2020-10-22 | Maasmeanderen II

Wederom asfalt, asfalt, asfalt

Na de prachtige bosrijke tocht van gisteren ga ik vandaag naar het open veld, langs de Maas. Daarvoor lift ik weer mee met mijn wederhelft en op een belachelijk vroeg tijdstip, 't schemert ja nog 😮, vertrekken we naar het Land van Maas en Waal. In 't authentieke vestingdorp Grave wordt ik gedumpt, daar eindigde ik eerder met heerlijke temperaturen, daar start ik nu fris en fruitig en vandaar loop ik naar Ravenstein. Makkie vandaag, maar 11,1 km, dat wordt lekker wakker worden! 
Grave ontwaakt, hier en daar is al bedrijvigheid, schilders bouwen hun stellages op, winkels worden bevoorraad en een enkel hondenbezitter groet mij vriendelijk goedemorgen. In het haventje heerst nog rust en stilte, al denk ik zelf dat er ook niemand nu op z'n bootje blijft slapen en zo wel, waarom zit die dan nu niet op het dek van deze prachtige ontwakende ochtend te genieten? Spreek ik moedig, de slaapkop herself 😊. 

Na de Thompsonbrug draai ik nog een paar rondjes om zo alles nog eens goed in me op te nemen en dan gaat het door naar het gemaal Van Sasse. De route is eigenlijk simpel eenvoudig, volg de Maas en het asfalt. Kijk goed om je heen en geniet van het ontwaken van de vele kerkdorpen aan weerszijden. Het pad loopt verder landinwaarts wanneer ik het natuurreservaat Keent nader. Eens was dit een eilandje, nu een prachtig natuurgebied met Taurusrunderen, Schotse Hooglanders en Exmoorpony's. Hier stap ik even af van de gpx-route die onderlangs over het asfalt gaat en neem ik de hoger gelegen dijk met grindpad. Hier krijg je een mooi wijds vergezicht, zeker op een dag als vandaag, met prachtig blauwe hemel met wat sluierwolken. Dit lijkt mij ook een prachtig plekje voor mijn tweede wandelsteen, jz002 een varkentje, wacht nu op z'n volgende reiziger.

Op d'n Overloop fotografeer ik nog een rondje en vervolg mijn route over de Oude Maas verder naar Neerloon, Daar hoop ik ergens een leuk plekje voor de lunch te vinden en hoop doet leven en zie... mooi bankje aan de doorgaande weg, tegenover de kerk en naast het Heilig Hartbeeld. Gezegende dag 😀. Mijn mazzel is andermans pech, want de twee oudere wandel-echtparen hangen wat rond bij Christus en z'n traptredes en niet veel later vervolgen ze al kletsend hun tocht, ze moeten nog 7 km zo te horen. 

Van hier gaat het onder de A50 door en nadert het eindpunt het historische vestingstadje Ravenstein. 

 

Volgens mij is het een heel leuk dorp, maar ik maak de keus om het enkel bij het bekijken van de kanonnen te laten die op mijn pad komen. Het beetje info dat er geschreven staat neem ik tot me en besluit door te lopen tot zover als mogelijk (da's dus wanneer mijn taxi me oppikt). Dussss ..... doorrrrrr nog meer asfalt volgen maar ik kijk nog wel even achterom en dan zie ik nog de wieken van de Stellingsmolen De Nijverheid achter wat prachtige gekleurde bomen staan. 
Ik laat de uitzichttoren mooi staan in de uiterwaarden maar twijfel wel even of ik door de uiterewaarden ga lopen of toch liever het asfalt. De laatste wint, want hier loop ik hoger en heb ik een mooi uitzicht over de Maas met z'n vrachtschepen, de verschillende kerkdorpen aan Gelderse kant en ook de kleine dorpjes en buurtschappen aan Brabantse zijde.

Wandelen is ook goed voor je eigen topografisch brein, want ik had nog nooit van Neerlangel, Demen en Dieden gehoord. De meeste schattigste kerkjes hebben ze daar en zelfs een heus bedrijf met 16 siertuinen. 
Ik wandel vrolijk verder, genietend van het machtige uitzicht aan alle kanten. Van verre zie ik al een giga toren boven alles uitsteken en giga wordt nog gigantischer wanneer ik dichterbij kom. Geen idee wat het is, lijkt me iets voor de telefonie gezien het gebouw. Vanaf nu wordt het ook aftellen qua kilometers want mijn taxi heeft zich gemeld. Perfect timing, wat de lucht betrekt steeds meer en de eerste druppels laten niet meer lang op zich wachten zo te zien. Net voor ik Megen en de N329 bereik staat nog een bankje met uitzicht over De Vliet en daar stop ik en mijn apps met tellen. Precies 21 km gelopen, nog 4.4 te gaan van deze, maar die gaat zo mee met de volgende 13.4 die eindigt in Lith. 

Het was een mooie route, zelfs met al het asfalt. De dorpjes met z'n authentieke oude gebouwen, overal waar je kijkt zie je wel ergens een kerktoren bovenuit piepen, de dag zelf kon bijna niet beter, mooie ochtendgloren en later prachtig blauwe luchten, de goud-, geel- en oranjetinten van de herfst zijn overal te zien en nu op z'n mooist. Kortom: heerlijke dag, fijne route, ik ga voor een vervolg! 

Heb je hier nou ook gelopen, misschien wel the walk of wisdom of  één van de andere routes die langs de Maas lopen, en heb je mijn wandelsteen gevonden, laat het even weten.
Kijk op: https://jolandaswandelstenen.blogspot.com/