De mooiste?
Ken je dat, keuzes, keuzes, keuzes? Want het is weer zaterdag, wandeldag dus, maar welke route moet ik gaan lopen? Keuze genoeg, da's het probleem niet, internet staat er vol mee (verbaasd me dan ook wanneer mensen vragen welke route waar te lopen 😏), het beslissen, da's duidelijk van een andere categorie, lastig dus 😊.
De keuze viel vrijdag op Trage Tocht Warnsveld, minder dan een half uurtje vanaf hier is het startpunt en de omgeving daar is prachtig. I love the Achterhoek 😍. Maar denk en kijk ik even verder, dan valt mijn oog op een Groene Wissel 51, Wolfheze. Iets meer dan een half uurtje, maar dan de andere kant op, richting de Veluwe. Tevens de tegenovergestelde richting van Twente, waar ik dus ergens in het midden vaak met Brigitte afspreek, dus grijp ik m'n kans en ga naar daar om Kasteel Doorwerth en de Wodanseiken te bewonderen.
Al voor 8:00 uur heb ik mijn Guru app en GPSPOdometer aangeslingerd en ga van start. Eerder stond ik ook al eens geparkeerd bij het station Wolfheze, toen voor een prachtig klompenpad alhier, maar die ging totaal de andere kant op blijkt wanneer ik het station van de achterzijde aanschouw. Via een fietspad gaat het snel de bospaden op en word ik welkom geheten door Natuurmonumenten Wolfheze. Vanaf nu is het een wandeling van één en al pracht en praal. Tja, ik moet ff de A50 over 😏, maar aan weerszijden is het alleen maar natuur en op wat geluid na, is de aanwezigheid van de snelweg snel vergeten.
Afwisselende bomen, in soorten, maten en kleuren, statige lanen waar de herfsttinten hun grip op hebben gekregen. Paddenstoelen, ook enkele, die allen mooi staan te wezen, maar ook hele dorpjes bij elkaar op de kleurende ondergrond of rottende boomstammen. De herfst is een feit.
Vandaag bewandel ik niet alleen dit pad, nee, wel met vele anderen, want ik heb heel vaak goedemorgen en -middag gegroet. Menige wandelroute kruist vandaag ook mijn pad, ik zie klompenpaden, ns-wandeling, pijltjes in diverse kleuren en het Veluws Zwerfpad. En ik snap ook heel goed wat al die andere natuurliefhebbers hier vandaag doen.
Vandaag dan ook weinig tekst en uitleg van mijn route verder, daar moet je zelf maar voor op pad. Deze vond ik te mooi om in de juiste bewoordingen hier te kunnen schrijven, dit moet je zien, ruiken en beleven. De stille, afwisselende en soms heuvelige bossen in z'n beginnende herfsttinten en met een keur aan vogelgeluiden, de verscheidenheid aan paddenstoelen, de ver strekkende en glooiende, op een enkel bosje na, reeds uitgebloeide heide, de heldere beekjes en stromen, het prachtige kasteel Doorwerth met de oudste en mooiste bomen, de eeuwenoude Wodanseiken en de in 1847 aangelegde Italiaanseweg met klinkers en haarspeldbochten, dit alles samen is bijna sprookjesachtig. Precies zoals Frank van der Meer schrijft op de website van de wandelzoekpagina.
Zoals ik al eerder zei, met mij waren vele anderen op het idee gekomen om van hier te genieten. Zelfs het weer zit mee, een klein buitje, voldoende voor de paraplu, maar dan ook maar voor heel even. Zo is er ook een steentje op reis gegaan, een Kei Tof steentje. Ik vond 'm zittend op een takje in een boom, boven op één van de vele heuvels die ik vandaag heb beklommen. Hij is nu mee op reis met mij en gaat daar naar toe waar ik hem de volgende keer achterlaat. Hoe leuk is het zo te kunnen reizen?
Wanneer ik weer de A50 gepasseerd ben, gaat het direct weer het bos in en even later weer uit, en kom ik op bekend terrein, het fietspad achter het oude station van Wolfheze. Aan de overzijde staat panda mij op te wachten, precies op tijd, want nu begint het echt te regenen. Maar dit deert me niet, laat maar lekker vallen en veel mag ook, want de bossen, de heide en de sprengen kunnen het hier goed gebruiken.
Frank bedankt voor je reactie op deze route, ik ben blij dit gezien te hebben. Was dit de mooiste route? Voor mij? Lastige vraag, maar ik denk het wel (tot nu toe).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!