Noch de berg, noch de drek
Is het zaterdag, dan moet er gewandeld worden, zo ook vorige week en natuurlijk vandaag. Vloog ik vorige week zaterdag uit in m'n uppie naar de Veluwe om een noaberpad in de omgeving van Lunteren te bewandelen, inclusief bergbeklimming 😃, gaat het vandaag totaal de andere kant op en wel back to mien roots, noar Twente en in het goede gezelschap van Brigitte!
Vorige week stond ik voor dag en dauw in het donker ijs te krabben van Panda's ruiten en liep ik in de mooie ochtendgloren Lunteren uit en zo het Lunterse buurtbos in. Met mij waren enkele locals eveneens aan het frisse diepvrieslucht happen. Een prachtige ochtend ontwaakte en een fantastische route heb ik gewandeld. Tevens gaf het mij de gelegenheid om beter bevriend te raken met mijn nieuwe selfiestick met (ieniemini) afstandsbediening. Die laatste had ik voor de zekerheid maar aan een touw vastgeknoopt, want mij zal het niet gebeuren dat ie wegloopt! Korte versie: na een uur was dat ding al leeg en verdween voor de rest van de dag diep in m'n binnenzak. Maar de selfiestick blijkt echt superhandig. Ik maakte foto's en filmpjes op elke en welke hoogte en/of laagte dan ook en wanneer ik ff zonder was, stopte ik de stick achter mijn rugzakgordel en gebruikte 'm als houder voor m'n GPX en Guru.
Zo liep ik 16 mooie km's rond het middelpunt van Nederland, beklom ik hijgend de vuilstort die berg is geworden, excl. de uitkijktoren, die was bezet, ach wat jammer 😉🥵, maar mijn te kleine longen stonden al genoeg naar zuurstof te happen en hadden wel wat rust verdient. Later worstelde ik me door een unieke zandbak op reuze formaat, Wekeromse Zand, waar alle peuters van Nederland een prachtdag zouden kunnen beleven. Het was een mooie, afwisselende en heerlijk koude wandeldag. Zeker een route die voor herhaling vatbaar is.
En dan nu vandaag, Twente ik kom eraan! BB appt me al wanneer ik er bijna ben, ze is naarstig op zoek naar de parkeerplaats. Tja als er én geen P staat én geen auto dan wordt het al lastig voor d'r, dus heeft ze weer geluk dat ik mee ga 😍. Samen zoeken we een plekje, op de bijna lege parking, en gaan van start. Rechtsom vandaag, BB heeft 't beslist terwijl we de P achter ons laten en de zandpaden betreden. Ook in deze tijd is het Twentse landschap mooi en afwisselend. We passeren de eeuwenoude bomen van het bos waar de vogeltjes vrolijk fluiten of af en toe lekker aan de klus zijn, aan 't getimmer te horen, heel hoog en onopvallend. Wanneer de Oude Poelsbeek ons pad kruist wagen we de oversteek naar de andere zijde, ongeschonden! Nou kun je denken "Hoezo, bruggetje over, simpel toch?" Nou...... ik heb meerdere spannende momenten reeds op mijn harde schijf opgeslagen van simpele houten bruggetjes oversteken en ik vertik 't om BB bij elkaar te rapen van het lachen! Ik laat d'r dan ook graag voor gaan wanneer het modderpad in modderbad is veranderd. Jullie weten inmiddels dat we ons nooit inlezen in een route, maar vanochtend zag ik toevallig nog een reactie staan bij deze wandeling en dat betrof de hele erg modderige paden (zeker bij punt 5 😦). Daar zou een alternatieve route opgenomen zijn in de beschrijving, maar ja........ wat is punt 5 op de GPX 🤔🤔? Ach...... dit is nog niets vergeleken mijn DMT van vorig jaar mei. Dat was pas veel pratsj, modder, blubber, drek en wij zijn gek op uitdagingen........ dus doorrrrr..... als je tenminste niet vast komt te zitten.
Vorige week stond ik voor dag en dauw in het donker ijs te krabben van Panda's ruiten en liep ik in de mooie ochtendgloren Lunteren uit en zo het Lunterse buurtbos in. Met mij waren enkele locals eveneens aan het frisse diepvrieslucht happen. Een prachtige ochtend ontwaakte en een fantastische route heb ik gewandeld. Tevens gaf het mij de gelegenheid om beter bevriend te raken met mijn nieuwe selfiestick met (ieniemini) afstandsbediening. Die laatste had ik voor de zekerheid maar aan een touw vastgeknoopt, want mij zal het niet gebeuren dat ie wegloopt! Korte versie: na een uur was dat ding al leeg en verdween voor de rest van de dag diep in m'n binnenzak. Maar de selfiestick blijkt echt superhandig. Ik maakte foto's en filmpjes op elke en welke hoogte en/of laagte dan ook en wanneer ik ff zonder was, stopte ik de stick achter mijn rugzakgordel en gebruikte 'm als houder voor m'n GPX en Guru.
Zo liep ik 16 mooie km's rond het middelpunt van Nederland, beklom ik hijgend de vuilstort die berg is geworden, excl. de uitkijktoren, die was bezet, ach wat jammer 😉🥵, maar mijn te kleine longen stonden al genoeg naar zuurstof te happen en hadden wel wat rust verdient. Later worstelde ik me door een unieke zandbak op reuze formaat, Wekeromse Zand, waar alle peuters van Nederland een prachtdag zouden kunnen beleven. Het was een mooie, afwisselende en heerlijk koude wandeldag. Zeker een route die voor herhaling vatbaar is.
En dan nu vandaag, Twente ik kom eraan! BB appt me al wanneer ik er bijna ben, ze is naarstig op zoek naar de parkeerplaats. Tja als er én geen P staat én geen auto dan wordt het al lastig voor d'r, dus heeft ze weer geluk dat ik mee ga 😍. Samen zoeken we een plekje, op de bijna lege parking, en gaan van start. Rechtsom vandaag, BB heeft 't beslist terwijl we de P achter ons laten en de zandpaden betreden. Ook in deze tijd is het Twentse landschap mooi en afwisselend. We passeren de eeuwenoude bomen van het bos waar de vogeltjes vrolijk fluiten of af en toe lekker aan de klus zijn, aan 't getimmer te horen, heel hoog en onopvallend. Wanneer de Oude Poelsbeek ons pad kruist wagen we de oversteek naar de andere zijde, ongeschonden! Nou kun je denken "Hoezo, bruggetje over, simpel toch?" Nou...... ik heb meerdere spannende momenten reeds op mijn harde schijf opgeslagen van simpele houten bruggetjes oversteken en ik vertik 't om BB bij elkaar te rapen van het lachen! Ik laat d'r dan ook graag voor gaan wanneer het modderpad in modderbad is veranderd. Jullie weten inmiddels dat we ons nooit inlezen in een route, maar vanochtend zag ik toevallig nog een reactie staan bij deze wandeling en dat betrof de hele erg modderige paden (zeker bij punt 5 😦). Daar zou een alternatieve route opgenomen zijn in de beschrijving, maar ja........ wat is punt 5 op de GPX 🤔🤔? Ach...... dit is nog niets vergeleken mijn DMT van vorig jaar mei. Dat was pas veel pratsj, modder, blubber, drek en wij zijn gek op uitdagingen........ dus doorrrrr..... als je tenminste niet vast komt te zitten.
Trage Tocht, de naam zegt het al, traag en dat komt veelal omdat wij nooit opschieten, staan te filmen en/of fotograferen of 't één en ander in ons moeten opnemen, dus het had onze uitvinding kunnen zijn 😊. Maar serieus, de route dankt zijn naam aan Rob en betekent niets meer en minder dan dat je de tijd voor zo'n route moet nemen (ohhh dat lukt ons altijd wel 😊) en dat het grotendeels over onverharde paden gaat. We love it, da's een feit!
Na een kleine teleurstelling aan BB's zijde, dat ze niet links mag terwijl ze het leuke paadje met allemaal bomen voorbij moet lopen 🙈, slenteren we verder langs authentieke boerderijen, over zand-, bospaden en karresporen naar onze koffiepauzeplek. Het uitzicht is weer mooi en het gezelschap zo nog beter. We laten het roodborstje lekker fluiten en slingeren de benenwagen weer aan, want het lekkers (hopelijk blijft de bakker bestaan) moet weer van de billen gelopen worden.
We verruilen bospaden voor drek en nog meer blubber, karresporen voor klinkerweggetjes en slingeren verder langs kale glooiende akkers en weilanden om het Havezathe Wegdam heen. Onderwijl kletsen we bij over de afgelopen gebeurtenissen uit ons privéleven en haal ik m'n Twents weer even op. Mocht jij nou niet helemaal begrijpen (ons verstaan) wat je hoort in het filmpje, gewoon overal ff een N achter plakken of het Twentse woordenboek raadplegen 😁. Wie goat nog ff an de stoette voordat we weer het terrein van het kasteel betreden. En daar stuitten wij op een bijzonder langwerpig stenen gebouw¹⁾ met 'n gat d'rin en bijna geheel overwoekerd met klimop. Een blik door 't gat brengt ons niet heel veel dichter bij de oplossing op onze vraag: "Wat is dit?". Wanneer BB de entree heeft gevonden, doch geen bordje kan ontdekken waarop wij misschien het antwoord kunnen vinden, houden we het tot die tijd maar op een wijnkelder of toch een ouderwetse koelkast?
De laatste trage km's gaan om het kasteel. Even wijken wij af van de gebaande paden 🙈 en sluipen we stiekem tussen de rododendrons door richting een elegante dame die mooi wit en stijf staat te wezen met haar slanke ranke hond op een sokkel. Koude bezigheid 🥶. Het geeft een mooi doorkijkje over de waterpartijen en een stukje tuin. Wij werpen vanzelfsprekend ook even een blik op het kasteel zelf nu de poort geopend is. Erve en goed Weldam liggen er mooi bij. Zeker een keer een bezoekje waard!
En het beste moet je natuurlijk altijd voor het laatst bewaren en dus vliegt BB opeens uit de bocht en met 'n snoet'n naar de grond en met 'n kokkert in het gele trilzwammetje. En is er één gezien, dan zijn er vast meeeeeeeerrrrrrrrr........ Met de neus zowat op de drekkige wandelschoenen betreden we de parkeerplaats waar nu menig ander buitenmens de weg ook naartoe heeft gevonden. Weer 13, dit keer, mooie Twentse km's op onze teller. Ik had er wel een ritje van drie kwartier voor over om het BB naar 't zin te maken met een route dichtbij d'r eigen huuske 🏡. Voor wat, hoort wat! Ik wil d'r mee op onze camino tour, anders verdwaal ik misschien wel in m'n uppie in Portugal of Spanje. Al zijn daar de meningen duidelijk verdeeld over 😂😆😂 of ik dan aan Brigitte wel het juiste en goede stratenboek heb 😂.
Na een kleine teleurstelling aan BB's zijde, dat ze niet links mag terwijl ze het leuke paadje met allemaal bomen voorbij moet lopen 🙈, slenteren we verder langs authentieke boerderijen, over zand-, bospaden en karresporen naar onze koffiepauzeplek. Het uitzicht is weer mooi en het gezelschap zo nog beter. We laten het roodborstje lekker fluiten en slingeren de benenwagen weer aan, want het lekkers (hopelijk blijft de bakker bestaan) moet weer van de billen gelopen worden.
We verruilen bospaden voor drek en nog meer blubber, karresporen voor klinkerweggetjes en slingeren verder langs kale glooiende akkers en weilanden om het Havezathe Wegdam heen. Onderwijl kletsen we bij over de afgelopen gebeurtenissen uit ons privéleven en haal ik m'n Twents weer even op. Mocht jij nou niet helemaal begrijpen (ons verstaan) wat je hoort in het filmpje, gewoon overal ff een N achter plakken of het Twentse woordenboek raadplegen 😁. Wie goat nog ff an de stoette voordat we weer het terrein van het kasteel betreden. En daar stuitten wij op een bijzonder langwerpig stenen gebouw¹⁾ met 'n gat d'rin en bijna geheel overwoekerd met klimop. Een blik door 't gat brengt ons niet heel veel dichter bij de oplossing op onze vraag: "Wat is dit?". Wanneer BB de entree heeft gevonden, doch geen bordje kan ontdekken waarop wij misschien het antwoord kunnen vinden, houden we het tot die tijd maar op een wijnkelder of toch een ouderwetse koelkast?
De laatste trage km's gaan om het kasteel. Even wijken wij af van de gebaande paden 🙈 en sluipen we stiekem tussen de rododendrons door richting een elegante dame die mooi wit en stijf staat te wezen met haar slanke ranke hond op een sokkel. Koude bezigheid 🥶. Het geeft een mooi doorkijkje over de waterpartijen en een stukje tuin. Wij werpen vanzelfsprekend ook even een blik op het kasteel zelf nu de poort geopend is. Erve en goed Weldam liggen er mooi bij. Zeker een keer een bezoekje waard!
En het beste moet je natuurlijk altijd voor het laatst bewaren en dus vliegt BB opeens uit de bocht en met 'n snoet'n naar de grond en met 'n kokkert in het gele trilzwammetje. En is er één gezien, dan zijn er vast meeeeeeeerrrrrrrrr........ Met de neus zowat op de drekkige wandelschoenen betreden we de parkeerplaats waar nu menig ander buitenmens de weg ook naartoe heeft gevonden. Weer 13, dit keer, mooie Twentse km's op onze teller. Ik had er wel een ritje van drie kwartier voor over om het BB naar 't zin te maken met een route dichtbij d'r eigen huuske 🏡. Voor wat, hoort wat! Ik wil d'r mee op onze camino tour, anders verdwaal ik misschien wel in m'n uppie in Portugal of Spanje. Al zijn daar de meningen duidelijk verdeeld over 😂😆😂 of ik dan aan Brigitte wel het juiste en goede stratenboek heb 😂.
¹⁾ Niks wijnkelder, maar schuilkelder. Voor meer info: https://www.pa3esy.nl/radar_goor/html/radar_set.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!