2020-11-21 | Delegeer

 

Duidelijk

Wandelen is even goed nadenken en organiseren. Nadenken over wat neem ik mee, denk aan lunch, fruit, koffie of thee. Maar ook nadenken over wat trek ik aan, niet te koud (dan heb je echt geen fijne wandeling) maar zeker ook niet te warm (dan sjouw je teveel mee aan gewicht). Zelf ben ik dan ook helemaal blij met mijn "echte" wandelkleding. Je kent 't wel, laagjes, merinowol, fleece, regenjack of softshell. Ik draag vandaag een Schöffel wandelbroek, Odlo ondergoed, Icebreaker shirt met lange mouwen, regatta vest en regenjack, merinowollen sokken (!) en mijn Buff. De avond voor mijn wandeling moet er georganiseerd worden en leg ik alles al klaar, want 's ochtends werken mijn grijze hersencellen nog niet optimaal en ik wil graag zonder problemen mijn rondje kunnen doen, dus ook de tape in alle soorten, kleuren en maten ligt al op de eethoektafel te wachten op mijn voeten en mijn waterzak zit al in m'n rugzak. 's Ochtends haal ik de fotocamera van z'n lader, waterkoker hoef ik alleen maar aan te drukken, mijn broodjes alleen maar te smeren en mijn thermoskan en mijn kleine vriend op de juiste manier te vullen en gaan!

Vandaag weer een AB-tje, samen met Brigitte, simpel van Meddo naar Groenlo lopen en dat via kleine buitenweggetjes, zandpaden en het prachtige natuurgebied Zwillbrocker Venn aan de andere zijde van de grens opgevolgd door het natuurpark Leemputten (in Zwolle! Zo, Brigitte eindelijk weer blij, die wou al tijden naar Zwolle 😂). Natuurlijk kun je deze route ook tegenovergesteld lopen, klik daarvoor de desbetreffende link op de webpagina van Mooi Achterhoek aan et voila! En om direct mijn blonde hoofd maar weer eer aan te doen, ik zag die link ook pas zaterdagavond 😊, en dat na al heel veel wandelingen van hen gewandeld te hebben 😂. Duidelijk, je bent nooit te oud ......
Wij hebben voor Meddo als startpunt gekozen en staan vandaag aan de andere zijde van de kerk geparkeerd dan dat we eerder stonden. Direct halen we herinneringen op aan die dag toen, heet, heter, heetst..... en nu, (ik) met muts en handschoenen aan gaan we van start. Wanneer ik de kerk vastleg op de gevoelige plaat, word ik door BB gewezen op het straatnaambord waarmee ze mij gelijk maar om de oren slaat. Zo de toon is weer gezet en de eerste 20 mtr gelopen 😊😕.

 

Zoals ik al vaker heb geschreven, wij, Brigitte en ik, hebben een duidelijk taakverdeling. Waarom? Gewoon, is zo ontstaan en maakt alles lekker duidelijk, houden wij van 😃😄. En zo kan de één op de ander mopperen 😉 als er iets niet "goed" gaat wat haar taken betreft. Brigitte is van "haar kant", links dus en met enige regelmaat word ik dan gaandeweg de dag naar mijn kant gedirigeerd. En ja, heel af en toe maak ik mij ook schuldig aan zo'n terechtwijzing. Tevens Brigitte, zij houdt ook altijd de kilometers bij via/op/met haar koelkast, Samsung geheten, maar vandaag liet de teller het afweten, de gehele Samsung was eigenlijk behoorlijk van het padje naarmate de dag vorderde. Ze heeft er wat af gemopperd. Tijd voor een nieuwe, da's duidelijk 😂😂. 

Na de kabouters onder en in de boom gegroet te hebben gaat het rap richting grens Nederland-Duitsland. Hier betreden wij het Zwillbroek. Iets wat wij ook nooit doen, vooraf inlezen en zo wordt je, ik in dit geval, heerlijk verrast, want dit had ik al tijden op mijn to do wandellijstje staan, flamingo's spotten 😊. Brigitte is de regelateur qua pauzes en hier staat toevallig zo eine schöne deutsche Hütte en zitten we fijn beschut tegen de wind, dus koffietijd! Mijn idee.....  Zeker wanneer Brigitte haar rugzak leegt. Was ze eerst vanochtend helemaal in mineur daar ze niks lekkers meer in huis had voor bij de koffie, zitten we nu te genieten van de chocolademuffins van de Jumbo dankzij haar vroege ochtendboodschappentripje. De buikjes gevuld, cafeïne weer op pijl, blaas weer geleegd, wij kunnen weer......
Hier laat ik de eerder gevonden stippensteen achter (lag bij de kabouters) zodat ie verder kan reizen. Ben benieuwd wie dat doet, want 't is een behoorlijk grote en dus ook zware. Op FB heb ik het gastouderadres van een fotootje voorzien, maar helaas geen reactie tot nog toe ontvangen.

Met ons is ook menig ander Homo sapien onderweg, veelal ter voet, soms op de mountainbike. De paadjes zijn niet heel erg breed en zo belanden we regelmatig in de berm, struik, bosjes....... Eén echtpaar (unsere deutschen nachbarn) is solidair met ons en wacht keurig tot wij gepasseerd zijn, de rest (en dat waren er aardig wat) heeft blijkbaar nog onder een steen geleefd en nog nooit van Corona-maatregelen gehoord. Gelukkig vliegen wij regelmatig met de neus naar de grond voor een paddenstoel hier, daar, geel, paars, bankje, zwam of schimmel en hopen zo gezond te blijven. Da's niet altijd het geval, want BB tolt nog regelmatig om de grassprietjes en dus breidt ze haar takenpakket vandaag ook maar uit tot delegeermuts en vlieg ik alle kanten op voor de foto van de dag.

Het Zwillbrocker Venn is prachtig, ook zonder flamingo's. Die hebben geen boodschap aan de  Covid-19 maatregelen en zijn lekker vakantie vieren elders aan het water in Nederland. Als pleister op de wond genieten we dan maar van de mini kudde Calloway Rinder. En wil je een leuk plaatje, dan moet ik de bramenstruiken in wordt mij gezegd. 
De laatste meters Duitsland wandelen we relaxed weg. Af en toe treuzelen we even om vrij te komen van de achteroplopers of de afstand tot de voorgangers te vergroten. BB en ik zijn het daarover eens, we zijn ietwat minder sociaal als we wandelen. We willen best een praatje maken, hebben we zelfs gedaan nadat ik uit de bosschages tevoorschijn kwam na trilzwam zoveel, maar vinden het zo prettig om "alleen" te zijn. De volgende kilometers diepen we deze tic van ons ietwat verder uit. 

Klik hier voor het filmpje
https://www.youtube.com/watch?v=7gCQnZTDhoE

Na het TOP punt gaat het verder door Natuurpark de Leemputten. De grote groep wandelaars schudden we al gauw af en de eerste de beste bank aan het meertje eigenen wij ons toe wanneer ik op mijn Pedometer 12.265 heb gespot en we het knaagje van onze maagjes gaan bevredigen. Het uitzicht is mooi en zou fantastisch zijn met minder bewolking en een klein zonnetje. Hier laat ik ook mijn volgende wandelsteen achter en tijdens de lunch plaats ik het bericht op mijn blog en FB. De reis van Truus de mier is begonnen alhier en wij gaan verder.....

Na de hekjes volgt de Achterhoek Leemputten, het houten vlonderpad en kleine, smalle bospaden. Mijn plaats is dan achteraan en da's dan weer makkelijk voor BB, want zij ziet wat komt en kan mij eenvoudig opdrachten toe roepen. U roept, ik doe ik 't! 

We laten alle natuurgebieden achter ons en zetten de "jacht" in naar de groene specht. Zij zijn duidelijk stukken sneller en slimmer dan ons en na enkele foto's van takken en boomstammen geef ik het op en pik wel een mooi plaatje van het internet. Zie hierboven, met dank aan Pixabay. Slimmer zijn ze sowieso, dan mij dan hé, want na nogmaals kijken hoeveel kilometer we nog moeten, zie ik dat ik eerder het aantal voetstappen voor km's heb aangezien. Dus.... we moeten nog iets verder dan gedacht 😂😆.
Via het Marhuizenpad lopen we naar de Groenlosche Slinge met voor ons bungalowpark Marveld. En dan volgt Groenlo en steken we de Twenteroute over, nee onderdoor via een voet-fietspad om ongelukken te voorkomen. Nog een leuk fotootje van het oude stationsgebouw en een geweldig gedicht van Willem. De pc hoofdtrekker van BB staat er gelukkig nog en BB is zo vriendelijk mij terug te rijden naar Panda in Meddo.

Het was een mooie route, zeker de moeite waard om in een ander seizoen, als er flamingo's 😀 zijn, nog eens te lopen. Over het weer hadden we geen klagen, al was de wind soms best fris en mijn muts en handschoenen soms niet overbodig. 
De fijne taakverdeling vandaag tussen ons was extra duidelijk en geeft ons weer wat meer inzicht in elkander. Ik hoefde eigenlijk alleen maar mijn voeten te verzetten de rest werd gedelegeerd. We zijn gek op duidelijkheid 😀! Dussssssss ...... volgende week zaterdag gaan we samen weer op pad, dan van Lochem naar Holten of vice versa, en die wandelroute heb ik uit mogen zoeken 😀.