Volgers

donderdag 9 juli 2020

2020-07-05 | Onmeunig Twents - Dag 1

Bekend terrein

Tijd voor het iets serieuzere werk, drie dagen wandelen in Twente over beekdalen en essen. De route is ruim 70 km volgens visittwente of 90 km volgens wandelroutesoverijssel. Waar het verschil in zit, geen idee, dat heb ik nog niet ontdekt en/of uitgeplozen, wie weet kom ik er de komende km's achter. Ik kies voor de 70 km en splits 'm op in drie dagen van dikke drieëntwingers. Op internet is alleen de gehele route in gpx te downloaden, dus moest ik even een paar uurtjes tellen, splitsen en stoeien met wandelknooppunten, maar daarna was ik ook dikke vriendjes met wandelnet Routemaker. Nu maar hopen dat het geen 90 wordt, want dan komen we dagen tekort 😏. Maar met mij weet je het natuurlijk maar nooit, we gaan het meemaken.
Samen met Brigitte ga ik dit mini avontuur aan en verblijf dan ook in Haaksbergen alwaar BB woont. Helaas was de master bedroom bezet, maar het alternatief naast een kermisbed, was slapen bij haar moeder, mijn tante, een privé éénpersoons-slaapkamer. En zo geschiedde..... 

Bin ie ook met?

Dag 1: Zondag 5 juli
Startpunt Watermolen van Bels te Mander - eindpunt centrum Weerselo
Zondagochtend, vroeg op pad. We hebben afgesproken om 10 uur en ik pik BB op in Weerselo om een klein half uurtje later runkeeper te starten met tellen vanaf de P van "de Bels". We lopen gelijk al in een prachtig stukje natuur langs de Mosbeek. Wij, als echte Tukkers (jaja, ik ben geboren Westfries, maar opgetogen Tukker), zijn verrast door de schoonheid van hier en ondanks dat ik bijna elke meter Twente vroeger met mijn ouders al gezien heb, komen we nu op paadjes waar je als fietser, automobilist of scootmobieler geen weet van hebt. Wat een geluk dat we met de benenwagen zijn de komende dagen
😊.
Ver voor ons prijkt de kerk van Vasse al aan de horizon. Via de Kruud'ntuun lopen we om de HH Joseph en Pancratius Kerk en net wanneer wij de voorzijde bereiken besluit onze lieve Heer rustig aan de sluizen te openen en het op 'n bloazen te zett'n. Plastic time, al is dat soms wat lastig met zo'n grote woei
💨💨! Bij Tante Sien (nee, geen familie) verrijken we ons brein met wat info over deze route en niet veel later verlaten we het dorp.


Eenmaal de afslag genomen van de Beekzijdeweg, betreden we zandpaden, gaan we langs akkers met maïs, smalle stromende heldere beekjes, verder door bos met echte kunst van Marinke en wandelen we verder over de Vasserheide met z'n grafheuvels. Hier en daar begroetten we vriendelijk de plaatselijke hardloopbevolking en zoeken we naar een fijn bankje met mooi uitzicht. Nou is dat mooi hier ruimschoots aanwezig, maar bankjes?
Wanneer we bij een boerderij belandden en het ietwat meer dan spettert, ploffen we neer op de bielzen, ergens bij de rest van de pröttel, gelegen naast het erf onder de bomen. Van een houten tegel maak ik provisorisch ons tafeltje en zo staat de koffie tenminste eens recht. Gelijk tijd om de tape uit het stof te trekken en plakken, plakken, plakken! (Loop nooit door wanneer er iets warm wordt of gaat irriteren, dan probeert er iets te groeien waar je veel last van zult krijgen!)


De route gaat verder door boerengebied, langs weides met beestjes, bermen met bloemen in diverse geuren en kleuren en langs kamperende jongeren met de nodige kratten bier om hun verblijf. Op naar Haarle, maar eerst nog even langs het Haarlergrafveld, mooie steen..... en door..... zo verder over Landgoed Baasdam met hoger gelegen graanakkers, weilanden en houtwallen en hier en daar (alweer) kunst! Een opvallend blauwe lessenaar staat midden in het bos en wij zouden ons niet wezen 😁, als we niet op onderzoek gaan om te willen weten wat het voorstelt. Wij weten het!!
Iets verderop wacht ons de Kroezeboom op de Fleringer Es. Ontelbaar vaak ben ik er geweest, ja welke Tukker niet? Maar blijkbaar zijn er nog genoeg medemensen die dit oude eikje van dichterbij willen bewonderen, want het is er knap druk met de risicogroep-ouderen die gezellig en veel te dicht op elkaar staan samen te scholen. Wij nemen eerst wel even een bankje en wachten tot de rust is wedergekeerd en zo hebben wij even later, na de theepauze, een hele Kroezeboom voor ons alleen. 

Wat is het geheim hiervan?

Vanaf hier gaat het verder aan ander zijde van de weg, over een speciaal voor ons wandelaars aangelegd voetpad, naar Havezathe Herinckhave. Via een smal pad loop je zo het bos in en na de waterpartij bekeken te hebben, de nodige plaatjes geschoten te hebben, lezen wij ons in op het infobord bij de watermolen. Je zult hier toch maar wonen 😮.
Via de oprijlaan verlaten wij het terrein, werpen even een blik op de molen van Fleringen aan rechterzijde en gaan jouw kant op, klein stukje asfalt. Hier treffen we tevens de rest van de inwoners van Twente, het drukste punt van de gehele dag. Dus rap wegwezen, verder langs de vele mooie erven en Twentse boerderijen, vaak voorzien van een infobord met de geschiedenis van weleer en zo ook hun families. En er waren boefjes bij weten wij nu
😊. Al snel komen wij bij het Kanaal N.Z./Almelo-Nordhornkanaal.  Als ik hier het water in spring, drijf ik zo Almelo binnen (ooit mijn jeugd doorgebracht), maar ik zie er vanaf, zwemmen met één arm is niet mijn sterkste kant en nat ben ik zo al (zweet en regen, beide warm)


Eenmaal aan andere zijde des waters gaat het snel verder over links, weer een smal wandelpad. Ditmaal zijn er zelfs anderen op het idee gekomen om ook eens de benenwagen te strekken. Onze achterop-lopers zijn duidelijk locals, want meneer gooit er een mooi zinnetje dialect in wanneer ik een vlinder probeer te fotograferen. 
Het wandelpad wordt zandpad en gaat over in een smal asfaltweggetje. Daar waar een bankje staat, gaan wij daal voor onze laatste rust en fruithap. Wanneer onze achterop-lopers na enige tijd passeren en meneer grapt dat wij zitten, kan ik het even niet nalaten te zeggen dat we het verdiend hebben na 20 km. Gelukkig, hij was het met me eens.
Na de optocht van jong en oud boer'nvolk op 'n trekker en de jongeren vriendenclub op de scooters pakken wij in en gaan de laatste kilometers tegemoet. Ik geef toe, het begint ietwat te kraken! De route was tot zover al prachtig, maar ook langs de Middensloot is het mooi wandelen. Uitzicht over de sloot met boerenland, akkers met granen en maïs en boven ons hebben wij de lucht steeds blauwer zien worden. Grapte ooit eens een touringcarchauffeur dat het al mooi weer is wanneer je door de wolkenluchten een ienieminnie bikinislipje kunt zien, vandaag hebben wij 'm zien groeien tot een echte grote onderbökse


Het Stift in zicht. Eveneens een mooi authentiek dorpje met een rijke geschiedenis. Wij lopen door, gaan niet het dorpje in, maar bewonderen de leuke oude huizen, de statige ambtswoning, gelegen aan een vreselijke klinkerweg. Ja, prachtig natuurlijk, maar niet nu laten mijn voeten weten. Even later betreden wij Weerselo, lopen even via de Plus voor een pakje koud drinken en worden opgewacht bij het mooie gemeentehuis door de pc hoofdtrekker van BB. The end van deze wandeldag, dik 23 km gemaakt. Iedere stap was echt fantastisch mooi en ook voor ons Tukkers heel verrassend. Het weer heeft ons met tussenpozen verfrist, bevochtigt en lekker door laten waaien, maar qua temperatuur had het niet beter gekund. Prima korte böksen weer! Nu de tocht ten einde is, moeten we nog wel even wat kilometers maken met de automobile. Eerst naar Mander voor de Panda, daarna door naar Hoksebargen, tante ophalen. Echtgenoot Michiel kookt (dank u chinees!) en zo werd een fijne dag gezellig met elkaar afgesloten. 


Morgen gaan we verder, Weerselo-Zenderen. Als die net zo mooi wordt als vandaag......


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je reageert, bedankt!