2020-11-08 | Gouden gloren

 

Belachelijk vroeg

Het is nog donker en ik ben voor de wekker (06:00 uur) zich met deze dag gaat bemoeien al op. Ik doe m'n vaste wandeldagroute en -routine door het huis op m'n tenen, pak m'n kleine vriend (in) en ga. De heren hier (en de buurt) liggen nog op één oor wanneer ik in m'n koude panda stap om van deze goed voorspelde zondag te gaan genieten in Gendringen en omstreken. Gister helaas nog/weer geen wandeldag met BB, die zit nog lekker aan te sterken, maar dat kwam mij ook enigszins wel goed uit na mijn glijbaantoer hier in de huiskamer afgelopen donderdagavond 😖. Vandaag dan ook maar een klein tochtje, 12 km en als het echt niet gaat kan ik 'm inkorten (maar dat gaat niet gebeuren hoor 😎💪). 

 

De zondag ontwaakt op z'n prachtigst vandaag naar mijn mening. Er hangen flarden lage bewolking over de weilanden, dikke mist over de Oude IJssel en luie Everdina geeft al de nodige kleur aan deze vroege zondagochtend. Met een big smile parkeer ik 20 minuten later, na een extra rondje 😐, bij de kinderboerderij Engbergen in Gendringen en laat mijn panda achter in het goede gezelschap van een camper die helemaal achteraan op de P staat en zo te zien er geslapen heeft ook (je kunt 't slechter treffen). Ik pak alles goed in, ook mezelf, muts op, handschoenen aan en zelfs vandaag m'n softshelljas, 't is echt frisjes, al 4℃. Ik check check check nog een keer alles en start alle apps op. Dan bedenk ik me dat ik mijn 4e wandelsteentje, slak, gelijk maar hier achterlaat, zodat ie later vandaag aan z'n eerste reis kan beginnen. Lijkt me vreemd als die niet snel vertrekt, nu ik nog..........😊 

Al gauw roep ik mezelf, na elke foto die ik neem, tot de orde dat ik eens moet lopen, doorlopen, wandelen......., maar ik slenter, ben zo afgeleid door alle schoonheid van deze heerlijk frisse mooie ochtend. Goed nog eentje.... nog eentje.... ik hoor het Brigitte al zeggen bij waterdruppel zoveel: "doe dit even, jouw camera maakt veel betere foto's".  Vroeger 😧 was ik ook in het bezit van een Canon spiegelreflex camera, maar helaas dat wordt 'm niet meer met één werkende hand/arm. En maar goed ook, want dan had ik nog niet eens één kilometer per uur gelopen 😊.  

Goed, de route: erg mooi. Het begint langs de Oude IJssel, met een fantastische zonsopkomst, helder en weerkaatsend in het water. Uitgebloeide en verdorde wilde planten voorzien van spinrag met ontelbaar veel dauwdruppels die als mini glazen bolletjes aan alle kanten schitteren. Die bomen die nog blad hebben pronken met hun mooie goudgele en bruinrode kleuren. Langs de Aa-strang is de pracht en praal al even mooi. De grauwe ganzen schreeuwen hun aanvliegende broeders tegemoet en zij die liever hun stem sparen lopen hun ontbijtje bij elkaar te zoeken. Bij de koeien houdt ik even halt 😀voor een klein gesprekje en bewonder de dames die zo mooi staan te ontbijten in deze ochtendgloren. Met een klein slingertje over de Keizersbeek gaat het snel weer verder over het fietspad langs de Aa-strang. De zon maakt een regenboog in het natte weiland naast mij en weer sta ik stil, dan ook nog maar één van de heer en mevrouw zwaan met hun vier, reeds behoorlijk grote, jongen. En doorrrrrr...... op naar de volgende brug, Stuw Voorst. Zwarte beek is een fotootje waard en goed, nog een rondje linksom, rechtsom (altijd even om je as draaien!), en verder, infobord bestuderen en natuurlijk even een momentje van fijne herinneringen bij het zien van de kunst van Alexander Schabracq.

Verder gaat het langs de prachtige oude boerderij Stakenborg en door naar de Korenmolen Voorst, tevens TOPpunt. Na het kippetjes-restaurant gaat het links de bocht om en door naar een andere sportieve bezigheid, golfen. Menig heerschap is eveneens vanochtend vroeg opgestaan en nu staan ze samen te klitten 😕 op de baan wachtend op vervolginstructies. Ze groetten wel allemaal vriendelijk wanneer ik ze passeer. Vier stappen en een bruggetje over de Krummer Bach over en ik sta in Duitsland. Jetzt gehts links! Ein schöner Wald volgt, met wederom prachtig herfstkleuren. Pilze staan er nicht viele, af en toe een paar, und zum Gluck auch Rot mit weißen Punkten. Spillebeen was niet thuis 😏 dus ben ik maar op zoek gegaan naar mijn eigen boomstam voor een pauze. Terwijl ik zit komt Rotkelchen ook weer langs en zolang ik daar zit houdt hij/zij mij gezelschap. Mooi cadeautje weer 😍! 

Verder gaat het door bos, langs weides en akkers, smal stukje asfalt en weer verdwijn ik het bos in. Met mij is menig ander ook aan de wandel op dit tijdstip en groet ik menige dame, heer, echtpaar, hond, kind en mountainbiker. Wanneer ik de laatste slinger over dit mooie stukje Deutsland neem voegt zich, gelijktijdig van de andere zijde, een dame tot mij en kletsen wir weiter in ons beste Deutsch en Hollandisch totdat ik weer over eerder genoemd bruggetje de Krummer Bach over verdwijn naar Nederlands grondgebied. Over grondgebied van De Armenkorf slinger ik verder naar het Openluchttheater Engbergen, strek mijn kuiten nog even de heuvel op, probeer nu menig fietser veilig te ontkomen en ga snel weer links over veiliger voetpaden, Van Bonpad (Engbergen natuurgebied) (jaha dat zag ik toen ik aan het einde kwam en de routebeschrijving net heb gelezen). En nu, na mijn Google onderzoek weet ik ook waarom ik steeds van die stukje "ander" pad zag liggen 😁😂. Soms valt alles gewoon in één keer op z'n plek 😂😃😆. 

Ik passeer de brug over de Oude IJssel en steven af op mijn panda. Hij staat er nog, net als de camper en vele anderen automobielen. Die eigenaren heb ik het laatste uur volgens mij bijna allemaal wel gegroet. Wanneer ik alles inpak en wegrijdt van de parkeerplaats zie ik mijn slak nog liggen op het paaltje bij de loopeenden. Die vermaken zich vandaag samen vast net zo goed als ik deze ochtend heb gedaan. 
Het was een prachtig machtig mooie ochtend om te wandelen en om van zoveel moois te mogen genieten en cadeau te krijgen, dit ga ik vaker doen 😎. Ik was de slak vandaag, maar ik had het niet sneller willen doen.