2020-04-24 | Lekker Achterhoeken

Iets met K..

Vandaag zouden we ergens in Eibergen lopen, maar mijn Panda is geblesseerd, dus ik heb een lift nodig van Brigitte. Zo gaan we vandaag dan maar lekker hier om de hoek aan de wandel, Trage tocht IJzevoorde. Ik weet waar dit dorp ligt en loods ons ernaar toe, daarna neemt Guru het over. Dat ging trouwens hartstikke goed, met BB** dan hé, ze toonde zelf initiatief en dat pakte goed uit (ze wist dat links "jouw kant" is *). Dit beloofd een mooie, positieve dag te worden 😊! Zo parkeren wij bij de school en beginnen onze tocht in tegenovergestelde richting van wat meneer wandelzoek zelf gedaan heeft. 

  

De eerste kilometer is bekend terrein, ook voor BB, da's het Pieterpad nl. en die hebben we al gewandeld 😎. Maar vanaf de eerste meter is deze route sowieso al genieten, zelfs links om gelopen! Vandaag weet ik de weg, de leuke optrekjes, ken de meeste paden en weet de bankjes. Langs De Krael, 't Loor en rechtsaf door één der statige beukenlanen van Landgoed Slangenburg. We steken de Plakdijk over naar een ook nog ongelopen pad voor mij en worden daar, eenmaal in dichtere begroeiing, getrakteerd op twee reeën die rechts verderop verstoppertje gaan spelen.
Hier verlaten wij dit stukje bos en moeten rechts oversteken naar het fietspad. Brigitte neemt stevig de bocht en wandelt vrolijk en doodleuk naar links. Verbaasd roep ik d'r na en al lachend gaan we mijn kant op. 

Eenmaal aan de andere zijde van de Varsseveldseweg staan we stil bij de houten beelden van Keurentjes. De wandelaar, het hert, de eenden, de heks en alle anderen poseren nog even als "houten Klaassen". Voor wie nu al aan de pauze toe is, neem hier plaats en geniet, maar wij gaan door. Hier treffen we ook de eerste wandeldames en ze hebben de pas er flink in. Wij laten ze passeren, wij hebben de hele dag de tijd om 15 km af te leggen 😎, relaxxxxx. Niet veel later vragen zij ons de weg en op mijn advies:  "Helemaal rechtdoor kom je bij de Benedictijner Sint Willibrodsabdij, daarna links richting weg en kasteel". Ze wandelen in hoog tempo voor ons uit. Wij volgen in gepaste snelheid 😉, ook onze route gaat richting Abdij.

Terwijl we stappen vallen onze ogen 😄 altijd op van alles en nog wat. Vlinders, vogels, bloemen, zon door een mooi fris groen bladerdek of gewoon een reflectie van onszelf in de Beneden Slinge. Alles wordt vastgelegd of tenminste, da's onze bedoeling. Maar wanneer het om beestjes gaat die ook nog eens vliegen, springen of fladderen of überhaupt een eigen leven leiden, dan wordt dat wat (zeg maar gerust erg) lastig. Tegen de tijd dat wij er klaar voor staan met camera in de aanslag denkt al het vliegende spul:  "toedeledoki ik ga weer verder, duurt völs te lange". En daar staan we dan....... Zo'n moment kan het zijn dat ons vocabulaire 😖 wat te wensen overlaat. Blij lopen we dan verder met de gedachte dat Google wel alles heeft vastgelegd. 

We komen aan bij de Abdij en besluiten die niet te willen bekijken van dichtbij en slaan af naar mijn kant verder het bos in. Na wat kleine bochtjes en soms een afslag kom ik tot de ontdekking dat we nu opeens daar lopen waar we eerder hadden moeten lopen maar dan in tegenovergestelde richting 😲😲. Maar wij liepen dat niet! Hoe ik dit voor elkaar heb gekregen 😮 blijft nog even een raadsel, maar met Guru breng ik ons snel weer op de juiste plek. En weer liet mijn vocabulaire me even in de steek 😐. 
We happen nog wat stof en gaan door met stappen, foto's maken, mopperen, lachen en op zoek naar een bankje. Wordt tijd voor koffie ❗❕❗ 

Ik weet het bankje, vlakbij, en hoe gammel en aftands ook, dit wordt de onze. Tevens ga ik hier het raadsel ontrafelen, tijdens het chocolade-eieren zoeken (die BB sleept van alles mee), van het opeens tegenovergesteld lopen van daarnet. En ik ben eruit 😎!
Menig wandelaar en fietser passeert ons hier, meestal nog vriendelijk groetend ook (da's niet zo vanzelfsprekend hoor). Wij zitten onze tijd hier maar wat langer uit, want we hebben tenslotte al bijna 8 km gelopen 👣👣. Wanneer we alle energie weer samengepakt hebben gaan we verder het landgoed Slangenburg in. Na 500 mtr staan we bij de Bielheimerbeek en weten we al dat de volgende 500 mtr lang gaat duren. Het vocabulaire gaat hier helemaal de foute kant op, want elke stap die BB zet springt er een kikker de beek in, net wanneer zij helemaal gereed in de aanslag staat met haar Galaxy. Maar ze sprongen mooi en zelfs hun zwemslag was prachtig met gestrekte pootjes 😂. 

🎵Er zaten heel veel kikkertjes in de Bielheimerbeek 🎵

We keren de Bielheimerbeek de rug toe en enige tijd dwalen we door het begroeide bos over smalle en bredere paden, langs stroompjes en beekjes en komen uit in open veld. Ver links staat een prachtige boerderij met dit veld als achtertuin, een weelde aan wilde planten, bloemen en al wat zoemt en vliegt. Met de camera nog steeds in de aanslag in de hoop dat...... maar weinig vliegend materiaal is ons vandaag goed gezind. Dan maar de bloempjes zonder de bijtjes. Is ook leuuuuu-kkkkkkk.

Bij het sluisje aan de Kasteellaan komen we het bos zo ongeveer weer uit en wanneer wij de twee hazen rechts in het weiland spotten nemen zelfs zij een loopje met ons en vertoont de foto enkel gras en bomen, maar haas......? En weer is er iets met ons vocabulaire 😒. Gelukkig hebben de dikkopjes in de sloot alhier niet zo'n haast. En de dag van Brigitte kan niet meer stuk, want deze springen nog niet weg. Wij zetten onze voettocht voort richting het Kasteel, maar nee, daar gaan we niet naar toe, deze route loopt in z'n geheel rondom Slangenburg. Voor wie hier niet bekend is, het kasteel nog niet gezien heeft, vooral doen. T.z.t. na corona, is het koetshuis vast wel weer geopend en zo ook de landgoedwinkel. Voor de vijvers gaat onze route rechtsaf en lopen wij door de prachtige statige beuken- en eikenlaan. Dit mooie plaatje ruilen we zeer snel in voor het volgende pad, het bos weer in. Nu lopen we aan de achterzijde van De Krael. 

  

Even verderop vinden we "ons" theebankje en wanneer we daar heerlijk in de zon onze beentjes bij laten kleuren, draaien de citroenvlinders alsmaar rondjes om de bosjes. Maar stilzitten, ho maar. Iets met ...voca... 😑. Wanneer we de benen weer aanslingeren is er wis en waarachtig een klein koolwitje ons goedgezind en mogen we 'm fotograferen.
We slingeren nog wat en gaan rechts langs een diepe lege sloot met één enkel babykuiken-eendje erin. Zij/hij zit een soort van ietwat vast in het beetje blub dat de sloot nog heeft en piept zo hard ie kan om z'n moeder. Maar die is in de weide omgeving niet te zien. Brigitte is bereid om Kwek voor mij te rescuen en zet 'm/d'r aan de overzijde op de droge kant. Maar wat nu? Ik moet helaas afscheid nemen en we gaan door, met Kwek nog een klein stukje in ons kielzog. Please, laat 'm gered worden 😪! (jaja..... is de natuur..... snik. Ga ik morgen terug?)

Via de Stadsedijk lopen we het laatste bosgebied door. Hier is 't ook prachtig maar zo anders. De bodem is aan één zijde geheel bekleed met mos, loof- en naaldbomen staan kris kras door elkaar en veel oud hout ligt lekker weg te rotten om het ecosysteem in stand te houden. En om het allemaal nog wat op te vrolijken staan de vergeet-mij-nietjes in grote getale in de berm mooi blauw te stralen. De laatste meters leggen we af over de Brunsveldweg met links het bos en rechts een moerasachtig veld met kwakkende groene beesten. Brigitte heeft de moed opgegeven wat kikkers fotograferen betreft, ik gok het er nog een keer op en loop richting de waterplas. Onder luid gekwaak doorkruis ik het veld met prachtige heide, bosbes en wilde brem. Maar hoe voorzichtig ook, ze voelen het dreunen en houden allemaal in enen hun bek. Zelfs na even stilstaan laat zich niemand zien en keer ik maar terug. Brigitte staat druk te zwaaien met haar koelkast, want ze heeft weer een bijzonder gevleugelde vriend gespot. Welke? Dat moet ik nog uitvogelen.

  

In de verte spiekt een koolzaadveld tussen de bomen door. Niet veel later staan wij te stralen tussen de velden in. Wij hebben onze eigen Keukenhof en maken nog een rondje foto's over alle kanten. Hoeveel mooier kan het nog worden? Even later staan wij aan de achterzijde van de school, het beginpunt van onze wandeling en het eindpunt voor nu. BB veurt mij naar huis en zo genieten we nog even na van deze prachtige dag.

Vandaag was een hele zonnige, vrolijke dag met even fijne temperaturen. Wij hadden het geluk dat we even samen konden "Achterhoeken" en Landgoed Slangenburg door en rond konden struinen. Brigitte weet nu ook waar IJzevoorde ligt, dus zo zie je, van wandelen word je nog wijs ook. Qua vocabulaire zijn we er niet echt veel op vooruit gegaan ben ik bang, maar gelukkig zijn er alleen maar foto's en geen geluidsfragmenten 😆 😂 van onze dag.
Heel sneu dat ik Kwek niet onder mijn vleugels heb kunnen nemen (en mogen 😒), maar supertrots op BB dat ze maar één keer kats de verkeerde kant op ging. Volgende keer gaan we echt naar Eibergen (toch?).

* voor de nieuwkomers: BB is heel slecht in links en rechts dus heb ik het omgedoopt tot jouw kant = L (daar loopt zij veelal) en mijn kant = R 😂
**BB staat voor Bikkel Brigitte, bikkel omdat ze mij vorig jaar vaak heeft begeleid op mijn Pieterpad avontuur.

Klik op de links (gekleurde woorden) en lach en geniet nog meer met ons mee 😀
                                                           

Ter info: Wij respecteren en hanteren de regels m.b.t. het coronavirus daar waar nodig is als het vreemden/passanten betreft. Daarnaast kunnen wij prima zelf onze eigen grenzen bewaken waar nodig. Hopelijk voorkomen we hiermee dat enigen van u denkt dat wij roekeloos te wandel gaan, alles behalve dat!