Boekenstad met gebak 😊
Eindelijk ben ik weer op de been na ruim twee weken griepen (jaja heb wel Exloo gelopen met mijn bacillen). Direct ook maar weer het serieuze werk, dik 18 km voor de boeg, in en rond Bredevoort, de vestings-/boekenstad van de Achterhoek. Zo hebben ze hier ook een bekende, Henrickje (BB is ook een Hendrikje, maar dan de arme tak, zonder c), ze heeft zelfs een standbeeld op het plein midden in Bredevoort. Maar ze hebben hier nog meer, boeken en curiosa! En een heleboel leuke schattige huisjes in enige Anton Pieck smalle straatjes. Veel oude en antieke boekwinkeltjes en gewoon veel ouwe zooi. Zo kom ik mijn jeugdherinnering al vrij snel tegen na onze start (9:00 uur zoals altijd), een echt singletje (je weet wel/of niet, zo'n zwart vinyl rond schijfje met een gaatje in het midden) van Heintje staat in een etalage samen met andere stoffige artikelen 😀. Mijn dag kan niet meer stuk en gelukkig heeft BB slechte oren 😂 en zo loop ik al zingend het dorp uit. Ken je klassiekers.
Wanneer wij de N318 zijn overgestoken lopen we al snel in het buitengebied via bospaadjes met aan "mijn kant" (lees rechts, voor nu op dit moment) de Keizersbeek en daarnaast de Boven Slinge. Even later scheidden ook deze wegen en laten we het water achter ons en gaan we verder de bos- en zandpaden op en belandden we op bekend terrein. Nu volgen we weer een pad dat we reeds eerder samen liepen en ook eens met heel veel anderen, maar beide keren andersom. Dan is de omgeving ook direct anders 😆, maar dat kan ook aan ons liggen 😄. "Kijk daar zaten we toen nog in korte benen en daar liepen we langs de boer die toen druk aan het werk was op z'n land." En zo lopen we de kilometers weg en weten dus precies waar een bankje staat wat ons gaat verblijden met koffie met. Gelukkig, bankje is er nog, BB heeft de koffie en deze keer wel cake! We zitten lekker te relaxen, luie Everdina 🌞 komt ons ook vergezellen en wij genieten in de rust van onze aankomende wandeling van april, de camino, en alle (nu al) leuke reacties van mensen die samen via onze blog meegaan op onze reis.
Link: Ons avontuur van de Camino naar Santiago de Compostella en verder.
Wij vervolgen de weg, beide iets lichter wat betreft onze to do lijst camino, want we hebben weer wat afgestreept, we gaan definitief zonder stokken lopen. Mocht dit een slechte keuze blijken, zelfs Portugal heeft winkels en internet. En ik een creditcard waarmee ik prima met links uit de voeten (lees handen) kan 😊.
We lopen verder door bekend terrein, nog steeds andersom weliswaar, maar het verbaasd ons hoe anders het nu is in de winter. Nou winter 😎......... De natuur oogt zo anders, maar zeker zo mooi nu de zon ons vergezeld. We spotten veel mooie vogels (vinkjes, vlaamse gaai, groene specht, roodborstje, koolmeesjes, zilver reigers, wilde ganzen, kleine kauwtjes en wat al niet meer) en BB loopt weer links en rechts van de ene leuke gele paddenstoel naar de andere oranje, ik doe gewoon mee. Wanneer we een kabbelende sloot oversteken staan we even stil om van al het moois om ons heen te genieten. Nee wandelen is voor ons niet alleen maar kilometers maken, zeker niet! Dus fotocameraatje mag mee naar de camino. Maar eerst maak ik nog even een Iphonefilmpje van het leuke kabbelende water, eerst over rechts, het gras op, drie stappen, oeps verhoginkje, bijna plons, maar net niet 😑.... en nu nog links....
En door..... droog gelukkig! Iets verderop steken wij de Blekkinkhof over richting een paar leuke boerderijen met leuke ruimtes om de deur. Meneer Bewoner zit lekker in z'n voortuin met zijn hond te genieten van het fijne weer en zwaait ons al tegemoet. Wij nemen nog even een kijkje bij zijn beestenboel in zijn "achtertuin" en bewonderen zijn begroeide paddenstoelen boomstam. Even opletten hoe we langs de modderpoel ons pad kunnen vervolgen, blijkt Guru het duidelijk niet met mij eens te zijn dat we hier lopen, dus rechtsomkeer.
En dat werd weer gezellig, want meneer Bewoner komt een praatje met ons maken. Hij weet al dat we een route lopen (want waarom loop je anders in de drek) en dat zijn buurman "ons wandelaars" niet meer over zijn privé terrein wil hebben. Wanneer ik vraag wat buurman daartegen gedaan heeft daar het een officiële wandelroute is, weet hij ons met zekerheid te vertellen dat er zo'n grote hond loopt (wijzend met zijn hand op heuphoogte). Oké ons vage lijf is ons wel iets waard dus alternatieve route. Bewoner kent er twee en wij kiezen de eerste, eerst weer door de drek dan verderop een heel klein smal paadjes links het bos in, einde pad weer links en zo komen wij weer op route. Gelukt! En het was zeer de moeite waard❗❕❗ Maar "waat oe, waat oe" (pas op! pas op!), want hier liggen de lege (plastic) hulzen van de buks! Jagers hoeven niet op te ruimen?
De tijd loopt ook lekker met ons mee, evenals onze gevulde rugzakken, dus lunchtijd. En gaan we rechts, staat daar links (niet rechts Brigitte, jouw kant! 😊) het bankje van een eerdere pauze met "de weggewaaide eierschaal" (toen was er geen Dennis). De tassen, trommels, plastic zakjes, thermoskannen en blaas 🚺 worden geleegd. BB vult haar sok nog ff met schoap, scheelt weer een 0.001 gram tasinhoud. We lopen nog een klein stukje "ouwe route" en daarna scheidden ook deze wegen en gaan wij een "nieuw" terrein op. Samen met het begin van Dennis waaien we lekker uit voor ons nieuwe optrekje Landgoed Kotmans.
Even verderop passeren we weer de tingeling en vervolgen nu het zandpad immer gerade aus. Wel zo gemakkelijk wanneer links en rechts iets later op de dag voor sommige 😂 onder ons iets lastiger wordt. We komen weer uit bij de N318 en na heel goed kijken steken we over en verdwijnen in het loofbos waar ook weer een einde aan komt en Brigitte op bekender terrein komt, Camping de Twee Bruggen. Jaha, we zijn al in Winterswijk! Brigitte weet mij van alles te vertellen over deze plek en hun leuke vakantie-ervaringen alhier. En dus weet ze ook de weg te vinden richting het juiste pad naar de Boven Slinge wanneer Guru even van het padje is i.v.m. verbouwing op het vakantiepark.
Een heel eind lopen we parallel, met rechts (Brigitte, mijn kant! 😀 In april is het pas links!) het water. Dat houden we ook maar zo, dan passeren we later verder rechts ook nog de Slingeplas. We steken de brug over en betreden weer de bewoonde wereld die Bredevoort heet. Via een saai stukje jaren 70 woningbouw komen we even later in het pittoreske gedeelte van dit dorp met rechts van ons, Herberg Bertram. Heel vervelend, daar hebben ze cappuccino en met lekker gebak!
Het was weer een fijne dag, een mooie route en in goed gezelschap, zelfs met voorproefje kleintje Dennis. Wat hebben we het toch fijn samen 😉😂😆💙💋. Op naar de volgende.
Link: Ons avontuur van de Camino naar Santiago de Compostella en verder.
Wij vervolgen de weg, beide iets lichter wat betreft onze to do lijst camino, want we hebben weer wat afgestreept, we gaan definitief zonder stokken lopen. Mocht dit een slechte keuze blijken, zelfs Portugal heeft winkels en internet. En ik een creditcard waarmee ik prima met links uit de voeten (lees handen) kan 😊.
We lopen verder door bekend terrein, nog steeds andersom weliswaar, maar het verbaasd ons hoe anders het nu is in de winter. Nou winter 😎......... De natuur oogt zo anders, maar zeker zo mooi nu de zon ons vergezeld. We spotten veel mooie vogels (vinkjes, vlaamse gaai, groene specht, roodborstje, koolmeesjes, zilver reigers, wilde ganzen, kleine kauwtjes en wat al niet meer) en BB loopt weer links en rechts van de ene leuke gele paddenstoel naar de andere oranje, ik doe gewoon mee. Wanneer we een kabbelende sloot oversteken staan we even stil om van al het moois om ons heen te genieten. Nee wandelen is voor ons niet alleen maar kilometers maken, zeker niet! Dus fotocameraatje mag mee naar de camino. Maar eerst maak ik nog even een Iphonefilmpje van het leuke kabbelende water, eerst over rechts, het gras op, drie stappen, oeps verhoginkje, bijna plons, maar net niet 😑.... en nu nog links....
En door..... droog gelukkig! Iets verderop steken wij de Blekkinkhof over richting een paar leuke boerderijen met leuke ruimtes om de deur. Meneer Bewoner zit lekker in z'n voortuin met zijn hond te genieten van het fijne weer en zwaait ons al tegemoet. Wij nemen nog even een kijkje bij zijn beestenboel in zijn "achtertuin" en bewonderen zijn begroeide paddenstoelen boomstam. Even opletten hoe we langs de modderpoel ons pad kunnen vervolgen, blijkt Guru het duidelijk niet met mij eens te zijn dat we hier lopen, dus rechtsomkeer.
En dat werd weer gezellig, want meneer Bewoner komt een praatje met ons maken. Hij weet al dat we een route lopen (want waarom loop je anders in de drek) en dat zijn buurman "ons wandelaars" niet meer over zijn privé terrein wil hebben. Wanneer ik vraag wat buurman daartegen gedaan heeft daar het een officiële wandelroute is, weet hij ons met zekerheid te vertellen dat er zo'n grote hond loopt (wijzend met zijn hand op heuphoogte). Oké ons vage lijf is ons wel iets waard dus alternatieve route. Bewoner kent er twee en wij kiezen de eerste, eerst weer door de drek dan verderop een heel klein smal paadjes links het bos in, einde pad weer links en zo komen wij weer op route. Gelukt! En het was zeer de moeite waard❗❕❗ Maar "waat oe, waat oe" (pas op! pas op!), want hier liggen de lege (plastic) hulzen van de buks! Jagers hoeven niet op te ruimen?
 |
| Nog een paddenstoel, nog een bloem en doorrrrr.... |
De tijd loopt ook lekker met ons mee, evenals onze gevulde rugzakken, dus lunchtijd. En gaan we rechts, staat daar links (niet rechts Brigitte, jouw kant! 😊) het bankje van een eerdere pauze met "de weggewaaide eierschaal" (toen was er geen Dennis). De tassen, trommels, plastic zakjes, thermoskannen en blaas 🚺 worden geleegd. BB vult haar sok nog ff met schoap, scheelt weer een 0.001 gram tasinhoud. We lopen nog een klein stukje "ouwe route" en daarna scheidden ook deze wegen en gaan wij een "nieuw" terrein op. Samen met het begin van Dennis waaien we lekker uit voor ons nieuwe optrekje Landgoed Kotmans.
 |
| Tingelingegeling...... |
Even verderop passeren we weer de tingeling en vervolgen nu het zandpad immer gerade aus. Wel zo gemakkelijk wanneer links en rechts iets later op de dag voor sommige 😂 onder ons iets lastiger wordt. We komen weer uit bij de N318 en na heel goed kijken steken we over en verdwijnen in het loofbos waar ook weer een einde aan komt en Brigitte op bekender terrein komt, Camping de Twee Bruggen. Jaha, we zijn al in Winterswijk! Brigitte weet mij van alles te vertellen over deze plek en hun leuke vakantie-ervaringen alhier. En dus weet ze ook de weg te vinden richting het juiste pad naar de Boven Slinge wanneer Guru even van het padje is i.v.m. verbouwing op het vakantiepark.
 |
| Zoveel verschillende gevleugelde vrienden en stoelen (Bron: Google) |
Een heel eind lopen we parallel, met rechts (Brigitte, mijn kant! 😀 In april is het pas links!) het water. Dat houden we ook maar zo, dan passeren we later verder rechts ook nog de Slingeplas. We steken de brug over en betreden weer de bewoonde wereld die Bredevoort heet. Via een saai stukje jaren 70 woningbouw komen we even later in het pittoreske gedeelte van dit dorp met rechts van ons, Herberg Bertram. Heel vervelend, daar hebben ze cappuccino en met lekker gebak!
 |
| Dik verdiend! |
Het was weer een fijne dag, een mooie route en in goed gezelschap, zelfs met voorproefje kleintje Dennis. Wat hebben we het toch fijn samen 😉😂😆💙💋. Op naar de volgende.
 |
| Bron: Pinterest |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!