2020-04-10 | Goede vrijdag

Snuifje?!
Goedemorgen deze gezonde frisse morgen. Ik ga eindelijk weer een lekkere wandeling maken samen met Brigitte 😊😎😍. Gelukkig is ze zo goed als hersteld en heeft ze goede zin in een niet al te lange wandeling, Trage Tocht Beltrum dus! Bermuda was helemaal blij dat ie eindelijk ook weer mag wandelen, even als mijn fluoriserende polo 😎, maar wel met m'n wintersokken aan (maar da's gewoon omdat het beter loopt en om blaren te voorkomen)! Jas en paraplu moeten mijn "kleine vriend" verlaten, dus lekker ruimte voor extra drinks en foods (je moet toch wat nu). Ruim op tijd stap ik in m'n panda, kachel op hoog! want 7℃ is echt heel fris ⛄ aan de blote benen!

https://www.stpaulusparochie.nl/index.php/beltrum

9:00 uur starten we vanaf het Mariaplein in Beltrum, hoe toepasselijk toch op deze goede mooie dag?! Guru kent de route, nu wij nog. Via de uitgestorven sportvelden moeten we om een woonwijk heen lopen, maar daar wordt het direct al lastig voor ons. Guru is niet altijd helemaal op het juiste padje, dus neem ik zelf het heft maar even in handen en al snel lopen we het buitengebied van Beltrum in, langs het Mariakappeltje. Kaarsjes zijn op helaas, dus door. Niet veel later passeren we een leuk bankje aan de rand van het fietspad. We hebben al bijna twee kilometer in de benen, dus halt, koffietijd! Moet ook echt wel, want hoe krijgen we anders onze rugzakken leeg vandaag?

  

  

We lopen afwisselend op gravelpaden, zandwegen, fietspaden, kleine kronkelige asfalt-B-weggetjes en langs sloten, slootjes en vennetjes. Een paar wandelaars en fietsers (alle soorten en maten) komen we tegen en wij zijn wel zo aardig om dan de berm voor hen in te duiken. Zelfs wij proberen zoveel mogelijk uit elkaars "space" te blijven, maar dat zijn we ook net zo vaak weer vergeten 😏 (nee wij zijn niet besmet en gebruiken ons verstand echt wel!). En wat is dat lastige selfies maken zeg 😀. Verder gaat het fotograferen ons ook weer goed af, want al zijn er nu geen rood met witte stippen in welk formaat en welke hoedanigheid dan ook, genoeg lucht, water, bloesem, bomen, weides, narcissen, pinksterbloemen, vlinders, vogels, hazen, fazanten en wat al niet meer. En dan te bedenken dat ik wel twee keer zoveel foto's had kunnen hebben als de vogels, vlinders en fazanten gewoon stil waren blijven zitten voor mij.

We worden al lekker warm en ontdoen ons van vest één. BB houdt de benen nog even aan tot later order, is natuurlijk nog aan de snuifjes. Soms is een niet werkbare neus ook wel ff fijn, want de boer is z'n kuilvoer aan het snijden en laden en dat meurtttttt.........😟 Snel gaan we de bocht om, Hemminksweg. Guru verteld me dat we verderop met de bocht wat rechts gaan, dan links een watertje passeren en zo uitkomen bij de Slinge (aan BB's zijde 😎). Ver voor ons zien we een echtpaar fietsers iets bekijken rechts (voor hen, links voor ons, dus bij het watertje) zo lijkt het. BB oppert dat daar vast iets heel moois te zien is, dus wij komen eraan!!!! Het moois was een vette teleurstelling, een sloot vol big shoppers, komo's en plastic tasjes met heel veel snuif- of rookspul en een klein stukje plastic rood-wit lint van de politie. We (samen met echtpaar fiets) nemen dus maar aan dat "het gezag" op de hoogte is. 

  

Het wordt weer tijd voor een rustpauze, volgende bankje is de onze. Prachtig plekje weer, langs het gravelfietspad met achter ons de Slinge (wanneer we zitten hé, als we lopen is ie aan BB's kant natuurlijk). Brigitte krijgt het ook heet (nee is nog niet van zekere leeftijd 😊) en gaat eindelijk ook solidair doen met mij en haar benen gaan uit en in haar kleine vriend. Het is nog net voor de middag, maar we verorberen direct onze lunches ook maar, want de rugzakken zijn nog niet leeg! Genietend van dit plekje mijmeren we samen nog ietwat verdrietig en teleurgesteld over onze afgelaste camino. Hopelijk wordt september 2021 ons jaar, maar dat is geheel afhankelijk van BB's nieuwe werkgever waar ze volgende maand aan de slag gaat (hé hé eindelijk mag ik er over schrijven).

 

Beide met korte benen lopen we verder langs het water, steken de brug over zodat ook ik even het water (vanaf hier Gracht genaamd op Google maps) aan mijne zijde mag hebben. We hangen hier nog wat op en over de brug voor de zoveelste leuke fotomomentjes. Vaak denken we hetzelfde qua foto's maken, zien we ook hetzelfde, maar zo niet, Brigitte is niet de beroerdste om te delegeren dat ik van dat of dit een foto dan moet maken over zus of zo. Ach, allemaal emotie 😂. 
Het wandel/fietspad eindigt en wij gaan naar mijn kant, Goorsemanslaweg op. Zo'n 1.5 kilometer zandweg volgt, met rechts een wat lager gelegen gravelfietspad. Een kleine zilvergrijze automobiel rijdt ons heel traag en voorzichtig tegemoet (wij hebben al een oordeel over de bestuurder(ster) klaar 😐) en laat een stoffige zandwolk voor ons achter. Happen maar! Links bevindt zich een natuurgebied(je), Grevengracht. BB denkt dat onze route hierlangs gaat, maar ik overtuig haar alleen mij te volgen. We lezen natuurlijk wel even de infoborden en belandden daarmee weer terug in de tijd en onze wandelingen elders en iets met piemelpaddestoelen. Zo de toon 😂😂 was al gezet, nu nog meer!

Bij de vistrappen moet er natuurlijk ook even gekeken worden. Water en vuur trekt toch altijd aan! Ik neem de betonbalk om ietwat boven/in/dichterbij het stromende water te komen om jullie ook even te kunnen laten meegenieten van onze mooie natuur en wandeling. Brigitte blijft veilig op de kant staan met telefoon in de aanslag voor het geval ik ten onder ga. Vrolijk biedt ze me "haar lange benen" en vest aan voor het geval dat. 't Is zo'n leukerd hé 🐷. 
Verder gaat het richting brug (fotootje hier, daar..... etc etc) en keren we even later het water de rug toe. Een mooi brede zandweg (Peppelendijk) met statig hoge bomen links en rechts geeft ons weer reden genoeg om met zekere regelmaat stil te staan. Ja, er groeien paddenstoelen op bomen, zitten baby kauwtjes, koolmeesjes en ander fluitetend gevogelte op takken en zelfs in mijn favoriete kleur staan er tekens op bomen geschilderd. Heel interessant en tijdrovend allemaal.

Laten we eens een fotootje maken

Wanneer wij de klinkerweg naar links opdraaien, Baksweg, worden we warm welkom geheten door de hond des huizes die zich in het zweet staat te springen langs het draadje in de ruime tuin om het huis. Relaxxxxxx ..... nog even het weiland met de sloot en de pinksterbloemen...... en wij gaan al doorrrr.
Na wat rechts, links, laatste rustpauze in het zon in het gras (bij gebrek aan een bankje daar waar wij er één willen) 🌞, nog een bruggetje, betreden wij 't Slat, kerkepad van Beltrum e.o. Al lachend over de woordspeling van dit pad lopen we dit natuurgebiedje in met rechts nog een vennetje met kikkers. Tuurlijk, die staan nog niet op de foto. Maar die groene beestjes zijn zeer gevoelig en duiken direct onder, wegwezen! Zo ook wij.

Onze aandacht is ook al snel weer op iets anders gericht, heel veel klompen over links in het bos. Onze gedachtes gaan tegelijk naar onze familie-Zwiers-familiedag-leden. Dus wie weet wat we hier ooit nog eens gaan doen. 
't Slat blijven we volgen om even later het Spilmanshuuske van binnen te bekijken. Het is een oude schuur die mooi gerestaureerd is en bij minder goed weer een fijne schuil/rust/pauzeplek is. Er ligt genoeg leesvoer en de nodige geschiedenis staat daar geschreven en is er te lezen, maar wij gaan verder, de laatste ongeveer plus minus1.5 kilometer. Via de Heelweg (doorgaande asfaltweg, en zo scheef als maar kan. Hoe loop je je voeten stuk weg!) lopen we het einde van deze wandeling tegemoet. De nodige fietsende medemens passeert ons hier, de één iets handiger dan de ander, maar wij geraken levend en wel in Beltrum, voor de Onze Lieve Vrouw ten Hemelopnemingkerk. De voordeur staat open, wij dartelen er wat heen en weer en zo geraakt BB aan de praat met een meneer bezoeker. Al fotograferend meng ik mij in deze conversatie die natuurlijk gaat over wat de wereld zoal bezig houdt gisteren, vandaag, morgen en de komende maanden.

Voordat BB en ik definitief afscheid nemen trekken we beide nog even onze agenda's om verdere kilometers te plannen. Heerlijk, woensdag gaan we weer!  Voor vandaag was de Goede Vrijdag dubbel en dwars een goede, met weer dik 14 kilometers in onze beentjes.

"Oh wat is het toch fijn, om met Brigitte op stap te zijn".
 

Ter info: Wij respecteren en hanteren de regels m.b.t. het coronavirus daar waar nodig is als het vreemden/passanten betreft. Daarnaast kunnen wij prima zelf onze eigen grenzen bewaken waar nodig. Hopelijk voorkomen we hiermee dat enigen van u denkt dat wij roekeloos te wandel gaan, alles behalve dat!