2021-09-11 | Weekendje Veluwe I

Zo verschillend

Zaterdag 11 september 2021 - Trage Tocht Planken Wambuis

Vandaag maar weer eens de mooie Veluwe op/over nu ik weer een dagje alleen loop. De Trage Tocht Planken Wambuis staat al sinds enige tijd hoog op mijn lijstje, net als het Rosandepad in Oosterbeek trouwens. Maar morgen als manlief ook z'n stappers weer aantrekt, gaan we die misschien wel lopen. Al kan dat per moment, per uur, per dag zo weer veranderen bij mij 😃, 't is nog geen zondag nb. Ga ik alleen, dan ga ik vroeg (nouuuuu... soms werkt m'n bed niet mee 😕), daar hou ik van, lekker van de frisse en stille ochtend genieten. Het liefst moederziel alleen de hele Veluwe voor mezelf, maar tja dat zal wel niet gaan. Dus wie weet wat en wie mijn pad vandaag nog kruizen. 

 

En zo geschiedde dat al gelijk na de eerste meters voetstappen gezet te hebben op de route. Met de IPhone in de aanslag, veilig in z'n bumper aan een stevig koord om m'n nek, sta ik het everzwijn te filmen die totaal geen notitie heeft van mijn aanwezigheid. Pas wanneer ie de steentjes onder mijn wandelschoenen hoort knarsen keert ie zich om en verdwijnt kalm richting het bos. Hoe mooi kan een dag beginnen 😍? Vandaag loop ik met de klok mee, linksom dus en via één der prachtige lanen loop ik al snel richting het paars van de heide. Bij de oude put in het open veld neem ik nog even een kijkje om niet veel later mijn pad te vervolgen over de heide met in de verte enkele paarden. Het kronkelt en heuvelt verder naar en door/over Westerbergen met wederom velden paarse heide in het verschiet. De herfst is duidelijk zichtbaar hier. Haarfijne spinnewebdraadjes zijn kunstig geknoopt en vastgezet op de verschillende takjes bloeiende heide, voorzien van waterdruppeltjes klein, kleiner, kleinst. Magnifiek tafereel. 

En al geurt en kleurt het herfst, mijn innerlijke ik heeft echt hoogzomer, ik ben zoooo warmbloedig 😰😰. Even overweeg ik een stop in te lassen wanneer ik het prachtige plekje Mossel bereik en passeer, maar mijn km-teller is het er duidelijk nog niet mee eens, dus doorrr... Ik groet de plaatselijke schapenboer die z'n hek aan het inspecteren en repareren is, slinger wat om het Kruiponder en vind mijn rustplek iets hoger gelegen op een heuveltje met uitzicht over ...... yep, de heide. Naast mij zit een stel, mevrouw druk in gesprek met haar mobiel en meneer souffleert dat wat mevrouw vergeet te zeggen. Ik stort me maar op de inhoud van mijn kleine vriend, mijn mobiel en het prachtige landschap om zo weinig mogelijk van dit serieuze gesprek tot mij te nemen. Wanneer zij vertrekken komt even later heer en mevrouw Natuurmonumenten aan tuffen in hun karretje. Ze inspecteren even de gebroken rikkepoal van de omheining en staan wat voor zich uit te turen. Mijn second hobby praten beknot zich enkel tot twee hele zinnen van minder dan tien woorden en daarna vertrekt Natuurmonument weer na het volgende punt en geniet ik van de rust die inmiddels door meerdere mensen hier is ontdekt. 

https://www.youtube.com/watch?v=v2q1GaFCYVs

Ik struin verder langs Nieuw Reemst, door bos en langs heide en de hoeveelheid passanten in welke vorm dan ook neemt toe. Maar dat gebeurt mondjesmaat, twee wandeldames die het tempo hoog houden alsof de trein ieder moment vertrekt, vrienden die met vrienden een rondje wandelen volgens de gekleurde uitgestippelde routes, waarvan af en toe ook nog één niet vergeet een foto van deze prachtige omgeving te maken, en natuurlijk fietsers in alle soorten, maten en gewichten. De grootste kolonne homo sapiens tref ik met giga camera's en ditto lenzen langs een veld langs de Harderwijkerweg, dichtbij parkeerplaats Oud Reemsterweg. Met velen tegelijk staan ze te turen door verrekijker en cameralens op zoek naar ......... ja, wat 🤔? Op mijn pad staan een viertal heren ietwat afgezonderd van de rest en wanneer ik de eerste heer passeer vraag ik nieuwsgierig waarna zij met z'n allen op zoek zijn. Kort maar krachtig en zonder ook maar één letter teveel te verspillen antwoord meneer: "de ortolaan". Okééé...... 🤔 Ik voel de druk en loop door zonder verdere vragen te stellen. Gelijk noteer ik de naam van dit beestje (aanname) even in mijn foon, zodat ik er verder onderzoek na kan doen, want mijn nieuwsgierigheid is nu toch wel gewekt. Nog enkele grote, hele grote camera's met statief en heren komen aanwandelen om zich naast de rest te settelen. Heel bijzonder dit. Goed ieder zo z'n hobby denk ik maar. De laatste jongeman pakt net z'n spullen op om te vertrekken en dus zie ik mijn kans schoon hem uit te horen naar dit bijzondere vogeltje (zo blijkt). Terwijl ik weer wat slimmer wordt en naar hem luister belandt ik bijna op de verkeerde parkeerplaats en zo snel als wij elkaar troffen, zo snel scheidden ook weer onze wegen.

 

Ik ga rechtsomkeer en belandt bij het uitkijkpunt Oud Reemst. Net wanneer ik de slinger daarnaartoe neem kruist de jongeman iets verderop mijn pad weer, zonder groot statief en camera dit keer, en lopen we samen kletsend een stukje op. Voor een mooi doorkijkje hier ben ik duidelijk veel te laat en zo verdwijn ik alleen verder over de beukenlanen en het bos richting de juiste parkeerplaats waar Panda vanochtend bijna alleen mooi rood stond te wezen. Inmiddels zijn alle plekken bezet, dus maak ik ruimte voor de volgende natuurgenieter. 
Bijna 15 prachtige kilometers over de fantastisch mooie Veluwe, heide en bossen. Gelderland wat ben je mooi en ik heb weer genoten! De nodige dieren en beestjes, maar ook mensen zijn vandaag mijn pad gekruist. Heerlijk om zo de dag en het weekend te beginnen. Op naar morgen.

Gekleurde woorden zijn links. Klik er eens op, lees geniet, wordt slimmer of lach mee.
Doe er dus uw voordeel mee, kost tenslotte niks en daar zijn de Nederlanders altijd blij mee!