natuur. "Goed, fotootje dan nog maar Brigitte?"  Het is toch ook niet zo gek dat we er meestal een dagtaak aan hebben om een paar kilometer te maken en nee, niet altijd op een terras, maar ja, wel met thermoskannen, koek en/of cake. Zo ook nu! We hebben weer een prachtig uitzicht over het groene boerenland met in de verte De Langenberg. 

Voordat we daar zijn slaan we nog een keer rechtsaf en lopen door het dorpsbos. Hier gaat Brigitte dan ook helemaal uit haar dak. De ene na de ander paddenstoel ontdekt ze en met onze neuzen en camera's op de grond struinen we verder naar de uitgang.

Eenmaal weer op asfalt wordt het duidelijk dat het met Brigitte wel weer de goede kant weer opgaat, geestelijk dan hé. Ze dirigeert ons de plassen water in voor het maken van selfies en het liefst was ze er hard ingesprongen! Even maken we plaats voor de enige passerende auto hier, die we met een big smile laten passeren (stelletje mafketels zijn we 😂😂), en daarna vervolgen we onze waterpret.

De Langenberg wacht op ons. Deze beklimmen we en kronkelend en hijgend komen we nu eens samen aan op de top van de berg. Duidelijk, BB moet nog wel wat aan haar conditie doen, want "normaal" gesproken lopen we ieder op ons eigen tempo naar een top. Je raad het al wie dan de laatste is 😁. We hijgen samen even uit, lopen langs de stenen wijzers, loeren de horizon af richting Doetinchem, Hengelo, Mariënvelde .... en genieten van het mooie uitzicht. Zo lopen we de berg weer af met links zicht op de Zelhemse Knossos. Van al dat beton dat op de crossbaan ligt is vast iets moois te maken zoals een hutje met een riolering. En zo lachen we de bult af, op naar de ezels. Daar bij de Ezelstal de Ezeldingen nemen we even een kijkje bij/in de lachspiegels en lachend door naar de kipjes, geitjes en ezels. Zo leuk hier!
Even verderop staan de alpaca's mooi te wezen in een weilandje en wanneer ik die van dichtbij wil fotograferen, maar daarvoor over wat vergane houten funderingsstukken moet, grapt Brigitte al dat ze klaar staat met haar camera voor het geval het mis gaat. Duidelijk!

We verlaten de beestenboel en verdwijnen niet veel later weer een bospad langs weides in. De koeien kijken even om wanneer wij hun drinkbak op de foto zetten, alsof ze denken ....... 😏😏 Langs de maïsvelden gaat het richting Zelhem, nog wat buitengebied, met leuk oud boerderijtje en wat dahlia's. In een helder ogenblik dringt het tot ons door dat niet veel verderop de eindbestemming al is en we nog moeten lunchen. Ach dat lossen we al lopend op om straks zittend verder te genieten bij de Goes. Na de Randweg overgestoken te zijn gaat het via het centrum linearecta richting terras. Ja, we komen er nu toch langs! 😀

 

Brigitte, goed gedaan! Lekker veel stappen zetten de komende week, kunnen we zaterdag weer iets verder. Ruurlo moet het dan worden, dus ik ga vast weer iets zoeken, duidelijk toch? 😁

Klik af en toe eens op een link. Hiermee verrijk je je brein, zing je een vrolijk lied of glimlach je en da's dan wel weer gezond, zeker in deze rare tijden! 
                                                          😃😃😃