Goedemorgen deze zaterdagmorgen in de altijd mooie Achterhoek. De thee is gezet, het fruit is gesneden, de bollen gesmeerd, Luikse wafels versgebakken, mijn kleine vriend ingepakt, voeten getapet, Guru geladen, Facebookbericht geplaatst, buurkat heeft het huis weer verlaten, dus tijd voor vertrek. Meddo, 'k kom d'r an! Oké ff wachten nog, ik mis de eerste afslag al..... Daarna nog ff wachten, want de kaarten app van Apple wil mij in een doodlopende weg laten parkeren en zegt dat ik verder moet lopen naar de startplek, de kerk te Meddo. Die is gek, wandelen moet wel hobby blijven hé 😄!! Na een rondje om de kerk parkeer ik super strak achter de pc-hoofdtrekker van Brigitte* (wandelnichtje tevens BB genaamd), tegenover ons fijne vooruitzicht, Café Spiekerman 😊.
Na de gebruikelijke begroetingen, starten wij weer eens tijdens het slaan van de kerkklok (wordt bijna gewoonte), 9:00 uur. Al snel hebben we een lekker tempo te pakken. Moet wel, want buienradar heeft slecht weer in petto om 13:00 uur. Regen boeit ons niet hoor, maar onweer, bomen, water en wandelen gaan minder goed samen.
Meddo is zo heel groot niet, dus na enkele passen lopen we het dorp al uit onder het gemopper van BB, want ik loop aan "haar" kant 😊. Zodra dat opgelost is zou je zeggen dat het gemopper ook stopt, maar nee, nog ff, want ik dirigeer ons gelijk alweer het verkeerde pad op. Goed, oversteken dan maar en doorrrr....
Na wat asfalt belandden we op ons eerste zandpad van vandaag, buitengebied, bomen genoeg, dus even toiletteren. Daarna bespreken we uitgebreid "de plastuit" en de zin en onzin daarvan. En links...... het bos in, maar niet voordat de grote zwavelzwam voor ons heeft zitten mooi wezen. Even later fotograferen we de eikenprocessierupsen die over de boomstam marcheren en hebben we ons eerste praatvolk alweer te pakken. Laat de beestjes lekker lopen hier, wij gaan doorrrr.....
Meddo is zo heel groot niet, dus na enkele passen lopen we het dorp al uit onder het gemopper van BB, want ik loop aan "haar" kant 😊. Zodra dat opgelost is zou je zeggen dat het gemopper ook stopt, maar nee, nog ff, want ik dirigeer ons gelijk alweer het verkeerde pad op. Goed, oversteken dan maar en doorrrr....
Na wat asfalt belandden we op ons eerste zandpad van vandaag, buitengebied, bomen genoeg, dus even toiletteren. Daarna bespreken we uitgebreid "de plastuit" en de zin en onzin daarvan. En links...... het bos in, maar niet voordat de grote zwavelzwam voor ons heeft zitten mooi wezen. Even later fotograferen we de eikenprocessierupsen die over de boomstam marcheren en hebben we ons eerste praatvolk alweer te pakken. Laat de beestjes lekker lopen hier, wij gaan doorrrr.....
Na de zeven dwergen en Sneeuwwitje begroet te hebben babbelen we de komende kilometers over het feit dat we, zoals Brigitte het noemt, structuurkippen zijn. Elke week loopt een ieder van ons op haar eigen plaats (of BB wijst mij wel de juiste 😁) en is de taakverdeling tussen ons helder en duidelijk, wel zo prettig 😂. En dan niet te vergeten de water- en zon-schaduw-selfies die wekelijks de nodige giga's op onze phones innemen. Ach, iedereen heeft wel wat autistische trekjes, de één iets meer dan....
Na de eerste mooie kilometers is het ook goed rusten op de bank die BB in het vizier krijgt, maar eerst nog even een plaatje schieten van het leuke vogeltje op het hek. Het wordt zelfs nog gezelligere wanneer de huiskat van de overburen, Oosterdorperdiek 4, ook nog even op de koffie komt.
Na de eerste mooie kilometers is het ook goed rusten op de bank die BB in het vizier krijgt, maar eerst nog even een plaatje schieten van het leuke vogeltje op het hek. Het wordt zelfs nog gezelligere wanneer de huiskat van de overburen, Oosterdorperdiek 4, ook nog even op de koffie komt.
Daarna gaat het verder over asfaltweggetjes en zandpaadjes tussen de weilanden en boerderijen door. De zon heeft de temperatuur al op 24℃ gekregen en het zweet zoekt z'n weg langs mijn lichaam naar het laagste punt. Bij deze temperaturen denken we terug aan vorig jaar, toen waren er momenten en dagen bij dat zelfs de koelkast volledig uitbleef. We kieren dan vandaag ook van genot als er een woeitje voorbij komt racen of de wolk even verstoppertje speelt met luie Everdina.
Eenmaal weer op het asfalt, Meddoseweg, hoopt Brigitte vandaag wel in Zwolle te komen, daar het onze vorige wandeling hier niet gelukt is. Maar ik moet haar teleurstellen, ze moet het doen met een selfie met heeeeeel ver in de verte het plaatsnaambord Zwolle. Helaas, er kan dus niet opgeschept worden dat we vandaag helemaal naar Zwolle zijn gewandeld 😕.
Wij betreden weer bekender terrein, het schouwpad langs de Groenlose Slinge. Vonden we dit pad de vorige keer al mooi, vandaag is het zeker zo prachtig. Het gras staat hoger, we lopen nu tegenovergesteld van toen, we weten waar "ons rustpunt" (we willen weer daar zitten waar we toen zaten natuurlijk, gewoon, gewoonte 😆) op ons wacht en dat we de nodige bruggen tegenkomen. Wat ook wel een prettige bijkomstigheid is, BB hoeft vandaag niet naar kikkers te zoeken, die horen we niet, die waren er toen niet en nu nog niet. Dus doorrrr...... Dik anderhalve kilometer verder op, onze lunchplek. Heerlijk rustig, geen verdere wandelaars of welke avonturiers dan ook, alleen wij, water, bomen, schaduw, lunch en vallende teken. Wat relaxed! (Nee, waren geen teken, die vallen niet uit bomen (!), leken ze op (pikzwart waren ze), maar wat wel.....?)
Na een goede checkbeurt bij elkaar, gaat het verder langs de Groenlose Slinge. Brigitte kan het toch niet nalaten af en toe het water af te speuren en als er dan geen kikker is waar ze haar emoties in kwijt kan, dan is het wel de meerkoetfamilie. Bij het zien van een echtpaar waterkip met kind merk ik op dat één baby toch wel zielig is, waarop BB weer lekker uit de hoek komt en op d'r droogst zegt: "ja, de rest kon niet zwemmen." 😂😂 Terwijl ik al lachend dit citaat in mijn dictafoon noteer 😉 (anders ben ik het kats kwiet wanneer ik mijn blog ga schrijven), schiet er opeens ongezien een blaffende bordercollie op mijn pad. Gelukkig was het schouwpad breed, anders was ik van schrik in de plons belandt. Het beestje is zo lief om mij een paar meter te begeleiden en wanneer ie doorheeft dat alles weer tot bedaren is gekomen sprint ie onder het gaas door naar zijn baas, de boer.
Van de Groenlose Slinge gaan we verder langs de Beurzerbeek. Parallel loopt hier ook een fietspad en daar gaat even mijn voorkeur naar uit na zoveel kilometer hobbelig schouwpad. Even stapt Brigitte mee, maar ze is al snel afgeleid en speurt enkele meters het water af naar kikkers en zwemmend gevogelte. Gelukkig, er bestaan ook meerkoetfamilies met meerdere roodsnavelige babies 😊.
Wanneer het fietspad, Garversbultenpad, afbuigt gaan we weer verder langs de beek en lezen ons in bij de uitkijktoren Vandaag besparen we ons de moeite van het klimmen, al was het maar een klein torentje, 't is warm en we willen over zijn voor de beloofde donder en bliksem. De laatste 500 meter schouwpad struinen wij achter een familie aan, waarvan de jonge dame met een grote telelens vast de prachtigste foto's heeft gemaakt van de meezwevende roofvogels boven het bos en de weilanden. Ik leg mijn compact cameraatje nog een keer aan naast haar bij het fotograferen van een zwaan die alsmaar onder het wateroppervlakte tuurt. Ja, ik benijd d'r wel een beetje, maar nog meer meesjouwen......
Wanneer het fietspad, Garversbultenpad, afbuigt gaan we weer verder langs de beek en lezen ons in bij de uitkijktoren Vandaag besparen we ons de moeite van het klimmen, al was het maar een klein torentje, 't is warm en we willen over zijn voor de beloofde donder en bliksem. De laatste 500 meter schouwpad struinen wij achter een familie aan, waarvan de jonge dame met een grote telelens vast de prachtigste foto's heeft gemaakt van de meezwevende roofvogels boven het bos en de weilanden. Ik leg mijn compact cameraatje nog een keer aan naast haar bij het fotograferen van een zwaan die alsmaar onder het wateroppervlakte tuurt. Ja, ik benijd d'r wel een beetje, maar nog meer meesjouwen......
Goed, asfaltweg, laatste kilometer voor ons. Alles gaat zoals geplant, lekker tempo, nog droog en zonnig, heel voorspoedig en voorspelbaar. Wat kan er nog mis gaan? Nou, de laatste linkse afslag misschien? Ja ja Brigitte, je vroeg het me nog 😐. Ik zei nee, we moeten de Hilteweg op. Maar ja, die beliepen we al en ik had de teugels van Guru ietwat laten vieren...... tja..... Maar linksom of rechtsom, wij hebben Meddo weer gevonden en wat wacht ons..... Café Spiekerman! Wat kan een mens blij zijn met een radler (of voor Brigitte, een sinas).
Terwijl we op onze sorbets wachten, stemmen we de agenda's nog even op elkaar af, want dan is het maar weer lekker voorspelbaar, duidelijk en gewoon 😃. Wij structuurkippen genieten samen nog een klein uurtje na van deze warme, prachtige (en nog steeds droge) dag op een steeds drukker wordend terras en verheugen ons al op de volgende route.
Terwijl we op onze sorbets wachten, stemmen we de agenda's nog even op elkaar af, want dan is het maar weer lekker voorspelbaar, duidelijk en gewoon 😃. Wij structuurkippen genieten samen nog een klein uurtje na van deze warme, prachtige (en nog steeds droge) dag op een steeds drukker wordend terras en verheugen ons al op de volgende route.
P.s. de wit-rode markeringen onderweg zijn van het Noaberpad en de geel-rode van het Scholtenpad. Dus we kunnen zo ergens aansluiten en verder wandelen na deze Trage Tocht Winterswijk-Meddo, Brigitte.
Ter info voor de niet vaste lezers
Jouw kant = links
Mijn kant = rechts
* Wanneer een link verwijst naar een 🐖, is dat geen belediging, maar dat is BB's grote liefde (en nee, wordt niet haar man mee bedoeld)
Klik op de gekleurde woorden dan wordt er een link geopend ter info, onzin of om gewoon.....
Verder verzin ik (ook BB wordt er al goed in) nog wel eens rare woorden waarvan ik (we) echt wel weten dat ze niet bestaan, want ook ik heb autocorrectie op mijn pc 😂.
Het onderschrift wat de coronaregels betreft vermeld ik vanaf nu niet meer, die zijn terug te lezen op mijn vorige blogs en anders neem van mij aan, löp wa los!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!