2020-11-01 | Ruik de herfst

 De kriebels

Had ik gisteren een mooie wandeltocht op het programma staan samen met Brigitte, maar helaas, ze was (is) ietwat gammel op de beentjes 😟, dus het programma omgegooid of beter gezegd, de personen gewisseld, Cas* gaat mee of beter gezegd, zou mee gaan. Helaas, is het hem niet gelukt en gaan we maandag in de herhaling 😊, naar de Posbank! Dus had ik buiten mijn wandeling om door Albert Heijn een loopvrije zaterdag. Dan maar wandel-stenen schilderen!  Maar toch voelt het niet goed, onrust, niet gewandeld te hebben bedoel ik dan, dus zondagmorgen kwart over acht loop ik het bos van Kranenburg in.

Werelddorp, met wel zo'n 200 inwoners en die liggen, op één enkele hondenbezitter na, allemaal nog op één oor. Lekkerrrrrrrr, laat liggen, hou ze koest, ik walk graag in m'n uppie. Het weer zit mee, frisjes, maar toch al zo'n 12℃ en luie Evedina probeert zich al snel met deze mooie ochtend te bemoeien en het nog meer op te vrolijken. En dat geeft natuurlijk de beste plaatjes! Dus fotootje hier, fotootje daar, spruitjes en moos en nog wat gouden herfsttinten en zo duurt het weer lang........ Maar ook ik kom er en kasteel Onstein staat er dan nog steeds. Helaas moet je goede ogen hebben om het echt te kunnen zien, maar voor betere beelden is er altijd nog Google.

Vandaag loop ik afwisselend door statige bomenlanen, over een dik tapijt van eikenbladeren in prachtige bruintinten, door het rabattenbos van de boswachterij Ruurlo waar het fijn blubberen is en over stevige zand/grindpaden op weg naar het volgende leuke huisje, Landgoed de Wiersse. Voordat ik die bereik houd ik even pauze op een bankje dat eenzaam en alleen nog buiten staat bij de gesloten Theetuin Boter, de oude melkfabriek. Hier laat ik mijn derde wandel-steen achter en ik moet me wel erg vergissen als die vandaag niet verhuist gezien de nodige goedemorgens die ik inmiddels groet.

 

Vandaag ga ik dus voorbij het laatstgenoemde landgoed, maak ik nog wat fotootjes, want ik wil geen paddenstoel, koe, schaap of herfsttint missen natuurlijk, groet menige senior sportieveling op mountainbikes, met en zonder valhelm onder het shirt 😁, die al hijgend de kopgroep probeert bij te houden (wat doet een mens zich aan (mannen hé, van zekere leeftijd 😕) en in coronatijd 😐), en sla af richting het volgende leuke optrekje, Landgoed het Medler. Ook hier heb je de verrekijker nodig om een goed beeld te krijgen van hoe het huis eruit ziet, of..... je leest het infobord en Google! Vanaf hier gaat het eigenlijk alleen maar rechtdoor en komt Kranenburg dadelijk weer in zicht, maar niet voordat ik een ouwe boomstronk heb vastgelegd op video voor Brigitte, waar heel veel kleverige koraalzwammetjes opgroeien. En zo loop ik de laatste kilometer te denken dat ik zonder haar erbij nog beter om me heen kijk om zo geen paddenstoel, en zeker niet haar favorieten, te missen. Drukke bezigheid hoor dat wandelen 😄 en dat op zondag.

Ik heb mijn harde schijf weer vol geschreven met fantastische herfstplaatjes en ditto tinten. Heerlijk fris, monter en goedgemutst rijdt ik huiswaarts, ik heb de herfst geroken 😍. Dit was weer voortreffelijk wakker worden op een mooie zondag. Dus voor wie ook eens wil, leuke, niet al te lange, eenvoudig te volgen route in ons mooie Achterhoek, klik bovenin mijn blog voor de link van deze route. Overigens, de andere links zijn ook leuk, grappig, informatief of klinkklare onzin, dus have fun!

**********

*Cas, mijn oudste zoon, één van mijn kanjers. Inmiddels 24 jaar geworden, grote volwassen knul, maar (heel) bijzonder. Cas heeft nl. autisme en dat gaat niet altijd, soms, of wat vaker, vlekkeloos of simpel de dag door. Zo is het voor hem al heel moeilijk om een afspraak na te komen of gewoon iets simpels als dag/nachtritme. Wandelen blijkt ie momenteel leuk te vinden. Het zijn nu nog maar kleine stukken, niet in kilometers denken, maar in minuten. Goed, morgen gaan we in de herhaling en hoop ik dat het ons samen gaat lukken de Posbank te beklimmen. 

Vorige week klein stukje Posbank gewandeld samen 💓