Volgers

donderdag 30 april 2020

2020-04-29 | Stevige doorstapper of niet


Allemaal clichés
Met dank aan mijn ex wederhelft ben ik vandaag mobiel (panda is nog ziek) en kan ik buiten Doetinchem wandelen. Vandaag bij Brigitte om de hoek, Eibergen. Mooi Achterhoek heeft daar iets moois voor ons uitgestippeld, dus dat zit snor, nu alleen het weer nog mee zien te krijgen. Toen ik de vooruitzichten dinsdag bekeek beloofde het een zeer vochtige dag te worden, dus al het plastic ingepakt, voor het geval dat

  

Vandaag lopen wij met de klok mee via wandelpark de Maat, het Polweidepad op en daarna gewoon de Oude Ramsbeek volgen. Hoe moeilijk kan het zijn? Vanaf de eerste stap loopt Guru met ons mee en legt Samsung alles vast op de gevoelige plaat. Wanneer ik bovenstaande narcis mooi zie wezen en fotografeer, passeert er een oudere heer op de fiets, net op het moment dat ik weer in volle hoogte ben. Hij kijkt mij lachend aan. Da's dan zo'n moment dat ik iets moet zeggen om de één of andere reden en heel blond roep ik dat narcissen zo mooi zijn
😄😳. Oh Jo, de dag is net begonnen, de toon weer gezet 😄.
De route van vandaag is 16.9 km en kan verlengd worden met 6.5 km. Dat laatste stuk gaat over de Duits/Nederlandse grens. We brainstormen de kilometers weg met de vraag of het verstandig is de verlenging te lopen. Mogen/kunnen we de grens wel over (en terug! Niet geheel onbelangrijk voor sommige van ons)? Hebben we geluk dat het weer met ons is en blijft? Aan onze voorbereidingen ligt het zeker niet, we hebben weer met alles rekening gehouden. Voldoende plastic, plu, hoezen, thermoskannen, brood, breakers in het kwadraat en niet te vergeten, het lekkers voor bij de koffie
😀.




Na de Oude Ramsbeek volgt de Berkel en het bos, Kerkloobos en zijn we al in Rekken beland. De wolken blijven nog grijs en we brainstormen nog steeds over wat is wijsheid. Menige wandelaar, met of zonder viervoeter en/of stokken zijn we op veilige afstand gepasseerd en iedereen hebben we vrolijk en goedgezind als altijd "Goedemorgen" gewenst. Nu zij nog
😏, maar goed, niet iedereen is van het vroeg opstaan, laat staan actief bezig zijn.
Hier in het Kerkloobos, prachtig met fris
groene kleuren en de geur van vocht en regen, stuitten wij op een leuk, pittoresk, stenen prieeltje en daar Brigitte onze "pauze-regelateur" is, gaan we hier voor de koffie zegt ze. Nou..... 😐😐 gezien de inhoud van het prieel, beslissen wij nog iets verder te gaan. Gelukkig maar, want twee passen verderop schiet BB aan mijne zijde tegen de grond om een heuse trilzwam met twee glibberige bewoners te fotograferen. Zoals Ron Poot in de link van de zwam al beschrijft, "de moeite waard om bij stil te staan". Nou wij staan zeer regelmatig stil, want wij vinden alles de moeite waard om vast te leggen. Rondje lopen alleen is zo niet leuk voor ons 😊. Duurt ook niet zo lang 😂😂. En doorrr.....




So far so good en nog steeds droog, maar de Apple weerapp beloofd later op de dag echt water. De beslissing van onze brainstormsessie valt deze kilometer, we lopen alleen de 16.9 km 
❗❕❗ En zo erg is dat helemaal niet, want deze route is te mooi en willen we later in de zomer nog wel een keer lopen, dan wel met de 6.5 km erbij en dus ook over Duitsland.
Enige verwarring schept Guru wanneer we de Ramsbeek over moeten steken om onze weg links van de beek te vervolgen. Guru vind het blijkbaar zulk lekker weer dat ie even verderop ons het water in wil hebben om het pad te vervolgen met de beek aan "jouw kant". Wij doen net alsof we gek zijn
😆😆, ait vedan, bij de brug betreden we pas weer het asfalt.




Voor nu eerst eens op zoek naar een fijn picknicksetje of boomstam. Helaas zijn alle bankjes geplaatst in het voorgaande bos en de rest van de route mag het zonder doen, zelfs de boomstammen zijn geruimd lijkt het wel. Wanneer wij een mooi moerasachtig grasland met enige flora voor ons zien verschijnen, trekken we de komo tevoorschijn. Koffiepauze! Hoeveel geluk kan je hebben? Terwijl BB het koffietafereel via Facebook deelt met al onze vrienden (opgeteld wel 279 stuks
😃) voegt ze er vrolijk aan toe: "daar komt net een beetje van die zonnestraal." In goed ABN: de zon schijnt 😎.



  

Zo lachen wij zo'n dag als vandaag door, relativeren alle andere zaken die ons bezighouden, oefenen nog even Spaans en Portugees en hebben weer voorpret wat onze uitgestelde camino betreft. Wanneer we de wandeling voortzetten komen we aan de andere zijde van bovenstaand veld en schiet Brigitte weer naar de grond. Er groeit iets oranjes! Nu wel een hele tak met meerdere zwammen. Hoe ze 't ziet.......? Ze heeft duidelijk haar ogen niet in' tuk. De komende kilometer(s) gaan weer lang duren, leuke scheve naaldboom, natte verzopen pluimpjes wollegras, moerasje, heide, slootjes, mossen in alle soorten en maten met en zonder waterdruppels, tonderzwammen, witte wilde sering, paars onkruid, gele wilde brem, blauwe ossentong .....




Brigitte roept me af en toe toe waar en wat te fotograferen. Met één oog op de camera en één oog op Guru nemen we de afslag naar de Rammelbroeksweg. De eerste spetters beginnen hier ook te vallen en het tempo van vallen neemt toe. Tijd om me weer in het regenjack te hijsen en Brigitte pak ik in in plastic. We lopen langs een klein stuk bos aan rechterzijde, met daarin iets van hele grote boomstammen gemaakt tot ...... tja..... hoe omschrijf ik het .... soort van heel groot langwerpig deksel, zo lang als de boomstammen waren, die dubbel op elkaar .... maak er zelf maar wat van, gebruik uw eigen fantasie. Wij gebruikten de onze ook weer eens. Wanneer wij de zilvergrijze stilstaande auto rechts passeren zien we een man zitten, al prutsend of echt bellend 😏, met een blauwe koelbox op de passagiersstoel. Onze eerste gedacht was aan het toetjesbankje van het Pieterpad. Toen hadden we ook al een rijke fantasie. De volgende grijze hersencel denkt heel luguber, laat ik het erop houden; in stukjes in de box en dat gaat straks onder het langwerpige deksel 😱. Elke gek .... 


  
 
Zo zie je, we zijn kats van 't padje af en toe. Zelfs de koekoek roept ons toe ver rechts van ons. Het wordt weer tijd om te pauzeren, maar niet voordat we de 12 km hebben aangetikt, dan hoeven we daarna nog maar .....
Voor ons zijn de stratenmakers druk doende en wij mogen het vers bestraatte pad direct inlopen. Wanneer mijn oog valt op het grote gele verkeersbord dat de Vredensebaan is afgesloten kijk ik ook even op Guru (Vreden klinkt zo niet Nederlands) of dit iets betekent voor de rest van onze route. En ja, dat doet het en wel zoveel dat we over een kleine kilometer de Duitse grens passeren. Oohhhh........ hebben wij weer
😱😱. Ons spoedoverleg is van zeer korte duur, lachen en doorstappen is met meerderheid aangenomen.

Hollandse lakenvelder vanaf deutsche Seite genommen.
Er volgt een pad van een kleine drie kilometer immer geradeaus, über deutschem Gebiet, Krosewicker Grenzwald. Onze lunchpauze is met deze verlenging wel opgeschort naar 15 km of een leuke deutsche Hütte, anders komen we nooit over (tempo hé). De ene grenspaal na de andere leg ik vast (Nederlandse uit 1766), terwijl BB haar talen oefent door de infoborden te lezen. Inmiddels is het weer droog en de lucht klaart op en laat voorzichtig wat meer blauw zien. Brigitte heeft oog voor een ander Hollands kleurtje, oranje! Ja zelfs hier im Deutschem gibt es orange vibrierende Pilzen. Na het nieuwe raadsel; "waarom zitten er allemaal nummer-plaatjes auf den holzen Strommasten?" komen we droog aan aan Nederlandse zijde, helaas ohne Antwort (weisst du's?). Guru meldt rechts een bankje iets verderop en daarvoor lopen we een heel klein eindje terug naar rechts, de weg waar we vandaag volgens eerdere planning vandaan hadden moeten komen 😄.



Tijdens de lunch houdt BB zich bezig met de donker grijze tot zwarte grote auto's die achter ons passeren die ze allemaal voor één en dezelfde aanziet. Zo begint ze haar fantasie-verhaal dat het wel heel raar is en waarom ie steeds weer langs rijdt
😳. Ik hou me ondertussen wel even bezig met het berekenen van de nog te lopen kilometers. Wel zijn we het er over eens dat deze laatste kilometers zeer de moeite van het wandelen waard waren en we komende zomer dus niet terug hoeven te komen.




We gaan doorrrrrr...... nu via kleine asfaltweggetjes. Brigitte spot in de verte, in een groot weiland links van ons, veel kleine boompjes (lijkt het en denken we) met witte stammetjes, ingesmeerd met zonnebrandklei lijkt 't. Wanneer we de volgende links zijn gegaan en alles dichterbij komt, blijken we het wel heel erg fout te hebben. De bordjes in de wei zegt ons dat het militair gebied is. De boompjes lijken een soort sprietantennes te zijn en verder het weiland in staan er heel veel bij elkaar. Maar wat het nu eigenlijk is en moet voorstellen 😏? Wij lezen ons nimmer van te voren in, dus ons kwartje valt nog niet, ook niet wanneer we langs Holterhoek lopen, zoals Guru meldt dat het hier heet. Ja, het is een militair terrein, want er staan militaire voertuigen, verder komen we nu nog niet. We lopen lekker ons brein te breken, BB struikelt zowat over een hele steen die op het zandpad ligt, we groetten een rennende voorbijganger waarvan we denken dat ie militair is en opperen het volgende familiefeestplekje gevonden te hebben hier over links, een outdoorterrein. In een helder ogenblik realiseer ik me dat we natuurlijk internet hebben en Google lost ons raadsel dan ook snel op.

Hoezo hele dag regen?

We nemen wat bochtjes, langs leuke, nog leukere en leukste optrekjes en lassen een laatste rust in, wederom in de berm met mooi uitzicht over de vele pony's 🐎🐎🐎. Eenmaal weer in de benen, komen we niet veel later in drukker Eibergs gebied en moeten de Groenloseweg oversteken. Brigitte neemt vanaf hier de taak van Guru over en via het fietspad Oude Spoorlaan lopen we het centrum in. Ik word voorzien van allerlei info over routes, straten, rijden en de weg en al gauw staan we tegenover de Oude Mattheüskerk. Om de hoek staan onze bolides, het eindpunt van vandaag.





Korte samenvatting van deze dag: Na regen komt zonneschijn! Hoe ouder hoe gekker! Achter de wolken schijnt de 🌞! Zoals de waard is......! Wie het kleine niet eert......! Het gras is niet altijd groener....! Wat je van ver haalt....! Dom blondje! Niet geschoten is altijd mis! Wie niet waagt....! etc. etc. etc. 



Maar ik had deze dag niet willen missen! BB bedankt 👄


Ter info: Wij respecteren en hanteren de regels m.b.t. het coronavirus daar waar nodig is als het vreemden/passanten betreft. Daarnaast kunnen wij prima zelf onze eigen grenzen bewaken waar nodig. Hopelijk voorkomen we hiermee dat enigen van u denkt dat wij roekeloos te wandel gaan, alles behalve dat! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je reageert, bedankt!