Volgers

maandag 13 juli 2020

2020-07-07 | Onmeunig Twents - Dag 3

70 of toch 90?

Eenmaal weer bij mijn tante, heerlijk in de stoel voor de buis. met een bakkie koffie en fris gedoucht. Tante is dansen, dus ik ben gezellig met mezelf aan het bloggen. Zodra ik de voordeur hoor gaat Apple weg en gaan we socializen, beide genoeg te vertellen en weer wordt er gelachen. Morgen alweer de laatste dag van dit mini avontuur, dus ook mijn boeltje inpakken voor vertrek naar mijn eigen huis en haard.
Vanmorgen heeft tante de thee al voor me gezet, ik smeer de broodjes en alles wordt gepakt. Na een bakkie koffie nemen we afscheid en tante beloofd om Brigitte even een appje te sturen om ons eraan te herinneren dat we de autosleutel mee moeten nemen
😏. Oké, duidelijk tijd om te gaan!

Het Bint - tuurlijk!

Dag 3: Dinsdag 7 juli
Startpunt Hilbertsweg te Zenderen - eindpunt 't Hulsbeek te Oldenzaal
Bij 't Hulsbeek parkeren wordt al iets lastiger, er zijn meerdere parkeerplaatsen, allemaal betaald, dus we rijden een stukje door maar ook snel weer terug als we doorhebben dat je niet altijd voor een dubbeltje op de eerste rang kunt zitten. Goed, Panda achter het hek, parkeerkaartje kopen kan na afloop, check check hebben we alles? Autosleutel
👍? Ja, en gaan.
Het startpunt heb ik een klein stukje verlegd, nu geheel op de route. Aan deze straat, Hilbertsweg, staan enkele grote boerderijen (buitengebied) en bij de plaatselijke self-serve boer vraag ik of de pc hoofdtrekker op zijn/haar erf geparkeerd mag staan tot einde van deze middag. Geen probleem en ze wenst ons een fijne wandeling. 
We lopen verder door Landgoed Weleveld, bewonderen alweer kunst op de vroege ochtend, deze keer van Matthijs, en na een slinger gemaakt te hebben struinen we over een mooi breed schouwpad langs de Bornsche Beek


Met ons zijn ook anderen al op pad. Meneer met viervoeter groet vriendelijk, twee dames gaan voor een frisse ochtendwandeling want hebben verder niets bij zich en een dame aan de andere zijde des waters laat vrolijk groetend eveneens haar doodle uit. Het pad is lekker breed en goed gemaaid en loopt lekker weg. Terwijl we hier stappen verbaasd het ons dat we dit niet herkennen van onze Marskramer-wandeling. Het kan zo gek niet wezen of wij weten vaak nog wel waar wat was en wanneer, maar nu moeten we toch heel diep nadenken. Ons excuus: we liepen toen andersom en het was winter. Excuus aanvaard 😀
We laten de Bornsche Beek achter ons en gaan een smal voetpad in tussen de begroeiing door. Voor ons vliegt een bonte specht van paal naar paal en op aanwijzingen van BB knip ik het ene fotootje na het andere. Resultaat: heel vaag! Gelukkig hebben we geen fotorolletjes meer, want dan was het een dure knipbeurt geweest.
Goed, het volgende beestje was gelukkig niet zo snel en die is dan wel gelukt, net als de ram die lekker staat te ontwateren, de koeien die mij wat loom aankijken, de groene vrucht aan de boom (geen idee wat het is. Jij?), het hangslot, de bloempjes en..... de oranje paddenstoel aan de paal!


We laten de Stroom Esch achter ons en verdwijnen het bos in, verder over het Marskramerpad, met rechts RUSTpunt Erve de Greve. Althans, volgens Guru, maar nergens een bordje "welkom", alleen "privé terrein", door dus....... Helaas! Verder het bos in en weer bekend terrein. Vorig jaar maart liepen we hier en kwamen we als twee verzopen katten aan bij de auto die hier stond. Met bakken kwam het toen uit de lucht, zo nat zijn we gelukkig tot op heden nog niet weer geworden of zijn we slimmer geworden en pakken alles sneller in het plastic? 
We gaan verder langs de Deurningerbeek en treffen er een leuk bankje ietwat beschut tegen de bosjes aan. Voor ons de beek met heel veel riet, bosschages en groen, smal pad aan beide zijden. We zitten droog aan de koffie en bij vertrek is het weer plastic tijd, wat een gelukje weer
😊. Het pad wordt steeds smaller en glibberiger en het is er uitkijken geblazen. Weer in opener veld kriebelen we door hoge grassen en alles wat stekelt en brand. Ach ja, de eerste jeuk was ook net weg. 


Met een grote bocht lopen we om de velden van Boomkamp. Eén enkele meneer zien we als een klein legopoppetje de bolle buxussen bijknippen. Die is nog wel ff bezig! Verderop heeft een medewerker het beter bekeken, die zit op één of ander hoog op de poten rijdende schoffel met zeven armen. Lekker scheuren tussen de coniferen door. 
We worden begroet door een jonge moeder met twee kleine kindjes wanneer we de afslag nemen langs de Gammelkerbeek. Het ventje staat ietwat te mokken bij z'n kleine fietsje, maar wanneer moeder hoort dat wij 24 km lopen spreekt ze haar zoontje toe dat dat pas ver is. Ohhh wat herkenbaar, ben blij dat ik ze groot heb. 
Ons pad gaat verder over het fietspad langs de beek met een prachtig geel veld aan rechter zijde, stralend in de zon. We laten de nodige fietsers passeren, ieder vriendelijk groetend en dankend dat wij ook begaan zijn met hun gezondheid wanneer wij weer eens de berm in springen. Zien we verderop een bankje? Gaan die mensen daar zitten? Nee, het wordt de onze. BB trekt het schoap* ff een pluk uit, ik friemel een stuk langs mijn hak (zo over de pleisters heen!) en als de maagjes gevuld zijn, op naar Deurningen. 


Eenmaal in het dorp kunnen we nog geen afscheid nemen van het Marskramerpad en lopen door het centrum, op naar de kroeg! Deze extra meters gunnen wij onszelf, net als de heerlijke cappuccino met dito appeltaart (jaaa met slagroom). Goed, nog één rondje dan.....
Eenmaal weer op de Essenroute gaat het om de sportvelden van Deurningen heen, verrijken we ons brein met info over Het Hoge Vonder en vervoegen wij ons na de woonwijk weer bij het Marskramerpad. Van het terrein van Kaamps krijgen we ditmaal het nodige te zien, net als alle anderen die hier lekker rondstruinen om alles over het boer'nlev'n te ontdekken. Wij laten deze drukte achter ons en gaan het buitengebied verkennen. Bij knooppunt V84 verdwijnen wij door het hekje en worden weer één met al het groen, bruin, stekels, gras, buizerds, wolken en blauwe lucht. Deurningen verdwijnt in de verte.


Al krakend, en nu heb 'k de knoll'n toch aardig op, gaan we op zoek naar een volgend leuk bankje (al is nu elke bank goed hoor Brigitte!!!!). We kronkelen langs de Deurningerbeek, door gras hoog, hoger, hoogst en lopen gezellig parallel aan de A1, Hengelosestraat. Brigitte is onze voorloopster en rust- en pauze-regelateur en wanneer zij afstevend op de Netto-tank, weet ook ik dat zij zich net zo voelt als mij, alleen jaren jonger 😑Gedeelde smart......Altijd fijn! De trottoirband was ons zitje, de pomp ons uitzicht, maar het was wel even fijn. Vitaminestoot erin en door!
We laten de fietsende schoolkids voorbij gaan en slaan af naar Erve Grootenhuys. De huisjes zijn leuk, de alpaca's nog leuker.


We hebben het rijk van 't Hulsbeek bereikt! Yes! De laatste km's en op naar mijn PandaZij het niet dat we even later voor de tweede keer weer bij minicamping de Paardebloem komen (wel een ander pad) en Guru het helemaal niet meer eens is met de wit/paarse routebordjes. Maar ja, wat kan Guru inbrengen tegen BB? Zij wint, ik volg gedwee. Het ene bospad volgt het andere op. De klootschiet-deelnemers wachten even wanneer wij willen passeren, zodat wie zonder gat in 'n kop thus komt, en één der heren is zo vriendelijk ons een pepermuntje te geven wanneer hij hoort hoeveel km wij al in de poale hebt. De eerste infoborden langs de paden hebben we bekeken en gelezen, na bord zoveel vonden we het wel best. Leuk voor de papa's en de mama's en hun kroost.
Wanneer Guru eindelijk het conflict met de wit/paarse routebordjes heeft bijgelegd, wordt het ons duidelijk dat we bijna bij de Panda zijn (met sleutel!). En zie daar...... nog even fris en fruitig als vanochtend, staat ie stralend in de zon op de parkeerplaats bij Erve Hulsbeek. Nu nog even een parkeerkaartje scoren en gaan. Ter info: parkeerkaart kopen bij het sanitairgebouw bij de zwemvijver, zo staat geschreven op het infobord alhier. Dat je daar eerst het halve Hulsbeek voor over moet, dat hadden wij niet ingecalculeerd! Onze voeten zijn al zo moe, hak links sputtert steeds meer tegen, teen rechts wil ook rust, maar nee........ ga nog ff aan sight-seeing doen, hebben we echt zin in 😖
Langzaam stiefelen we de bult op, op zoek naar het toiletgebouw. Op goed geluk lopen we richting de wegwijzers en vinden we het toilet. Daar dan ook maar even gebruik van maken, ja, als je er dan toch bent
😌!


Een laatste foto op het bruggetje, van het water en de bordjes en het zit erop. Hier scheidden onze wegen. Brigitte gaat weer naar Hoksebarge, maar blijft in Twente, ik zoek het iets verderop in mijn mooie Achterhoek. Het was een prachtige belevenis, mooie paden, langs leuke plekjes in Twente en in goed gezelschap. Trots rijd ik naar huis. Trots op ons beide, toch 74 km pootjes verzet. Maar ook trots op het feit dat ik een Tukker ben en kan zeggen dat het hier prachtig is! Maar nu moet ik echt weer even terug naar het ABN!


Goed een laatste woord. Het zijn 74 km's geworden i.p.v. de 90, wat ook zomaar had gekund, zeker met mij 😎. Wanneer je meer tijd hebt dan ons, ga voor die 90 km. Je wordt naar alle bezienswaardigheden geleid die in ons mooie Twente te zien zijn langs deze route. Daarvoor raad ik je aan deze kaart uit te printen en op de knooppunten te letten.
Maak er een feestje van, weer of geen weer, regen of zonneschijn, met pleisters of wandelwol, beleef het en GENIET
Speciale dank aan Tante Johanna voor de goede zorgen, het bed, ontbijt en de leuke gesprekken. Brigitte, dank voor het eten en de gastvrijheid en ook top gedaan
👍, samen op naar onze volgende wandeling......... volgende maand....  ergens. Voor mij nu even rust, een weekje zonder wandelkleding en schoenen. Mijn volgende uitdaging is de Alternatieve vierdaagse, eerst maar eens vier leuke routes uitzoeken. 


P.s. Klik af en toe, of als je wat meer tijd hebt altijd, de links eens aan. Zo leer je nog eens iets, puur informatief, ter aanvulling, verduidelijking, voor de muziek en gezelligheid of voor een lach. Kost niks, groot plezier.

Wordt ook volger van mijn blog (kost je wel één klik linksboven) en loop zo met mij (ons) mee en geniet van ons mooie Nederland. Enne ..... laat ook eens een reactie achter met je naam, ons verhaal en namen ken je tenslotte ook.
Wanneer het niet lukt rechtstreeks hier een reactie achter te laten, wordt dan volger, dan moet het lukken. En ik zou het zeer waarderen ook! Anders de link in je browers plakken en openen.

Af en toe lees je een * ergens en voor die info moet je hier zijn:
* wandelwol: voor mijn geldt: Prima spul om je sokken en drukplekken (evt. blaren), mee op te vullen en ietwat te verlichten, maar ik blijf favoriet van tape, tape en tape!
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je reageert, bedankt!