Hoe fijn wil je het hebben op een zomerse doordeweekse dag? Lekker wandelen in een prachtig natuurgebied met de fijne temperatuur van 14℃ 's ochtends bij de start tot 24℃ in den middag. Wanneer alle tube's gesmeerd zijn, elke soort tape geplakt is, brengt manlief mij via het eindpunt, daar waar Panda straks op mij staat te wachten, naar het station Dieren vanwaar ik vertrek. Ik loop een OV-stapper/Stationwandeling Laag-Soeren. Bijna 21 km van Dieren naar Brummen en wel voor een deel door de koninklijke bossen van onze Oranjes. Dit gaat weer Genieten met een hoofdletter worden! Helemaal als direct een roodborstje gaat poseren voor de camera (maar ja, ik was weer eens te laat) en even later een ree snel wegsprint verder de bossen in.
Al gauw loop ik Landgoed Hof te Dieren in en weet ik waar deze route mij naar toe leidt. Hier was ik reeds eerder, meerdere malen zelfs en vandaag begint het direct met rustig stijgen naar de Carolinaberg om vervolgens via één der paden weer te dalen. Afwisselend gaat het wat hoger, iets lager, verder omhoog en minder omlaag tot 75 meter. Erg fijn om dat direct 's ochtends te doen!
Wanneer ik het Nationale Park Veluwezoom heb bereikt draai ik even een rondje en geniet van de rust en het geluid van natuur. Voordat ik hem daadwerkelijk zie, hoor ik iemand mijn kant op rennen. Niet veel later vraagt hij of ik verdwaald ben daar ik mijn rondje draai. Wanneer ik uitleg waarom ik stil sta verontschuldigd hij zich dat ie praat en rent snel blootvoets verder. Au 😖!
Mijn route loopt gelijk met een LAW, maar welk? Inmiddels heb ik het uitgeplozen, Maarten van Rossum houdt ook van natuur! Na vele kilometers zonder wandelaars, kom ik hier het eerste stelletje tegen. De zandbak is hier leeggegooid, dus worden we "gedwongen" een hoger gelegen pad te nemen en probeer ik zo corona-proof mogelijk te passeren. Links ligt de mountainbike baan en daar is het nu ook een komen en gaan, rechts ontdek ik grappig "ouderwetse", echte jaren 50/60 bouw vakantiewoningen.
Het tempo ligt niet erg hoog, maar de minuten tikken rustig door en ik verlang inmiddels naar een bankje, kopje thee en iets om het knaagje van mij maagje te bevredigen.
Parkeerplaats de Plaghak ligt voor mij en er is genoeg reuring, dus ook vast wel een plekje voor mij.
Een groep jongens start hun elektrische scooters (geheel geruisloos, lekker) 😊 en vertrekt en dan valt mijn oog op een bankje met rugleuning, dat wordt voor de komende 30 minuten de mijne. Ik settle me, dek "de tafel" laat m'n voeten ff luchten en de zon mijn benen verwarmen en bijkleuren (ja, nog meer, 'k heb nog witte sokken). Hoe fijn is dit? Nou, op de familie na die tot in Dieren te horen waren 😣! Opa en Oma treffen dochter en kleindochters op de P en welke blik herrie er toen open getrokken werd..... Zijn we doof of zo? Is schreeuwen het nieuwe normaal? Zij besluiten ook een wandeling samen te maken en eindelijk vertrekt het hele spul. Even wordt het rustig, even.... Wanneer ik mijn pad vervolg hoor ik hen geruime tijd ver achter mij in de bossen nog schreeuwen met en tegen elkaar 😤.
Wanneer ik het Nationale Park Veluwezoom heb bereikt draai ik even een rondje en geniet van de rust en het geluid van natuur. Voordat ik hem daadwerkelijk zie, hoor ik iemand mijn kant op rennen. Niet veel later vraagt hij of ik verdwaald ben daar ik mijn rondje draai. Wanneer ik uitleg waarom ik stil sta verontschuldigd hij zich dat ie praat en rent snel blootvoets verder. Au 😖!
Mijn route loopt gelijk met een LAW, maar welk? Inmiddels heb ik het uitgeplozen, Maarten van Rossum houdt ook van natuur! Na vele kilometers zonder wandelaars, kom ik hier het eerste stelletje tegen. De zandbak is hier leeggegooid, dus worden we "gedwongen" een hoger gelegen pad te nemen en probeer ik zo corona-proof mogelijk te passeren. Links ligt de mountainbike baan en daar is het nu ook een komen en gaan, rechts ontdek ik grappig "ouderwetse", echte jaren 50/60 bouw vakantiewoningen.
Het tempo ligt niet erg hoog, maar de minuten tikken rustig door en ik verlang inmiddels naar een bankje, kopje thee en iets om het knaagje van mij maagje te bevredigen.
Parkeerplaats de Plaghak ligt voor mij en er is genoeg reuring, dus ook vast wel een plekje voor mij.
Een groep jongens start hun elektrische scooters (geheel geruisloos, lekker) 😊 en vertrekt en dan valt mijn oog op een bankje met rugleuning, dat wordt voor de komende 30 minuten de mijne. Ik settle me, dek "de tafel" laat m'n voeten ff luchten en de zon mijn benen verwarmen en bijkleuren (ja, nog meer, 'k heb nog witte sokken). Hoe fijn is dit? Nou, op de familie na die tot in Dieren te horen waren 😣! Opa en Oma treffen dochter en kleindochters op de P en welke blik herrie er toen open getrokken werd..... Zijn we doof of zo? Is schreeuwen het nieuwe normaal? Zij besluiten ook een wandeling samen te maken en eindelijk vertrekt het hele spul. Even wordt het rustig, even.... Wanneer ik mijn pad vervolg hoor ik hen geruime tijd ver achter mij in de bossen nog schreeuwen met en tegen elkaar 😤.
Ik loop langs de sprengen en lees me in op het infobord. Water is schaars, zo ook hier. Helaas spot ik geen ijsvogels, maar even later wanneer ik het bosgebied verlaten heb, wel de eerste wasserij. En zo zie je maar, vroeger werd er wel heel goed nagedacht wie wat waar bouwde.
Een stukje bewoonde wereld volgt, Laag-Soeren. Al gauw kom ik in het buitengebied, fotografeer de 85 jaar oude N.H. kerk en loop verder over Soerense Zand Zuid langs mooie ruime woningen deels verscholen in de bossen. De paardenmeisjes klitten wat bij elkaar bij Stal te Bokkel en één klein meisje heeft haar eerste rijervaring op een grote pony terwijl moeder van verre toekijkt.
Een stukje bewoonde wereld volgt, Laag-Soeren. Al gauw kom ik in het buitengebied, fotografeer de 85 jaar oude N.H. kerk en loop verder over Soerense Zand Zuid langs mooie ruime woningen deels verscholen in de bossen. De paardenmeisjes klitten wat bij elkaar bij Stal te Bokkel en één klein meisje heeft haar eerste rijervaring op een grote pony terwijl moeder van verre toekijkt.
Ik kriskras wat door bos en bereik het Apeldoorn kanaal. Dit is voor mijn zo'n moment wat me een glimlach bezorgt, omdat ik al 22 jaar de Apeldoornseweg rijd van huis naar Apeldoorn e.o. Zo vaak dit punt gepasseerd ben met de auto, nu steek ik lopend over. Aan de overzijde is een friet/ijs kraam, bankjes en volop vreugde en plezier, maar ik loop nog even door, ik wil de 15 km aantikken eer ik stop. Nog steeds loop ik gelijk op met wit/rode markeringen en hier wordt duidelijk welke dat nu is, het Trekvogelpad. Zo zie je maar, ik loop gelijk alles een stukje! Nu maar hopen dat mijn benenwagen en lijf nog even verder willen, dus misschien toch alvast wat bankjes zoeken op Guru?
En die staat midden in Hall, om de hoek van een RUSTpunt, voor de school en op een best druk bezochte kruising. De schooljeugd van de laagste klassen crost op bmx-jes voorbij zo het schoolplein op,
De voeten ietwat gerust, de rugzak ietwat lichter en de pijn gestild, tijd voor de laatste 5, 6 ... km. Tja, hoeveel nog? Ik heb Panda vanochtend in een woonwijk geparkeerd i.p.v. bij het station. Ik was ietwat afgeleid door de verschillende routes die ik in Guru heb staan en dacht dat ik daar het dichtst bij het eindpunt zou staan. Niet dus! Ach ja....... c'est moi 😔. Maar hoe de straat heet waar ik sta 😶???? En als ik het al niet weet, dan hoef ik echt mijn wederhelft niet te vragen, die is topografisch zo goed onderlegd, niet dus 😏! Zit niets anders op dan te lopen, dus gaan...... en straks maar zoeken!
Ik houdt nog even halt bij de nodige kunst in Hall en bij de kerk verdwijn ik weer richting buitengebied. Een mooi fietspad slingert naar Landgoed Leusveld.
En die staat midden in Hall, om de hoek van een RUSTpunt, voor de school en op een best druk bezochte kruising. De schooljeugd van de laagste klassen crost op bmx-jes voorbij zo het schoolplein op,
De voeten ietwat gerust, de rugzak ietwat lichter en de pijn gestild, tijd voor de laatste 5, 6 ... km. Tja, hoeveel nog? Ik heb Panda vanochtend in een woonwijk geparkeerd i.p.v. bij het station. Ik was ietwat afgeleid door de verschillende routes die ik in Guru heb staan en dacht dat ik daar het dichtst bij het eindpunt zou staan. Niet dus! Ach ja....... c'est moi 😔. Maar hoe de straat heet waar ik sta 😶???? En als ik het al niet weet, dan hoef ik echt mijn wederhelft niet te vragen, die is topografisch zo goed onderlegd, niet dus 😏! Zit niets anders op dan te lopen, dus gaan...... en straks maar zoeken!
Ik houdt nog even halt bij de nodige kunst in Hall en bij de kerk verdwijn ik weer richting buitengebied. Een mooi fietspad slingert naar Landgoed Leusveld.
Via het Hallsepad gaat het naar Broek, maar die laat ik voor wat het is en verdwijn weer in bebost gebied van Landgoed Groot Engelenburg. Twee heren golfers lopen voor mij uit, zij naar de volgende tee, ik aandachtig observerend achter hen aan. Hmmm.... ik zeg maar niks 😏.
De golfbaan maakt plaats voor het kasteel en in een boog loop ik naar de voorzijde en het hek. De twintig kilometer reeds behaald, dus tijd voor de #alternatievevierdaagse 20-km selfie met op de achtergrond..... precies.
Nu wordt het tijd om Guru even zeer serieus te nemen om de meest efficiëntste route naar het centrum van Brummen uit te stippelen. De weg die we vanochtend gereden hebben ga ik maar lopen heb ik mij bedacht. En zo maak ik kennis met de plaatselijke winkeliers en beland bij de muziektent op de markt. Neem de bocht, volg de weg, steek de kruising over en ..... gevonden!
Tweeëntwintig kilometers op de tellers, ja ook op de wandel.app deze keer 😀. Dus drie keer is scheepsrecht! Vandaag weer genoeg cadeautjes gehad, prachtige vlinders, een ree, bonte specht, boomklevers, koolmezen, roodborstjes, geelgors en alle andere rare vogels die los mogen lopen in dit natuurgebied. Het was een fantastisch mooie route en voor de wandelaars van langere afstanden een echte aanrader!
Dat was drie, nog één te gaan. En die gaat morgen naar Vorden!
De golfbaan maakt plaats voor het kasteel en in een boog loop ik naar de voorzijde en het hek. De twintig kilometer reeds behaald, dus tijd voor de #alternatievevierdaagse 20-km selfie met op de achtergrond..... precies.
Nu wordt het tijd om Guru even zeer serieus te nemen om de meest efficiëntste route naar het centrum van Brummen uit te stippelen. De weg die we vanochtend gereden hebben ga ik maar lopen heb ik mij bedacht. En zo maak ik kennis met de plaatselijke winkeliers en beland bij de muziektent op de markt. Neem de bocht, volg de weg, steek de kruising over en ..... gevonden!
Tweeëntwintig kilometers op de tellers, ja ook op de wandel.app deze keer 😀. Dus drie keer is scheepsrecht! Vandaag weer genoeg cadeautjes gehad, prachtige vlinders, een ree, bonte specht, boomklevers, koolmezen, roodborstjes, geelgors en alle andere rare vogels die los mogen lopen in dit natuurgebied. Het was een fantastisch mooie route en voor de wandelaars van langere afstanden een echte aanrader!
Dat was drie, nog één te gaan. En die gaat morgen naar Vorden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert, bedankt!