Goedemorgen zaterdag 😍! Heb ik normaliter nog wel eens een discussie als mijn Apple van zich laat horen op een tijdstip dat een deel van mij het liefst nog even diep onder het dekbed kruipt, doch op een dag als vandaag springt mijn gehele ik even fris en fruitig uit het nachthok, want BB is vandaag weer van de partij. Haar herstel gaat met hele kleine stapjes vooruit en dat gaat ze laten zien vandaag, gelijk maar 14 km, Mooi Achterhoek Woold. En het is duidelijk dat ook zij er zin in heeft, want was ik zonet nog euforisch dat ik zo lekker op tijd ben, en wie weet misschien nu eens voor haar arriveer op het startpunt, wordt ik gelijk op deze vroege ochtend weer met de voetjes op het gaspedaal gezet, want ze staat al op mij te wachten. En nee, ik heb mijn snelheid het laatste stukkie niet opgevoerd, daar waren de weggetjes niet na en ik moest al het mooie wat de herfst te bieden heeft hier even goed in me opnemen 😍.
Goed, zijn we er klaar voor? Lets gooooo! 🥾🥾 Daar wij reeds eerder in deze omgeving voetstappen hebben gezet en enigszins weten wat er komt, beslist BB dat we linksom lopen om gelijk het vlonderpad van het Wooldse Veen te betreden. Ook wel goed om zo te beginnen, want hier hoeft niet nagedacht te worden over links en rechts (is BB heeel slecht in), hier is alleen rechtdoor (met af en toe een passing-place)! Wel zo makkelijk voor sommige van ons 😁. Pas op Jo, wie het laatst lacht........ 😁
De herinneringen komen weer boven bij elke stap die we hier zetten. Toen liet ik hier mijn 10e wandelsteen achter op één der oude grenspalen uit 1766, vandaag draag ik alweer nr. 71 bij me. Maar die vindt later ergens een plekje op onze route. Wij slingeren voort over de planken, die om het ietwat veiliger te maken tegen geglibber, met gaas bespijkerd zijn. Maar dat neemt nog niet weg dat het niet oppassen geblazen blijft! Hier wil je niet naast de planken terechtkomen op je derrière, dan heb je echt natte voeten en wie weet nog erger 😖. Was het water vorig jaar zo goed als op, nu heeft Natura2000 de kraan duidelijk langer open laten staan. Maar ook de hobbels en knobbels op het zandpad kunnen tot gestruikel leiden, dus wees gewaarschuwd, ook jij Brigitte! 🤭
De herinneringen komen weer boven bij elke stap die we hier zetten. Toen liet ik hier mijn 10e wandelsteen achter op één der oude grenspalen uit 1766, vandaag draag ik alweer nr. 71 bij me. Maar die vindt later ergens een plekje op onze route. Wij slingeren voort over de planken, die om het ietwat veiliger te maken tegen geglibber, met gaas bespijkerd zijn. Maar dat neemt nog niet weg dat het niet oppassen geblazen blijft! Hier wil je niet naast de planken terechtkomen op je derrière, dan heb je echt natte voeten en wie weet nog erger 😖. Was het water vorig jaar zo goed als op, nu heeft Natura2000 de kraan duidelijk langer open laten staan. Maar ook de hobbels en knobbels op het zandpad kunnen tot gestruikel leiden, dus wees gewaarschuwd, ook jij Brigitte! 🤭
Wij verlaten ongeschonden dit prachtige stukje Achterhoek en sprinten door naar Scholtengoed De Haar. Hier wisselen we kleine boeren asfaltweggetjes af met zand- en bospaden. Voor wie nu al zin heeft in koffie, volg het bordje Terras Veenemaat! Maar wij doen dat natuurlijk niet 😕, wij zijn pas net en route en "moeten" eerst nog een paar km maken onder luid gemopper. Alle frustratie neem ik dan ook maar stilzwijgend tot mij 🙉🙈🙊. 't Was iets met ..... muts (wilde kardinaalsmuts 🤭, zie video 1:44 min.).
En zo betreden we een bijzonder bospad met een heerlijke natuurlijke demping van mos en dennennaalden, tussen de veelal en inmiddels redelijk kale naaldboomstammen door. Hier en daar wordt er over links en rechts natuurlijk ook weer het nodige vastgelegd aan paddenstoel, zwam en schimmels, maar we bereiken toch ook weer bewoonder wereld en weer een bordje Terras Veenemaat 😊. Helaas, we moeten door, wij lopen vrijwel nooit om voor een bakkie. Maar 't duurt niet lang meer, want BB roept al enige tijd of ik Guru¹⁾ om een bankje wil vragen. En ik ben dan zeker de beroerdste niet, want de Borkense Baan beloofd ons een rustplekje volgens mijn beste vriend. Wanneer we het bospad verruilen om het oude spoor over te steken zoeken we aan alle kanten, maar bankje.....🤔 En zo hebben we een dwarsbalk tot ons bankje gemaakt en mijn beste kleine vriend is de koffietafel 😊. Wie niet sterk is.....
En zo betreden we een bijzonder bospad met een heerlijke natuurlijke demping van mos en dennennaalden, tussen de veelal en inmiddels redelijk kale naaldboomstammen door. Hier en daar wordt er over links en rechts natuurlijk ook weer het nodige vastgelegd aan paddenstoel, zwam en schimmels, maar we bereiken toch ook weer bewoonder wereld en weer een bordje Terras Veenemaat 😊. Helaas, we moeten door, wij lopen vrijwel nooit om voor een bakkie. Maar 't duurt niet lang meer, want BB roept al enige tijd of ik Guru¹⁾ om een bankje wil vragen. En ik ben dan zeker de beroerdste niet, want de Borkense Baan beloofd ons een rustplekje volgens mijn beste vriend. Wanneer we het bospad verruilen om het oude spoor over te steken zoeken we aan alle kanten, maar bankje.....🤔 En zo hebben we een dwarsbalk tot ons bankje gemaakt en mijn beste kleine vriend is de koffietafel 😊. Wie niet sterk is.....
Bij vertrek volg ik eenvoudigweg het pad dat BB loopt. Ik geef de aanwijzingen die Guru mij laat zien en roep af en toe een keer of het mijn kant, jouw kant of immer geradeaus op moet. En zo volg ik BB, over het drassige pad dat meer op moeras lijkt, richting de Nonneven. Gewoon rechtdoor! We struinen een klein bos in. Helemaal op automatisch piloot, zonder welke hersencel dan ook maar te belasten en komen tot stilstand aan de waterkant van deze grote waterplas. Volgens Brigitte is het pad weg, maar volgens mij zijn wij iets kwijt 😂🙈. Het moge duidelijk zijn, we hadden langs de oude spoorbaan moeten lopen, was ook immer geradeaus, maar niet hier waar we nu belandt zijn. We bekijken even welke opties de omgeving ons biedt en besluiten toch de met mos begroeid boomstam te laten voor wat ie is en een stukje terug te lopen. Daar waar het smalle slootje smal genoeg was voor een korte dikke boomstronk zien wij onze kans schoon om terug te keren naar de spoorlijn. Wegens eerdere minder goede ervaringen met houten bruggetjes e.d., en natuurlijk is BB de voorloper van ons, steekt zij in één stap over en bereikt de hoger gelegen kant waar de spoorlijn loopt. Nou ik nog........ ach ja.......😂🤣😂 één stap kan duidelijk teveel zijn voor sommige 🙈. Stap, glij en daar zit ik, met m'n pootjes in de sloot, die gelukkig maar net twee druppels water hoog staat, dus geen natte voeten, maar BB ligt helemaal in een deuk en pist zowat in d'r bokse. Als dat maar droog blijft 😂. Maar ieder nadeel...... we zijn weer op het juiste pad!
Via deutsche Feldwege gaat het verder en betreden we het Scheunenhof en vervolgen het pad door de Schlamm naar drogere paden. Wir werfen noch einen Blick auf den Bauernhof..... tochtig gebeuren. Waarom voelt het altijd gelijk buitenland hier? Da's een vraag waar we beiden nog steeds geen antwoord op hebben gevonden, dus door........ Wanneer we wieder eine kleine asphaltierte Strasse betreten, zien we een Mariakapel waar al twee echte bankjes auf ons warten. BB regelt de pauzes, BB mag kiezen, meine Seite ▶️ oder ◀️ deine Seite ..... De lunch wordt genuttigd auf ihre Seite en terwijl ik mijn heerlijk vers gesmeerde mueslibollen en thee uit mijn kleine vriend opvis, spit BB haar hele hebben en houden door op zoek naar de broodtrommel! Ze komt niet verder dan een bult pruttel en een trommeltje met appelpartjes 🙈. Goed.... in de herhaling..... pruttel heraus..... alles is er, behalve de stoete 🤔. Mijn lunch wordt onze lunch, haar appel wordt onze appel en mijn Snelle Jelle sluit feestend de lunch af. Samen zullen we alles delen..... Terwijl de ganzen boven ons vluchten naar warmere oorden pakken wij in und siehen weiter nach Burlo-Vardingholter Venn.
 |
| Bron: Pixabay, want ik kan niet zo hoog klimmen! |
Wederom een prachtig stukje natuurgebied volgt. Alle tinten herfst zijn vandaag voorbij gekomen, zo ook BB's favoriete kleur oranje. Zelfs in verschillende versies, op het kleverige koraalzwammetje na. Hoe blij kan je zijn 😍? Eenmaal weer op Hollands grondgebied bewandelen we een stukkie route gelijk aan een van onze eerdere tochten. Maar Mooi Achterhoek heeft er een hele verrassende slinger aangegeven en we duiken rechts een paadje in, als je er tenminste niet aan voorbij gaat 🙈, die ons langs een weiland richting het bos leidt. Daarvoor moeten we een klein houten bruggetje over. BB heeft de overzijde veilig gehaald en wil mijn camera wel vasthouden...... voor het geval????? Ja wat 🤔? De paar planken die het bruggetje rijk is zijn ver omhoog gebogen. Hmmm .....🤔 De ene armleuning aan rechterzijde gaat mij natuurlijk ook niet helpen, want wat moet ik daar mee²⁾? Ik heb het gered, zonder kleerscheuren! Dus niks ezel stoot..... En zo gaan we door een bijzonder stuk bos, waar het soms echt bukken is om onder de takken door te kunnen. Duidelijk dat deze route nieuw en nog weinig bewandeld is. Ook de nodig boomwortels dienen zich aan en af en toe moppert er weer iets voor mij en word ik gewaarschuwd daar waar ik zojuist een geluid hoorde wat duidelijk op een ontmoeting van een wadelschoen met een boomstronk lijkt. Iets met ezel......? En dan een kreet❗❕ Want wat ziet ze nu weer? 't Is oranje....... 😲
Het einde is in zicht, de laatste meters door een vochtig bos brengt ons weer op een breed zandpad vanwaar we onze bolides al spotten.
Brigitte begint de laatste meters over karma, dat was 't volgens haar vandaag. En bij nader inzien, ja, ze heeft helemaal gelijk. Het was weer een knappe handeling die tot actie en daden heeft geresulteerd en wel ervoor gezorgd heeft dat ze weer 14.5 km op haar teller heeft gewandeld. Gut gemacht BB, Karma dat is het en dan wel één met heel veel emotie. Want lachen is één en al emotie en ook nog eens super gezond heb ik me laten wijsmaken!!
De volgende emotie is dommigheid en daarmee bedoel ik mezelf. Want wat zat er later vanmiddag bij thuiskomst nog in m'n vestzak? Nr. 71 🙈. En zo is het cirkeltje vandaag weer rond en kom ik weer uit bij karma en nog meer emotie. Op naar onze volgende 🥾🥾. Wat is wandelen toch een leuke hobby 😂!
De volgende emotie is dommigheid en daarmee bedoel ik mezelf. Want wat zat er later vanmiddag bij thuiskomst nog in m'n vestzak? Nr. 71 🙈. En zo is het cirkeltje vandaag weer rond en kom ik weer uit bij karma en nog meer emotie. Op naar onze volgende 🥾🥾. Wat is wandelen toch een leuke hobby 😂!
¹⁾ Voor de nieuwkomers hier: BB (Brigitte in het echte leven) loopt altijd voorop, dat heet bij ons de voorloper. BB regelt altijd de pauzes en BB loopt altijd aan haar kant, dat betekent links (dit om verdwalingen en commotie te voorkomen 🙈) en BB delegeert het beste van ons twee. Guru leest onze GPX routes en toont ook waar bankjes staan. Althans..... soms zijn die ook nog wel eens spontaan verdwenen 🤔.
²⁾ Mijn rechterarm is deels, goed groot deel, grootste deel eigenlijk, disfunctioneel.
Duits voor beginners:
https://www.youtube.com/watch?v=2sJxxikKk8Q&list=PLTL0_WVr1pS8fR_i0PPDFEKKC0CbuNYe2
https://www.youtube.com/watch?v=2sJxxikKk8Q&list=PLTL0_WVr1pS8fR_i0PPDFEKKC0CbuNYe2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!