Let’s walk & talk
9:00 uur, koffietijd bij mij thuis, het tussen-opstappunt. Vandaag gaan we op zoek naar mijn weggelopen zonnebril, rondom Laag- en Hoog-Keppel. Ons startpunt ligt aan de Jan de Jagerlaan en vanaf hier gaat het direct de bossen van Landgoed Laag-Keppel in. Direct bewonderen wij de leuke tot zeer leuke optrekjes en de prachtige omgeving, in geur en kleur.
Tijdens ons gekwaak moeten we de aandacht er wel bijhouden om mijn zonnebril op te speuren. Maar of dat gaat lukken met zoveel 🍁 🍂 🍃 op de grond? Ben er bang voor 😧.
In Hoog-Keppel gaan we via rechts over de begraafplaats en langs de kerk. Even verderop verdwijnen we dan via de draaihekjes (BB's favoriet) buiten dit mooie dorp weer in het bos. Tijd voor de volgende speurtocht en wat fotomomentjes, o.a. gevangen (lees: gevonden) paddenstoelen (dank BB 😂).
Tijdens ons gekwaak moeten we de aandacht er wel bijhouden om mijn zonnebril op te speuren. Maar of dat gaat lukken met zoveel 🍁 🍂 🍃 op de grond? Ben er bang voor 😧.
In Hoog-Keppel gaan we via rechts over de begraafplaats en langs de kerk. Even verderop verdwijnen we dan via de draaihekjes (BB's favoriet) buiten dit mooie dorp weer in het bos. Tijd voor de volgende speurtocht en wat fotomomentjes, o.a. gevangen (lees: gevonden) paddenstoelen (dank BB 😂).
De asperge boerderij laten we links liggen (zo ook de "Te Koop stoofperen" (zo jammer)) en we lopen richting Huize Ulenpas. Is ook leuk wonen 😀😀. Vanaf hier volgen we even de asfaltweg, met mooi uitzicht, weides, koeien, fruitbomen en nog meer leuke optrekjes groot en klein.
Het loopt wel lekker wanneer je weet waar de route langs gaat en gaan we zo dus weer rechts bij de rode gemeente prullenbak, het bos weer in, Het Heekenbroek. Het is vochtig hier en dus glijden we lekker het pad over, maar we blijven ongeschonden. Het is inmiddels zachtjes begonnen met regenen en da's het moment dat wij in beraad gaan en overwegen wat te doen met al ons plastic (lees; regenhoes van de rugzak, regenjack, paraplu).
Tijdens het brein-pijnigen over dit vraagstuk is het opgehouden met zachtjes regenen en staan wij in een flinke bui ons in te pakken ☔️😮. We zoeken de bomen met het grootste bladerdek op om toch enigszins ietwat droog te blijven. Daarvoor moeten we echt het bospad verlaten en het bos in. We zijn dan al zo nat dat we besluiten ook direct maar voor wat nattigheid van de binnenkant te gaan en spreidden onze komo uit en ploffen neer tegen de wal van een opgedroogde sloot. De koffie met Stroh rum stroomt lekker bij ons naar binnen, de regen klettert gezellig op onze plu en broekspijpen en enkele waterstroompjes komen via de vuilniszak zo onze derrière bewateren. Brigitte: "'t Is nat, maar niet van de zak."
Weer iets met zwaartekracht......😮 lekkerrrrrrr.........
Hier gaan we ook snel dit bos verlaten, deels langs de Golfclub van Hoog-Keppel. So far onze speurtocht, geen zonnebril 😧. Vanaf hier heb ik de route eind augustus gestaakt.
Het weer klaart op en zelfs de zon komt af en toe te voorschijn. Volgens buienradar genieten we rond half één nog van een buitje, maar die lijkt van korte duur te zijn, we gaan het zien. Voor wie zich afvraagt wat wij zoal al die wandeluren te bespreken hebben, deze o.a.: "bij de volgende bui doe ik mijn wegwerp-Xenos-poncho aan, want bedekt echt alles!" (buiten onze gesprekken om over jullie natuurlijk 😀😄😉). Dit is net zoiets als mosterd na de maaltijd!
Wij naderen het centrum van Hoog-Keppel weer en verlaten in ras tempo aan de linkerzijde dit werelddorp. Buienrader is al over tijd en wij besluiten het eerste bankje dat ons pad kruist te nemen voor onze lunchtrommels. Het wordt weer eens een heel mooi plekje! Stevige kunststofbank aan de rand van "een gracht" (lees: greppel! BB heeft een rijke fantasie) met uitzicht over een prachtig groene weide met een mooi kleurenspel aan bomen langs de rand. En de zon is met ons 😎. We nemen nat plaats en wanneer we vertrekken laten we onze konten achter als afdruk. BB draait de zon nog even op d'r kont 😂. Ja, die moet ook drogen.
We lopen verder richting Hummelo. Af en toe moeten we even goed opletten, zekers langs "de grachten", daar door al het hemelwater het af en toe een beste glipperboel is. We laten de mooie optrekjes aan ons voorbij gaan en zo wandelen we de Hessenweg op. Deze route, langs duinen, kolken en kastelen, volgt ook een groot deel van het Graafschapspad en andere bestaande routes (ook reeds door mij bewandeld). En zo weet ik dus ook dat als we deze weg maar rechtdoor (af en toe een slingertje over dwars) blijven volgen, we bij het Wapen van Heeckeren uit komen. Heel naar, da's horeca 😏.
Woon ik al ruim 21 jaar alhier, rijdt ik al die jaren al langs dit prachtige pand, maar vandaag ga ik het van binnen ook bewonderen.
En zo geschiedde. En doorrrr...... We lopen richting Doetinchem en belandden dus in de Kruisbergse Bossen, Breukinkheide en Hagen. Tegenover een weide met koeien komen we uit op een bospad, het bospad dat richting Camping Jena gaat, de weide, de koeien die we met ons step-familiedag-uitje van enige jaren geleden moesten fotograferen. Direct voelt Brigitte zich weer thuis wanneer ze de weg herkent 😀.
Vanaf hier is het met wat rechtsen en linksen een redelijk recht stuk door deze prachtige bossen richting Laag-Keppel waar de auto staat te wachten. En hangt er geen zonnebril in de boom, wel een rode pet. Iets raar vreemds in Chinese tekens geschreven logo samen met een hele grote hoge boom er naast brengt ons weer eens op het idee "wat is hier gebeurd?". En zo lopen we meters te overpeinzen.
Inmiddels wandelen we al enige tijd alleen nog in vest, maar ook die is al open, want zelfs nu hebben wij het weer warm gekregen. De zon laat zich na de hoosbui steeds vaker zien deze middag en dat maakt deze hobby extra leuk! De middag is in snel tempo weer voorbij gevlogen en het einde van de wandeling komt steeds dichterbij. Eén keer hebben we een paaltje over het hoofd gezien en dus 200 meter omgelopen. De volgende foute afslag wist ik net te voorkomen, dus is de teller op 22.4 km blijven steken (met dank aan BB die het rondje voorlangs de auto echt mee laat tellen, meters zijn meters!).
Qua gekkigheid was er alleen die flinke hoosbui die ons een natte lange broek en onderbroek heeft opgeleverd, vochtige sokken, zeiknatte en smerige schoenen en heel veel fun. Als speurneuzen zijn we waardeloos geloof ik, misschien nogmaals lopen als er geen blad meer ligt.
De gesprekken waren weer zeer interessant te noemen en ons avontuur voor volgend jaar is kilometers lang met ons meegelopen. Nu gaan we ons eerst verheugen op ons wandelweekend van volgende week, etappe 14 en 15 van het Marskramerpad. Tussendoor laten we ons verwennen in Montfoort (dank alvast 💋).
💙je bedankt voor de gezelligheid, gekkigheid en aangeleverde teksten 😂.
Het loopt wel lekker wanneer je weet waar de route langs gaat en gaan we zo dus weer rechts bij de rode gemeente prullenbak, het bos weer in, Het Heekenbroek. Het is vochtig hier en dus glijden we lekker het pad over, maar we blijven ongeschonden. Het is inmiddels zachtjes begonnen met regenen en da's het moment dat wij in beraad gaan en overwegen wat te doen met al ons plastic (lees; regenhoes van de rugzak, regenjack, paraplu).
Tijdens het brein-pijnigen over dit vraagstuk is het opgehouden met zachtjes regenen en staan wij in een flinke bui ons in te pakken ☔️😮. We zoeken de bomen met het grootste bladerdek op om toch enigszins ietwat droog te blijven. Daarvoor moeten we echt het bospad verlaten en het bos in. We zijn dan al zo nat dat we besluiten ook direct maar voor wat nattigheid van de binnenkant te gaan en spreidden onze komo uit en ploffen neer tegen de wal van een opgedroogde sloot. De koffie met Stroh rum stroomt lekker bij ons naar binnen, de regen klettert gezellig op onze plu en broekspijpen en enkele waterstroompjes komen via de vuilniszak zo onze derrière bewateren. Brigitte: "'t Is nat, maar niet van de zak."
Weer iets met zwaartekracht......😮 lekkerrrrrrr.........
Hier gaan we ook snel dit bos verlaten, deels langs de Golfclub van Hoog-Keppel. So far onze speurtocht, geen zonnebril 😧. Vanaf hier heb ik de route eind augustus gestaakt.
Het weer klaart op en zelfs de zon komt af en toe te voorschijn. Volgens buienradar genieten we rond half één nog van een buitje, maar die lijkt van korte duur te zijn, we gaan het zien. Voor wie zich afvraagt wat wij zoal al die wandeluren te bespreken hebben, deze o.a.: "bij de volgende bui doe ik mijn wegwerp-Xenos-poncho aan, want bedekt echt alles!" (buiten onze gesprekken om over jullie natuurlijk 😀😄😉). Dit is net zoiets als mosterd na de maaltijd!
Wij naderen het centrum van Hoog-Keppel weer en verlaten in ras tempo aan de linkerzijde dit werelddorp. Buienrader is al over tijd en wij besluiten het eerste bankje dat ons pad kruist te nemen voor onze lunchtrommels. Het wordt weer eens een heel mooi plekje! Stevige kunststofbank aan de rand van "een gracht" (lees: greppel! BB heeft een rijke fantasie) met uitzicht over een prachtig groene weide met een mooi kleurenspel aan bomen langs de rand. En de zon is met ons 😎. We nemen nat plaats en wanneer we vertrekken laten we onze konten achter als afdruk. BB draait de zon nog even op d'r kont 😂. Ja, die moet ook drogen.
We lopen verder richting Hummelo. Af en toe moeten we even goed opletten, zekers langs "de grachten", daar door al het hemelwater het af en toe een beste glipperboel is. We laten de mooie optrekjes aan ons voorbij gaan en zo wandelen we de Hessenweg op. Deze route, langs duinen, kolken en kastelen, volgt ook een groot deel van het Graafschapspad en andere bestaande routes (ook reeds door mij bewandeld). En zo weet ik dus ook dat als we deze weg maar rechtdoor (af en toe een slingertje over dwars) blijven volgen, we bij het Wapen van Heeckeren uit komen. Heel naar, da's horeca 😏.
Woon ik al ruim 21 jaar alhier, rijdt ik al die jaren al langs dit prachtige pand, maar vandaag ga ik het van binnen ook bewonderen.
Vanaf hier is het met wat rechtsen en linksen een redelijk recht stuk door deze prachtige bossen richting Laag-Keppel waar de auto staat te wachten. En hangt er geen zonnebril in de boom, wel een rode pet. Iets raar vreemds in Chinese tekens geschreven logo samen met een hele grote hoge boom er naast brengt ons weer eens op het idee "wat is hier gebeurd?". En zo lopen we meters te overpeinzen.
Inmiddels wandelen we al enige tijd alleen nog in vest, maar ook die is al open, want zelfs nu hebben wij het weer warm gekregen. De zon laat zich na de hoosbui steeds vaker zien deze middag en dat maakt deze hobby extra leuk! De middag is in snel tempo weer voorbij gevlogen en het einde van de wandeling komt steeds dichterbij. Eén keer hebben we een paaltje over het hoofd gezien en dus 200 meter omgelopen. De volgende foute afslag wist ik net te voorkomen, dus is de teller op 22.4 km blijven steken (met dank aan BB die het rondje voorlangs de auto echt mee laat tellen, meters zijn meters!).
Qua gekkigheid was er alleen die flinke hoosbui die ons een natte lange broek en onderbroek heeft opgeleverd, vochtige sokken, zeiknatte en smerige schoenen en heel veel fun. Als speurneuzen zijn we waardeloos geloof ik, misschien nogmaals lopen als er geen blad meer ligt.
De gesprekken waren weer zeer interessant te noemen en ons avontuur voor volgend jaar is kilometers lang met ons meegelopen. Nu gaan we ons eerst verheugen op ons wandelweekend van volgende week, etappe 14 en 15 van het Marskramerpad. Tussendoor laten we ons verwennen in Montfoort (dank alvast 💋).
💙je bedankt voor de gezelligheid, gekkigheid en aangeleverde teksten 😂.
De treinkaartjes (hele goedkope, we zijn wel Hollanders) zijn inmiddels in the pocket! Dus Amersfoort, we komen eraan. #zinin #lachen #kletsen #wandelen
Klik af en toe eens een link aan, soms om gewoon een klein lachje te creëren, soms heel serieus.
Klik af en toe eens een link aan, soms om gewoon een klein lachje te creëren, soms heel serieus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!