Volg de kruimels
Gezellig, gezellig, gezellig, Brigitte gaat weer mee vandaag en we gaan een AB-tje wandelen in omgekeerde richting. Nou ja, omgekeerd....... Net andersom dan Stefan Horn van de Wandelzoekpagina het omschrijft. Wij lopen dus Ruurlo - Vorden en het begint al goed, want we staan beide op het juiste tijdstip op de juiste plek en zo kunnen we dus mooi op tijd het toiletgebouwtje op het station van Ruurlo van de binnenzijde bewonderen (je moet alles gezien hebben toch 😁). En dat voor maar € 0,50! Tuurlijk zijn wij Nederlanders en houden na één betaling, de deur open voor nummer twee. Je kent dat vast nog wel, vroeger bij de betaalde toiletten, V&D en de Bijenkorf bv, waar een kwartje in het deurslot moest 😀😊.
Opgelucht gaan we van start, over het spoor richting de rotondes. We bewonderen het kasteel van Vorden maar weer eens, heel even maar, net lang genoeg voor wat snelle fotootjes, want hier waren we reeds eerder, toen met veel meer water van boven dan nu. Nu miezert het nog wat, maar er is beter weer voorspelt met zo'n 15℃ later deze dag. Mijn hoofd is nog helemaal in gedachten bij de volgende rotonde, zelfs wanneer Brigitte teleurgesteld is dat we hier niet links het bos in gaan, maar ter compensatie krijgen we wel een paar prachtige vliegenzwam exemplaren te zien. Fijn zo'n cadeautje op de vroege ochtend, nog fijner, één heldere grijze hersencel van mij ziet dat we te ver zijn gelopen en dus gewoon het bos in hadden gemoeten. Brigitte blij, blij, blij .......maar dankzij mij, mooie plaatjes van de rood met witte stippen.
We kronkelen over bospaden van Boswachterij Ruurlo, steken de droge Baakse Beek over en verdwijnen niet veel later aan de andere kant van de Zelhemseweg wederom in het bos. Nu gaan we richting het pannenkoekhuis, het doolhof en het klimbos. Hier wordt al gewerkt en ontspannen, koffie gezet (helaas, niet voor ons zegt BB 😏) en mountainbiken van de fietsendragers gehaald. We gaan nog even bij de kabouterboom een bezoekje brengen en volgen de rode puntmutsmannetjes verder het woud in. Met enige regelmaat staan we natuurlijk weer met onze neus ergens laag aan de grond om alles wat met herfst te maken heeft vast te leggen. Alles is bij ons bijna weer als vanouds, BB dirigeert mij steeds vaker naar links en/of rechts met de Samsung, anders tolt ze de route op haar pootjes (ze is nog ietwat herstellende).
Het volgende bankje is voor ons beloofd Brigitte en die staat op een kruising waar ik recent nog langs ben gelopen tijdens mijn ochtendwandeling rondom Kranenburg. Brigitte keert haar rugzak even op de kop, en ach hoe vervelend, we hebben koffie met chocolade Fudge cake. Met wat gekronkel door de bank, om de bank, langs de bank, maken we even een selfie van dit heerlijke geheel (lijkt wel ochtendgym soms) om al onze trouwe volgers op Facebook mee te laten genieten. Maar goed dat jullie/zij niet alles zien, want even later eten we de stukken cake en grote kruimels gewoon van de grond achter de bank 😂😆. Zand schuurt de maag zeiden onze moeders vroeger al, nu wij ook in koor!
Buurtschap Medler in zicht, even vastleggen op de gevoelige selfie en na de kroeg slingeren we door op weg naar Het Onstein. Mooie route, kleine asfaltweg met aan weerskanten een rabattenbos in alle tinten herfst.
Eenmaal de Veengoot gepasseerd maken we het onszelf wat gemakkelijker en volgen de wit/rode markeringen van het Pieterpad en belanden we op de hei van landgoed De Kiefskamp. Hier is het fijn vertoeven op het picknicksetje 😎! Schitterende natuur all over, heerlijk weertje, Hollandse luchten en menig wandelaar die nu lekker door moet lopen want wij zitten nog wel even te genieten!
Tijdens de lunch heb ik mijn zesde wandelsteen voorbereid op z'n reis door de Achterhoek en wie weet waarnaar toe en hoe ie verder reist. Dit keer een bonte kip en nu vliegt ie weg, maar daarvoor in de plaats heb ik eerder deze ochtend Santa Claus ergens van een paaltje meegenomen om met mij door te wandelen en reizen.
Voor nu neem ik Brigitte weer verder mee op deze tocht en die gaat na het open veld en het vreselijk leuke huisje op de hei, verder de bossen weer in. En wat doen we als we in een bos zijn? En wat zie je als je in een bos bent? Goed, Brigitte dan wel te verstaan, die vliegt van mijn kant naar jouw kant (tja links en rechts blijft echt lastig voor d'r, daar veranderd echt niets meer aan 😂😂), met d'r neus aan de grond van paddenstoel 1 naar 2, door naar ..... ohhhhhhhh zij ziet ze weer...... Wanneer meneer en mevrouw "Coach met vele gebaren" ons tegemoet komt, staan we net weer rechtovereind, en terwijl BB nog even na staat te draaien en te tollen, leggen we in het kort uit waarvoor we zulke rare poses aannemen. Eenmaal weer op het rechte pad horen we ze enthousiast praten, weet mevrouw precies welk zwammetje trilt, komen de mobieltjes tevoorschijn en verdwijnen zij eveneens tussen de bomen met de neus naar de grond op zoek naar iets geels. Zo, geeft ons weer genoeg gespreksstof voor de komende km. Want mensen, geniet, kijk om u heen, neem ook eens een foto, wandelen is ontspanning, geen wedstrijd! Tenminste...... niet voor ons. 😊😊
Kasteel Vorden ligt na de volgende bocht voor ons. Nog steeds gaat 't over het Pieterpad, maar niet voor lang meer, want wij gaan rechts om, langs waar ooit een watermolen heeft gestaan, richting Kasteelhaantje en bewonderen we het leuke optrekje rondom. Eenmaal bij de voordeur van dit bescheidden bouwwerk, entree in de vorm van een brug, neemt Brigitte even plaats om uit te rusten. Tijd voor een selfie! Kleine vriend op de grond, Apple erop, voor de zoveelste keer uitzoeken hoe de timer ook al weer werkt 😕, vier foto's verder...... ohhhhhh ja..... zeg kaaaaaasssssss........ De toegesnelde en ietwat oudere mountainbiker houdt z'n gas even in terwijl wij eigenlijk al grappen dat het wel een bijzondere foto gaat worden als ie voorbij sprint terwijl de timer de nul heeft behaald. Helaas, die is niet gelukt, maar de onze wel! En doorrrr..... verder over het landgoed, langs de droge Baakse Beek de bewoonde wereld van Vorden in. Via de dorpskern slingeren we wat door de woonwijk naar het station, het eindpunt.
Dikke 17 kilometer hebben we geslingerd, gelachen, gezwalkt, getold, gekletst en gefotografeerd tot aan het eindpunt. Het is een prachtige route door "mijn" mooie Achterhoek, waar ik al vele voetstappen heb gezet, maar waar het nooit verveeld.
Brigitte, fijn dat je er weer bij was om mij weer op m'n plek te zetten 😁 c.q. te laten lopen, dank voor alle g's zoals hierboven reeds geschreven en natuurlijk het lekkers, zo ook de kruimeltjes 😂! En jij 🐖 maar lachen 😂😂 dat ik op mijn knieën mijn thermosfles van de berg moest redden afgelopen woensdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!