2020-10-11 | Markelose Berg I

 

Nou.... berg.....

🎵"Zondag...... Zondag...... vandaag blijf ik de hele dag weer bij je"🎵 

Fijn hé 😎, ik ga weer met Brigitte op stap 🐖. Na twee wandelingen naar mijn eigen geneuzel geluisterd te hebben is het wel weer gezellig om met 'r bij te kletsen en een rondje te lopen en wel op een rustige, ietwat vochtige zondag. Een rondje wordt het niet, ze kwam met een tweedelige route Markelose Berg op de proppen, een AB-tje dus. De A staat voor Goor en de B voor Markelo, it's a simple. 

We starten bij het station van Goor en slingeren al onze mobiele apps aan en vertrekken links om..... oeps... rechts om......😁 Via het perron lopen we een woonwijk in en na enig geslinger gaat het over het Poolspad richting het Twentekanaal en hier steken we de Weldammerbrug over. Dit is voor mij weer zo'n leuk momentje 😃, dat ik af en toe heb sinds ik akela ben, ik rijd hier al 22 jaar langs als ik naar thuis ga, Almelo, of terug, heb hier vele kilometers met mijn vader † gereden, en nu stap ik hier over en langs. Maar goed, nu gaat het via het talud naar beneden (kun je beter met de 🚗 nooit doen!) en gaan we over het erf van Boer Bruil door het bos naar zijn buren in Huize Weldam. Echt.... heeeel leuk optrekje!

De natuur is nu toch wel op z'n prachtigst, daar zijn wij 😊🐷 het wel over eens, en dus verdwijnen wij weer regelmatig met de neus en de samsung compactcamera, Brigitte's koelkast en mijn Apple naar de grond om al wat paddenstoel 🍄 heet vast te leggen. Zelfs met gevaar voor eigen leven, want BB spot haar favoriete zwammetje aan de andere zijde van een droge sloot. Al is er dan wel geen water, maar begroeiing des te meer. Hoe ze 't doet ...... 😏😕 hoe ze ze steeds weer vanuit een ooghoek ziet..... 😮, terwijl wij druk kletsend onze route bewandelen .......  Eenmaal weer op het pad gaan we nog sociaal doen ook en maken we een praatje met een mede-wandelaar. Het is duidelijk, hij is een local, want meneer loopt zonder kleine vriend op z'n rug. We zijn het er met z'n drieën over eens dat het hier prachtig machtig is, maar wanneer hij hoort dat wij graag vele kilometers (pak 'm beet tot zo'n 20 km) lopen raad hij ons aan ook de Westerflier eens te bewandelen. Volgende keer dan maar Brigitte?

Nu gaat het eerst over bospaden over het terrein van het Nijenhuis, langs paddenstoelen in allerlei soorten, maten, kleuren, harde dozen, bankjes groot en klein, met hoedjes lang en slank of lekkere dikke bolhoed met dikke buikjes, in groepsverband of afgelegen moederziel alleen.

Wanneer we de laatste bocht nemen en de beschutting van de bomen verruilen voor opener veld, zijn we weer op bekend terrein, hier waren wij eerder! Is de voorzijde van deze havezate al mooi, wacht dan maar tot je aan de achterzijde bent belandt 😊. Alles is hier zo goed onderhouden en bewaard gebleven, je waant je zo weer in het romantische tijdperk van Rutger Jan. In stijl, over een kaarsrechte laan, verlaten wij dit grondgebied en betreden wij cultureel Diepenheim en is het tijd voor..... Precies, wij waren ooit bij Irma op de koffie en daar hebben ze lekker gebak 😋 en de inhoud van onze thermoskannen blijft wel warm.
 

Eenmaal weer op route gaat het door het pittoreske centrum van Diepenheim met her en der wat oude pandjes en authentieke winkeltjes. Helaas laten we Landgoed Warmelo links liggen en Huize Diepenheim rechts en gaan we via de Odammerweg het buitengebied weer in. We passeren wat oude en nieuwere graven en belandden op ..... het Westerflier 😲! Dus niks volgende keer Brigitte, we doen het er vandaag gewoon maar even bij. Luie Everdina heeft zich inmiddels ook bij ons aangesloten en samen staan we bij Huize Westerflier al het moois tot ons te nemen en vast te leggen. Ik ben zo onder de indruk van zoveel schoonheid en historie dat ik zelfs Guru's paadje niet meer herken, dus rechtsomkeer en rechtdoorrrrrrrr en zo passeren wij het tolhek met bijbehorend tarievenbord. Helaas heb ik geen 1,5 cent, dus neem ik BB zonder betalen gewoon mee de "grens" over. 

Al enige tijd lopen we gelijk op met het Overijssels Havezatenpad en zo nu ook met het Reggepad. We grappen er regelmatig over, nu en tijdens andere wandelingen, dat we die routes niet meer hoeven te lopen, al is die laatste misschien bij nader inzien toch wel een leuke en heb ik de gpx inmiddels al binnengehaald.
We kronkelen verder door het bos van Westerflier, fotograferen her en der wat natuur en nog meer paddenstoelen, groeten de hond en zijn mede-wandelaars. Daar wij ons nimmer inlezen in routes en omschrijvingen, ben ik blij verrast te zien wanneer we de Lochemseweg gaan oversteken bij De Viersprong*. Brigitte is vandaag duidelijk weer de baas 😊, dus meldt ze bij voorbaat al dat we een bankje zoeken om te lunchen, want onze rugzakken moeten toch ook leeg. En zo belandden wij, eenmaal aan de andere zijde van het Twentekanaal, na zo'n 700 mtr langs de Schipbeek gelopen te hebben, op een redelijk beschut picknicksetje onder wat bomen, en nuttigen wij onze lunch uit onze kleine vriend.

 

 

Net wanneer de buikjes gevuld zijn wordt van boven het afwaswater al gestort en pakken we alles in in plastic en gewapend met plu trekken we verder. Na wat kluunwerk door wat eens een maïsveld was, gaat het verder de komende 2-2,5 km over een mooi breed schouwpad langs bovenstaande rivier. Al snel komt de zon weer door en geeft het mooie vergezichten over water en weilanden met in de verte de zendmast van Markelo. De koeien staan ons nogal dullig aan te staren wanneer ik de opdracht krijg om de buizerd zo mooi mogelijk op de gevoelige plaat vast te leggen. Gelukkig maar, 't is gelukt, want anders ......... 😕😖
Wanneer ik de vistrap in de Schipbeek betreedt wil Brigitte wel met camera klaar staan in de hoop dat..., maar nee, ik houd het verder droog. 

We verlaten het schouwpad en gaan verder richting de fraaie manege van Willem Greve om even later weer te verdwijnen in een bos. Op Guru heb ik een soort hutje/huisje gespot even verderop en dat blijkt een onderduikershol te zijn. We lezen ons hier in wat er geschreven staat en realiseren ons goed hoe bevoorrecht wij zijn, zelfs nu nog! Het gaat verder, op naar de Markelose Berg! Onze route loopt om deze gletsjerijsberg 😂 en dus valt het klimmen reuze mee en ben ik lekker niet de laatste die boven komt 😊. We komen volgens Guru niet eens tot de 33 mtr en de echte top (40,1 mtr), met het Verzetsmonument, beklimmen we vandaag niet. Wij dalen, over een klinkerweg, lopen langs de Martinuskerk en staan even later oog in oog met de echte dinkytoy van BB. Wij hebben één der oudste dorpen van Twente gehaald en nog redelijk droog ook. Op naar deel 2, dan gaan we de grens over naar de Sallandse Heuvelrug, Rijssen here we come, oké niet direct nu, snel, ergens binnenkort 😉!  

Brigitte het was weer ouderwets gezellig. Dank voor de mooie route en leuke zondag. Binnenkort nog maar eens overdoen 😁.

🐖🐖🐖

*Hier rijd ik al 22 jaar langs naar Almelo en terug, en nog nooit was ik hier voor koffie, lunch of diner. Tot vorige maand, toen ben ik er aangegaan met mijn moeder en zoon. Te leuk om niet eens binnen te gaan kijken.... na Corona!