Zoek de verschillen
Zondag 12 september 2021 - Trage Tocht Mossel
En dan is het alweer morgen, zondag dus. De dag dat ook mijn wederhelft zijn benenwagen weer gaat aanzwengelen. Aan mij dan weer de schone taak om een route te zoeken, kiezen 🙈, want daar bemoeid ie zich niet mee. Nou, als het te ver weg is misschien.......Was ik gistermorgen nog in de overtuiging dat het Rosandepad het vandaag ging worden, gooi ik toch het roer om na mijn wandeling van gisteren en neem ik mijn lief mee naar het vervolg op dat, maar dan toch net weer even iets anders, op naar Mossel. Goed, Ede dus, want vandaar start de route vanaf de parkeerplaats van het Natuurcentrum. Echt vroeg zijn we niet, 't is al bijna koffietijd 😕, dus menig parkeerplekje is reeds bezet, maar niet getreurd, komt goed.
We lopen met de klok mee, rechtsom, zodat we rond lunchtijd bij Boerderij Mossel belandden en dan starten we de zondag nog lekkerder. Nu ik dit schrijf en me inlees in de routebeschrijving valt me op dat niet iedere route dezelfde kant op wandelt, dus lopen wij vandaag volgens de route weer lekker tegendraads. We passeren Hindekamp en De Ginkel, leuke optrekjes waarvan er zelfs één in de verkoop staat. Dus wat let u?
Wij trekken verder en nemen de afslag naar de Heidebloemplas via een vlonderpad. Mooi uitzicht, fijne bankjes, wat zal het hier heerlijk vertoeven zijn wanneer de zon 🌞 zich laat zien. En daar zijn we weer, het weer. Ik loop fijn met korte benen en armen en zweet alweer als een otter, terwijl manlief het liefst nog z'n jas aan zou willen en met lange pijpen loopt. Zo zweet ik me verder naar het wildscherm "Groene muurtje" en probeer een blik op te vangen van de paarden die in de verte lekker staan te grazen. De ene opening hier is te hoog, de andere te laag, of heel erg laag, dus strek ik mijn tenen ook nog maar even uit om ze te kunnen filmen.
Het gaat verder door het bos en zo worden we welkom geheten bij Planken Wambuis. Niet veel verderop komt deze route voor een klein stukkie samen met die van gister en zitten we even later heerlijk aan een terrastafeltje te genieten van de koffie en het lekkers en van alle reuring hier. De huishond komt nog langs in de hoop wat lekkers te scoren zo aan z'n postuur te zien, en legt zich fijn neer onder onze stoeltjes totdat ie doorkrijgt dat er niets voor hem/haar overblijft. Was het hier gister nog totaal uitgestorven op twee wielrenners na, vandaag moet je rustig op je beurt achteraan sluiten als je iets wilt bestellen. Maar wat een gezelligheid hier.
Toch laten wij dit achter ons om verder te struinen en nu gaat het over ruiterpaden die amper tot slecht begaanbaar zijn af en toe. We kiezen dan ook of het fietspad of het reeds ingelopen pad door stukken heide. Misschien niet helemaal de bedoeling volgens natuurbeheer, maar soms is de zandbak zo mul, dat we de weg van de minste weerstand wel moeten kiezen. De heide begroeit mooi de heuvels, met hier en daar een boom. En achter de heuvels klinkt het geluid van bellen dus zullen de schapen niet ver weg meer zijn. Terwijl ik Gerbrand wat onderricht over het ontstaan van deze heuvels, wandelen we langs en door verschillende bossen, afwisselend over een breed ruiterpad/fietspad en langs grote paarse heidevelden. Het is allemaal even mooi!
Wanneer we het bos even achter ons laten belanden we wat hoger op een heuvel met een fantastisch uitzicht over het glooiend paars begroeide dal. Hier gaan we even in de lunchpauze en wordt het tijd voor een sokkenwissel. Mijn voeten hebben het nl nog warmer dan de rest van mijzelf en daar ik nieuwe merinowollen wintersokken draag, verruil ik ze toch maar even voor mijn oude vertrouwde ietwat kortere en dunner geworden versie. Iets met voorkomen is beter....... Het nuttigen en luchten verstrijkt en wij slingeren alles weer aan en dalen af naar daar waar wij net nog heel ver weg hele kleine mini mensen zagen lopen. Nu zijn wij die mini's geworden. In no time loop we de km's weg. Soms moet ik weer even bijbenen, want ik blijf altijd achter, daar ik verslaaft ben aan filmen en fotograferen. Sinds kort zijn Gerbrand en Guru ook dikke vrienden en is hij niet meer afhankelijk van mij wat route, links, rechts of omkeren betreft, dus af en toe moet ik een sprintje trekken om weer bij te komen. 't Is tenslot ook niet echt gezellig als ik 2 uur na hem de eindstreep haal 😊.
Het volgende hek wordt galant voor me open gehouden en even later wandelen we het volgende vlonderpad op met uitzicht op de Plas van Gent. Voor wie heel veel vrije tijd, zin en interesse heeft kan hier gluren en zoeken naar diverse libellen en ander kruipend koud gedierte. Mij niet bellen, duurt errug lang. Wij nemen het uitstapje naar het laatste vlonderpad dat met een boog langs de Kreelse plas loopt. Menig ander heeft dit idee ook opgepakt, dus moet er even wat geritst worden eer een ieder veilig kan passeren. Leuke plek om uit te rusten, maar wij gaan door i.v.m. de drukte. En het door gaat nog een klein stukje verder door het bos om vervolgens de grote open heidevelden te betreden. De laatste meters gaan in optocht, wel met voldoende afstand, maar rustig is echt anders. Da's natuurlijk het nadeel dat het zondag is en we vrij laat gestart zijn. Wanneer we de schaapkooi gepasseerd zijn splitsen wij ons af van alle anderen en lopen rustig alleen langs De Drap weer naar het eind- en startpunt, het Natuurcentrum. Hier nuttigen we nog even een ijsje, sist zo weg, en zuig ik nog wat geschiedenis op wat Arnhem en oorlog betreft.
Ook vandaag was het een prachtige route. Toch weer zo anders dan die van gisteren. Meer grote vlaktes met veel meer bos, heuvels en mensen, heel veel meer mensen. Da's het nadeel van zondag en dit soort plekken. Volgende week maar weer iets onbekends zoeken, iets waar niet iedere Nederlander zo gauw naar toe zal gaan. Gelderland is prachtig, keuze genoeg en het mooie aan hier is dat er ook zoveel variatie is qua omgeving, natuur en landschappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!