Laten we eens een foto maken
Wat beginnen we de dag toch mooi. Zonnetje ontwaakt, ruiten reeds gekrabd door mijn prins en ik ga heerlijk wandelen met BB, altijd leuk! Brigitte had eerder al twee routes geopperd, maar die heb ik zo van tafel geschoven voor de mijne, Dinxperlo 😊. Weer redelijk tussen ons in (oké dichter bij moi 😃, maar het leven is soms oneerlijk) en zelf woon ik al 22 jaar in de Achterhoek, maar ben nog nooit rondom daar gewandeld. Maar vandaag gaat het gebeuren en ook nog ééntje heel simpel, zonder Guru/GPX, gewoon de bordjes volgen. Komt goed toch? Vrijwel tegelijk staan we op de P van TOP Welinkhof in Dinxperlo. Eerst wat formaliteiten, "hoe gaat 't?, griepje?, vervelend", glibber slaapzak retour aan BB en laten we beginnen. We lezen ons even in op het infobord van TOP en we gaan......👣👣! Eerst maar naar Restaurant 't Welink (rechtsaf 200 meter) vinden we beide. Niet dus, Google zegt dat ze pas om 13 uur wakker worden daar. Dus lopen we langs het hertenkamp het buitengebied in. Al kletsend en selfies makend (want de 🌞 is er nu toch (altijd foto's maken als ie schijnt!😊)) bedenk ik me "waar zijn mijn handschoenen?" Ja, zon schijnt, maar het is frisjes en mijn rechterhand heeft het dan altijd koud (is nogal een koudkleum). Dus voordat die de snot krijgt....... terugggggg........ Ze lagen nog lekker te genieten op het dak van de Panda. Weer wat meters erbij 😊.
Van het ene pad gaan we naar het andere, rechts houden we rust- en broedgebied voor het wild, links duiken we weer op een paddenstoel. Niet veel later verlaten we ons vaderland om bij de buren verder zu wandern. Brigitte geniet nog even van haar wc deur die unsere Nachbarn in het bos geplaatst hebben als kunstprojekt. De Deutsche Rindern staan heerlijk van het zonnetje te genieten en zien ons die Brücke oversteken weiter die schöne Umgebung in van hier. De paden en smalle asfaltweggetje wisselen elkaar mooi af. De uitzichten worden steeds fraaier naarmate Luie Everdina terrein wint van de wolken.
De eerste privé gesprekken hebben we gehad, dus tijd voor de camino. Denken we dat we daar straks uitgekletst zijn wanneer we 24/7, en dat een hele maand lang, bij elkaar zijn, zegt BB haar oortjes mee te nemen om af en toe/of heel vaak (zal zich nog uitwijzen/wordt vervolgd) van haar muziek te kunnen genieten. Jaja...... eigenlijk gewoon om van mij af te zijn 😁😂. De strijd van/met de slaapzak wordt de volgende kilometer besproken, wanneer we heel toepasselijk de Elf-Apostel Weg inslaan, en hoe blij we beide zijn met ons dekentje (lees meer hierover op onze camino website (volgt zsm)). Niet veel later komt er een mooi bankje (wel twee, voor ieder van ons één, als we zouden willen hé) met dito uitzicht op ons pad. Koffie met... (Kuierplanke bedankt!) dus. Wat is dit genieten zeg!! Achter ons is er zelfs een bos aangeplant als toilet en let op, met wc-rol-houder 😂.
Die Brigitte sjouwt soms echt van alles mee hoor. Alles erin, alles eruit en doorrr...... Na enkele meters schieten we alweer in de ankers want over "jouw kant" (voor de duidelijkheid voor BB (=links)) ligt een grote tak in het veld met heel veel oranje paddenstoelen. En zien wij die..... neuzen naar de grond, alles wat kan fotograferen wordt uit zakken tevoorschijn gehaald en drukk'n maar. Van achter komt een dame ons voorbij wandelen, groet vriendelijk en Brigitte geeft haar de nodige info, nog half met d'r gezicht in de Samsung koelkast, van wat wij aan het doen zijn. Zal wel een heel raar gezicht zijn geweest twee van die redelijke 😁 derrière's gebukt met neus in een akker. Goed, wij hebben ze gezien en vastgelegd en lopen even verder om vervolgens het mos/gras/ander groenachtig groeisel op de palen te bewonderen en vast te leggen. Dit is nou de reden dat wij altijd zo lang over een paar kilometers doen 😎. Wij verlaten de 11-Apostelen en gaan richting het Sürkse Backhüs (inmidels zijn we al in Suderwick beland). Leuk "huisje" met pizzaoven, maar de kei aan de overkant trekt ook BB's aandacht, want er groeit weer van alles op.
De DinxperloerStraßer überqueren, über deine Seite BB (=links) naar de grond, Schneeglöckchen en een oude betonnen drinkbak (neem ik aan, zo'n grote ronde bak) op de foto (jaha groeit weer van alles op/aan/onder/boven/langs....). Wat schieten we lekker op 😄! Beide zijn we hier debet aan hoor. Vaak zien we hetzelfde, op hetzelfde moment en denken hetzelfde om gleichzeitig ein Bild zu machen. De Samsungs (mobiel en fotocamera) en mijn Apple zijn er maar druk mee vandaag, zo ook wij 😊. Kruinen van bomen tegen de blauwe lucht, rostiger Zaun, Doris, vinkje vogel, sloot, Schafe, Magnoliaknoppen und so weiter. Het wordt ook niet minder vandaag, want de weg gaat richting Brücke und Wasser, ons selfiemoment. We komen even weer in de bewoonde wereld van doorgaande weg en verkeer, maar die verruilen we snel voor der Radweg parallel langs de Bocholter Aa. BB heel blij, houdt het water links van je! En dan ligt er rechts tussen de dichtbegroeide struiken een Audi wieldop. Wie ist daß möglich? Wass ist hier passiert? Waren we net het vraagstuk "boerenland-aanhangwagen met één wiel auf daß Land im Bodem verschwunden" aan het overdenken, krijgen we er weer een Geheimnis bij.
Duidelijk dat we even moeten rusten en maagjes vullen. Met uitzicht op dit water groeten wij menige voorbijganger (fietsend met en zonder motor en wandelaars met en zonder viervoeters). Druk dagje, maar wat wil je ook met zulk mooi weer! Alleen het toiletteren wordt wat lastig hier, maar als je moet dan moet je 😂. Terwijl ik alles in het oog houdt van wie van waar komt aansnellen, maak ik ook maar even gebruik van de camera om nog eens een paar leuke plaatjes te schieten. Je moet toch wat! Verderop moeten we de Bocholter Aa oversteken, dus zoveelste fotomomentje.
Links spotten we twee heren die hun avondeten bij elkaar proberen te vangen im Seegraben (een diepe plons die in de Bocholter Aa uitkomt neem ik aan). Alleen jammer dat ze het gaas van het hek vernield hebben, terwijl er een poort is, maar waarschijnlijk hadden ze den Schlüssel vergessen. Schalkje, schalkje.....
We lopen unter der Hauptstraße durch en hoe fijn, Hotel Restaurant Biergarten Brüggenhütte links........ geschloßen. Dus door....... Noch, aber fast daß Ende Deutschlands, komen we via de N317 weer "thuis" in Nederland en ons mooie Achterhoek. Er volgt een zeer toeristisch industrieterrein 😑. Rechts zie je een Wereldbol die aangeeft waar ooit de grensovergang was en iets verderop een bankje in Duitse, Nederlandse en EU vlag-kleuren. Goed, dit saaie stuk moeten we even door.
De toeristische trekpleister van hier is wel het kleinste kerkje van Nederland. Helaas gesloten, dus struinen we weer verder. Het volgende pad is op zich niet veel mis mee, alleen jammer want rechts is de vuilstort voor badkuipen en koelkasten en links een groot zonnepanelen park (fotootje). Maar ach, park is park 😖 (fotootje....). We lopen Dinxperlo binnen, langs het politie/zei-gebouw (fotootje) zo op de dorpskerk af (fotootje 1, 2, 3....) en laten het Grenslandmuseum voor wat het is. Zelfs de bakker lopen we voorbij, nee Brigitte wil verder 😕. Ik volg! We belandden weer in Suderwick (gewoon een kwestie van 10 voetstappen zetten 😀), lopen langs de St. Michaelskirche (fotootje of 2, 3...) met z'n grenssteen uit 1766. Vanaf hier lopen we met rechts unsere Deutsche nachbarn en links de Hollanderse Dinxerploërs.
Brigitte besluit zich van mij te scheidden (nu het (nog) kan 😂) en wil op eigen grond verder stappen, ik folge dem deutschen Weg (maar gelukkig kunnen we blijven kletsen). We voegen weer samen en al slingerend komen we op de Keupenstraat weer buiten Dinxperlo. Op de Y-splitsing ziet BB dat voor rechtdoor aan en tijd om mijn Guru even te raadplegen, want de pijl staat wel ietwat scheef. Folge mir BB, jouw kant aanhouden, Hollandse kant! Het is wel apart zo kort langs de grens lopen. De grenspalen duiden aan waar unsere Nachbarn de scepter zwaaien. We laten ze maar rechts liggen voor nu en schieten via de Aaltenseweg verder Nederland in en dus ook de kroeg. Gelukkig BB geeft toestemming voor gebak en cappuccino. En zo eindigt wederom een mooie wandeling in het vrolijke griepende en piepende gezelschap van Bikkel Brigitte.
Tevens onze laatste Hollandse wandeling samen voor we vertrekken naar zonniger oorden. Ik zal dus weer eenzaam en alleen, maar oh zo heerlijk, gaan wandelen de komende tweeënhalve week hier in de buurt voordat ons vliegtuig vertrekt. Met ons hebben vele anderen vandaag enorm genoten van deze mooie zonnige dag, dat weet ik zeker. Ik hoop jullie ook. Zo niet, wij hebben altijd de foto's nog.
Van het ene pad gaan we naar het andere, rechts houden we rust- en broedgebied voor het wild, links duiken we weer op een paddenstoel. Niet veel later verlaten we ons vaderland om bij de buren verder zu wandern. Brigitte geniet nog even van haar wc deur die unsere Nachbarn in het bos geplaatst hebben als kunstprojekt. De Deutsche Rindern staan heerlijk van het zonnetje te genieten en zien ons die Brücke oversteken weiter die schöne Umgebung in van hier. De paden en smalle asfaltweggetje wisselen elkaar mooi af. De uitzichten worden steeds fraaier naarmate Luie Everdina terrein wint van de wolken.
Die Brigitte sjouwt soms echt van alles mee hoor. Alles erin, alles eruit en doorrr...... Na enkele meters schieten we alweer in de ankers want over "jouw kant" (voor de duidelijkheid voor BB (=links)) ligt een grote tak in het veld met heel veel oranje paddenstoelen. En zien wij die..... neuzen naar de grond, alles wat kan fotograferen wordt uit zakken tevoorschijn gehaald en drukk'n maar. Van achter komt een dame ons voorbij wandelen, groet vriendelijk en Brigitte geeft haar de nodige info, nog half met d'r gezicht in de Samsung koelkast, van wat wij aan het doen zijn. Zal wel een heel raar gezicht zijn geweest twee van die redelijke 😁 derrière's gebukt met neus in een akker. Goed, wij hebben ze gezien en vastgelegd en lopen even verder om vervolgens het mos/gras/ander groenachtig groeisel op de palen te bewonderen en vast te leggen. Dit is nou de reden dat wij altijd zo lang over een paar kilometers doen 😎. Wij verlaten de 11-Apostelen en gaan richting het Sürkse Backhüs (inmidels zijn we al in Suderwick beland). Leuk "huisje" met pizzaoven, maar de kei aan de overkant trekt ook BB's aandacht, want er groeit weer van alles op.
De DinxperloerStraßer überqueren, über deine Seite BB (=links) naar de grond, Schneeglöckchen en een oude betonnen drinkbak (neem ik aan, zo'n grote ronde bak) op de foto (jaha groeit weer van alles op/aan/onder/boven/langs....). Wat schieten we lekker op 😄! Beide zijn we hier debet aan hoor. Vaak zien we hetzelfde, op hetzelfde moment en denken hetzelfde om gleichzeitig ein Bild zu machen. De Samsungs (mobiel en fotocamera) en mijn Apple zijn er maar druk mee vandaag, zo ook wij 😊. Kruinen van bomen tegen de blauwe lucht, rostiger Zaun, Doris, vinkje vogel, sloot, Schafe, Magnoliaknoppen und so weiter. Het wordt ook niet minder vandaag, want de weg gaat richting Brücke und Wasser, ons selfiemoment. We komen even weer in de bewoonde wereld van doorgaande weg en verkeer, maar die verruilen we snel voor der Radweg parallel langs de Bocholter Aa. BB heel blij, houdt het water links van je! En dan ligt er rechts tussen de dichtbegroeide struiken een Audi wieldop. Wie ist daß möglich? Wass ist hier passiert? Waren we net het vraagstuk "boerenland-aanhangwagen met één wiel auf daß Land im Bodem verschwunden" aan het overdenken, krijgen we er weer een Geheimnis bij.
Duidelijk dat we even moeten rusten en maagjes vullen. Met uitzicht op dit water groeten wij menige voorbijganger (fietsend met en zonder motor en wandelaars met en zonder viervoeters). Druk dagje, maar wat wil je ook met zulk mooi weer! Alleen het toiletteren wordt wat lastig hier, maar als je moet dan moet je 😂. Terwijl ik alles in het oog houdt van wie van waar komt aansnellen, maak ik ook maar even gebruik van de camera om nog eens een paar leuke plaatjes te schieten. Je moet toch wat! Verderop moeten we de Bocholter Aa oversteken, dus zoveelste fotomomentje.
 |
| Bocholter Aa |
We lopen unter der Hauptstraße durch en hoe fijn, Hotel Restaurant Biergarten Brüggenhütte links........ geschloßen. Dus door....... Noch, aber fast daß Ende Deutschlands, komen we via de N317 weer "thuis" in Nederland en ons mooie Achterhoek. Er volgt een zeer toeristisch industrieterrein 😑. Rechts zie je een Wereldbol die aangeeft waar ooit de grensovergang was en iets verderop een bankje in Duitse, Nederlandse en EU vlag-kleuren. Goed, dit saaie stuk moeten we even door.
De toeristische trekpleister van hier is wel het kleinste kerkje van Nederland. Helaas gesloten, dus struinen we weer verder. Het volgende pad is op zich niet veel mis mee, alleen jammer want rechts is de vuilstort voor badkuipen en koelkasten en links een groot zonnepanelen park (fotootje). Maar ach, park is park 😖 (fotootje....). We lopen Dinxperlo binnen, langs het politie/zei-gebouw (fotootje) zo op de dorpskerk af (fotootje 1, 2, 3....) en laten het Grenslandmuseum voor wat het is. Zelfs de bakker lopen we voorbij, nee Brigitte wil verder 😕. Ik volg! We belandden weer in Suderwick (gewoon een kwestie van 10 voetstappen zetten 😀), lopen langs de St. Michaelskirche (fotootje of 2, 3...) met z'n grenssteen uit 1766. Vanaf hier lopen we met rechts unsere Deutsche nachbarn en links de Hollanderse Dinxerploërs.
Brigitte besluit zich van mij te scheidden (nu het (nog) kan 😂) en wil op eigen grond verder stappen, ik folge dem deutschen Weg (maar gelukkig kunnen we blijven kletsen). We voegen weer samen en al slingerend komen we op de Keupenstraat weer buiten Dinxperlo. Op de Y-splitsing ziet BB dat voor rechtdoor aan en tijd om mijn Guru even te raadplegen, want de pijl staat wel ietwat scheef. Folge mir BB, jouw kant aanhouden, Hollandse kant! Het is wel apart zo kort langs de grens lopen. De grenspalen duiden aan waar unsere Nachbarn de scepter zwaaien. We laten ze maar rechts liggen voor nu en schieten via de Aaltenseweg verder Nederland in en dus ook de kroeg. Gelukkig BB geeft toestemming voor gebak en cappuccino. En zo eindigt wederom een mooie wandeling in het vrolijke griepende en piepende gezelschap van Bikkel Brigitte.
 |
| Gevogelte in de Bocheltse Aa |
 |
| We hebben gelukkig de foto's nog |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!